|
Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. Μπορείτε να βοηθήσετε προσθέτοντας την κατάλληλη τεκμηρίωση. Υλικό που είναι ατεκμηρίωτο μπορεί να αμφισβητηθεί και να αφαιρεθεί.
Η σήμανση τοποθετήθηκε στις 31/08/2017. |
Ο Ιωάννης-Γουλιέλμος-Φρίζο, ολλανδ. Johan-Willem-Friso (14 Αυγούστου 1687 – 14 Ιουλίου 1711) από τον Οίκο του Νάσσαου ήταν πρίγκιπας του Νάσσαου-Ντητς (1696-1702) και μετά της Οράγγης (1702-1711) και κυβερνήτης των επαρχιών Φρεισίας και Χρόνινεν (1696-1711).
Ήταν ο μόνος γιος του Ερρίκου-Καζιμίρ Β΄ κόμη του Νάσσαου-Ντιτς και κυβερνήτη των επαρχιών Φρεισίας και Χρόνινεν. Μητέρα του ήταν η Ερριέττα-Αμαλία, κόρη του Ιωάννη-Γεωργίου Β΄ πρίγκιπα του Άνχαλτ-Ντεσάου και εξαδέλφη του Γουλιέλμου Γ΄ πρίγκιπα της Οράγγης και βασιλιά της Αγγλίας.[5].
Το 1696 απεβίωσε ο πατέρας του και τον διαδέχθηκε στην κομητεία του Ντητς και ως κυβερνήτης στις δύο επαρχίες. Το 1702 απεβίωσε ο Γουλιέλμος Γ΄ πρίγκιπας της Οράγγης και κυβερνήτης πέντε επαρχιών. Ο Ιωάννης-Γουλιέλμος-Φρίζο ήταν -από τον πατέρα του- συγγενής του: ο Ερρίκος-Καζιμίρ Β΄ ήταν εξάδελφος του Γουλιέλμου Γ΄ και αν ληφθεί μόνο η εξ αρρενογονίας συγγένεια ήταν 3ος εξάδελφος του Γουλιέλμου Γ΄. Ο Ιωάννης-Γουλιέλμος-Φρίζο διεκδίκησε τις πέντε επαρχίες (Ολλανδία, Ζηλανδία, Ουτρέχτη, Γκέλντερς, Οβερέισελ) που ήταν ο Γουλιέλμος Γ΄ κυβερνήτης, αλλά αυτές αρνήθηκαν λόγω της δημοκρατικής μερίδας της Ολλανδίας[6]. Είναι η Β΄ περίοδος χωρίς κυβερνήτη (1702-47). Ο γιος του έγινε το 1747 κυβερνήτης και των επτά Ηνωμένων Επαρχιών[7].
Ο Ιωάννης-Γουλιέλμος-Φρίζο ήταν, σύμφωνα με τη διαθήκη του Γουλιέλμου Γ΄, διάδοχός του στο πριγκιπάτο της Οράγγης. Όμως ο Φρειδερίκος Α΄ της Πρωσίας, επίσης εξάδελφος του Γουλιέλμου Γ΄, ήταν σύμφωνα με τη διαθήκη του Φρειδερίκου-Ερρίκου (πάππου του Γουλιέλμου Γ΄) κληρονόμος του πριγκιπάτου· κατέλαβε ένα μέρος του και αργότερα το παραχώρησε στη Γαλλία[8].
Όταν ο πρίγκιπας έγινε 20 ετών, ανέλαβε στρατηγός των Ολλανδικών στρατευμάτων και συμμετείχε στον Πόλεμο για την Ισπανική Διαδοχή, υπό την αρχηγία του Τζων Τσώρτσιλ δούκα του Μάρλμπορω. Αποδείχθηκε ικανός αξιωματούχος. Διηύθυνε το πεζικό στη μάχη του Ουντενάρντε, στην πολιορκία της Λιλ και στη μάχη του Μαλπλακέ. Το κύρος που απέκτησε από τη στρατιωτική του υπηρεσία πρέπει να ηταν η αιτία που οι υπόλοιπες πέντε επαρχίες τον αναβίβασαν σε κυβερνήτη τους. Το 1711 άφησε το μέτωπο της Φλάνδρας για να συναντήσει στη Χάγη τον Φρειδερίκο Α΄, για να συζητήσουν για τη διεκδίκησή του στο πριγκιπάτο της Οράγγης. Λόγω του κακού καιρού το πλοίο που τον μετέφερε ανετράπη και ο πρίγκιπας πνίγηκε. Μετά από 49 ημέρες γεννήθηκε ο γιος του[9].
Νυμφεύθηκε το 1709 τη Μαρία-Λουίζα, κόρη του Καρόλου λαντγκράβου της Έσσης-Κάσσελ και είχε τέκνα:
Ο Ιωάννης-Γουλιέλμος-Φρίζο και η σύζυγός του είναι οι (πιο πρόσφατοι) κοινοί πρόγονοι όλων των ηγεμόνων της σημερινής Ευρώπης. Αυτό ισχύει από το 1938, όταν ο απόγονός του Φραγκίσκος-Ιωσήφ Β΄ έγινε πρίγκιπας του Λίχτενσταϊν[10].
| Πρόγονοι του Ιωάννη-Γουλιέλμου-Φρίζο πρίγκιπα της Οράγγης
|
|
|
Ήταν ο πιο πρόσφατος κοινός πρόγονος των ηγεμόνων της Ευρώπης από την ανάρρηση του Φραγκίσκου-Ιωσήφ Β΄ πρίγκιπα του Λίχτενσταϊν (1938) ως το τέλος της Ελισάβετ Β΄ του Ηνωμένου Βασιλείου (2022).
Οι διακεκομμένες γραμμές δηλώνουν γάμο.
- Pieter Lodewijk Muller: «Johann Wilhelm Friso», Allgemeine Deutsche Biographie (ADB) (στη γερμαν.), τόμ. 14, Duncker & Humblot, Λειψία 1881, σσ. 275–276
_by_Lancelot_Volders.jpg)
.svg)
Σχετικά πολυμέσα.svg){kind=small}