Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν.Μπορείτε να βοηθήσετε προσθέτοντας την κατάλληλη τεκμηρίωση. Υλικό που είναι ατεκμηρίωτο μπορεί να αμφισβητηθεί καινα αφαιρεθεί. Η σήμανση τοποθετήθηκε στις 11/01/2011.
Αισθανόμενος ανέτοιμος γιανα αναλάβει τη διακυβέρνηση της μεγαλύτερης και χειρότερα οργανωμένης πολυεθνικής ευρωπαϊκήςαυτοκρατορίας, όταν διαδέχτηκε τον πατέρα του, σε ηλικία 16 ετών, ανέθεσε τη διακυβέρνηση της Ισπανίας στον Γασπάρ δε Γκουθμάν, Κόμη-Δούκα Ολιβάρες. Γρήγορα αφέθηκε ολοκληρωτικά στις συμβουλές του ικανότατου πρωθυπουργούτου, καθιστώντας τον σχεδόν απόλυτο κυβερνήτη των βασιλείων του. Γρήγορα όμως οι προσπάθειες του Ολιβάρες να ενισχύσει την κεντρική εξουσία απέτυχαν. Αποκορύφωμα από μια σειρά από ατυχίες ήταν ηεπανάστασητωνΠορτογάλων, την 1 Δεκεμβρίου 1640. Τελικά το 1643 ο Φίλιππος απέλυσε τον Ολιβάρες, μετά από μια σύντομη προσπάθεια να αναλάβει προσωπικά τηδιακυβέρνηση της Ισπανίας, τελικά επέστρεψε στην πρακτική να διορίζει κάποιον ισχυρό υπουργόγι' αυτό το έργο.
Πέθανε σε ηλικία 60 ετών αφήνοντας την Ισπανία στα πρόθυρα της καταστροφής, μετην οικονομία της ήδη χρεοκοπημένη. Στην επιθανάτια κλίνη του ευχήθηκε η βασιλεία του μοναδικού επιζώντος γιουτου, Καρόλου, να είναι πιο επιτυχημένη και ευτυχισμένη από τη δική του.
Ανκαι κατηγορείται από πολλούς ως ανίκανος, τα γραπτά του, καθώς καιοι δραστηριότητές του ως προστάτη τωνγραμμάτωνκαιτωντεχνών αποδεικνύουν ότι ήταν ικανός, στερείτο όμως της πραγματικής αίσθησης του καθήκοντος. Η καλλιτεχνική άνθηση των χρόνων του, με τους Ντιέγο Βελάθκεθ, Λόπε δε Βέγα, κ.α. είναι η καλύτερη απόδειξη ότι ήταν ικανότερος καιτου πατέρα τουκαιτουγιουτου, Καρόλου Β΄. Λόγω αυτών των δραστηριοτήτων του χαρακτηρίστηκε ως η προσωποποίηση τουμπαρόκ ηγεμόνα.