Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές.Βοηθήστε συνδέοντας το κείμενο με τις πηγές χρησιμοποιώντας παραπομπές, ώστε να είναι επαληθεύσιμο. Το πρότυπο τοποθετήθηκε χωρίς ημερομηνία. Γιατη σημερινή ημερομηνία χρησιμοποιήστε: {{χωρίς παραπομπές|23|09|2024}}
ΗΔιεθνής Εκστρατεία γιατην Απαγόρευση των Ναρκών (International Campaign to Ban Landmines) είναι μία συμμαχία μη κυβερνητικών οργανώσεων, στόχος της οποίας είναι να σταματήσει η παραγωγή καιη χρήση τωνναρκών κατά προσωπικού.
Η συμμαχία σχηματίστηκε το1992 όταν έξι οργανισμοί με παραπλήσια ενδιαφέροντα, τοΠαρατηρητήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων (Human Rights Watch, Μέντικο Ιντερνάσιοναλ (medico international), Διεθνής Αναπηρία (Handicap International), Γιατροί γιατα Ανθρώπινα Δικαιώματα (Physicians for Human Rights), Ίδρυμα Βετεράνων του Βιετνάμ της Αμερικής (Vietnam Veterans of America Foundation) καιηΣυμβουλευτική Ομάδα Ναρκών (Mines Advisory Group), συμφώνησαν να συνεργαστούν στον κοινό τους στόχο. Η εκστρατεία αυτή έχει μεγαλώσει από τότε και εξελίχτηκε σε ένα δίκτυο περισσότερων από 1.400 οργανισμών, συμπεριλαμβανομένων ομάδων που ασχολούνται με τις γυναίκες, τα παιδιά, τους βετεράνους, τη θρησκεία, το περιβάλλον, ταανθρώπινα δικαιώματα, τον έλεγχο των εξοπλισμών, την ειρήνη καιτην ανάπτυξη, σε 90 χώρες, τοπικής, εθνικής και διεθνούς δράσης με στόχο την εξάλειψη των ναρκών ξηράς. Επιφανής υποστηρίκτρια τoυ εγχειρήματος ήταν ηπριγκίπισσα Νταϊάνα.
Ο οργανισμός μέσω του ευέλικτου δικτύου των οργανισμών πουτον απαρτίζουν, παραμένει δεσμευμένος στη διεθνή απαγόρευση της χρήσης, παραγωγής, αποθήκευσης και μεταφοράς των ναρκών κατά προσωπικού, καιγια ανθρωπιστικά προγράμματα αποναρκοθέτησης και παροχής βοήθειας στα θύματα των ναρκών. Παρακολουθεί ακόμη την κατάσταση αναφορικά με τις νάρκες σε ολόκληρο τον κόσμο, μέσω ενός δικτύου ερευνητών, που εκδίδουν το ετήσια έκθεση του παρατηρητηρίου ναρκών (Landmine Monitor Report), διενεργεί διαμεσολαβητικές δραστηριότητες, ασκεί πίεση γιατην εφαρμογή καιτη διεθνοποίηση της συνθήκης της Οττάβα, για ανθρωπιστικά προγράμματα για τις περιοχές που έχουν πληγεί από τις νάρκες, γιατην υποστήριξη των επιζώντων, των οικογενειών τους καιτων κοινωνιών τους, καιτον τερματισμό της παραγωγής, της χρήσης και της διακίνησης ναρκών, συμπεριλαμβανομένων καιτωνμη κρατών μελών. Ο οργανισμός συμμετέχει σε περιοδικές συσκέψεις της «συνθήκης γιατην απαγόρευση των ναρκών», προτρέπει τις χώρες, πουδεν έχουν υπογράψει τη συνθήκη νατο πράξουν και τις υπόλοιπες νατη σεβαστούν, καταδικάζει τη χρήση ναρκών και προωθεί την ευαισθητοποίηση του κοινού καιτη συζήτηση σχετικά μετο θέμα των ναρκών, οργανώνει εκδηλώσεις και προσπαθεί να προσελκύσει το ενδιαφέρων τωνμέσων ενημέρωσης.
Ο οργανισμός διαθέτει μία τετραμελή επιτροπή διαχείρισης , ένα γνωμοδοτικό συμβούλιο αποτελούμενο από 21 οργανισμούς μέλη και πέντε πρέσβεις, που εργάζονται σαν εκπρόσωποι του οργανισμού σε ομιλίες και συσκέψεις διεθνώς. Στους πρέσβεις αυτούς συμπεριλαμβάνονται η Τζόντι Ουίλιαμς, οΤαν Τσαναρέθ επιζών από τηνΚαμπότζη, ιδρυτής της Εκστρατείας γιατην απαγόρευση των ναρκών της Καμπότζης και πρέσβης νεολαίας του οργανισμού. Επιπλέον ο οργανισμός διόρισε πρόσφατα δύο νέους πρεσβευτές, την Ελίζαμπεθ Μπαρνστάιν καιτη Μάργκαρετ Άρεχ Όρεχ, επιζήσασα από ναρκοπέδιο στηνΟυγκάντακαι υπέρμαχο του αγώνα γιατην απαγόρευση των ναρκών. Επί του παρόντος, τέσσερα μέλη του οργανισμού εδρεύουν στο κεντρικό γραφείο της Γενεύης, τηΡώμηκαιτοΠαρίσι. Συμπληρωματικά ο οργανισμός διαθέτει πολλούς εκπαιδευόμενους κάθε χρόνο.
Η Συνθήκη γιατην Κατάργηση των Ναρκών κατά Προσωπικού
Η μεγαλύτερη επιτυχία της εκστρατείας ήταν το1999, όταν τέθηκε σε ισχύ ησυνθήκη της Οττάβα, η οποία απαγορεύει τη χρήση ναρκών κατά προσωπικού. Ωστόσο μερικές χώρες, όπως είναι οιΗ.Π.Α., ηΡωσίακαιηΛαϊκή Δημοκρατία της Κίνας αρνήθηκαν να υπογράψουν τη σύμβαση. Το2004, η πρώτη αναθεωρητική διάσκεψη της συνθήκης, «Διάσκεψη Κορυφής του Ναϊρόμπι για έναν κόσμο απαλλαγμένο από νάρκες» , διεξήχθη στοΝαϊρόμπι της Κένυας. Η σύνοδος αυτή θέσπισε το Σχέδιο Δράσης του Ναϊρόμπι, γιατο 2005 - 2009, ένα σχέδιο με 70 σημεία δράσης, τα οποία ανέλαβαν να εφαρμόσουν οι χώρες μέλη της σύμβασης στα πλαίσια του πενταετούς χρονοδιαγράμματος.
Η Συνθήκη γιατην Κατάργηση των Ναρκών κατά Προσωπικού ή απλά Συνθήκη της Οττάβα είναι η διεθνής συμφωνία που απαγορεύει τις νάρκες κατά προσωπικού. Η επίσημη ονομασία της είναι The Convention on the Prohibition, Use, Stockpiling, Production and Transfer of Antipersonnel Mines and on Their Destruction.
Το Δεκέμβριο του 1997, 122 κυβερνήσεις υπέγραψαν τη συνθήκη στηνΟττάβατουΚαναδά. Τέθηκε σε ισχύ και ενσωματώθηκε στοδιεθνές δίκαιοτο Μάρτιο του 1999, ταχύτερα από κάθε άλλη ανάλογη συνθήκη.
Η συνθήκη υποχρεώνει τα κράτη μέλη να βάλουν ένα τέλος στην ταλαιπωρία και τις απώλειες που προκαλούνται από τις νάρκες κατά προσωπικού μέσω της διευθέτησης των υπαρχόντων προβλημάτων που προκύπτουν από τις νάρκες και της αποφυγής ανάλογων μελλοντικών προβλημάτων. Οι κύριες υποχρεώσεις των μελών που πηγάζουν από τη συνθήκη είναι οι ακόλουθες:
ναμη χρησιμοποιούν ποτέ νάρκες κατά προσωπικού, ούτε να τις «αναπτύξουν, πράξουν, αποκτήσουν, αποθηκεύσουν, διατηρήσουν και διακινήσουν».
να καταστρέψουν τα αποθέματα ναρκών εντός μίας τετραετίας από την έναρξη ισχύος της συνθήκης.
να καταστρέψουν τις νάρκες που βρίσκονται εντός της επικράτειας τους μέσα σε μία δεκαετία.
στις χώρες που έχουν πληγεί από τις νάρκες, να ευαισθητοποιήσουν τους πολίτες καινα εξασφαλίσουν ότι οι πληγέντες από τις
να παρέχουν βοήθεια σε άλλα κράτη μέλη της σύμβασης, για παράδειγμα στην περίθαλψη των επιζώντων ή σε προγράμματα καθαρισμού ναρκών.
να υιοθετήσουν μέτρα εφαρμογής της σύμβασης, για παράδειγμα μέσω της εθνικής νομοθεσίας, ώστε να εξασφαλίσουν ότι οι όροι της εφαρμόζονται στην επικράτεια τους.
Η συνθήκη είναι ακόμη ανοικτή για επικύρωση από τις χώρες πουτην υπέγραψαν καιγια υπογραφή για αυτές πουδεντην υπέγραψαν μέχρι το Μάρτιο του 1999. Μέχρι τις 15 Αυγούστου2007, 157 χώρες έχουν υπογράψει τη σύμβαση και 155 την έχουν επικυρώσει. ΟιΝήσοι ΜάρσαλκαιηΠολωνία) υπέγραψαν τη συνθήκη αλλά δεντην έχουν ακόμη επικυρώσει. Υπάρχουν ακόμη 38 χώρες, πουδεν υπέγραψαν μεντη συνθήκη, αλλά έχουν πλέον τη δυνατότητα νατο πράξουν.
Το 2005 το Παρατηρητήριο εντόπισε τουλάχιστον 84 χώρες και 8 περιοχές που σχετίζονταν με νάρκες και εκρηκτικά. 54 από αυτές τις χώρες συμμετέχουν στη συνθήκη της Οττάβα. Το ίδιο έτος υπολογίστηκε ότι περισσότερα από 200.000 τετραγωνικά χιλιόμετρα καλύπτονταν από νάρκες.
Μέχρι το Μάιο του 2004 τρεις χώρες χρησιμοποιούσαν επιβεβαιωμένα νάρκες κατά προσωπικού: ηΜιανμάρ, τοΝεπάλ, καιηΡωσία. Το Νεπάλ σταμάτησε την ενέργεια του αυτή από τα μέσα του2006. Ωστόσο μέχρι και σήμερα 13 χώρες παράγουν τις νάρκες αυτές: η Μιανμάρ, ηΛαϊκή Δημοκρατία της Κίνας, ηΚούβα, ηΙνδία, τοΙράν, ηΒόρεια Κορέα, ηΝότια Κορέα, το Νεπάλ , τοΠακιστάν, ηΡωσία, ηΣιγκαπούρη, οιΗνωμένες Πολιτείες της Αμερικής, καιτοΒιετνάμ. Πριντην υπογραφή της συνθήκης της Οττάβα 131 κράτη κατείχαν αποθέματα, που ξεπερνούσαν με βάση εκτιμήσεις τις 260 εκατομμύρια νάρκες. Το Παρατηρητήριο εκτιμά ότι 54 χώρες διαθέτουν αποθέματα, που κυμαίνονται στα 180 εκατομμύρια.
Από τα μέσα της δεκαετίας του 1990 υπάρχει μία ντε φάκτο απαγόρευση της διακίνησης και εξαγωγής ναρκών κατά προσωπικού. Από τότε δεν υπάρχει τεκμηριωμένη μεταφορά μεταξύ χωρών ή πολιτειών. Υποστηρίζεται ότι το εμπόριο των ναρκών αυτών έχει συρρικνωθεί σε ένα πολύ μικρό επίπεδο παράνομης διακίνησης και ανεπιβεβαίωτης εμπορίας.
Πολυμέσα
