Πρόκειται για ένα αριστούργημα τουποιητικού ρεαλισμούκαι είναι μία από τα σπάνιες γαλλικές υπερπαραγωγές που γυρίστηκαν κατά τη διάρκεια της ναζιστικής κατοχής το 1943, 1944 και στις αρχές του 1945 τόσο στηΓαλλία του Βισύ όσο καιστηνκατεχόμενη Γαλλίασε πολύ δύσκολες συνθήκες.[6]
Σκηνή της ταινίας
ΟΠαράδεισοςτου τίτλου, είναι ένας θεατρικός όρος, που αναφέρεται στις υψηλότερες θέσεις ενός θεάτρου, όπως τα άνω θεωρεία. Αυτές είναι γενικά οι φθηνότερες θέσεις.
Η ταινία αναφέρεται στον θεατρικό κόσμο του Παρισιού των αρχών του 19ου αιώνα και αφηγείται την ιστορία μιας γυναίκας ελευθερίων ηθών και τεσσάρων ανδρών - ενός μίμου, ενός ηθοποιού, ενός εγκληματία και ενός αριστοκράτη - πουτην αγαπούν με εντελώς διαφορετικούς τρόπους. Eπίκεντρο είναι η περιοχή μετα περισσότερα θέατρα εκείνη την εποχή, το ονομαζόμενο Βουλεβάρτο του Εγκλήματος (Boulevard du Crime) λόγω των αιματηρών μελοδραμάτων που παίζονταν κάθε βράδυ, σημερινό Boulevard du Temple. Οι τέσσερις άντρες που διεκδικούν την άστατη γυναίκα βασίζονται σε πραγματικές γαλλικές προσωπικότητες της δεκαετίας του 1820 και του 1830.
Πρόκειται γιαμια «αναπαράσταση μιας ολόκληρης εποχής, αυτής των αρχών του 19ου αιώνα, ακριβώς μετον τρόπο που αυτή γράφτηκε στους πολυπληθείς, θορυβώδεις δρόμους του Παρισιού καιστα φθαρμένα από τη χρήση καθίσματα των επιβλητικών θεάτρων της πόλης».[7]
Πρώτη περίοδος: Παρίσι, 1828. Μέσα στο πλήθος που συνωστίζονταν στο δρόμο μετα θέατρα, η Γκαράνς (Αρλετί) βρίσκεται μετον φίλο της απατεώνα ποιητή Πιέρ-Φρανσουά Λασνέρ, ο οποίος κλέβει ένα ρολόι και εξαφανίζεται. Ο μίμος Μπατίστ Ντεμπυρώ, πουτον υποδύεται οΖαν-Λουί Μπαρό,μετη μαρτυρία του, σώζει τη Γκαράνς από την άδικη κατηγορία για κλοπή. Αυτή, μια ελεύθερη και τολμηρή γυναίκα, μάλλον φοβίζει τον Μπατίστ πουδεν τολμά να της εκδηλώσει την αγάπη του. Συγχρόνως, τον Μπατίστ αγαπά διακριτικά η Ναταλί, (Μαρία Κασαρέ) κόρη του σκηνοθέτη του θεάτρου, όπου παίζει παντομίμα. Η Γκαράνς παρασύρεται από έναν πολλά υποσχόμενο νεαρό ηθοποιό, τον Φρεντερίκ Λεμαίτρ, και έχει μια σύντομη σχέση μαζί του ενώ παραμένει κρυφά ερωτευμένη μετον Μπατίστ. Επί πλέον, η Γκαράνς σαγηνεύει έναν πλούσιο αριστοκράτη, τον κόμη ντε Μοντραί, ο οποίος την διαβεβαιώνει γιατην προστασία τουσε περίπτωση ανάγκης. Θύμα της σχέσης της μετον απατεώνα ποιητή Λασνέρ, η Γκαράνς κατηγορείται άδικα για συνενοχή σε απόπειρα κλοπής που διαπράχθηκε από τον τελευταίο και αναγκάζεται να ζητήσει τη βοήθεια του κόμη ντε Μοντραί.
Δεύτερη περίοδος: Λίγα χρόνια αργότερα, ο μίμος Μπατίστ είναι παντρεμένος μετη Ναταλί μετην οποία έχει ένα μικρό αγόρι. Έχει γίνει πλέον διάσημος και παίζει με μεγάλη επιτυχία παντομίμα, ανάγοντάς τηνσε αναγνωρισμένη και δημοφιλή τέχνη. Ο ηθοποιός Φρεντερίκ γνωρίζει επίσης μεγάλες δόξες και ονειρεύεται να παίξει τονΟθέλλοτουΣαίξπηρ. Η Γκαράνς, η οποία έγινε ερωμένη του κόμη, παρακολουθεί κρυφά όλες τις παραστάσεις του Μπατίστ. Ένα βράδυ, ο κόμης ντε Μοντραί διώχνει από το μέγαρό τουτον ποιητή Λασνέρ. Αυτός ταπεινωμένος, ορκίζεται εκδίκηση. Λίγο καιρό αργότερα, στο φουαγιέ του θεάτρου όπου ο Φρεντερίκ παίζει επιτέλους τον Οθέλλο, ο Λασνέρ ταπεινώνει τον κόμη αποκαλύπτοντας δημοσίως τον Μπατίστ καιτη Γκαράνς που έχουν συναντηθεί κρυφά πίσω από μια κουρτίνα. Αλλά αυτή η εκδίκηση δεν ήταν αρκετή γι 'αυτόν: το επόμενο πρωί δολοφονεί τον κόμη ντε Μοντραί. Τελικά, μετά την πρώτη και μοναδική νύχτα αγάπης τους, η Γκαράνς, πουδεν θέλει να καταστρέψει την ευτυχία του Μπατίστ και της οικογένειάς του, φεύγει εγκαταλείποντας τον Μπατίστ σε απόγνωση.[8]
Η ταινία γνώρισε μεγάλη εμπορική επιτυχία και αναγνώριση. Σήμερα θεωρείται ένα από τα αριστουργήματα τουγαλλικού κινηματογράφου.[9] «Θα εγκατέλειπα όλες τις ταινίες μουαν είχα σκηνοθετήσει Τα Παιδιά του Παραδείσου», δήλωσε ο σκηνοθέτης της Νουβέλ ΒαγκΦρανσουά Τρυφώ.ΣτοThe Duke in His Domain (1957) τουΤρούμαν Καπότε, οΜάρλον Μπράντοτη χαρακτήρισε «ίσως η καλύτερη ταινία που έγινε ποτέ». [10]Το αρχικό αμερικανικό τρέιλερ την τοποθέτησε ως τη γαλλική απάντηση στοΌσα παίρνει ο άνεμος (1939). [11]Καιτο 1995, ψηφίστηκε ως η καλύτερη γαλλική ταινία του αιώνα σε δημοσκόπηση 600 Γάλλων κριτικών και επαγγελματιών.
