ΗΟυκρανία χωρίζεται σε διάφορα επίπεδα εδαφικών οντοτήτων. Στο πρώτο επίπεδο υπάρχουν 27 περιφέρειες:[1] 24 περιφέρειες, μία αυτόνομη δημοκρατίακαι δύο "πόλεις με ειδικό καθεστώς".[2] Μετά την Κριμαϊκή κρίση του 2014, ηΚριμαίακαιηΣεβαστούπολη διοικούνται ντε φάκτο από τηΡωσική Ομοσπονδία, η οποία διεκδικεί την Κριμαία ως Δημοκρατία της Κριμαίαςκαι ως ομοσπονδιακή πόλη τη Σεβαστούπολης. Η διεθνής κοινότητα τις αναγνωρίζει ως ουκρανική επικράτεια.
Η διοικητική διαίρεση στην Ουκρανία κληρονομήθηκε άμεσα από την τοπική δημοκρατική διοίκηση της Σοβιετικής Ένωσης, τηνΣοβιετική Σοσιαλιστική Δημοκρατία της Ουκρανίαςκαιδεν άλλαξε σημαντικά από τα μέσα του 20ού αιώνα. Είναι κάπως περίπλοκο, καθώς εκτός από την ύπαρξη αρκετών επιπέδων εδαφικής υποδιαίρεσης, έχει επίσης ταξινόμηση για διάφορες κατοικημένες περιοχές, ιδιαίτερα για τις πόλεις.
Γράφημα της δομής των διοικητικών διαιρέσεων της Ουκρανίας
Σύμφωνα μετο άρθρο 133 του Συντάγματος της Ουκρανίας, «το σύστημα της διοικητικής και εδαφικής δομής της Ουκρανίας αποτελείται από τηνΑυτόνομη Δημοκρατία της Κριμαίας, τις περιφέρειες, τις επαρχίες, τις πόλεις, τις συνοικίες των πόλεων, τους οικισμούς καιτα χωριά». Σημειώστε ότι, ανκαι ορισμένοι τύποι υποδιαιρέσεων δεν αναφέρονται στο Σύνταγμα της Ουκρανίας (δηλ. Αγροτικοί οικισμοί), αναφέρονται για περιφερειακή σύνθεση. Επίσης, για αποσαφήνιση, τακτικά ταραγιόν (επαρχίες) χαρακτηρίζονται μερικές φορές ως αγροτικά γιατον διαχωρισμό τους από τα ραγιόν της πόλης.[3]
Οι διοικητικές διαιρέσεις της Ουκρανίας χωρίζονται ως εξής:
Σύμφωνα μετα γεωγραφικά χαρακτηριστικά, οι μονάδες χωρίζονται σε περιοχές (αυτόνομη δημοκρατία, περιφέρειες, επαρχίες, πόλεις με ειδικό καθεστώς) και τόπους εγκατάστασης (πόλεις, χωριά).
Μετο καθεστώς τους μπορούν να είναι διοικητικές εδαφικές μονάδες (περιφέρειες και επαρχίες) ή αυτοδιοικούμενες εδαφικές μονάδες (πόλεις, κωμοπόλεις, χωριά). Επίσης, η αυτόνομη δημοκρατία έχει ένα μοναδικό καθεστώς εδαφικής αυτονομίας, ενώ οι συνοικίες των πόλεων συνδυάζουν τόσο τα χαρακτηριστικά των διοικητικών εδαφικών όσο καιτων αυτοδιοικούμενων εδαφικών μονάδων.
Κατά τη θέση στο σύστημα διοικητικής διαίρεσης της Ουκρανίας, οι μονάδες χωρίζονται σε εδαφικές μονάδες βασικού επιπέδου (πόλεις χωρίς επαρχιακή διαίρεση, επαρχίες σε πόλεις, πόλεις, χωριά), μεσαίου επιπέδου (επαρχίες, πόλεις με επαρχιακή διαίρεση) και ανώτατου επιπέδου (αυτόνομη δημοκρατία, περιφέρειες, πόλεις με ειδικό καθεστώς).
Η διοικητική διαίρεση έχει αλλάξει επειδή ορισμένες περιοχές δεν ελέγχονται από την κυβέρνηση. Για παράδειγμα στην περιφέρεια ΝτονέτσκτοΣιεβιεροντονέτσκ έχει γίνει το νέο κεντρικό περιφερειακό κέντρο.
Οι περιφέρειες, οι πόλεις καιοι επαρχίες διοικούνται από μια κρατική διοίκηση, αρχηγός της οποίας διορίζεται από τον πρόεδρο κατόπιν υποψηφιότητας από το υπουργικό συμβούλιο.[4]Η Κριμαία έχει δικό της υπουργικό συμβούλιο, ωστόσο η κρατική διοίκηση εκπροσωπείται από το γραφείο του Προεδρικού Αντιπροσώπου της Ουκρανίας. Ένα βασικό καιτο χαμηλότερο επίπεδο διοικητικής διαίρεσης είναι ένας οικισμός που διοικείται από ένα τοπικό συμβούλιο (ράντα). Οι πόλεις ως οικισμός φέρουν πάντα ένα ειδικό καθεστώς μέσα σεμια επαρχία και έχουν τη δική τους μορφή αυτοδιοίκησης (δήμο - βίκονκομ) και μερικές μπορεί να αποτελούνται από αστικές επαρχίες (ραγιόν). Οι δήμοι της πόλης διοικούνται από έναν δήμαρχο και ένα δημοτικό συμβούλιο (μισκράντα). Ορισμένες μικρότερες πόλεις, κωμοπόλεις και αγροτικές τοποθεσίες ενδέχεται να βρίσκονται υπό τον έλεγχο δήμων πόλεων με βάση τις μεγαλύτερες πόλεις. Οι πόλεις καθώς καιτα χωριά δεν ελέγχονται από την κρατική διοίκηση και αυτοδιοικούνται είτε από συμβούλιο (σελίστσνα ράντα) είτε από συμβούλιο χωριών (σιλράντα) εντός των ορίων του Συντάγματος καιτων νόμων της Ουκρανίας (άρθρο 140 του Συντάγματος της Ουκρανίας). Τα συμβούλια των χωριών μπορούν να φέρουν μια συνδυασμένη δικαιοδοσία η οποία μπορεί να περιλαμβάνει πολλά χωριά και χωριουδάκια (σελίστσε). Σε αντίθεση μετα χωριά, κάθε δημοτικό συμβούλιο έχει πάντα μια χωριστή δικαιοδοσία που μπορεί να είναι μέρος του συμβουλίου της μεγαλύτερης πόλης. Το χωριουδάκι (σελίστσε) είναι μιαμη κυβερνητική αγροτική περιοχή και κυβερνάται από ένα συμβούλιο χωριού του κοντινού χωριού.
Η Ουκρανία χωρίζεται σε 3 βασικές διοικητικές διαιρέσεις: όμπλαστ (περιφέρεια), ραγιόν (επαρχία), και συμβούλιο (πόλη, οικισμός, και χωριό). Σημειώστε ότι οι οικισμοί όπως οι πόλεις δεν είναι απαραίτητο να αποτελέσουν το βασικό επίπεδο του ουκρανικού διοικητικού εδαφικού συστήματος. Γιατο σκοπό αυτό, οι πόλεις κατηγοριοποιούνται σε τρεις κατηγορίες που αντιστοιχούν σε κάθε επίπεδο υποδιαιρέσεων. Οι πόλεις με ειδικό καθεστώς και περιφερειακή σημασία, εκτός από το ότι χωρίζονται σε αστικές ειδικές επαρχίες, μπορούν επίσης να περιλαμβάνουν μικρότερες πόλεις (επαρχιακής σημασίας), οικισμούς ή / και χωριά. Σημειώστε ότι το μέγεθος του πληθυσμού του οικισμού δεν είναι ο μοναδικός παράγοντας γιατην κατάστασή του. Η τελική απόφαση γιατην αλλαγή της κατάστασης εκτελείται από το ουκρανικό κοινοβούλιο. Ο παρακάτω πίνακας βασίζεται στην Απογραφή της Ουκρανίας του 2001.[5]
Πριν από την εισαγωγή των περιφερειών το 1932, η Ουκρανία περιλάμβανε 40 οκρούχα, οι οποίες είχαν αντικαταστήσει τα γκουμπέρνιγια (κυβερνεία), υποδιαιρέσεις της πρώην Ρωσικής Αυτοκρατορίας.
Το 1932 το έδαφος της ΣΣΔ της Ουκρανίας αναδιοργανώθηκε με βάση τις περιφέρειες. ΗΔυτική Ουκρανία εξαιρέθηκε από αυτές τις αλλαγές, καθώς τότε ήταν μέρος της Δεύτερης Πολωνικής Δημοκρατίαςκαι εφαρμοζόταν η πολωνική μορφή διοικητικής διαίρεσης που βασίζεται σε βοεβοδάτα.
Κατά την περίοδο μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, η Σοβιετική Σοσιαλιστική Δημοκρατία της Ουκρανίας αποτελείται από 25 περιφέρειες και δύο πόλεις με ειδικό καθεστώς.
Μετά την πτώση της Σοβιετικής Ένωσηςτο 1991, η Κριμαία απέκτησε το καθεστώς μιας αυτόνομης δημοκρατίας με δική της κυβέρνηση αντί γιαμια περιφερειακή κρατική διοίκηση.
ΗΑυτόνομη Δημοκρατία της Κριμαίας, πρώην Περιφέρεια Κριμαίας της ΣΣΔ της Ουκρανίας, καλύπτει γεωγραφικά το μεγαλύτερο τμήμα της χερσονήσου της Κριμαίας στη νότια Ουκρανία. Η πρωτεύουσα της είναι ηΣυμφερόπολη. Η Αυτόνομη Δημοκρατία της Κριμαίας είναι η μόνη περιοχή στην Ουκρανία που διαθέτει το δικό της σύνταγμα.
Στις 16 Μαρτίου 2014, μετά την κατάληψη της Κριμαίας από το ρωσικό στρατό, διεξήχθη δημοψήφισμα γιατην ένταξη στηΡωσική Ομοσπονδία. Η πλειοψηφία των ψηφοφόρων υποστήριξε την ένταξη στη Ρωσία. Στις 21 Μαρτίου 2014, ηρωσική Δούμα ψήφισε να προσαρτήσει την Κριμαία ως ομοσπονδιακό υποκείμενο στη Ρωσική Ομοσπονδία. Η ουκρανική κυβέρνηση δεν αναγνωρίζει το δημοψήφισμα ή την προσάρτηση της Κριμαίας ως νόμιμη. Στις 27 Μαρτίου, ηΓενική Συνέλευση των Ηνωμένων Εθνών ψήφισε το ψήφισμα 68/262 με 100 ψήφους υπέρ και 11 ψήφους κατά, αναγνωρίζοντας ότι το δημοψήφισμα είναι άκυρο και αρνείται οποιαδήποτε νόμιμη αλλαγή στο καθεστώς της Κριμαίας και της Σεβαστούπολης.
Οι περιοχές βρίσκονται στο πρώτο (ανώτατο) επίπεδο της διοικητικής διαίρεσης της Ουκρανίας.
Σχεδόν κάθε περιοχή έχει το όνομά της από το διοικητικό της κέντρο, εκτός από τέσσερις. Η περιφέρειες Βολίν και Ζακαρπατίας, των οποίων οι πρωτεύουσες είναι το Λουτσκ καιτο Ούζχοροντ αντίστοιχα, ονομάζονται από τις ιστορικές περιοχές της Βολχινίας και της Υπερκαρπαθίας. Τα διοικητικά κέντρα της Περιφέρειας Ντνιπροπετρόσκ και της περιφέρειας Κιροβοχράντ μετονομάστηκαν σε Ντνίπρο και Κροπιβνίτσκι το 2016, αλλά το 2018 οι περιφέρειες εξακολουθούν να φέρουν επίσημα τα παλιά σοβιετικά ονόματα, καθώς η αλλαγή τους πρέπει να αντικατοπτρίζεται σεμια τροποποίηση του ουκρανικού Συντάγματος.
Δύο πόλεις φέρουν ειδικό καθεστώς: η πόλη του Κιέβου, η οποία είναι η πρωτεύουσα της Ουκρανίας καιη πόλη της Σεβαστούπολης. Μετά τηνΚριμαϊκή κρίση του 2014, η Σεβαστούπολη ελέγχεται από τη Ρωσία και έχει ενσωματωθεί ως ομοσπονδιακό υποκείμενο της Ρωσίας. Αναγνωρίζεται ως μέρος της Ουκρανίας από το μεγαλύτερο μέρος της διεθνούς κοινότητας.
Ο ποταμός Δνείπερος διαδραματίζει σημαντικό ρόλο στην ουκρανική εδαφική διαίρεση, με πολλές μεγάλες πόλεις εγκατεστημένες στις όχθες του. Εδώ, η πρωτεύουσα της χώρας, το Κίεβο, το οποίο ιδρύθηκε στη δεξιά όχθη του Δνείπερου αλλά σήμερα έχει επεκταθεί σημαντικά γύρω από τον ποταμό.
Η Ουκρανία έχει δύο τύπους οικισμών: αγροτικοί και αστικοί. Οι αγροτικές κατοικημένες περιοχές (сільський населений пункт) μπορεί να είναι είτε χωριό (село) είτε αγροτικός οικισμός (селище). Οι αστικές κατοικημένες περιοχές (міський населений пункт) μπορεί να είναι είτε πόλη (містo) είτε οικισμός αστικού τύπου (селище міського типу). Για λόγους συντομίας, οι αστικοποιημένοι οικισμοί μερικές φορές ταξινομούνται ως πόλεις.
Οι αλλαγές στην κατάσταση ενός οικισμού μπορούν να γίνουν μόνο από τοΒερχόβνα Ράντα, τοΚοινοβούλιο της Ουκρανίας. Λάβετε υπόψη ότι το μέγεθος ενός οικισμού δεν ορίζει απόλυτα την κατάστασή του, ανκαι αποτελεί μείζονα παράγοντα. Για παράδειγμα, η πόλη Πρίπιατ διατηρεί το καθεστώς της, ενώ έχει πληθυσμό μηδέν κατοίκων, λόγω της υποδομής της, συμπεριλαμβανομένων των κτιρίων, των οδών καιτων υποδομών κοινής ωφέλειας.
Το τυπικό ουκρανικό μίστο θα έπρεπε να θεωρείται πόλη, όχι κωμόπολη (σε σύγκριση μετην κατάσταση της πόλης στο Ηνωμένο Βασίλειο). Ωστόσο, πρέπει να ληφθεί υπόψη καιη υποταγή της πόλης είτε σε περιφέρεια είτε σε επαρχία, ιδίως μετην πολιτική έννοια. Μερικοί αστικοποιημένοι οικισμοί μπορεί να είναι πόλεις επαρχιακής υποταγής, ανκαιθα μπορεί να μπερδεύει, ένας τύπος οικισμού θα πρέπει να προσδιοριστεί πρώτα καθώς το καθεστώς του δίνεται για διοικητικούς σκοπούς.
Για παράδειγμα, στην περιφέρεια Κιέβου υπάρχουν αρκετοί περιφερειακοί δήμοι πόλεων, όπως αυτός του Περεγιασλάβ-Χμελνίτσκι, οι οποίοι βρίσκονται υπό άμεση υποταγή στις περιφερειακές αρχές. Είναι επίσημα γνωστοί ως πόλεις περιφερειακής σημασίας.
ΤοΝτροχόμπιτς, μια πόλη περιφερειακής σημασίας, βρίσκεται υπό υποταγή στις αρχές της Περιφέρειας Λβιβκαι όχι από την τοπική διοίκηση της Επαρχίας Ντροχόμπιτς.
Σύμφωνα μετην ουκρανική νομοθεσία μια πόλη (місто) στην Ουκρανία είναι μια τοποθεσία με πληθυσμό τουλάχιστον 10.000 ανθρώπων.[8]Οι πόλεις μπορούν να έχουν διαφορετική κατάσταση. Ορισμένες μπορεί να είναι εθνικής σημασίας, άλλες περιφερειακής σημασίας καιτο υπόλοιπο επαρχιακής σημασίας. Για παράδειγμα, οι πόλεις του Κιέβου και της Σεβαστούπολης έχουν ειδικό καθεστώς εθνικής σημασίας και κάθε μία είναι επίσημα ταξινομημένη ως πόλη με ειδικό καθεστώς, το οποίο διοικητικά ισοδυναμεί μεμια περιφέρεια. Οι δήμαρχοι αυτών των πόλεων, γενικά, όπως καιοι κυβερνήτες των περιφερειών, διορίζονται από τονΠρόεδρο της Ουκρανίας. Ωστόσο, το καθεστώς του δημάρχου του Κιέβου είναι κάπως πιο περίπλοκο, καιγια περισσότερες πληροφορίες βλ. Νομικό καθεστώς και τοπική κυβέρνηση του Κιέβου. Το καθεστώς της Σεβαστούπολης είναι επίσης μοναδικό.
Σχεδόν κάθε περιφέρεια έχει τουλάχιστον μια πόλη περιφερειακής υποταγής (σημασίας), η οποία είναι το διοικητικό κέντρο (πρωτεύουσα) αυτής της περιοχής. Ωστόσο, μερικές άλλες μεγάλες πόλεις στην περιφέρεια μπορεί να έχουν και αυτή την ιδιότητα. Οι πόλεις περιφερειακής υποταγής έχουν την ίδια σημασία μεμια επαρχία και συχνά είναι τα διοικητικά κέντρα τους. Εκτός από τις κανονικές επαρχίες, πολλές πόλεις της Ουκρανίας με εθνικό ή περιφερειακό καθεστώς χωρίζονται περαιτέρω σε επαρχίες πόλεων, οι οποίες μπορεί να περιλαμβάνουν άλλες πόλεις, κωμοπόλεις ή / και χωριά. Το 2010, η Ουκρανία είχε 23 τέτοιες πόλεις με τις δικές τους επαρχίες πόλης.
Πολλά ραγιόν έχουν επίσης δήμους πόλεων στο επίπεδο υποταγής τους (σημασία). Αυτά είναι συνήθως τα διοικητικά κέντρα (πρωτεύουσες). Παρατηρήστε ότι δεν έχουν όλα τα ραγιόν πόλη ως διοικητικό κέντρο τους. Ωστόσο, όλα τα κέντρα των ραγιόν είναι τουλάχιστον αστικά (αστικοποιημένα). Όλα τα διοικητικά κέντρα έχουν τη δική τους μορφή αυτοδιοίκησης. Οι δήμοι επαρχιακής υποταγής μπορούν να διαχειρίζονται διάφορα γειτονικά τοπικά συμβούλια (δήμους), συνήθως αγροτικά. Εάν ένα ραγιόν έχει αρκετές πόλεις επιπέδου ραγιόν (επαρχίας), μπορούν να μοιράζονται την διοικητική εξουσία γιατην επαρχία.
Εκτός από τους δήμους πόλεων, η Ουκρανία έχει αστικές περιοχές. Η χαμηλότερη μορφή αυτοδιοίκησης είναι οι αγροτικοί δήμοι και χωριά. Ένας αγροτικός δήμος μπορεί να αποτελείται από ένα χωριό, συνήθως μεγάλο, ή από ένα συνδυασμό άλλων αγροτικών χωριών ή τοποθεσιών. Σημειώστε ότι ορισμένα χωριά έχουν επίσης ορισμένους επιπλέον, πολύ μικρούς οικισμούς. Αυτοί οι οικισμοί, μαζί μετο χωριό-πρωτεύουσα, συνδυάζουν έναν τοπικό (αγροτικό) δήμο (σιλράντα). Για λόγους απλούστευσης, ένας σιλράντα (αγροτικός δήμος) αναφέρεται συνήθως ως χωριό και είναι το χαμηλότερο επίπεδο διοικητικής διαίρεσης. Η κατάσταση οποιουδήποτε οικισμού χορηγείτα από το Βερχόβνα Ράντα.
Στο σχέδιο συνταγματικών τροποποιήσεων τον Ιούνιο του 2014, ο πρόεδρος της Ουκρανίας, Πέτρο Ποροσένκο, πρότεινε την αλλαγή της διοικητικές διαιρέσεις της Ουκρανίας, η οποία θα πρέπει να περιλαμβάνει περιφέρειες, περιοχές και "χρομάντα".[9]
Στις 5 Φεβρουαρίου 2015 εγκρίθηκε ο νόμος "περί εθελοντικής σύνδεσης των εδαφικών κοινοτήτων", δημιουργώντας ενωμένες εδαφικές κοινότητες, δηλαδή συμβούλια οικισμών, αγροτικά συμβούλια και ότι μια πόλη περιφερειακής σημασίας μπορεί να δημιουργήσει μια νέα διοικητική μονάδα.[10]Στη συνέχεια πραγματοποιήθηκαν νέες τοπικές εκλογές σε αυτές τις ενωμένες εδαφικές κοινότητες.[11]Σε 226 θα διεξαχθούν εκλογές το 2018 και το 2019.[12]Οι πρώτες 252 πραγματοποιήθηκαν το 2017.[13]
Ο νόμος "γιατην τοπική αυτοδιοίκηση στην Ουκρανία" ορίζει ότι οι τοπικοί προϋπολογισμοί θα πρέπει να έχουν αρκετά χρήματα γιανα διαχειριστούν από τοπικά σώματα αυτοδιοίκησης.[10] Επειδή πολλά από τα μικρά αγροτικά συμβούλια και πόλεις περιφερειακής σημασίας δενθα μπορούσαν ποτέ να ελπίζουν νατο κάνουν αυτό, γι΄αυτό δημιουργήθηκε η νέα διοικητική μονάδα της ενωμένης εδαφικής κοινότητας (ουκρανικά: Обєднана територіальна громада, Obyednana terytorialʹna hromada).[10]
Η Ουκρανία έχει επίσης πολλούς οικισμούς γνωστούς ως βιίσκοβε μιστέτσκο οι οποίοι ήταν πρώην στρατιωτικές εγκαταστάσεις. Από την πτώση της Σοβιετικής Ένωσης αποκαλύφθηκε η μυστικότητα των οικισμών αυτών, ωστόσο οι πόλεις υπάγονται απευθείας στο Υπουργείο Άμυνας καιδεν έχουν δικές τους πολιτικές διοικήσεις. Τέτοιες στρατιωτικές εγκαταστάσεις είναι σαν πόλεις-φαντάσματα πουδεν προσδιορίζονται ακόμη καισε χάρτη. Ένας από αυτούς, στα σύνορα των περιφερειών Κιέβου καιΖιτόμιρ, είναι ο Μακάροφ-1.[14]
Μια ειδική επικράτεια γνωστή ως ζώνη αλλοτρίωσης εμπίπτει στη δικαιοδοσία του Υπουργείου Καταστάσεων Έκτακτης Ανάγκης και είναι η σοβαρότερα πληγείσα περιοχή από την καταστροφή του Τσερνομπίλ. Επιπλέον, διάφορες περιοχές διατήρησης της φύσης που είναι γνωστά ως Ζαποβεντνίκ εμπίπτουν στη δικαιοδοσία του Υπουργείου Οικολογίας.
Λόγω του πολέμου στοΝτονμπάς, το καθεστώς των πολιτικοστρατιωτικών διοικήσεων δημιουργήθηκε στα εδάφη των Περιφερειών ΛουχάνσκκαιΝτονέτσκ, όπου οι αντίστοιχες τοπικές κυβερνητικές μονάδες δεν μπορούν να ασκήσουν τις συνταγματικά εγγυημένες αρμοδιότητές τους.[15]
Μια ανάμειξη σύγχρονων και παλαιών κτηρίων στο Ντνίπρο, που βρίσκεται στην Περιφέρεια Ντνιπροπετρόφσκ. Η μητροπολιτική περιοχή του Ντνίπρο περιλαμβάνει πόλεις όπως το Καμιάνσκε καιτο Νοβομοσκόβσκ.
Σήμερα, η Ουκρανία έχει τα ακόλουθα 3 ενκλάβια:
Η πόλη τουΣλαβούτιτςη οποία υπάγεται διοικητικά απευθείας στην περιφέρεια Κιέβου ενώ περιβάλλεται εξολοκλήρου από την γειτονική περιφέρεια Τσερνίχιβ.
Η Ουκρανία έχει πέντε μεγάλες συναθροισμένες μητροπολιτικές περιοχές (αστικά συγκροτήματα). Αυτές οι περιοχές αστικών συγκροτημάτων δεν αναγνωρίζονται επίσημα και παραμένουν προς διαχείριση σύμφωνα μετο επίσημο σύστημα υποδιαίρεσης περιφέρειας-ραγιόν.
Γεωγραφική διαίρεση της Ουκρανίας που χρησιμοποιείται στις δημοσκοπήσεις του Διεθνούς Ινστιτούτου Κοινωνιολογίας του Κιέβου.
Εκτός από τις διοικητικές διαιρέσεις, οι γεωγραφικές διαιρέσεις χρησιμοποιούνται ενίοτε για λόγους αναφοράς ή στατιστικούς. Η διαίρεση αυτή χωρίζει την Ουκρανία σε 4 έως 6 γεωγραφικές περιοχές: Δυτική Ουκρανία, Ανατολική Ουκρανία, Νότια Ουκρανία, Κεντρική Ουκρανία, Βόρεια Ουκρανία (χρησιμοποιείται περιστασιακά).
Οι γειτονικές χώρες όπως ηΡωσία, ηΠολωνία, ηΟυγγαρίακαιηΡουμανία μερικές φορές ταυτοποιούν ορισμένα τμήματα της Ουκρανίας ως δικά τους. Για παράδειγμα, η Ρωσία έχει εδαφικές αξιώσεις στην Ουκρανία, δηλώνοντας ότι η Νοτιοανατολική Ουκρανία είναι μέρος της Ρωσίας. Επίσης ορισμένα πολιτικά ή δημόσια πρόσωπα στην Πολωνία θέτουν εδαφικούς ισχυρισμούς στη δυτική Ουκρανία πουτα χαρακτηρίζουν ως συνοριακές περιοχές ή Κράις (Κρέσι), καιτο ίδιο ισχύει γιατην Ουγγαρία που ονομάζει την περιφέρεια Ζακαρπατίας ως Kárpátalja. Η περιοχή της νοτιοανατολικής Ουκρανίας εμφανίστηκε μετά τηνΠορτοκαλί Επανάσταση ως πολιτικό σχέδιο του Κόμματος των Περιφερειών γιατη δημιουργία ενός ρωσικού αυτόνομου εδάφους γνωστού ως Αυτόνομη Δημοκρατία της Νότιας Ουκρανίας.
Κριμαία
Περιφέρεια Τσερκάσι
Περιφέρεια Τσερνίχιβ
Περιφέρεια Τσερνιβτσί
Περιφέρεια Ντνιπροπετρόφσκ
Περιφέρεια Ντονέτσκ
Περιφέρεια Ιβάνο-Φρανκίβσκ
Περιφέρεια Χαρκόβου
Περιφέρεια Χερσώνας
Περιφέρεια Χμελνίτσκι
Περιφέρεια Κιέβου
Περιφέρεια Κιροβοχράντ
Περιφέρεια Λουχάνσκ
Περιφέρεια 
Περιφέρεια Μικολάιβ
Περιφέρεια Οδησσού
Περιφέρεια Πολτάβας
Περιφέρεια Ρίβνε
Περιφέρεια Σούμι
Περιφέρεια Τερνόπιλ
Περιφέρεια Βίνιτσια
Περιφέρεια Βολίν
Περιφέρεια Υπερκαρπαθίας
Περιφέρεια Ζαπορίζια
Περιφέρεια Ζιτόμιρ
Κίεβο
Σεβαστούπολη
