Οργάνωση Ουκρανών Εθνικιστών
Οργάνωση Ουκρανών Εθνικιστών | |
|---|---|
  | |
| Ιδεολογία | |
| Πολιτικό φάσμα | Ακροδεξιά |
| Σημαία κόμματος | |
  | |
Μετά
Ορισμένες σύγχρονες ακροδεξιές ουκρανικές πολιτικές οργανώσεις ισχυρίζονται ότι είναι κληρονόμοι
Ιστορία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
 |
|
Ιδεολογία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Σύμφωνα
Επίσημο καθεστώς βετεράνου 2019[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Είχαν γίνει αρκετές προηγούμενες προσπάθειες
Δείτε επίσης[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Σφαγές
τ ω ν Πολωνώνσ τ η Βολυνίακ α ι τ η ν Ανατολική Γαλικία - Επιχείρηση Βιστούλας
- Δολοφονία
τ ο υ Μπρονίσουαφ Πιεράτσκι - Μπαντερίτες
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ Rudling, Per Anders (2016). «The Cult of Roman Shukhevych in Ukraine: Myth Making with Complications». Fascism 5 (1): 31. doi:. ISSN 2211-6249. https://www.academia.edu/25782059. «
Η Ο Ο Ε ,π ο υ ιδρύθηκετ ο 1929, ήτανη μεγαλύτερηκ α ι π ι ο σημαντική ουκρανική ακροδεξιά οργάνωση. Σαφώς ολοκληρωτικό,τ ο κίνημα αγκάλιασετ ο Führerprinzip,μ ι α λατρεία της πολιτικής βίας,τ ο υ ρατσισμούκ α ι ενός επιθετικού αντισημιτισμού. Επιδίωξετ η ν εγκαθίδρυσητ ο υ ουκρανικού κράτουςμ ε οποιοδήποτε τίμημα.». - ↑ 2,0 2,1 2,2 Shekhovtsov, Anton (March 2011). «The Creeping Resurgence of the Ukrainian Radical Right? The Case of the Freedom Party». Europe-Asia Studies 63 (2): 207–210. doi:. https://archive.org/details/sim_europe-asia-studies_2011-03_63_2/page/207.
- ↑ Marples, David (2013). «The OUN, 1929–43». Heroes and Villians. Central European University Press. σελίδες 79–123. ISBN 9789637326981.
Most writers concur that the UVO was one of the principal foundation stones for the creation of OUN, which—Kost’ Bondarenko maintains—“was a classical, radical rightist terrorist organization,” ideologically close to Fascism of the Italian type, which was believed to be the “avant-garde European ideology” of that time
- ↑ 4,0 4,1 4,2 4,3 4,4 4,5 Rudling, Per Anders (2013). «The Return of the Ukrainian Far Right: The Case of VO Svoboda».
Σ τ ο : Wodak and Richardson. Analysing Fascist Discourse: European Fascism in Talk and Text. Νέα Υόρκη: Routledge. σελίδες 229–235. - ↑ «Державний архів Львівської області». Αρχειοθετήθηκε από
τ ο πρωτότυπο στις 5 Ιανουαρίου 2017. Ανακτήθηκε στις 19 Δεκεμβρίου 2016. - ↑ Τίμοθι Σνάιντερ. (2004) The Reconstruction of Nations.
- ↑ Motyka, Grzegorz (2016). Wołyń'43 Ludobójcza czystka – fakty, analogie, polityka historyczna. Κρακοβία: Wydawnictwo Literackie.
σ ε λ . 83. ISBN 978-83-08-06207-4. - ↑ Massacre, Volhynia. «The Effects of the Volhynian Massacres» (
σ τ α αγγλικά). Volhynia Massacre. http://volhyniamassacre.eu/zw2/history/179,The-Effects-of-the-Volhynian-Massacres.html. Ανακτήθηκε στις 30 June 2018. - ↑ Pertti, Ahonen (2008). Peoples on the Move: Population Transfers and Ethnic Cleansing Policies During World War II and Its Aftermath. Bloomsbury Academic.
σ ε λ . 99. - ↑ "Poland's president expresses regret over 1947 Akcja Wisla Αρχειοθετήθηκε 2020-08-06
σ τ ο Wayback Machine.", The Ukrainian Weekly - ↑ Rudling, Per Anders (2013). «The Return of the Ukrainian Far Right: The Case of VO Svoboda».
Σ τ ο : Wodak and Richardson. Analysing Fascist Discourse: European Fascism in Talk and Text. Νέα Υόρκη: Routledge. σελίδες 229–35.During the Cold War, US, West German, and British intelligence utilized various OUN wings in ideological warfare and covert actions against the Soviet Union (Breitman and Goda, 2010: 73– 98; Breitman, Goda, Naftali and Wolfe, 2005). Funded by the CIA, which sponsored Lebed's immigration to the United States and protected him from prosecution for war crimes, OUN(z) activists formed the core of the Proloh Research and Publishing Association, a pro-nationalist semi academic publisher.
- ↑ Umland, Andreas; Anton Shekhovstsov (2013). «Ultraright Party Politics in Post-Soviet Ukraine and the Puzzle of the Electoral Marginalism of Ukraine Ultranationalists in 1994–2009.». Russian Politics and Law 51 (5): 33–58. doi:. «In 1990, one of the best known nationalist parties—the Ukrainian National Assembly (UNA), headed by Dmytro Korchyns'kyi—was established in Lviv ... . In Ukraine itself, the UNA-UNSD became a media phenomenon, not least thanks to its deliberate provocation aimed at left-wing and pro-Russian forces and its frequent clashes with the police. But the UNA had little political success ... . The second best-known ultraright party to emerge at the beginning of the 1990s was the Congress of Ukrainian Nationalists (CUN)—a direct heir of the Organization of Ukrainian Nationalists (Bandera) (OUN-B), which Stepan Bandera headed in 1940 after a split in the original OUN. The continuity between the OUN-B and the CUN was ensured by the return from abroad of Iaroslava Stets'ko, a former member of the OUN-B and the widow of Iaroslav Stets'ko, one of the leaders of the OUN-B and the Ukrainian Insurgent Army».
- ↑ Rudling, Per Anders (2013). «They Defended Ukraine: The 14 Waffen-Granadier-Division der SS (Galizische Nr. 1) Revisited». Slavic Military Studies 25: 231. «While Yushchenko's successor Viktor Yanukovych has revoked the hero status of Bandera and Shukhevych and largely put an end to the state cult of the ultra-nationalists, in Western Ukraine, apologetics for the Waffen-SS Galizien is entering the mainstream. On April 28, 2011, the 68th anniversary of the establishment of Waffen-SS Galizien, neo-fascist 'autonomous nationalists,' together with the far-right Svoboda Party, which dominates the L'viv city government organized a march through the city. Led by Svoboda ideologue Iurii Mykhal'chyshyn of the L'viv city council, the nearly 700 participants (2,000 according to the organizers), carrying banners with neo-Nazi symbols marched down the streets of L'viv, shouting slogans like 'Halychyna—division of heroes!,' and 'One race, one nation, one Fatherland!'7 Svoboda, which dominates the L'viv city council, decorated the city with billboards with the symbol of the unit, accompanied by the texts 'the treasure of the nation' and 'they defended Ukraine'.».
- ↑ 14,0 14,1 14,2 Rudling, Per A. (November 2011). «The OUN, the UPA and the Holocaust: A Study in the Manufacturing of Historical Myths». The Carl Beck Papers in Russian and East European Studies (University of Pittsburgh) Number 2107: p. 3 (6 of 76 in PDF). ISSN 0889-275X. http://carlbeckpapers.pitt.edu/ojs/index.php/cbp/article/viewFile/164/160.
- ↑ 15,0 15,1 Marples, David R. (2007). Heroes and Villains: Creating National History in Contemporary Ukraine. Central European University Press. σελίδες 285–286. ISBN 978-9637326981.
- ↑ Cooke, Philip· Shepherd, Ben (2014). Hitler's Europe Ablaze: Occupation, Resistance, and Rebellion during World War II. Skyhorse Publishing.
σ ε λ . 336. ISBN 978-1632201591. - ↑ 17,0 17,1 17,2 Former WWII nationalist guerrillas granted veteran status in Ukraine, Kyiv Post (26 Μαρτίου 2019)
Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Jonathan Levy, The Intermarium: Wilson, Madison, & Federal Central European Federalism.
- Paul Robert Magocsi (1989), Morality and Reality: the Life and Times of Andrei Sheptytskyi, Edmonton Alberta: Canadian Institute of Ukrainian Studies, University of Alberta,(ISBN 0-920862-68-3) .
- Grzegorz Motyka (2005), Służby bezpieczeństwa Polski i Czechosłowacji wobec Ukraińców (1945–1989), Ινστιτούτο Εθνικής Μνήμης, Βαρσοβία. (πολωνικά)
- Władysław Siemaszko, Ewa Siemaszko (2000), Λουντομπούιστβο dokonane przez nacjonalistów ukraińskich na ludności polskiej Wołynia 1939–1945, Kancelaria Prezydenta Rzeczposos,
σ ε λ . . (πολωνικά) - Τίμοθι Σνάιντερ (2003),
Η Ανασυγκρότησητ ω ν Εθνών: Πολωνία, Ουκρανία, Λιθουανία, Λευκορωσία, 1569–1999, Yale University Press,(ISBN 030010586X) - Orest Subtelny, Ukraine: A History, Τορόντο: University of Toronto Press, 1988,(ISBN 0-8020-5808-6) .
- Andrew Wilson, The Ukrainians: Unexpected Nation, Νιού Χέιβενn: Yale University Press, 2000,(ISBN 0-300-08355-6) .
- Антонюк Ярослав Дияльність, "СБ ОУН на Волини." Луцьк: «Волинська книга», 2007. – 176
σ . - Антонюк Ярослав Дияльність, "SB OUN(b) on Волині таЗахідному Поліссі (1946–1951)" : Μονογραφία. – Луцьк: «Надстир'я-Ключі», 2013. – 228
σ .
Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Petelycky, Stefan (1999). Into Auschwitz, for Ukraine (PDF). Kashtan Press. ISBN 978-1-896354-16-3. Αρχειοθετήθηκε από
τ ο πρωτότυπο (PDF) στις 4 Μαρτίου 2016. Ανακτήθηκε στις 4 Ιανουαρίου 2021. Απομνημονεύματα πολέμου ενός βετεράνου τηςΟ Ο Ε .
|
- Οργάνωση Ουκρανών Εθνικιστών
- Εθνικιστικά κόμματα
σ τ η ν Ουκρανία - Αντικομμουνισμός
σ τ η ν Ουκρανία - Ακροδεξιά
σ τ η ν Ουκρανία - Νεότερη ιστορία της Ουκρανίας
- Πολιτική ιστορία της Ουκρανίας
- Αντιπολωνικό αίσθημα
σ τ η ν Ευρώπη - Ιστορία της Ουκρανίας (1918-1991)
- Δεύτερη Πολωνική Δημοκρατία
- Πολιτική ιστορία της Σοβιετικής Ένωσης
- Αντικομμουνιστικές οργανώσεις
- Φασιστικές οργανώσεις
- Ακροδεξιά τρομοκρατία
- Αντισημιτισμός
σ τ η ν Ουκρανία