Ο Δήμος Χαλκιδέων συστάθηκε το 1835 και συμπεριλάμβανε τηΧαλκίδα, έδρα του Δήμου, καθώς και τους οικισμούς Ανεμόμυλο, Αφράτι, Βασιλικό, Δοκό, Καράμπαμπα, Φύλλα, Πετρωτό, Άγιο Νικόλαο και Μύτικα.
Μετο Βασιλικό Διάταγμα της 27 Νοεμβρίου 1840 (ΦΕΚ 5), Περί συγχωνεύσεως δήμων της επαρχίας Χαλκίδος, ο Δήμος διευρύνθηκε μετην ενσωμάτωση των πρώην δήμων ΑμαρυνθίωνκαιΜεσσαπίων.[1]Ο Δήμος παρέμεινε σχεδόν αμετάβλητος μέχρι το 1866, οπότε αποσπάστηκαν από αυτόν οι οικισμοί Ψαχνά, Άκραι, Βατώντας, Απόκρημνος, Ζούρα, Καστέλλα, Νεροτριβιά, Παλαιοκυπαρίσσι, Πολιτικά, Τριάδα και Κοντοδεσπότης, οι οποίοι συγκρότησαν τον ανασυσταθέντα Δήμο Μεσσαπίων. Το 1906 ο Δήμος Χαλκιδέων διασπάστηκε ξανά, μετην απόσπαση των οικισμών Βάθεια, Μάμουλα, Κάτω Βάθεια, Κάτω Μαμούλα και Γυμνό, οι οποίοι συγκρότησαν τον ανασυσταθέντα Δήμο Αμαρυνθίων.[2]Μετηδιοικητική διαίρεση του 1912, ο Δήμος Χαλκιδέων έπαψε να υφίσταται ως διευρυμένος δήμος και περιορίστηκε σχεδόν στα όρια του πολεοδομικού συγκροτήματος της Χαλκίδας.
Ο Δήμος Χαλκιδέων, ως προέκυψε από τηδιοικητική διαίρεση του 1912, περιοριζόταν σχεδόν στα όρια του πολεοδομικού συγκροτήματος της Χαλκίδας. Περιλάμβανε, εκτός από την πόλη της Χαλκίδας, τους οικισμούς Δοκόκαι Λιμήν Χαλκίδος, οι οποίοι καταργήθηκαν τα επόμενα χρόνια. Το 1938 ενσωμάτωσε τον οικισμό Καράμπαμπα, που βρίσκεται απέναντι από τοστενό του Ευρίπουκαι αποτελεί σήμερα το ηπειρωτικό τμήμα της πόλης.[3]Ο Δήμος Χαλκιδέων παρέμεινε αμετάβλητος και μετά την εφαρμογή τουπρογράμματος Καποδίστριαςτο 1999.
Μετην εφαρμογή τουπρογράμματος Καλλικράτης, εντάχθηκε στον νέο διευρυμένο Δήμο Χαλκιδέων, μαζί με τους δήμους Ανθηδόνας, Ληλαντίων, ΑυλίδοςκαιΝέας Αρτάκης. Ακολουθούν οι επιμέρους Δημοτικές Ενότητες (σε αγκύλες ο πληθυσμός βάσει της απογραφής του 2011) :
↑Μακεδονία , "Διωρίσθησαν 102 δικαστικοί ως Δήμαρχοι", φ. 22 Σεπτεμβρίου 1975, σελ. 1 (μέσω Εθνικής Βιβλιοθήκης της Ελλάδας), ανάκτηση 3 Ιανουαρίου 2020.
