ΤοΤοντάι-Τσι (ιαπωνικά: 東大寺, ελληνική μετάφραση: Μέγας Ανατολικός Ναός) είναι ένα συγκρότημα βουδιστικών ναώνπου κάποτε ήταν ένας από τους Επτά Ισχυρούς Ναούςκαι βρίσκεται στην πόλη της Νάρα της Ιαπωνίας. Ανκαι ιδρύθηκε το 738 μ.Χ., ο Τοντάι-τζιδεν άνοιξε μέχρι το 752 μ.Χ. Η Μεγάλη Αίθουσα του Βούδα (ιαπωνικά: 仏殿) στεγάζει το μεγαλύτερο χάλκινο άγαλμα στον κόσμο τουΒούδα Vairocana, γνωστό ως Daibutsu (ιαπωνικά: 大仏). Ο ναός χρησιμεύει επίσης ως ιαπωνική έδρα της βουδιστικής σχολής Kegon. Ο ναός έχει κηρυχθεί μνημείο παγκόσμιας κληρονομιάς της UNESCO ως ένα από τα «Ιστορικά Μνημεία της Αρχαίας Νάρα», μαζί με επτά άλλους χώρους, όπως ναούς, ιερά και μέρη στην πόλη της Νάρα.
Η αρχή της οικοδόμησης ενός ναού στο σημείο, που βρίσκεται σήμερα το συγκρότημα κτηρίων Kinshōsen-ji, χρονολογείται στο 728 μ.Χ.. Όταν ο αυτοκράτορας Shōmu καθιέρωσε τον Kinshōsen-ji (ιαπωνικά: 金鐘山寺) ως δώρο γιατον πρίγκιπα Motoi (ιαπωνικά: 基王), τον πρώτο τουγιομετην σύζυγό του, Kōmyōshi, μέλος της Fujiwara clan. Ο πρίγκιπας Motoi πέθανε ένα χρόνο μετά τη γέννησή του.
Κατά την περίοδο Tenpyō, η Ιαπωνία υπέφερε από μια σειρά καταστροφών και επιδημιών. Μετά το φερόμενο πραξικόπημα του Nagaya το 729, ένα μεγάλο ξέσπασμα ευλογιάς γύρω στο 735-737, πολλά συνεχόμενα χρόνια πενιχρών σοδειών, καιμια εξέγερση με επικεφαλής τον Fujiwara no Hirotsugu το 740, η χώρα βρισκόταν σεμια χαοτική κατάσταση. Το γεγονός ότι ο αυτοκράτορας Shōmu είχε αναγκαστεί να μετακινήσει την πρωτεύουσα τέσσερις φορές, καταδεικνύει την αστάθεια στην οποία βρισκόταν η χώρα την εποχή εκείνη.
Μετά από αυτά τα προβλήματα, ο αυτοκράτορας Shōmu εξέδωσε διάταγμα το 741, διατάζοντας την κατασκευή επαρχιακών ναών σε ολόκληρο το έθνος. Αργότερα το 743 κατά τη διάρκεια της περιόδου Tenpyō ο αυτοκράτορας διέταξε την κατασκευή ενός τεράστιου αγάλματος του Βούδα (γνωστό στα ιαπωνικά ως 大仏, προφέρεται Daibutsu) καιο ναός Τοντάι-Τσι (ακόμα ονομαζόταν Kinshōsen-ji) ορίστηκε ως ο επαρχιακός ναός της επαρχίας Yamato και επικεφαλής όλων των επαρχιακών ναών, και πήρε την ονομασία Τοντάι.