|
Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. Μπορείτε να βοηθήσετε προσθέτοντας την κατάλληλη τεκμηρίωση. Υλικό που είναι ατεκμηρίωτο μπορεί να αμφισβητηθεί και να αφαιρεθεί.
Η σήμανση τοποθετήθηκε στις 30/04/2016. |
Ο Αλφόνσος ΙΒ΄ (Alfonso XII, 28 Νοεμβρίου 1857 - 25 Νοεμβρίου 1885) ήταν βασιλιάς της Ισπανίας (1875 - 1885). Ήταν ο μοναδικός γιος της Ισαβέλλας Β΄ της Ισπανίας και του Φραγκίσκου δε Ασίς, Δούκα του Κάδιθ. Πολλές φήμες έλεγαν ότι ο πατέρας του δεν ήταν ο ομοφυλόφιλος εξάδελφος της μητέρας του, Φραγκίσκος, αλλά ένας από τους σωματοφύλακες της μητέρας του, με πιθανότερο τον Ενρίκε Πουιγμοντό υ Μαϋάνς.
Όταν η μητέρα του Βασίλισσα Ισαβέλλα και ο σύζυγος της Φραγκίσκος εγκατέλειψαν (1868) την Ισπανία λόγω της εξορίας τους, ο μικρός Αλφόνσος συνόδευσε τους γονείς του στο Παρίσι. Στάλθηκε στη Βιέννη να πραγματοποιήσει τις σπουδές του και ανακλήθηκε στο Παρίσι το 1870. Εκεί η μητέρα του απαρνήθηκε τα δικά της δικαιώματα στον θρόνο υπέρ του Αλφόνσου, που κηρύχθηκε μνηστήρας του Ισπανικού θρόνου με το όνομα Αλφόνσος ΙΒ΄, αν και δεν έχει περάσει βασιλιάς με αυτό το όνομα στην ενωμένη Ισπανία, σαν συνεχιστής των βασιλείων της Καστίλλης και Λεόν.
Ο Αλφόνσος Φραγκίσκος δε Ασίς Φερδινάνδος Πίος Ιωάννης Μαρία δε λα Κονθεπσιόν (= του Ευαγγελισμού) Γρηγόριος Πελάγιος γεννήθηκε στο Βασιλικό Παλάτι της Μαδρίτης στις 28 Νοεμβρίου 1857.
Πήγε στη Μεγάλη Βρετανία να συνεχίσει με στρατιωτικές σπουδές, οπότε δέχθηκε και μια διακήρυξη υποστηριχτών του που απαιτούσε να επαναφέρει τον νεαρό Αλφόνσο στον ισπανικό θρόνο. Το 1873 το Κοινοβούλιο ανακήρυξε την Α΄ Ισπανική Δημοκρατία που κράτησε μονάχα 11 μήνες, και καταλύθηκε από τον στρατηγό Μανουέλ Παβία. Η Ισπανία πληττόταν εκείνη την εποχή από τους πολέμους των Καρλιστών και στα τέλη του 1874 ο Μαρτίνεθ Κάμπος που εργαζόταν ανοιχτά υπέρ του νεαρού υποψήφιου Βασιλιά κατέλαβε τη Σεβίλλη για λογαριασμό του. Το Ισπανικό συμβούλιο δέχτηκε την υποταγή και έβαλε στην ηγεσία του τον σύμβουλο του Αλφόνσου, Αντόνιο Κάνοβας ντελ Καστίγιο. Ο Βασιλιάς έφτασε σε λίγες μέρες μεγαλοπρεπώς και σε λίγο όλα τα επαναστατικά κινήματα του Δον Κάρλος καταπνίγηκαν.
Ο νέος Βασιλιάς έγινε συμπαθής στον λαό λόγω της νεότητας του, αλλά η συμπάθεια αυξήθηκε περισσότερο μετά από τη συμπαράσταση τους στους πληγέντες από τη χολέρα και τον σεισμό του 1885. Είχε ένα μοναδικό τρόπο προσωπικής επικοινωνίας με τον λαό και πέθανε σε ηλικία 28 ετών του από φυματίωση.
Νυμφεύτηκε πρώτα το 1878 με τη Μαρία δε λας Μερθέδες των Βουρβόνων-Ορλεάνης, κόρη του Αντωνίου, Δούκα του Μονπανσιέ. Η Μαρία απεβίωσε έξι μήνες μετά.
Το 1879 νυμφεύτηκε για δεύτερη φορά, τη Μαρία Χριστίνα των Αψβούργων-Λωρραίνης, κόρη του Καρόλου Φερδινάνδου της Αυστρίας. Παιδιά του ήταν:
Από τη μη νόμιμη σχέση του με την Ελένα Αρμάνδα Νικολάσα Σανθ υ Μαρτίνεθ δε Αριθάλα είχε φυσικά τέκνα:
- (νόθος) Αλφόνσο (1880-1970).
- (νόθος) Φερνάν (1881-1922), Ολυμπιονίκης.
-
Ο Αλφόνσος ΙΒ΄ το 1884.
-
Ο πίνακας απεικονίζει την ανακήρυξη του βασιλιά Αλφόνσου ΙΒ΄ ως Μεγάλου Μαγίστρου των ισπανικών στρατιωτικών ταγμάτων στις 24 Φεβρουαρίου του 1877.
-
Πορτρέτο του βασιλιά Αλφόνσου ΙΒ΄, ντυμένου τη στολή Γενικού Διοικητή και καδένα του Τάγματος του Χρυσόμαλλου Δέρατος.
-
Πορτρέτο του βασιλιά Αλφόνσου ΙΒ΄, εκτείθεται στο Πανεπιστήμιο της Βαλένθια
-
Ο Αλφόνσος ΙΒ΄
Σχετικά πολυμέσα
Πορτρέτο
Πορτρέτο
.JPG)
.jpg)
.jpg)
