ΤοΤσίτσεστερ (αγγλικά: Chichester) είναι πόλη καθεδρικού στοΔυτικό Σάσεξ, στη Νότιο-Ανατολική Αγγλία.[3] Είναι η μόνη πόλη στο Δυτικό Σάσεξ και έδρα της κομητείας. Σύμφωνα μετην απογραφή του 2011 έχει 26.795 κατοίκους.[4] Έχει μια μακρά ιστορία ως οικισμός από τους ρωμαϊκούς χρόνους και ήταν σημαντικό στους αγγλοσαξονικούς χρόνους. Είναι η έδρα της επισκοπής του Τσίτσεστερ της Εκκλησίας της Αγγλίας, με καθεδρικό ναό του 12ου αιώνα.
Η πόλη είναι κόμβος πολλών κύριων οδικών διαδρομών και διαθέτει σιδηροδρομικό σταθμό, θέατρο, νοσοκομείο, σχολεία και μουσεία. Ο ποταμός Λάβαντ διασχίζει και βρίσκεται εν μέρει κάτω από την πόλη.
Η περιοχή γύρω από το Τσίτσεστερ πιστεύεται ότι έπαιξε σημαντικό ρόλο κατά τη Ρωμαϊκή εισβολή του 43 μ.Χ., όπως επιβεβαιώνεται από στοιχεία στρατιωτικών δομών αποθήκευσης στην περιοχή του γειτονικού ρωμαϊκού ανακτόρου του Φίσμπουρν.[5]Το κέντρο της πόλης βρίσκεται στα θεμέλια της ρωμαϊο-βρετανικής πόλης Noviomagus Reginorum, πρωτεύουσα τουCivitas Reginorum. Ο ρωμαϊκός δρόμος της οδού Στέιν, που συνδέει την πόλη μετο Λονδίνο, ξεκίνησε στην ανατολική πύλη, ενώ ο δρόμος Τσίτσεστερ προς Σίλτσεστερ ξεκινούσε από τη βόρεια πύλη. Το σχέδιο της πόλης προέρεται από τους Ρωμαίους: οι εμπορικοί δρόμοι του Βορρά, του Νότου, της Ανατολής και της Δύσης ακτινοβολούν από τον κεντρικό σταυρό της αγοράς που χρονολογείται από τα μεσαιωνικά χρόνια.
Τον Ιανουάριο του 2017, οι αρχαιολόγοι που χρησιμοποίησαν υπόγειο ραντάρ ανέφεραν την ανακάλυψη ενός σχετικά ανέγγιχτου ισογείου ενός ρωμαϊκού αρχοντικού καιτου κτιρίου. Η εξαιρετική συντήρηση οφείλεται στο γεγονός ότι ο χώρος, το Πράιορι Παρκ, ανήκε σε μοναστήρι καιδεν έχει κτιστεί ποτέ από τα ρωμαϊκά χρόνια.[6]
Το Τσίτσεστερ ήταν ένας από τους μπούργους (οχυρωμένες πόλεις) που ιδρύθηκαν από τονΑλφρέδο τον Μεγάλο, πιθανώς το 878–879, χρησιμοποιώντας τα κατάλοιπα των ρωμαϊκών τειχών. Σύμφωνα μετον Burghal Hidage, έναν κατάλογο που γράφτηκε στις αρχές του 10ου αιώνα, ήταν ένας από τους μεγαλύτερους από τους μπούργους του Αλφρέδου, υποστηριζόμενος από 1500 χάιντ, μονάδες γης που απαιτούνται γιατην προμήθεια ενός στρατιώτη γιατη φρουρά σε περίπτωση έκτακτης ανάγκης. Το σύστημα υποστηρίχθηκε από δίκτυο επικοινωνίας που βασίζεται σε φρυκτωρίες στην κορυφή του λόφου γιανα παρέχει έγκαιρη προειδοποίηση. Έχει προταθεί ότι μία τέτοια φρυκτωρία εκτεινόταν από το Τσίτσεστερ έως το Λονδίνο.[7]
Όταν γράφηκε τοβιβλίο Domesday, τοCicestre[8] (Τσίτσεστερ) αποτελούνταν από 300 κατοικίες που είχαν πληθυσμό 1.500 ατόμων. Υπήρχε ένας μύλος μετο όνομα Κιγκς Μιλπουθα ενοικιαζόταν σε τοπικούς σκλάβους και βίλλες. Μετά τηΜάχη του Χέιστινγκς,ο δήμος του Τσίτσεστερ παραδόθηκε στον Ρογήρο του Μοντγκόμερι, πρώτο κόμη του Σριούσμπερι, για θαρραλέες προσπάθειες στη μάχη, αλλά χάθηκε το 1104 από τον 3ο κόμη. Λίγο μετά το 1066, το Κάστρο του Τσίτσεστερ χτίστηκε από τον Ρογήρο του Μοντγκόμερι γιανα εδραιώσει τη Νορμανδική δύναμη. Περίπου το 1143 δημιουργήθηκε ο τίτλος Κόμης του Αρουντέλ (επίσης γνωστός ως κόμης του Σάσεξ έως ότου αυτός ο τίτλος έπαψε να χρησιμοποιείται) δημιουργήθηκε και έγινε ο κυρίαρχος τοπικός γαιοκτήμονας. Το 1216, το Κάστρο του Τσίτσεστερ, μαζί μετο Κάστρο Ρίγκεϊτ, κατελήφθη από τους Γάλλους, αλλά ανακτήθηκε τον επόμενο χρόνο, όταν το κάστρο διατάχθηκε να καταστραφεί από τον βασιλιά.[9] Μεταξύ 1250 και 1262, τοΡαπτου Τσίτσεστερ δημιουργήθηκε από το δυτικό μισό τουΡαπτου Αρουντέλ, μετο κάστρο ως διοικητικό κέντρο του.[10]
Τα Χριστούγεννα του 1642 κατά τη διάρκεια τουπρώτου αγγλικού εμφύλιου πολέμουη πόλη πολιορκήθηκε καιη εκκλησία του Αγίου Παγκρατίου καταστράφηκε από πυρκαγιά. Στρατιωτική παρουσία τοποθετήθηκε στην πόλη το 1795 μετην κατασκευή μιας αποθήκης στηγη όπου είχε απαγχονιστεί η συμμορία Hawkhurst. Ονομάστηκε Στρατώνες Ράσιλον το 1958.[11]Η στρατιωτική παρουσία είχε σταματήσει μέχρι το 2014 και ο χώρος αναπτύχθηκε για στέγαση.[12]
Η πόλη διαθέτει τουριστική βιομηχανία.[13] Αρκετές μαρίνες βρίσκονται στην περιοχή μαζί με σχετικές βιομηχανίες. Μια πρόσφατη κυβερνητική μελέτη έδειξε ότι η περιοχή έχει πολλή απασχόληση μετον δημόσιο τομέα (καθώς καιμετον τουρισμό και τις βιομηχανίες αναψυχής), με αυξανόμενο αριθμό αυτοαπασχολούμενων στην περιοχή.[14]
Η αγορά βουτύρου στο βόρειο δρόμο σχεδιάστηκε από τονΤζον Νας και άνοιξε το 1808 ως αγορά τροφίμων και προϊόντων. Το 1900, ένας δεύτερος όροφος προστέθηκε στο κτίριο, αρχικά στεγάζοντας ινστιτούτο τεχνών. Το κτήριο ανακαινίστηκε πρόσφατα.
Ανατολική οδός, κοιτάζοντας δυτικά προς τον Σταυρό του Τσίτσεστερ
Το ανταλλακτήριο καλαμποκιού στην ανατολική οδό χτίστηκε το 1833, ένα από τα πρώτα της χώρας.[15] Από τη δεκαετία του 1880 χρησιμοποιήθηκε για ως θέατρο και έγινε κινηματογράφος από τη δεκαετία του 1910.[16]Μια προσπάθεια μετατροπής της σε αίθουσα μπίνγκο απορρίφθηκε το 1977.[17] Δεδομένου ότι δεν μπορούσε να μετατραπεί σε πολυκινηματογράφο, έκλεισε στις 9 Αυγούστου 1980. Έμεινε κλειστό και αχρησιμοποίητο για έξι χρόνια έως ότου άνοιξε το μπροστινό μέρος ως εστιατόριο fast food καιτο πίσω μέρος μετατράπηκε σε γραφεία.[18] Από το 2005 η πρόσθια πρόσοψη χρησιμοποιείται από έναν λιανοπωλητή ρούχων.[19]
Ο Σταυρός του Τσίτσεστερ, που είναι ένας τύπος κτιρίου που είναι συνήθεις στις παλιές πόλεις της αγοράς, χτίστηκε το 1501 ως σκεπαστή αγορά,[20] βρίσκεται στη διασταύρωση των τεσσάρων κύριων δρόμων στο κέντρο της πόλης.
Το νοσοκομείο St Richard είναι ένα μεσαίου μεγέθους περιφερειακό γενικό νοσοκομείο (DGH). Χτισμένο το 1938, επεκτάθηκε κατά τηδιάρκεια τουΒ 'Παγκοσμίου Πολέμου. Βρίσκεται στα βόρεια του Spitalfield Lane στα βορειοανατολικά της πόλης.
Η δυτική πρόσοψη του καθεδρικού ναού του Τσίτσεστερ καιτο άγαλμα του Αγίου Ριχάρδου του Τσίτσεστερ.
Ο καθεδρικός ναός του Τσίτσεστερ, που ιδρύθηκε τον 11ο αιώνα, είναι αφιερωμένος στηνΑγία Τριάδακαι περιέχει ένα ιερό αφιερωμένο στον Άγιο Ριχάρδο του Τσίτσεστερ. Ο οβελός του, χτισμένος από την αδύναμη τοπική πέτρα, κατέρρευσε και ξαναχτίστηκε τον 19ο αιώνα. Στο νότιο κλίτος του καθεδρικού ναού, μια γυάλινη επιφάνεια στο πάτωμα επιτρέπει τη θέαση των λειψάνων ενός ρωμαϊκού ψηφιδωτού πεζοδρομίου. Ο καθεδρικός ναός είναι ασυνήθιστος στη Βρετανία καθώς έχει ένα ξεχωριστό καμπαναριό λίγα μέτρα μακριά από το κεντρικό κτίριο, αντί να ενσωματώνεται σε αυτόν. Μέσα στον καθεδρικό ναό υπάρχει ο μεσαιωνικός τάφος ενός ιππότη και της συζύγου του, η έμπνευση του ποιήματος «An Arundel Tomb», τουΦίλιπ Λάρκιν. Υπάρχει μνημειακό άγαλμα του Ουίλιαμ Χάσκινσον, κάποτε μέλος του κοινοβουλίου γιατην πόλη, αλλά περισσότερο γνωστός ως ο πρώτος άνθρωπος πουτον πάτησε σιδηροδρομική μηχανή. Οι ψαλμοί τουΛεονάρντ Μπερνστάιν ανατέθηκαν γιατον καθεδρικό ναό. Το άγαλμα του Αγίου Ριχάρδου (απεικονίζεται αριστερά) είναι από τον γλύπτη Φίλιπ Τζάκσον. Υπάρχουν και άλλα γλυπτά του Φίλιπ Τζάκσον έξω από το Θέατροτου Τσίτσεστερ καιτο Νοσοκομείο του Αγίου Ριχάρδου στο Τσίτσεστερ.
Εκτός από τον καθεδρικό ναό υπάρχουν πέντε εκκλησίες της Εκκλησίας της Αγγλίας, η Ρωμαιοκαθολική εκκλησία του Αγίου Ριχάρδου και εννέα θρησκευτικά κτίρια άλλων δογμάτων.[21]Οι πρώην εκκλησίες περιλαμβάνουν την Εκκλησία του Αγίου Ιωάννη του Ευαγγελιστή που είναι διατηρητέο κτίριο βαθμού Ι, ένα οκταγωνικό ιδιόκτητο παρεκκλήσι από λευκό τούβλο με εντυπωσιακό τριώροφο άμβωνα.[22]
↑Beevers, David· Marks, Richard (1989). Sussex Churches and Chapels. Brighton: The Royal Pavilion, Art Gallery and Museums. σελ. 58. ISBN0-948723-11-4.
Σχετικά πολυμέσα
