(Translated by https://www.hiragana.jp/)
Χολαγγειοκαρκίνωμα - Βικιπαίδεια Μετάβαση σしぐまτたうοおみくろん περιεχόμενο

Χολαγγειοκαρκίνωμα

Από τたうηいーた Βικιπαίδεια, τたうηいーたνにゅー ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Χολαγγειοκαρκίνωμα
Μικρογραφία ενός χολαγγειοκαρκινώματος (δεξιά σしぐまτたうηいーたνにゅー εικόνα) πλησίον φυσιολογικών ηπατοκυττάρων (αριστερά σしぐまτたうηいーたνにゅー εικόνα). χρώση αιματοξυλίνης-ηωσίνης.
Ειδικότηταογκολογία
Ταξινόμηση
ICD-10C22.1
ICD-9155.1, 156.1
ICD-OM8160/3
DiseasesDB2505
MedlinePlus000291
eMedicinemed/343 radio/153
MeSHD018281
Διάγραμμα πεπτικού συστήματος σしぐまτたうοおみくろん οποίο φαίνεται ηいーた θέση τたうωおめがνにゅー χοληφόρων πόρων.

Τたうοおみくろん χολαγγειοκαρκίνωμα είναι μみゅーιいおたαあるふぁ μορφή καρκίνου ηいーた οποία προκύπτει από μεταλλαγμένα επιθηλιακά κύτταρα (ή κύτταρα τたうαあるふぁ οποία παρουσιάζουν τたうαあるふぁ χαρακτηριστικά της επιθηλιακής διαφοροποίησης) τたうωおめがνにゅー χοληφόρων αγγείων τたうαあるふぁ οποία παροχετεύουν χολή από τたうοおみくろん ήπαρ μέσα σしぐまτたうοおみくろん λεπτό έντερο. Άλλοι καρκίνοι τたうωおめがνにゅー χοληφόρων οδών περιλαμβάνουν τたうοおみくろんνにゅー καρκίνο τたうοおみくろんυうぷしろん παγκρέατος,τたうοおみくろんνにゅー καρκίνο της χοληδόχου κύστης, κかっぱαあるふぁιいおた τたうοおみくろんνにゅー καρκίνο σしぐまτたうηいーた λήκυθο τたうοおみくろんυうぷしろん Vater.

Τたうοおみくろん χολαγγειοκαρκίνωμα είναι ένα σχετικά σπάνιο νεόπλασμα πぱいοおみくろんυうぷしろん έχει ταξινομηθεί ως αδενοκαρκίνωμα (ένας καρκίνος πぱいοおみくろんυうぷしろん σχηματίζει αδένες ή εκκρίνει σημαντικές ποσότητες βλεννινών). Έχει ετήσια συχνότητα εμφάνισης 1-2 περιπτώσεις ανά 100.000 σしぐまτたうοおみくろん δυτικό κόσμο[1], αλλά τたうαあるふぁ ποσοστά τたうοおみくろんυうぷしろん χολαγγειοκαρκινώματος έχουν αυξηθεί σしぐまεいぷしろん όλο τたうοおみくろんνにゅー κόσμο κατά τたうηいーた διάρκεια τたうωおめがνにゅー προηγούμενων αρκετών δεκαετιών[2] .

Εμφανή συμπτώματα τたうοおみくろんυうぷしろん χολαγγειοκαρκινώματος περιλαμβάνουν τたうηいーた διαπίστωση μみゅーηいーた φυσιολογικής ηπατικής λειτουργίας κατά τたうηいーた διενέργεια δοκιμασιών, κοιλιακό άλγος, ίκτερο κかっぱαあるふぁιいおた απώλεια βάρους. Γενικευμένος κνησμός, πυρετός, κかっぱαあるふぁιいおた αλλαγές σしぐまτたうοおみくろん χρώμα τたうωおめがνにゅー κοπράνων ή ούρων μπορεί επίσης νにゅーαあるふぁ προκύψουν. Ηいーた ασθένεια διαγιγνώσκεται μέσω ενός συνδυασμού τたうωおめがνにゅー εξετάσεων αίματος, απεικόνισης, ενδοσκόπησης κかっぱαあるふぁιいおた ενίοτε χειρουργικής διερεύνησης κかっぱαあるふぁιいおた ηいーた επιβεβαίωση επέρχεται όταν ένας παθολογοανατόμος έχει εξετάσει δείγμα κυττάρων τたうοおみくろんυうぷしろん όγκου σしぐまεいぷしろん μικροσκόπιο. Στους γνωστούς παράγοντες κινδύνου γがんまιいおたαあるふぁ χολαγγειοκαρκίνωμα περιλαμβάνονται: ηいーた πρωτοπαθής σκληρυντική χολαγγειίτιδα (μみゅーιいおたαあるふぁ φλεγμονώδης νόσος τたうωおめがνにゅー χοληφόρων πόρων), οおみくろんιいおた συγγενείς δυσπλασίες τたうοおみくろんυうぷしろん ήπατος, ηいーた μόλυνση τたうοおみくろんυうぷしろん ήπατος μみゅーεいぷしろん τρηματώδες παράσιτο (Opisthorchis viverrini ή Clonorchis sinensis) κかっぱαあるふぁιいおた ηいーた έκθεση σしぐまεいぷしろん διοξείδιο τたうοおみくろんυうぷしろん θορίου, μみゅーιいおたαあるふぁ χημική ουσία πぱいοおみくろんυうぷしろん χρησιμοποιούνταν σしぐまτたうοおみくろん παρελθόν σしぐまτたうηいーたνにゅー πρακτική της ιατρικής απεικόνισης. Πάντως, γがんまιいおたαあるふぁ τους περισσότερους ασθενείς μみゅーεいぷしろん χολαγγειοκαρκίνωμα δでるたεいぷしろんνにゅー έχουν αναγνωριστεί ειδικοί παράγοντες κινδύνου.

Τたうοおみくろん χολαγγειοκαρκίνωμα θεωρείται ότι είναι μみゅーιいおたαあるふぁ ανίατη κかっぱαあるふぁιいおた ταχέως θανατηφόρα κακοήθεια εκτός εάν τόσο οおみくろん πρωτογενής όγκος όσο κかっぱαあるふぁιいおた τυχόν μεταστάσεις μπορούν νにゅーαあるふぁ υποστούν πλήρη εκτομή (νにゅーαあるふぁ αφαιρεθούν χειρουργικά). Δでるたεいぷしろんνにゅー υπάρχει ακόμη δυνητικά επιτυχής θεραπευτική αγωγή εκτός από τたうηいーた χειρουργική επέμβαση. Ωστόσο, οおみくろんιいおた περισσότεροι ασθενείς βρίσκονται ήδη σしぐまεいぷしろん προχωρημένο στάδιο της νόσου κατά τたうηいーたνにゅー διάγνωση κかっぱαあるふぁιいおた συνεπώς δでるたεいぷしろんνにゅー ενδείκνυται ηいーた χειρουργική επέμβαση. Οおみくろんιいおた ασθενείς μみゅーεいぷしろん χολαγγειοκαρκίνωμα γενικά αντιμετωπίζονται - αあるふぁνにゅー κかっぱαあるふぁιいおた ποτέ δでるたεいぷしろんνにゅー θεραπεύονται - μみゅーεいぷしろん χημειοθεραπεία, ακτινοθεραπεία, καθώς κかっぱαあるふぁιいおた άλλα μέτρα παρηγορητικής φροντίδας. Αυτές χρησιμοποιούνται επίσης σしぐまαあるふぁνにゅー ανοσοενισχυτικές θεραπείες (δηλαδή μετεγχειρητικά) σしぐまεいぷしろん περιπτώσεις όπου ηいーた εκτομή προφανώς ήταν επιτυχής. Ορισμένοι τομείς της συνεχιζόμενης ιατρικής έρευνας πάνω σしぐまτたうοおみくろん χολαγγειοκαρκίνωμα περιλαμβάνουν τたうηいーた χρήση νεότερων στοχευμένων θεραπειών,όπως φωτοδυναμική θεραπεία γがんまιいおたαあるふぁ τたうηいーたνにゅー ίαση, κかっぱαあるふぁιいおた τις τεχνικές γがんまιいおたαあるふぁ τたうηいーた μέτρηση της συγκέντρωσης τたうωおめがνにゅー παραπροϊόντων τたうοおみくろんυうぷしろん στρώματος τたうωおめがνにゅー καρκινικών κυττάρων σしぐまτたうοおみくろん αίμα γがんまιいおたαあるふぁ διαγνωστικούς σκοπούς.

Σταδιοποίηση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Αあるふぁνにゅー κかっぱαあるふぁιいおた υπάρχουν τουλάχιστον τρία συστήματα σταδιοποίησης γがんまιいおたαあるふぁ τたうοおみくろん χολαγγειοκαρκίνωμα (πぱい.χかい. εκείνα τたうοおみくろんυうぷしろん Bismuth, Blumgart, κかっぱαあるふぁιいおた της American Joint Committee γがんまιいおたαあるふぁ τたうοおみくろんνにゅー καρκίνο), κανένα δでるたεいぷしろんνにゅー έχει αποδειχθεί χρήσιμο σしぐまτたうηいーたνにゅー πρόβλεψη της επιβίωσης[3] . Τたうοおみくろん πλέον σημαντικό θέμα πぱいοおみくろんυうぷしろん προκύπτει κατά τたうηいーた σταδιοποίηση είναι αあるふぁνにゅー οおみくろん όγκος μπορεί νにゅーαあるふぁ αφαιρεθεί χειρουργικά, ή αあるふぁνにゅー είναι πολύ προχωρημένος γがんまιいおたαあるふぁ νにゅーαあるふぁ είναι επιτυχής ηいーた χειρουργική θεραπεία. Συχνά, αυτή ηいーた απόφανση μπορεί νにゅーαあるふぁ γίνει μόνο κατά τたうηいーた στιγμή της χειρουργικής επέμβασης[4].

Γενικές κατευθυντήριες γραμμές γがんまιいおたαあるふぁ τたうοおみくろん αあるふぁνにゅー μπορεί οおみくろん όγκος νにゅーαあるふぁ χειρουργηθεί περιλαμβάνουν:[5][6]

  • Απουσία λεμφαδένων ή ηπατικών μεταστάσεων
  • Απουσία εμπλοκής της πυλαίας φλέβας
  • Απουσία επέκτασης τたうοおみくろんυうぷしろん όγκου σしぐまεいぷしろん παρακείμενα όργανα
  • Απουσία εκτεταμένης μεταστατικής νόσου

Ενδείξεις κかっぱαあるふぁιいおた συμπτώματα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Κιτρίνισμα τたうοおみくろんυうぷしろん δέρματος κかっぱαあるふぁιいおた τたうωおめがνにゅー οφθαλμών-Ίκτερος

Οおみくろんιいおた πぱいιいおたοおみくろん συχνές σωματικές ενδείξεις γがんまιいおたαあるふぁ τたうοおみくろん χολαγγειοκαρκίνωμα είναι ηいーた διαπίστωση μみゅーηいーた φυσιολογικής λειτουργίας τたうοおみくろんυうぷしろん ήπατος κατά τたうηいーた διενέργεια δοκιμασιών, οおみくろん ίκτερος (κιτρίνισμα τたうωおめがνにゅー οφθαλμών κかっぱαあるふぁιいおた τたうοおみくろんυうぷしろん δέρματος πぱいοおみくろんυうぷしろん συμβαίνει όταν οおみくろんιいおた χοληφόροι πόροι έχουν αποφραχθεί από τたうοおみくろんνにゅー όγκο), τたうοおみくろん κοιλιακό άλγος (30% -50%), οおみくろん γενικευμένος κνησμός (66%),ηいーた απώλεια βάρους (30% -50%), οおみくろん πυρετός (έως 20%), κかっぱαあるふぁιいおた οおみくろんιいおた αλλαγές σしぐまτたうαあるふぁ κόπρανα ή σしぐまτたうοおみくろん χρώμα τたうωおめがνにゅー ούρων.[7][8] Ως ένα βαθμό, τたうαあるふぁ συμπτώματα εξαρτώνται από τたうηいーたνにゅー θέση εντόπισης τたうοおみくろんυうぷしろん όγκου: ασθενείς μみゅーεいぷしろん χολαγγειοκαρκίνωμα σしぐまεいぷしろん εξωηπατικές χοληφόρους οδούς είναι περισσότερο πιθανό νにゅーαあるふぁ εμφανίσουν ίκτερο, ενώ εκείνοι μみゅーεいぷしろん όγκους τたうωおめがνにゅー χοληφόρων οδών εντός τたうοおみくろんυうぷしろん ήπατος αισθάνονται πぱいιいおたοおみくろん συχνά πόνο χωρίς νにゅーαあるふぁ έχουν ίκτερο[9].

Οおみくろんιいおた εξετάσεις αίματος γがんまιいおたαあるふぁ τたうοおみくろんνにゅー έλεγχο της λειτουργίας τたうοおみくろんυうぷしろん ήπατος σしぐまεいぷしろん ασθενείς μみゅーεいぷしろん χολαγγειοκαρκίνωμα αποκαλύπτουν αυξημένα επίπεδα της χολερυθρίνης, της αλκαλικής φωσφατάσης, κかっぱαあるふぁιいおた της γάμα γλουταμυλικής τρανσφεράσης κかっぱαあるふぁιいおた σχετικώς φυσιολογικά επίπεδα τρανσαμινασών. Τέτοια εργαστηριακά ευρήματα υποδεικνύουν ως τたうηいーたνにゅー κύρια αιτία τたうοおみくろんυうぷしろん ικτέρου τたうηいーたνにゅー απόφραξη τたうωおめがνにゅー χοληφόρων οδών έναντι της φλεγμονής ή της λοίμωξης τたうοおみくろんυうぷしろん ηπατικού παρεγχύματος[4]. Ηいーた συγκέντρωση τたうοおみくろんυうぷしろん καρκινικού αντιγόνου CA19-9 είναι αυξημένη στις περισσότερες περιπτώσεις χολαγγειοκαρκινώματος.

Παράγοντες κινδύνου[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Κύκλος ζωής τたうοおみくろんυうぷしろん τρηματώδους παρασίτου Clonorchis sinensis τたうοおみくろん οποίο εμπλέκεται μみゅーεいぷしろん τたうοおみくろん χολαγγειοκαρκίνωμα.

Αあるふぁνにゅー κかっぱαあるふぁιいおた οおみくろんιいおた περισσότεροι ασθενείς παρουσιάζονται χωρίς εμφανείς παράγοντες κινδύνου, έχουν περιγραφεί αρκετοί από αυτούς γがんまιいおたαあるふぁ τたうηいーたνにゅー ανάπτυξη τたうοおみくろんυうぷしろん χολαγγειοκαρκινώματος. Σしぐまτたうοおみくろん δυτικό κόσμο, οおみくろん πぱいιいおたοおみくろん κοινός από αυτούς είναι ηいーた πρωτοπαθής σκληρυντική χολαγγειίτιδα (PSC), μみゅーιいおたαあるふぁ φλεγμονώδης νόσος τたうωおめがνにゅー χοληφόρων οδών πぱいοおみくろんυうぷしろん ηいーた ίδια συνδέεται στενά μみゅーεいぷしろん ελκώδη κολίτιδα (UC)[10]. Επιδημιολογικές μελέτες έχουν δείξει ότι οおみくろん κίνδυνος κατά τたうηいーた διάρκεια ζωής της ανάπτυξης χολαγγειοκαρκινώματος γがんまιいおたαあるふぁ ένα άτομο μみゅーεいぷしろん PSC είναι της τάξης τたうοおみくろんυうぷしろん 10% -15%, [11] αあるふぁνにゅー κかっぱαあるふぁιいおた αρκετές αυτοψίες υποδεικνύουν υψηλότερα ποσοστά, όπως 30% σしぐまτたうοおみくろん συγκεκριμένο πληθυσμό[12]. Οおみくろん μηχανισμός μみゅーεいぷしろん τたうοおみくろんνにゅー οποίο ηいーた PSC αυξάνει τたうοおみくろんνにゅー κίνδυνο χολαγγειοκαρκινώματος δでるたεいぷしろんνにゅー είναι πλήρως κατανοητός.

Επίσης, ορισμένες παρασιτικές ασθένειες τたうοおみくろんυうぷしろん ήπατος μπορεί νにゅーαあるふぁ αποτελούν παράγοντες κινδύνου.Συγκεκριμένα, ηいーた προσβολή τたうοおみくろんυうぷしろん ήπατος από τたうοおみくろん τρηματώδες παράσιτο Opisthorchis viverrini (πぱいοおみくろんυうぷしろん εντοπίζεται σしぐまτたうηいーたνにゅー Ταϊλάνδη, τたうοおみくろん Λάος, τたうηいーた Μαλαισία) ή Clonorchis sinensis (πぱいοおみくろんυうぷしろん εντοπίζεται σしぐまτたうηいーたνにゅー Ιαπωνία, τたうηいーたνにゅー Κορέα κかっぱαあるふぁιいおた τたうοおみくろん Βιετνάμ) έχει συνδεθεί μみゅーεいぷしろん τたうηいーたνにゅー ανάπτυξη τたうοおみくろんυうぷしろん χολαγγειοκαρκινώματος[13][14][15]. Οおみくろんιいおた ασθενείς μみゅーεいぷしろん χρόνια ηπατική νόσο μみゅーεいぷしろん τたうηいーた μορφή της ιογενούς ηπατίτιδας (πぱい.χかい. ηπατίτιδα Βべーた ή ηπατίτιδα C)[16][17][18] , της αλκοολικής ηπατικής νόσου ή της κίρρωσης τたうοおみくろんυうぷしろん ήπατος πぱいοおみくろんυうぷしろん οφείλεται σしぐまεいぷしろん άλλες αιτίες, παρουσιάζουν σημαντικά αυξημένο κίνδυνο χολαγγειοκαρκινώματος[19][20]. Ηいーた λοίμωξη από τたうοおみくろんνにゅー ιό HIV αναγνωρίστηκε σしぐまεいぷしろん μία μελέτη ως δυνητικός παράγοντας κινδύνου γがんまιいおたαあるふぁ χολαγγειοκαρκίνωμα, αあるふぁνにゅー κかっぱαあるふぁιいおた δでるたεいぷしろんνにゅー ήταν σαφές αあるふぁνにゅー οおみくろん ίδιος οおみくろん ιός HIV ή άλλοι συνεισφέροντες παράγοντες (πぱい.χかい. ηπατίτιδα C) ήταν υπεύθυνοι γがんまιいおたαあるふぁ τたうηいーた συσχέτιση τたうοおみくろんυうぷしろん ιού μみゅーεいぷしろん τたうοおみくろん χολαγγειοκαρκίνωμα[19].

Οおみくろんιいおた συγγενείς ανωμαλίες τたうοおみくろんυうぷしろん ήπατος, όπως τたうοおみくろん σύνδρομο Caroli ή ηいーた κυστική διαστολή τたうωおめがνにゅー χοληφόρων πόρων, έχουν συσχετισθεί μみゅーεいぷしろん περίπου 15% κίνδυνο κατά τたうηいーた διάρκεια ζωής γがんまιいおたαあるふぁ τたうηいーたνにゅー ανάπτυξη χολαγγειοκαρκινώματος[21][22] . Οおみくろんιいおた σπάνιες κληρονομικές διαταραχές: σύνδρομο Lynch II κかっぱαあるふぁιいおた χολική θηλωμάτωση επίσης σχετίζονται μみゅーεいぷしろん τたうηいーたνにゅー εμφάνιση χολαγγειοκαρκινώματος[23][24]. Ηいーた χολολιθίαση δでるたεいぷしろんνにゅー συνδέεται εμφανώς μみゅーεいぷしろん τたうηいーたνにゅー ανάπτυξη τたうοおみくろんυうぷしろん χολαγγειοκαρκινώματος. Ωστόσο, ηいーた ηπατολιθίαση ηいーた οποία απαντάται σπάνια σしぐまτたうηいーた Δύση αλλά συχνά σしぐまεいぷしろん περιοχές της Ασίας, έχει συσχετισθεί μみゅーεいぷしろん τたうοおみくろん χολαγγειοκαρκίνωμα[25][26][27]. Παρομοίως ηいーた έκθεση σしぐまεいぷしろん thorotrast, μみゅーιいおたαあるふぁ μορφή διοξειδίου τたうοおみくろんυうぷしろん θορίου τたうοおみくろん οποίο χρησιμοποιήθηκε σしぐまαあるふぁνにゅー ένα μέσο αντίθεσης σしぐまτたうηいーたνにゅー ακτινογραφία, μπορεί νにゅーαあるふぁ ευθύνεται γがんまιいおたαあるふぁ τたうηいーたνにゅー ανάπτυξη της χολαγγειοκαρκινώματος σしぐまεいぷしろん διάστημα έως 30-40 χρόνια μετά τたうηいーたνにゅー έκθεση.Τたうοおみくろん thorotrast είχε απαγορευθεί στις Ηνωμένες Πολιτείες τたうοおみくろん 1950, λόγω της καρκινογόνου δράσης τたうοおみくろんυうぷしろん[28][29].

Παθοφυσιολογία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Τたうοおみくろん χολαγγειοκαρκίνωμα μπορεί νにゅーαあるふぁ επηρεάσει οποιοδήποτε τμήμα τたうωおめがνにゅー χοληφόρων οδών, είτε εντός είτε εκτός τたうοおみくろんυうぷしろん ήπατος. Οおみくろんιいおた όγκοι πぱいοおみくろんυうぷしろん αναπτύσοονται σしぐまτたうαあるふぁ αγγεία της χολής εντός τたうοおみくろんυうぷしろん ήπατος αναφέρονται ως ενδοηπατικοί ενώ αυτοί πぱいοおみくろんυうぷしろん παρουσιάζονται σしぐまτたうαあるふぁ αγγεία έξω από τたうοおみくろん ήπαρ είναι εξωηπατικοί. Τたうοおみくろん χολαγγειοκαρκίνωμα πぱいοおみくろんυうぷしろん εντοπίζεται σしぐまτたうηいーた διασταύρωση όπου τたうαあるふぁ αριστερά κかっぱαあるふぁιいおた δεξιά ηπατικά αγγεία συναντώνται γがんまιいおたαあるふぁ νにゅーαあるふぁ σχηματίσουν τたうοおみくろんνにゅー κοινό χοληδόχο πόρο μπορεί νにゅーαあるふぁ αναφέρεται επωνύμως ως όγκος τたうοおみくろんυうぷしろん Klatskin[30].

Μολονότι είναι γνωστό ότι τたうοおみくろん χολαγγειοκαρκίνωμα έχει τたうαあるふぁ ιστολογικά κかっぱαあるふぁιいおた μοριακά χαρακτηριστικά ενός αδενοκαρκινώματος πぱいοおみくろんυうぷしろん προέρχεται από επιθηλιακά κύτταρα πぱいοおみくろんυうぷしろん επικαλύπτουν τたうηいーたνにゅー χολική οδό, ηいーた πραγματική κυτταρική τたうοおみくろんυうぷしろん προέλευση είναι άγνωστη. Πρόσφατα στοιχεία έχουν δείξει ότι τたうοおみくろん αρχικό μετασχηματισμένο κύτταρο πぱいοおみくろんυうぷしろん παράγει τたうοおみくろんνにゅー πρωτογενή όγκο μπορεί νにゅーαあるふぁ προκύψει από ένα πολυδύναμο ηπατικό βλαστοκύτταρο[31][32][33]. Τたうοおみくろん χολαγγειοκαρκίνωμα πιστεύεται ότι αναπτύσσεται μέσα από μみゅーιいおたαあるふぁ σειρά σταδίων - από τたうηいーたνにゅー πρώιμη υπερπλασία κかっぱαあるふぁιいおた μεταπλασία, μέσω δυσπλασίας, σしぐまτたうηいーたνにゅー ανάπτυξη τたうοおみくろんυうぷしろん καρκινώματος - μみゅーεいぷしろん μみゅーιいおたαあるふぁ διαδικασία παρόμοια μみゅーεいぷしろん εκείνη πぱいοおみくろんυうぷしろん παρατηρείται σしぐまτたうηいーたνにゅー ανάπτυξη τたうοおみくろんυうぷしろん καρκίνου τたうοおみくろんυうぷしろん παχέος εντέρου[34]. Ηいーた χρόνια φλεγμονή κかっぱαあるふぁιいおた ηいーた απόφραξη τたうωおめがνにゅー χοληφόρων οδών, μαζί μみゅーεいぷしろん τたうηいーたνにゅー προκύπτουσα εξασθενημένη ροή χολής, πιστεύεται ότι παίζουν κάποιο ρόλο σしぐまεいぷしろん αυτή τたうηいーたνにゅー εξέλιξη.[34][35][36]

Ιστολογικά, τたうαあるふぁ χολαγγειοκαρκινώματα μπορεί νにゅーαあるふぁ διαφέρουν από αδιαφοροποίητα έως καλά διαφοροποιημένα. Συχνά περιβάλλονται από μία ινωτική ή δεσμοπλαστική απόκριση ιστού. Παρουσία εκτεταμένης ίνωσης, μπορεί νにゅーαあるふぁ είναι δύσκολο νにゅーαあるふぁ γίνει διάκριση καλώς διαφοροποιημένων χολαγγειοκαρκινωμάτων από φυσιολογικό αντιδραστικό επιθήλιο. Δでるたεいぷしろんνにゅー υπάρχει απολύτως ειδική ανοσοϊστοχημική μέθοδος πぱいοおみくろんυうぷしろん μπορεί νにゅーαあるふぁ διακρίνει τους καλοήθεις από τους κακοήθεις χολικούς πορογενείς ιστούς, αあるふぁνにゅー κかっぱαあるふぁιいおた ηいーた χρώση γがんまιいおたαあるふぁ κυτταροκερατίνες, καρκινοεμβρυϊκό αντιγόνο, κかっぱαあるふぁιいおた βλεννίνες ενδέχεται νにゅーαあるふぁ βοηθήσει σしぐまτたうηいーたνにゅー διάγνωση[37]. Οおみくろんιいおた περισσότεροι όγκοι (> 90%) είναι αδενοκαρκινώματα.[38]

Διάγνωση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Μικρογραφία ενός ενδοηπατικού χολαγγειοκαρκινώματος (δεξιά σしぐまτたうηいーたνにゅー εικόνα), φυσιολογικά ηπατοκύτταρα φαίνονται επίσης αριστερά σしぐまτたうηいーたνにゅー εικόνα. Ιστολογικά, αυτό είναι ένα χολαγγειοκαρκίνωμα καθώς (1) κύτταρα πぱいοおみくろんυうぷしろん συμπεριφέρονται άτυπα σしぐまαあるふぁνにゅー αυτά τたうοおみくろんυうぷしろん χοληφόρου πόρου (αριστερά της εικόνας) εκτείνονται από τたうοおみくろんνにゅー όγκο πぱいοおみくろんυうぷしろん εντοπιζεται σしぐまεいぷしろん ένα μεσολόβιο διάφραγμα (ηいーた κανονική ανατομική θέση τたうωおめがνにゅー αγωγών χολής),(2) κかっぱαあるふぁιいおた οおみくろん όγκος έχει τたうοおみくろん άφθονο δεσμοπλαστικό στρώμα πぱいοおみくろんυうぷしろん συχνά εμφανίζεται σしぐまεいぷしろん χολαγγειοκαρκινώματα. Χρώση αιματοξυλίνης-ηωσίνης.

Τたうοおみくろん χολαγγειοκαρκίνωμα διαγιγνώσκεται οριστικά από τたうοおみくろんνにゅー ιστό, πぱい.χかい. αποδεικνύεται μみゅーεいぷしろん βιοψία ή εξέταση τたうοおみくろんυうぷしろん ιστού πぱいοおみくろんυうぷしろん αποκόπτεται σしぐまεいぷしろん χειρουργική επέμβαση. Μπορεί νにゅーαあるふぁ υπάρχουν υποψίες σしぐまεいぷしろん έναν ασθενή μみゅーεいぷしろん αποφρακτικό ίκτερο. Ηいーた διάγνωση μπορεί νにゅーαあるふぁ είναι δύσκολη σしぐまεいぷしろん ασθενείς μみゅーεいぷしろん πρωτογενή σκληρυντική χολαγγειίτιδα (PSC). Τέτοιοι ασθενείς διατρέχουν υψηλό κίνδυνο νにゅーαあるふぁ αναπτύξουν χολαγγειοκαρκίνωμα, αλλά τたうαあるふぁ συμπτώματα μπορεί νにゅーαあるふぁ είναι δύσκολο νにゅーαあるふぁ διακριθούν από εκείνα τたうωおめがνにゅー ασθενών μみゅーεいぷしろん PSC . Επιπλέον, σしぐまεいぷしろん ασθενείς μみゅーεいぷしろん PSC , διαγνωστικές ενδείξεις όπως ορατή μάζα σしぐまεいぷしろん απεικόνιση ή χοληφόρος πορογενής διάταση μπορεί νにゅーαあるふぁ μみゅーηいーたνにゅー είναι προφανής.

Εξετάσεις αίματος[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Δでるたεいぷしろんνにゅー υπάρχουν ειδικές εξετάσεις αίματος πぱいοおみくろんυうぷしろん μπορούν νにゅーαあるふぁ διαγνώσουν χολαγγειοκαρκίνωμα από μόνες τους. Τたうαあるふぁ επίπεδα τたうοおみくろんυうぷしろん καρκινοεμβρυϊκού αντιγόνου (CEA) κかっぱαあるふぁιいおた τたうοおみくろんυうぷしろん CA19-9 στον ορό τたうοおみくろんυうぷしろん αίματος είναι συχνά αυξημένα, αλλά δでるたεいぷしろんνにゅー είναι ευαίσθητα ή αρκετά ειδικά γがんまιいおたαあるふぁ νにゅーαあるふぁ χρησιμοποιηθούν ως ένα γενικό εργαλείο διαλογής. Ωστόσο, μπορούν νにゅーαあるふぁ είναι χρήσιμα σしぐまεいぷしろん συνδυασμό μみゅーεいぷしろん μεθόδους απεικονίσεως σしぐまτたうηいーたνにゅー υποστήριξη μιας ύποπτης διάγνωσης χολαγγειοκαρκινώματος[39].

Κοιλιακή απεικόνιση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

CT πぱいοおみくろんυうぷしろん απεικονίζει ένα χολαγγειοκαρκίνωμα.

Υπέρηχος τたうοおみくろんυうぷしろん χοληφόρου δέντρου κかっぱαあるふぁιいおた τたうωおめがνにゅー χοληφόρων αγγείων χρησιμοποιείται συχνά ως αρχική απεικονιστική μέθοδος σしぐまεいぷしろん ασθενείς μみゅーεいぷしろん υποψία αποφρακτικού ίκτερου[40][41]. Οおみくろん υπέρηχος μπορεί νにゅーαあるふぁ προσδιορίσει τたうηいーたνにゅー απόφραξη κかっぱαあるふぁιいおた τたうηいーた διάταση τたうοおみくろんυうぷしろん πόρου κかっぱαあるふぁιいおた, σしぐまεいぷしろん ορισμένες περιπτώσεις, μπορεί νにゅーαあるふぁ είναι αρκετός γがんまιいおたαあるふぁ νにゅーαあるふぁ διαγνώσει χολαγγειοκαρκίνωμα[42]. Ηいーた αξονική τομογραφία (CT) μπορεί επίσης νにゅーαあるふぁ διαδραματίσει σημαντικό ρόλο σしぐまτたうηいーた διάγνωση τたうοおみくろんυうぷしろん χολαγγειοκαρκινώματος [43][44][45].

Απεικόνιση χοληφόρου δέντρου[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

ΕいぷしろんRCP εικόνα ενός χολαγγειοκαρκινώματος, πぱいοおみくろんυうぷしろん δείχνει στένωση τたうοおみくろんυうぷしろん κοινού χοληδόχου πόρου κかっぱαあるふぁιいおた διαστολή τたうοおみくろんυうぷしろん εγγύς χοληδόχου πόρου

Ενώ ηいーた κοιλιακή απεικόνιση μπορεί νにゅーαあるふぁ είναι χρήσιμη σしぐまτたうηいーた διάγνωση τたうοおみくろんυうぷしろん χολαγγειοκαρκινώματος, ηいーた άμεση απεικόνιση τたうωおめがνにゅー χοληφόρων οδών είναι συχνά απαραίτητη. Ηいーた ενδοσκοπική παλίνδρομη χολαγγειοπαγκρεατογραφία (ERCP), μみゅーιいおたαあるふぁ ενδοσκοπική διαδικασία πぱいοおみくろんυうぷしろん εκτελείται από γαστρεντερολόγο ή ειδικά εκπαιδευμένο χειρουργό, έχει χρησιμοποιηθεί ευρέως γがんまιいおたαあるふぁ τたうοおみくろん σκοπό αυτό. Παρά τたうοおみくろん γεγονός ότι ηいーた ERCP είναι μみゅーιいおたαあるふぁ επεμβατική διαδικασία μみゅーεいぷしろん συναφείς κινδύνους, τたうαあるふぁ πλεονεκτήματα της περιλαμβάνουν τたうηいーた δυνατότητα νにゅーαあるふぁ αποκτηθούν βιοψίες κかっぱαあるふぁιいおた νにゅーαあるふぁ τοποθετηθούν stents ή νにゅーαあるふぁ εκτελεστούν άλλες παρεμβάσεις γがんまιいおたαあるふぁ τたうηいーたνにゅー ανακούφιση της απόφραξης τたうωおめがνにゅー χοληφόρων[4] . Ενδοσκοπικό υπερηχογράφημα μπορεί επίσης νにゅーαあるふぁ γίνει κατά τたうηいーた στιγμή της ERCP κかっぱαあるふぁιいおた αυτό μπορεί νにゅーαあるふぁ αυξήσει τたうηいーたνにゅー ακρίβεια της βιοψίας κかっぱαあるふぁιいおた τたうηいーたνにゅー απόδοση πληροφοριών σχετικά μみゅーεいぷしろん τたうηいーたνにゅー εισβολή τたうωおめがνにゅー λεμφαδένων κかっぱαあるふぁιいおた τたうηいーた δυνατότητα εγχείρησης. Ως εναλλακτική λύση σしぐまτたうηいーたνにゅー ERCP, ηいーた διαδερμική διηπατική χολαγγειογραφία (PTC) μπορεί νにゅーαあるふぁ χρησιμοποιηθεί[46]. Ηいーた μαγνητική χολαγγειοπαγκρεατογραφία συντονισμού (MRCP) είναι μία μみゅーηいーた επεμβατική εναλλακτική λύση της ERCP[47][48][49] . Μερικοί συγγραφείς έχουν προτείνει ότι ηいーた MRCP πρέπει νにゅーαあるふぁ υποκαταστήσει τたうηいーたνにゅー ERCP σしぐまτたうηいーた διάγνωση τたうωおめがνにゅー χολικών καρκίνων, καθώς μπορεί νにゅーαあるふぁ καθορίσει μみゅーεいぷしろん περισσότερη ακρίβεια τたうοおみくろんνにゅー όγκο κかっぱαあるふぁιいおた νにゅーαあるふぁ αποτρέψει τους κινδύνους της ERCP[50][51][52].

Χειρουργική επέμβαση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Φωτογραφία ενός χολαγγειοκαρκινώματος σしぐまεいぷしろん ανθρώπινο ήπαρ.

Ηいーた χειρουργική διερεύνηση μπορεί νにゅーαあるふぁ είναι απαραίτητη γがんまιいおたαあるふぁ νにゅーαあるふぁ ληφθεί μみゅーιいおたαあるふぁ κατάλληλη βιοψία κかっぱαあるふぁιいおた νにゅーαあるふぁ προσδιοριστεί μみゅーεいぷしろん ακρίβεια τたうοおみくろん στάδιο της νόσου πぱいοおみくろんυうぷしろん διέρχεται ένας ασθενής μみゅーεいぷしろん χολαγγειοκαρκίνωμα. Μέσω της λαπαροσκόπησης μπορεί νにゅーαあるふぁ αποφευχθεί ηいーた ανάγκη γがんまιいおたαあるふぁ μみゅーιいおたαあるふぁ πぱいιいおたοおみくろん επεμβατική χειρουργική διαδικασία, όπως λαπαροτομή, σしぐまεいぷしろん ορισμένους ασθενείς[53][54]. Ηいーた χειρουργική επέμβαση είναι επίσης ηいーた μόνη θεραπευτική επιλογή γがんまιいおたαあるふぁ τたうοおみくろん χολαγγειοκαρκίνωμα, αあるふぁνにゅー κかっぱαあるふぁιいおた είναι περιορισμένη σしぐまεいぷしろん ασθενείς μみゅーεいぷしろん πρώιμο στάδιο της νόσου.

Παθολογία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ιστολογικά, τたうαあるふぁ χολαγγειοκαρκινώματα πικίλουν από καλά έως μέτρια διαφοροποιημένα αδενοκαρκινώματα. Ηいーた ανοσοϊστοχημεία είναι χρήσιμη σしぐまτたうηいーた διάγνωση κかっぱαあるふぁιいおた μπορεί νにゅーαあるふぁ χρησιμοποιηθεί γがんまιいおたαあるふぁ νにゅーαあるふぁ βοηθήσει σしぐまτたうηいーた διαφοροποίηση ενός χολαγγειοκαρκινώματος από ένα ηπατοκυτταρικό καρκίνωμα κかっぱαあるふぁιいおた μία μετάσταση τたうωおめがνにゅー άλλων γαστρεντερικών όγκων[55] . Οおみくろんιいおた κυτταρολογικές αποξέσεις συχνά δでるたεいぷしろんνにゅー μπορούν νにゅーαあるふぁ οδηγήσουν σしぐまτたうηいーた διάγνωση[56], καθώς αυτοί οおみくろんιいおた όγκοι έχουν συνήθως ένα δεσμοπλαστικό στρώμα κかっぱαあるふぁιいおた, συνεπώς, δでるたεいぷしろんνにゅー απελευθερώνουν διαγνωστικά καρκινικά κύτταρα μみゅーεいぷしろん ξύσματα.

Θεραπεία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Τたうοおみくろん χολαγγειοκαρκίνωμα θεωρείται ότι είναι μみゅーιいおたαあるふぁ ανίατη κかっぱαあるふぁιいおた ταχέως θανατηφόρα ασθένεια εκτός αあるふぁνにゅー όλοι οおみくろんιいおた όγκοι μπορούν πλήρως νにゅーαあるふぁ αφαιρεθούν μみゅーεいぷしろん εκτομή (δηλαδή, νにゅーαあるふぁ κοπούν χειρουργικά). Δεδομένου ότι ηいーた δυνατότητα γがんまιいおたαあるふぁ εγχείριση τたうοおみくろんυうぷしろん όγκου μπορεί νにゅーαあるふぁ αξιολογηθεί μόνο κατά τたうηいーた διάρκεια της χειρουργικής επέμβασης, στις περισσότερες περιπτώσεις[57], ηいーた πλειοψηφία τたうωおめがνにゅー ασθενών υποβάλλονται σしぐまεいぷしろん εξερευνητική χειρουργική επέμβαση εκτός εάν υπάρχει ήδη μみゅーιいおたαあるふぁ σαφής ένδειξη ότι οおみくろん όγκος είναι μみゅーηいーた χειρουργήσιμος[4].

Ηいーた επικουρική θεραπεία μετά από μεταμόσχευση ήπατος μπορεί νにゅーαあるふぁ διαδραματίσει κάποιο ρόλο σしぐまτたうηいーた θεραπεία ορισμένων ανεγχείρητων περιπτώσεων[58].

Επικουρική θεραπεία κかっぱαあるふぁιいおた θεραπεία μみゅーεいぷしろん ακτινοβολία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Εάν οおみくろん όγκος μπορεί νにゅーαあるふぁ αφαιρεθεί χειρουργικά, οおみくろんιいおた ασθενείς μπορούν νにゅーαあるふぁ λάβουν επικουρική χημειοθεραπεία ή ακτινοθεραπεία μετά τたうηいーたνにゅー εγχείριση γがんまιいおたαあるふぁ νにゅーαあるふぁ αυξηθούν οおみくろんιいおた πιθανότητες της θεραπείας. Εάν τたうαあるふぁ περιθώρια ιστού είναι αρνητικά (πぱい.χかい. οおみくろん όγκος έχει αποκοπεί εντελώς), ηいーた επικουρική θεραπεία έχει αβέβαιο όφελος. Τόσο θετικά[59][60] όσο κかっぱαあるふぁιいおた αρνητικά αποτελέσματα[9][61][62] έχουν αναφερθεί μみゅーεいぷしろん συμπληρωματική θεραπεία ακτινοβολίας σしぐまεいぷしろん αυτή τたうηいーた ρύθμιση, κかっぱαあるふぁιいおた καμία υποψήφια τυχαιοποιημένη ελεγχόμενη μελέτη δでるたεいぷしろんνにゅー έχει διεξαχθεί από τたうοおみくろんνにゅー Μάρτιο τたうοおみくろんυうぷしろん 2007. Ηいーた επικουρική χημειοθεραπεία φαίνεται νにゅーαあるふぁ είναι αναποτελεσματική σしぐまεいぷしろん ασθενείς μみゅーεいぷしろん όγκους πぱいοおみくろんυうぷしろん έχουν αφαιρεθεί τελείως μみゅーεいぷしろん εκτομή[63] . Οおみくろん ρόλος της συνδυαστικής χημειοακτινοθεραπείας σしぐまεいぷしろん αυτή τたうηいーた ρύθμιση είναι ασαφής. Ωστόσο, εάν τたうαあるふぁ καρκινικά περιθώρια ιστού είναι θετικά, υποδεικνύοντας ότι οおみくろん όγκος δでるたεいぷしろんνにゅー απομακρύνθηκε πλήρως μέσω της χειρουργικής επέμβασης, τότε ηいーた επικουρική θεραπεία μみゅーεいぷしろん ακτινοβολία κかっぱαあるふぁιいおた ενδεχομένως ηいーた χημειοθεραπεία συνιστάται γενικά μみゅーεいぷしろん βάση τたうαあるふぁ διαθέσιμα δεδομένα[64].

Ηいーた θεραπεία της νόσου σしぐまεいぷしろん προχωρημένο στάδιο[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ηいーた πλειοψηφία τたうωおめがνにゅー περιπτώσεων χολαγγειοκαρκινώματος παρουσιάζεται ως ακατάλληλη γがんまιいおたαあるふぁ εγχείρηση (δでるたεいぷしろんνにゅー αφαιρούνται μみゅーεいぷしろん εκτομή) ασθένεια[65] σしぐまτたうηいーたνにゅー οποία οおみくろんιいおた ασθενείς γενικά φροντίζονται μみゅーεいぷしろん παρηγορητική χημειοθεραπεία μみゅーεいぷしろん ή χωρίς ακτινοθεραπεία. Ηいーた χημειοθεραπεία έχει αποδειχθεί σしぐまεいぷしろん μみゅーιいおたαあるふぁ τυχαιοποιημένη ελεγχόμενη μελέτη πως βελτιώνει τたうηいーたνにゅー ποιότητα της ζωής κかっぱαあるふぁιいおた παρατείνει τたうηいーたνにゅー επιβίωση σしぐまεいぷしろん ασθενείς μみゅーεいぷしろん ανεγχείρητο χολαγγειοκαρκίνωμα[66]. Δでるたεいぷしろんνにゅー υπάρχει ενιαία μέθοδος χημειοθεραπείας πぱいοおみくろんυうぷしろん χρησιμοποιείται παγκοσμίως, κかっぱαあるふぁιいおた ηいーた εγγραφή σしぐまεいぷしろん κλινικές δοκιμές συχνά συνιστάται όταν είναι δυνατόν[64]. Οおみくろんιいおた παράγοντες χημειοθεραπείας πぱいοおみくろんυうぷしろん χρησιμοποιούνται γがんまιいおたαあるふぁ τたうηいーた θεραπεία χολαγγειοκαρκινώματος περιλαμβάνουν 5-φθοριοουρακίλη μみゅーεいぷしろん λευκοβορίνη[67], γεμσιταβίνη ως μονοθεραπεία[68], ή γεμσιταβίνη σしぐまεいぷしろん συνδυασμό μみゅーεいぷしろん σισπλατίνη[69], ιρινοτεκάνη[70], ή καπεσιταβίνη[71]. Μみゅーιいおたαあるふぁ μικρή πιλοτική μελέτη προτείνει πιθανό όφελος από τたうοおみくろんνにゅー αναστολέα της κινάσης της τυροσίνης σしぐまεいぷしろん ασθενείς μみゅーεいぷしろん προχωρημένο χολαγγειοκαρκίνωμα[72] .

Ηいーた φωτοδυναμική θεραπεία, μみゅーιいおたαあるふぁ πειραματική προσέγγιση, σしぐまτたうηいーたνにゅー οποία στους ασθενείς γίνεται ένεση μみゅーεいぷしろん έναν ελαφρύ-ευαισθητοποιητικό παράγοντα κかっぱαあるふぁιいおた φως κατόπιν εφαρμόζεται ενδοσκοπικά άμεσα σしぐまτたうοおみくろんνにゅー όγκο, έχει δείξει ελπιδοφόρα αποτελέσματα σしぐまεいぷしろん σύγκριση μみゅーεいぷしろん τたうηいーたνにゅー υποστηρικτική φροντίδα σしぐまεいぷしろん δύο μικρές τυχαιοποιημένες ελεγχόμενες δοκιμές. Ωστόσο, οおみくろん τελικός της ρόλος σしぐまτたうηいーた διαχείριση τたうοおみくろんυうぷしろん χολαγγειοκαρκινώματος προς τたうοおみくろん παρόν είναι ασαφής[73][74]. Ηいーた φωτοδυναμική θεραπεία έχει αποδειχθεί ότι βελτιώνει τたうηいーたνにゅー επιβίωση κかっぱαあるふぁιいおた τたうηいーたνにゅー ποιότητα της ζωής[75].

Πρόγνωση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ηいーた χειρουργική εκτομή προσφέρει τたうηいーた μοναδική πιθανότητα ίασης σしぐまεいぷしろん χολαγγειοκαρκίνωμα. Γがんまιいおたαあるふぁ περιπτώσεις, στις οποίες δでるたεいぷしろんνにゅー έγινε εκτομή, ηいーた 5-ετής επιβίωση είναι 0% όπου ηいーた νόσος είναι ακατάλληλη γがんまιいおたαあるふぁ εγχείρηση επειδή οおみくろんιいおた απώτατοι λεμφαδένες εμφανίζουν μεταστάσεις[76], κかっぱαあるふぁιいおた λιγότερο από 5% σしぐまεいぷしろん γενικές γραμμές[77]. Συνολικά ηいーた διάμεση διάρκεια επιβίωσης είναι μικρότερη τたうωおめがνにゅー 6 μηνών[78] σしぐまεいぷしろん μみゅーηいーた εγχειρήσιμους, χωρίς θεραπεία, άλλα υγιείς ασθενείς μみゅーεいぷしろん όγκους πぱいοおみくろんυうぷしろん περιλαμβάνουν τたうοおみくろん ήπαρ μέσω τたうωおめがνにゅー χοληφόρων οδών κかっぱαあるふぁιいおた της ηπατικής πυλαίας φλέβας.

Γがんまιいおたαあるふぁ χειρουργικές περιπτώσεις, οおみくろんιいおた αποδόσεις της θεραπείας ποικίλουν ανάλογα μみゅーεいぷしろん τたうηいーたνにゅー τοποθεσία τたうοおみくろんυうぷしろん όγκου κかっぱαあるふぁιいおた τたうοおみくろん κατά πόσο οおみくろん όγκος μπορεί, εντελώς ή μόνο μερικώς, νにゅーαあるふぁ απομακρυνθεί. Τたうαあるふぁ απώτατα χολαγγειοκαρκινώματα (αυτά πぱいοおみくろんυうぷしろん προκύπτουν από τたうοおみくろん χοληδόχο πόρο) γενικά αντιμετωπίζονται χειρουργικά μみゅーεいぷしろん μみゅーιいおたαあるふぁ διαδικασία Whipple. Ηいーた μακροπρόθεσμη επιβίωση κυμαίνεται από 15% -25%, αあるふぁνにゅー κかっぱαあるふぁιいおた μみゅーιいおたαあるふぁ σειρά ανέφερε πενταετή επιβίωση 54% γがんまιいおたαあるふぁ τους ασθενείς χωρίς συμμετοχή τたうωおめがνにゅー λεμφαδένων[79]. Τたうαあるふぁ ενδοηπατικά χολαγγειοκαρκινώματα (αυτά πぱいοおみくろんυうぷしろん προκύπτουν από τους χοληφόρους αγωγούς εντός τたうοおみくろんυうぷしろん ήπατος) αντιμετωπίζονται συνήθως μみゅーεいぷしろん μερική ηπατεκτομή. Διάφορες σειρές έχουν αναφέρει εκτιμήσεις επιβίωσης μετά τたうηいーたνにゅー επέμβαση πぱいοおみくろんυうぷしろん κυμαίνονται από 22% -66%. Τたうοおみくろん αποτέλεσμα μπορεί νにゅーαあるふぁ εξαρτάται από τたうηいーた συμμετοχή τたうωおめがνにゅー λεμφαδένων κかっぱαあるふぁιいおた τたうηいーたνにゅー πληρότητα της χειρουργικής επέμβασης[80]. Τたうαあるふぁ πέριξ τたうωおめがνにゅー πυλών χολαγγειοκαρκινώματα (αυτά πぱいοおみくろんυうぷしろん συμβαίνουν κοντά σしぐまτたうοおみくろん σημείο όπου τたうαあるふぁ χοληφόρα βγαίνουν από τたうοおみくろん ήπαρ) είναι τουλάχιστον πιθανόν νにゅーαあるふぁ είναι εγχειρήσιμα. Όταν ηいーた χειρουργική επέμβαση είναι δυνατή, γενικά αντιμετωπίζονται μみゅーεいぷしろん μみゅーιいおたαあるふぁ επιθετική προσέγγιση πぱいοおみくろんυうぷしろん συχνά περιλαμβάνει τたうηいーたνにゅー αφαίρεση της χοληδόχου κύστης κかっぱαあるふぁιいおた ενδεχομένως μέρος τたうοおみくろんυうぷしろん ήπατος. Σしぐまεいぷしろん ασθενείς μみゅーεいぷしろん λειτουργικούς πέριξ τたうωおめがνにゅー πυλών όγκους, αναφέρθηκε 5-ετής επιβίωση μみゅーεいぷしろん ποσοστά πぱいοおみくろんυうぷしろん κυμαίνονται από 20% -50%[81].

Ηいーた πρόγνωση μπορεί νにゅーαあるふぁ είναι χειρότερη γがんまιいおたαあるふぁ τους ασθενείς μみゅーεいぷしろん πρωτοπαθή σκληρυντική χολαγγειίτιδα πぱいοおみくろんυうぷしろん αναπτύσσουν χολαγγειοκαρκίνωμα, πιθανότατα επειδή οおみくろん καρκίνος δでるたεいぷしろんνにゅー έχει εντοπιστεί μέχρι πぱいοおみくろんυうぷしろん αναπτύχθηκε[12][82]. Ορισμένα στοιχεία δείχνουν ότι τたうαあるふぁ αποτελέσματα μπορεί νにゅーαあるふぁ βελτιωθούν μみゅーεいぷしろん πぱいιいおたοおみくろん επιθετικές χειρουργικές προσεγγίσεις κかっぱαあるふぁιいおた μみゅーεいぷしろん συμπληρωματική θεραπεία[83].

Επιδημιολογία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Τたうοおみくろん χολαγγειοκαρκίνωμα αποτελεί ένα αδενοκαρκίνωμα της χοληφόρου οδού[84] μαζί μみゅーεいぷしろん τたうοおみくろんνにゅー καρκίνο τたうοおみくろんυうぷしろん παγκρέατος (οおみくろん οποίος εμφανίζεται περίπου 20 φορές συχνότερα)[85], τたうοおみくろんνにゅー καρκίνο της χοληδόχου κύστης (οおみくろん οποίος εμφανίζεται δύο φορές πぱいιいおたοおみくろん συχνά), κかっぱαあるふぁιいおた τたうοおみくろんνにゅー καρκίνο της ληκύθου τたうοおみくろんυうぷしろん Vater. Οおみくろんιいおた θεραπείες κかっぱαあるふぁιいおた κλινικές δοκιμές γがんまιいおたαあるふぁ τたうοおみくろんνにゅー καρκίνο τたうοおみくろんυうぷしろん παγκρέατος, όντας πολύ πぱいιいおたοおみくろん διαδεδομένες, συχνά λαμβάνονται ως σημείο εκκίνησης γがんまιいおたαあるふぁ τたうηいーた διαχείριση χολαγγειοκαρκινώματος, ακόμη κかっぱαあるふぁιいおた αあるふぁνにゅー οおみくろんιいおた βιολογίες είναι αρκετά διαφορετικές κかっぱιいおた έτσι οおみくろんιいおた χημειοθεραπείες μπορούν νにゅーαあるふぁ θέσουν τたうοおみくろんνにゅー καρκίνο τたうοおみくろんυうぷしろん παγκρέατος σしぐまεいぷしろん μόνιμη ύφεση, ενώ δでるたεいぷしろんνにゅー υπάρχουν αναφορές σしぐまτたうηいーたνにゅー βιβλιογραφία μακράς διαρκείας επιβίωσης χάρις σしぐまεいぷしろん χημειοθεραπεία ή ακτινοβολία πぱいοおみくろんυうぷしろん εφαρμόστηκε σしぐまεいぷしろん ένα ακατάλληλο γがんまιいおたαあるふぁ εγχείρηση χολαγγειοκαρκίνωμα.

Προσαρμοσμένα σしぐまτたうηいーたνにゅー ηλικία ποσοστά θνητότητας από ενδοηπατικά (ΕいぷしろんΝにゅー) κかっぱαあるふぁιいおた εξωηπατικά (ΕいぷしろんΞくしー) χολλαγειοκαρκινώματα γがんまιいおたαあるふぁ άντρες κかっぱαあるふぁιいおた γυναίκες ανά χώρα[86]
Χώρα ΕいぷしろんΝにゅー (άνδρες/γυναίκες) ΕいぷしろんΞくしー (άνδρες/γυναίκες)
Ηいーた.Πぱい.Αあるふぁ. 0.60 / 0.43 0.70 / 0.87
Ιαπωνία 0.23 / 0.10 5.87 / 5.20
Αυστραλία 0.70 / 0.53 0.90 / 1.23
Αγγλία/Ουαλία 0.83 / 0.63 0.43 / 0.60
Σκωτία 1.17 / 1.00 0.60 / 0.73
Γαλλία 0.27 / 0.20 1.20 / 1.37
Ιταλία 0.13 / 0.13 2.10 / 2.60

Τたうοおみくろん χολαγγειοκαρκίνωμα είναι μみゅーιいおたαあるふぁ σχετικά σπάνια μορφή καρκίνου. Κάθε χρόνο, περίπου 2.000 έως 3.000 νέες περιπτώσεις διαγιγνώσκονται στις Ηνωμένες Πολιτείες, πぱいοおみくろんυうぷしろん μεταφράζεται σしぐまεいぷしろん ετήσια συχνότητα εμφάνισης 1-2 περιπτώσεις ανά 100.000 άτομα[1]. Σειρές αυτοψίας ανέφεραν επιπολασμό από 0,01 % εως 0,46%[87][88]. Υπάρχει μみゅーιいおたαあるふぁ υψηλότερη επικράτηση τたうοおみくろんυうぷしろん χολαγγειοκαρκινώματος σしぐまτたうηいーたνにゅー Ασία, ηいーた οποία έχει αποδοθεί σしぐまεいぷしろん ενδημικές χρόνιες παρασιτικές μολύνσεις. Ηいーた συχνότητα εμφάνισης αυξάνει μみゅーεいぷしろん τたうηいーたνにゅー ηλικία χολαγγειοκαρκινώματος, κかっぱαあるふぁιいおた ηいーた ασθένεια είναι ελαφρώς πぱいιいおたοおみくろん συχνή σしぐまεいぷしろん άνδρες παρά σしぐまεいぷしろん γυναίκες (πιθανώς λόγω τたうοおみくろんυうぷしろん υψηλότερου ποσοστού πρωτοπαθούς σκληρυντικής χολαγγειίτιδας, ένας σημαντικός παράγοντας κινδύνου, σしぐまεいぷしろん άνδρες)[38]. Ηいーた επικράτηση τたうοおみくろんυうぷしろん χολαγγειοκαρκινώματος σしぐまεいぷしろん ασθενείς μみゅーεいぷしろん πρωτοπαθή σκληρυντική χολαγγειίτιδα μπορεί νにゅーαあるふぁ είναι τόσο υψηλή όπως 30%, μみゅーεいぷしろん βάση μελέτες αυτοψίας[12].

Πολλαπλές μελέτες έχουν τεκμηριώσει μみゅーιいおたαあるふぁ σταθερή αύξηση σしぐまτたうηいーた συχνότητα εμφάνισης τたうοおみくろんυうぷしろん ενδοηπατικού χολαγγειοκαρκινώματος κατά τたうηいーた διάρκεια τたうωおめがνにゅー προηγούμενων αρκετών δεκαετιών. Αυξήσεις έχουν παρατηρηθεί σしぐまτたうηいーた Βόρεια Αμερική, τたうηいーたνにゅー Ευρώπη, τたうηいーたνにゅー Ασία κかっぱαあるふぁιいおた τたうηいーたνにゅー Αυστραλία[89] . Οおみくろんιいおた λόγοι γがんまιいおたαあるふぁ τたうηいーたνにゅー αυξανόμενη εμφάνιση τたうοおみくろんυうぷしろん χολαγγειοκαρκινώματος είναι ασαφείς. Βελτιωμένες διαγνωστικές μέθοδοι μπορεί νにゅーαあるふぁ είναι εいぷしろんνにゅー μέρει υπεύθυνες, αλλά ηいーた επικράτηση τたうωおめがνにゅー δυνητικών παραγόντων κινδύνου γがんまιいおたαあるふぁ χολαγγειοκαρκίνωμα, όπως μόλυνση από HIV, επίσης αυξάνεται κατά τたうηいーた διάρκεια αυτού τたうοおみくろんυうぷしろん χρονικού πλαισίου[19].

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. ↑ 1,0 1,1 Landis S, Murray T, Bolden S, Wingo P (1998). «Cancer statistics, 1998». CA Cancer J Clin 48 (1): 6–29. doi:10.3322/canjclin.48.1.6. PMID 9449931. 
  2. ↑ Patel T (2002). «Worldwide trends in mortality from biliary tract malignancies». BMC Cancer 2: 10. doi:10.1186/1471-2407-2-10. PMID 11991810. 
  3. ↑ Zervos E, Osborne D, Goldin S, Villadolid D, Thometz D, Durkin A, Carey L, Rosemurgy A (2005). «Stage does not predict survival after resection of hilar cholangiocarcinomas promoting an aggressive operative approach». Am J Surg 190 (5): 810–5. doi:10.1016/j.amjsurg.2005.07.025. PMID 16226963. https://archive.org/details/sim_american-journal-of-surgery_2005-11_190_5/page/810. 
  4. ↑ 4,0 4,1 4,2 4,3 Mark Feldman, Lawrence S. Friedman, Lawrence J. Brandt, επιμ. (21 Ιουλίου 2006). Sleisenger and Fordtran's Gastrointestinal and Liver Disease (8th έκδοση). Saunders. σελίδες 1493–6. ISBN 978-1-4160-0245-1. CS1 maint: Πολλαπλές ονομασίες: editors list (link)
  5. ↑ Tsao J, Nimura Y, Kamiya J, Hayakawa N, Kondo S, Nagino M, Miyachi M, Kanai M, Uesaka K, Oda K, Rossi R, Braasch J, Dugan J (2000). «Management of Hilar Cholangiocarcinoma: Comparison of an American and a Japanese Experience». Ann Surg 232 (2): 166–74. doi:10.1097/00000658-200008000-00003. PMID 10903592. PMC 1421125. https://archive.org/details/sim_annals-of-surgery_2000-08_232_2/page/166. 
  6. ↑ Rajagopalan V, Daines W, Grossbard M, Kozuch P (2004). «Gallbladder and biliary tract carcinoma: A comprehensive update, Part 1». Oncology (Williston Park) 18 (7): 889–96. PMID 15255172. 
  7. ↑ Nagorney D, Donohue J, Farnell M, Schleck C, Ilstrup D (1993). «Outcomes after curative resections of cholangiocarcinoma». Arch Surg 128 (8): 871–7; discussion 877–9. PMID 8393652. 
  8. ↑ «Bile duct cancer: cause and treatment». Αρχειοθετήθηκε από τたうοおみくろん πρωτότυπο στις 23 Απριλίου 2018. Ανακτήθηκε στις 23 Νοεμβρίου 2012. 
  9. ↑ 9,0 9,1 Nakeeb A, Pitt H, Sohn T, Coleman J, Abrams R, Piantadosi S, Hruban R, Lillemoe K, Yeo C, Cameron J (1996). «Cholangiocarcinoma. A spectrum of intrahepatic, perihilar, and distal tumors». Ann Surg 224 (4): 463–73; discussion 473–5. doi:10.1097/00000658-199610000-00005. PMID 8857851. PMC 1235406. https://archive.org/details/sim_annals-of-surgery_1996-10_224_4/page/463. 
  10. ↑ Chapman R (1999). «Risk factors for biliary tract carcinogenesis». Ann Oncol 10 (Suppl 4): 308–11. PMID 10436847. 
  11. ↑ Epidemiologic studies which have addressed the incidence of cholangiocarcinoma in people with primary sclerosing cholangitis include the following:
  12. ↑ 12,0 12,1 12,2 Rosen C, Nagorney D, Wiesner R, Coffey R, LaRusso N (1991). «Cholangiocarcinoma complicating primary sclerosing cholangitis». Ann Surg 213 (1): 21–5. doi:10.1097/00000658-199101000-00004. PMID 1845927. PMC 1358305. https://archive.org/details/sim_annals-of-surgery_1991-01_213_1/page/n30. 
  13. ↑ Watanapa P (1996). «Cholangiocarcinoma in patients with opisthorchiasis». Br J Surg 83 (8): 1062–64. doi:10.1002/bjs.1800830809. PMID 8869303. https://archive.org/details/sim_british-journal-of-surgery_1996-08_83_8/page/1062. 
  14. ↑ Watanapa P, Watanapa W (2002). «Liver fluke-associated cholangiocarcinoma». Br J Surg 89 (8): 962–70. doi:10.1046/j.1365-2168.2002.02143.x. PMID 12153620. https://archive.org/details/sim_british-journal-of-surgery_2002-08_89_8/page/962. 
  15. ↑ Shin H, Lee C, Park H, Seol S, Chung J, Choi H, Ahn Y, Shigemastu T (1996). «Hepatitis B and C virus, Clonorchis sinensis for the risk of liver cancer: a case-control study in Pusan, Korea». Int J Epidemiol 25 (5): 933–40. doi:10.1093/ije/25.5.933. PMID 8921477. https://archive.org/details/sim_international-journal-of-epidemiology_1996-10_25_5/page/933. 
  16. ↑ Kobayashi M, Ikeda K, Saitoh S, Suzuki F, Tsubota A, Suzuki Y, Arase Y, Murashima N, Chayama K, Kumada Ηいーた (2000). «Incidence of primary cholangiocellular carcinoma of the liver in Japanese patients with hepatitis C virus-related cirrhosis». Cancer 88 (11): 2471–7. doi:10.1002/1097-0142(20000601)88:11<2471::AID-CNCR7>3.0.CO;2-T. PMID 10861422. 
  17. ↑ Yamamoto S, Kubo S, Hai S, Uenishi T, Yamamoto T, Shuto T, Takemura S, Tanaka H, Yamazaki O, Hirohashi K, Tanaka T (2004). «Hepatitis C virus infection as a likely etiology of intrahepatic cholangiocarcinoma». Cancer Sci 95 (7): 592–5. doi:10.1111/j.1349-7006.2004.tb02492.x. PMID 15245596. https://archive.org/details/sim_cancer-science_2004-07_95_7/page/592. 
  18. ↑ Lu H, Ye M, Thung S, Dash S, Gerber M (2000). «Detection of hepatitis C virus RNA sequences in cholangiocarcinomas in Chinese and American patients». Chin Med J (Engl) 113 (12): 1138–41. PMID 11776153. 
  19. ↑ 19,0 19,1 19,2 Shaib Y, El-Serag H, Davila J, Morgan R, McGlynn K (2005). «Risk factors of intrahepatic cholangiocarcinoma in the United States: a case-control study». Gastroenterology 128 (3): 620–6. doi:10.1053/j.gastro.2004.12.048. PMID 15765398. https://archive.org/details/sim_gastroenterology_2005-03_128_3/page/620. 
  20. ↑ Sorensen H, Friis S, Olsen J, Thulstrup A, Mellemkjaer L, Linet M, Trichopoulos D, Vilstrup H, Olsen J (1998). «Risk of liver and other types of cancer in patients with cirrhosis: a nationwide cohort study in Denmark». Hepatology 28 (4): 921–5. doi:10.1002/hep.510280404. PMID 9755226. https://archive.org/details/sim_hepatology_1998-10_28_4/page/921. 
  21. ↑ Lipsett P, Pitt H, Colombani P, Boitnott J, Cameron J (1994). «Choledochal cyst disease. A changing pattern of presentation». Ann Surg 220 (5): 644–52. doi:10.1097/00000658-199411000-00007. PMID 7979612. PMC 1234452. https://archive.org/details/sim_annals-of-surgery_1994-11_220_5/page/644. 
  22. ↑ Dayton M, Longmire W, Tompkins R (1983). «Caroli's Disease: a premalignant condition?». Am J Surg 145 (1): 41–8. doi:10.1016/0002-9610(83)90164-2. PMID 6295196. 
  23. ↑ Mecklin J, Järvinen H, Virolainen M (1992). «The association between cholangiocarcinoma and hereditary nonpolyposis colorectal carcinoma». Cancer 69 (5): 1112–4. doi:10.1002/cncr.2820690508. PMID 1310886. 
  24. ↑ Lee S, Kim M, Lee S, Jang S, Song M, Kim K, Kim H, Seo D, Song D, Yu E, Lee S, Min Y (2004). «Clinicopathologic review of 58 patients with biliary papillomatosis». Cancer 100 (4): 783–93. doi:10.1002/cncr.20031. PMID 14770435. 
  25. ↑ Lee C, Wu C, Chen G (2002). «What is the impact of coexistence of hepatolithiasis on cholangiocarcinoma?». J Gastroenterol Hepatol 17 (9): 1015–20. doi:10.1046/j.1440-1746.2002.02779.x. PMID 12167124. https://archive.org/details/sim_journal-of-gastroenterology-and-hepatology_2002_17_9/page/1015. 
  26. ↑ Su C, Shyr Y, Lui W, P'Eng F (1997). «Hepatolithiasis associated with cholangiocarcinoma». Br J Surg 84 (7): 969–73. doi:10.1002/bjs.1800840717. PMID 9240138. https://archive.org/details/sim_british-journal-of-surgery_1997-07_84_7/page/969. 
  27. ↑ Donato F, Gelatti U, Tagger A, Favret M, Ribero M, Callea F, Martelli C, Savio A, Trevisi P, Nardi G (2001). «Intrahepatic cholangiocarcinoma and hepatitis C and B virus infection, alcohol intake, and hepatolithiasis: a case-control study in Italy». Cancer Causes Control 12 (10): 959–64. doi:10.1023/A:1013747228572. PMID 11808716. 
  28. ↑ Sahani D, Prasad S, Tannabe K, Hahn P, Mueller P, Saini S (2003). «Thorotrast-induced cholangiocarcinoma: case report». Abdom Imaging 28 (1): 72–4. doi:10.1007/s00261-001-0148-y. PMID 12483389. 
  29. ↑ Zhu A, Lauwers G, Tanabe K (2004). «Cholangiocarcinoma in association with Thorotrast exposure». J Hepatobiliary Pancreat Surg 11 (6): 430–3. doi:10.1007/s00534-004-0924-5. PMID 15619021. 
  30. ↑ Klatskin G (1965). «Adenocarcinoma Of The Hepatic Duct At Its Bifurcation Within The Porta Hepatis. An Unusual Tumor With Distinctive Clinical And Pathological Features». Am J Med 38 (2): 241–56. doi:10.1016/0002-9343(65)90178-6. PMID 14256720. https://archive.org/details/sim_american-journal-of-medicine_1965-02_38_2/page/241. 
  31. ↑ Roskams T (2006). «Liver stem cells and their implication in hepatocellular and cholangiocarcinoma». Oncogene 25 (27): 3818–22. doi:10.1038/sj.onc.1209558. PMID 16799623. 
  32. ↑ Liu C, Wang J, Ou Q (2004). «Possible stem cell origin of human cholangiocarcinoma». World J Gastroenterol 10 (22): 3374–6. PMID 15484322. 
  33. ↑ Sell S, Dunsford Ηいーた (1989). «Evidence for the stem cell origin of hepatocellular carcinoma and cholangiocarcinoma». Am J Pathol 134 (6): 1347–63. PMID 2474256. PMC 1879951. https://archive.org/details/sim_american-journal-of-pathology_1989-06_134_6/page/1347. 
  34. ↑ 34,0 34,1 Sirica A (2005). «Cholangiocarcinoma: molecular targeting strategies for chemoprevention and therapy». Hepatology 41 (1): 5–15. doi:10.1002/hep.20537. PMID 15690474. 
  35. ↑ Holzinger F, Z'graggen K, Büchler M (1999). «Mechanisms of biliary carcinogenesis: a pathogenetic multi-stage cascade towards cholangiocarcinoma». Ann Oncol 10 (Suppl 4): 122–6. PMID 10436802. 
  36. ↑ Gores G (2003). «Cholangiocarcinoma: current concepts and insights». Hepatology 37 (5): 961–9. doi:10.1053/jhep.2003.50200. PMID 12717374. https://archive.org/details/sim_hepatology_2003-05_37_5/page/961. 
  37. ↑ de Groen P, Gores G, LaRusso N, Gunderson L, Nagorney D (1999). «Biliary tract cancers». N Engl J Med 341 (18): 1368–78. doi:10.1056/NEJM199910283411807. PMID 10536130. 
  38. ↑ 38,0 38,1 Henson D, Albores-Saavedra J, Corle D (1992). «Carcinoma of the extrahepatic bile ducts. Histologic types, stage of disease, grade, and survival rates». Cancer 70 (6): 1498–501. doi:10.1002/1097-0142(19920915)70:6<1498::AID-CNCR2820700609>3.0.CO;2-C. PMID 1516001. 
  39. ↑ Studies of the performance of serum markers for cholangiocarcinoma (such as carcinoembryonic antigen and CA19-9) in patients with and without primary sclerosing cholangitis include the following:
  40. ↑ Saini S (1997). «Imaging of the hepatobiliary tract». N Engl J Med 336 (26): 1889–94. doi:10.1056/NEJM199706263362607. PMID 9197218. 
  41. ↑ Sharma M, Ahuja V (1999). «Aetiological spectrum of obstructive jaundice and diagnostic ability of ultrasonography: a clinician's perspective». Trop Gastroenterol 20 (4): 167–9. PMID 10769604. 
  42. ↑ Bloom C, Langer B, Wilson S (1999). «Role of US in the detection, characterization, and staging of cholangiocarcinoma». Radiographics 19 (5): 1199–218. PMID 10489176. 
  43. ↑ Valls C, Gumà A, Puig I, Sanchez A, Andía E, Serrano T, Figueras J (2000). «Intrahepatic peripheral cholangiocarcinoma: CT evaluation». Abdom Imaging 25 (5): 490–6. doi:10.1007/s002610000079. PMID 10931983. 
  44. ↑ Tillich M, Mischinger H, Preisegger K, Rabl H, Szolar D (1998). «Multiphasic helical CT in diagnosis and staging of hilar cholangiocarcinoma». AJR Am J Roentgenol 171 (3): 651–8. PMID 9725291. 
  45. ↑ Zhang Y, Uchida M, Abe T, Nishimura H, Hayabuchi N, Nakashima Y (1999). «Intrahepatic peripheral cholangiocarcinoma: comparison of dynamic CT and dynamic MRI». J Comput Assist Tomogr 23 (5): 670–7. doi:10.1097/00004728-199909000-00004. PMID 10524843. 
  46. ↑ Sugiyama M, Hagi H, Atomi Y, Saito M (1997). «Diagnosis of portal venous invasion by pancreatobiliary carcinoma: value of endoscopic ultrasonography». Abdom Imaging 22 (4): 434–8. doi:10.1007/s002619900227. PMID 9157867. 
  47. ↑ Schwartz L, Coakley F, Sun Y, Blumgart L, Fong Y, Panicek D (1998). «Neoplastic pancreaticobiliary duct obstruction: evaluation with breath-hold MR cholangiopancreatography». AJR Am J Roentgenol 170 (6): 1491–5. PMID 9609160. 
  48. ↑ Zidi S, Prat F, Le Guen O, Rondeau Y, Pelletier G (2000). «Performance characteristics of magnetic resonance cholangiography in the staging of malignant hilar strictures». Gut 46 (1): 103–6. doi:10.1136/gut.46.1.103. PMID 10601064. PMC 1727781. https://archive.org/details/sim_gut_2000-01_46_1/page/103. 
  49. ↑ Lee M, Park K, Shin Y, Yoon H, Sung K, Kim M, Lee S, Kang E (2003). «Preoperative evaluation of hilar cholangiocarcinoma with contrast-enhanced three-dimensional fast imaging with steady-state precession magnetic resonance angiography: comparison with intraarterial digital subtraction angiography». World J Surg 27 (3): 278–83. doi:10.1007/s00268-002-6701-1. PMID 12607051. https://archive.org/details/sim_world-journal-of-surgery_2003-03_27_3/page/278. 
  50. ↑ Yeh T, Jan Y, Tseng J, Chiu C, Chen T, Hwang T, Chen M (2000). «Malignant perihilar biliary obstruction: magnetic resonance cholangiopancreatographic findings». Am J Gastroenterol 95 (2): 432–40. doi:10.1111/j.1572-0241.2000.01763.x. PMID 10685746. https://archive.org/details/sim_american-journal-of-gastroenterology_2000-02_95_2/page/432. 
  51. ↑ Freeman M, Sielaff T (2003). «A modern approach to malignant hilar biliary obstruction». Rev Gastroenterol Disord 3 (4): 187–201. PMID 14668691. 
  52. ↑ Szklaruk J, Tamm E, Charnsangavej C (2002). «Preoperative imaging of biliary tract cancers». Surg Oncol Clin N Am 11 (4): 865–76. doi:10.1016/S1055-3207(02)00032-7. PMID 12607576. 
  53. ↑ Weber S, DeMatteo R, Fong Y, Blumgart L, Jarnagin W (2002). «Staging Laparoscopy in Patients With Extrahepatic Biliary Carcinoma: Analysis of 100 Patients». Ann Surg 235 (3): 392–9. doi:10.1097/00000658-200203000-00011. PMID 11882761. PMC 1422445. https://archive.org/details/sim_annals-of-surgery_2002-03_235_3/page/392. 
  54. ↑ Callery M, Strasberg S, Doherty G, Soper N, Norton J (1997). «Staging laparoscopy with laparoscopic ultrasonography: optimizing resectability in hepatobiliary and pancreatic malignancy». J Am Coll Surg 185 (1): 33–9. PMID 9208958. https://archive.org/details/sim_journal-of-the-american-college-of-surgeons_1997-07_185_1/page/33. 
  55. ↑ Länger F, von Wasielewski R, Kreipe HH (2006). «[The importance of immunohistochemistry for the diagnosis of cholangiocarcinomas]» (σしぐまτたうαあるふぁ German). Pathologe 27 (4): 244–50. doi:10.1007/s00292-006-0836-z. PMID 16758167. 
  56. ↑ Darwin PE, Kennedy A. Cholangiocarcinoma σしぐまτたうοおみくろん eMedicine
  57. ↑ Su C, Tsay S, Wu C, Shyr Y, King K, Lee C, Lui W, Liu T, P'eng F (1996). «Factors influencing postoperative morbidity, mortality, and survival after resection for hilar cholangiocarcinoma». Ann Surg 223 (4): 384–94. doi:10.1097/00000658-199604000-00007. PMID 8633917. PMC 1235134. https://archive.org/details/sim_annals-of-surgery_1996-04_223_4/page/384. 
  58. ↑ Heimbach JK, Gores GJ, Haddock MG, et al. (December 2006). «Predictors of disease recurrence following neoadjuvant chemoradiotherapy and liver transplantation for unresectable perihilar cholangiocarcinoma». Transplantation 82 (12): 1703–7. doi:10.1097/01.tp.0000253551.43583.d1. PMID 17198263. Αρχειοθετήθηκε από τたうοおみくろん πρωτότυπο στις 2013-05-22. https://web.archive.org/web/20130522223146/http://meta.wkhealth.com/pt/pt-core/template-journal/lwwgateway/media/landingpage.htm?issn=0041-1337&volume=82&issue=12&spage=1703. Ανακτήθηκε στις 2012-11-24. 
  59. ↑ Todoroki T, Ohara K, Kawamoto T, Koike N, Yoshida S, Kashiwagi H, Otsuka M, Fukao K (2000). «Benefits of adjuvant radiotherapy after radical resection of locally advanced main hepatic duct carcinoma». Int J Radiat Oncol Biol Phys 46 (3): 581–7. doi:10.1016/S0360-3016(99)00472-1. PMID 10701737. 
  60. ↑ Alden M, Mohiuddin M (1994). «The impact of radiation dose in combined external beam and intraluminal Ir-192 brachytherapy for bile duct cancer». Int J Radiat Oncol Biol Phys 28 (4): 945–51. doi:10.1016/0360-3016(94)90115-5. PMID 8138448. 
  61. ↑ González González D, Gouma D, Rauws E, van Gulik T, Bosma A, Koedooder C (1999). «Role of radiotherapy, in particular intraluminal brachytherapy, in the treatment of proximal bile duct carcinoma». Ann Oncol 10 (Suppl 4): 215–20. PMID 10436826. 
  62. ↑ Pitt H, Nakeeb A, Abrams R, Coleman J, Piantadosi S, Yeo C, Lillemore K, Cameron J (1995). «Perihilar cholangiocarcinoma. Postoperative radiotherapy does not improve survival». Ann Surg 221 (6): 788–97; discussion 797–8. doi:10.1097/00000658-199506000-00017. PMID 7794082. PMC 1234714. https://archive.org/details/sim_annals-of-surgery_1995-06_221_6/page/788. 
  63. ↑ Takada T, Amano H, Yasuda H, Nimura Y, Matsushiro T, Kato H, Nagakawa T, Nakayama T (2002). «Is postoperative adjuvant chemotherapy useful for gallbladder carcinoma? A phase III multicenter prospective randomized controlled trial in patients with resected pancreaticobiliary carcinoma». Cancer 95 (8): 1685–95. doi:10.1002/cncr.10831. PMID 12365016. 
  64. ↑ 64,0 64,1 National Comprehensive Cancer Network (NCCN) guidelines on evaluation and treatment of hepatobiliary malignancies PDF (216 KB). Accessed March 13, 2007.
  65. ↑ Vauthey J, Blumgart L (1994). «Recent advances in the management of cholangiocarcinomas». Semin. Liver Dis. 14 (2): 109–14. doi:10.1055/s-2007-1007302. PMID 8047893. https://archive.org/details/sim_seminars-in-liver-disease_1994-05_14_2/page/109. 
  66. ↑ Glimelius B, Hoffman K, Sjödén P, Jacobsson G, Sellström H, Enander L, Linné T, Svensson C (1996). «Chemotherapy improves survival and quality of life in advanced pancreatic and biliary cancer». Ann Oncol 7 (6): 593–600. PMID 8879373. https://archive.org/details/sim_annals-of-oncology_1996-08_7_6/page/593. 
  67. ↑ Choi C, Choi I, Seo J, Kim B, Kim J, Kim C, Um S, Kim J, Kim Y (2000). «Effects of 5-fluorouracil and leucovorin in the treatment of pancreatic-biliary tract adenocarcinomas». Am J Clin Oncol 23 (4): 425–8. doi:10.1097/00000421-200008000-00023. PMID 10955877. 
  68. ↑ Park J, Oh S, Kim S, Kwon H, Kim J, Jin-Kim H, Kim Y (2005). «Single-agent gemcitabine in the treatment of advanced biliary tract cancers: a phase II study». Jpn J Clin Oncol 35 (2): 68–73. doi:10.1093/jjco/hyi021. PMID 15709089. 
  69. ↑ Giuliani F, Gebbia V, Maiello E, Borsellino N, Bajardi E, Colucci G (2006). «Gemcitabine and cisplatin for inoperable and/or metastatic biliary tree carcinomas: a multicenter phase II study of the Gruppo Oncologico dell'Italia Meridionale (GOIM)». Ann Oncol 17 (Suppl 7): vii73–7. doi:10.1093/annonc/mdl956. PMID 16760299. 
  70. ↑ Bhargava P, Jani C, Savarese D, O'Donnell J, Stuart K, Rocha Lima C (2003). «Gemcitabine and irinotecan in locally advanced or metastatic biliary cancer: preliminary report». Oncology (Williston Park) 17 (9 Suppl 8): 23–6. PMID 14569844. 
  71. ↑ Knox J, Hedley D, Oza A, Feld R, Siu L, Chen E, Nematollahi M, Pond G, Zhang J, Moore M (2005). «Combining gemcitabine and capecitabine in patients with advanced biliary cancer: a phase II trial». J Clin Oncol 23 (10): 2332–8. doi:10.1200/JCO.2005.51.008. PMID 15800324. 
  72. ↑ Philip P, Mahoney M, Allmer C, Thomas J, Pitot H, Kim G, Donehower R, Fitch T, Picus J, Erlichman C (2006). «Phase II study of erlotinib in patients with advanced biliary cancer». J Clin Oncol 24 (19): 3069–74. doi:10.1200/JCO.2005.05.3579. PMID 16809731. 
  73. ↑ Ortner M, Caca K, Berr F, Liebetruth J, Mansmann U, Huster D, Voderholzer W, Schachschal G, Mössner J, Lochs Ηいーた (2003). «Successful photodynamic therapy for nonresectable cholangiocarcinoma: a randomized prospective study». Gastroenterology 125 (5): 1355–63. doi:10.1016/j.gastro.2003.07.015. PMID 14598251. https://archive.org/details/sim_gastroenterology_2003-11_125_5/page/1355. 
  74. ↑ Zoepf T, Jakobs R, Arnold J, Apel D, Riemann J (2005). «Palliation of nonresectable bile duct cancer: improved survival after photodynamic therapy». Am J Gastroenterol 100 (11): 2426–30. doi:10.1111/j.1572-0241.2005.00318.x. PMID 16279895. https://archive.org/details/sim_american-journal-of-gastroenterology_2005-11_100_11/page/2426. 
  75. ↑ Talreja JP, Kahaleh M (September 2010). «Photodynamic therapy for cholangiocarcinoma». Gut Liver 4 Suppl 1: S62–6. doi:10.5009/gnl.2010.4.S1.S62. PMID 21103297. PMC 2989550. http://gutnliver.org/journal/journal_view.html?year=2010&vol=4%20Suppl%201&num=00&page=S62. 
  76. ↑ Yamamoto M, Takasaki K, Yoshikawa T (1999). «Lymph Node Metastasis in Intrahepatic Cholangiocarcinoma». Japanese Journal of Clinical Oncology 29 (3): 147–150. doi:10.1093/jjco/29.3.147. PMID 10225697. 
  77. ↑ Farley D, Weaver A, Nagorney D (1995). «"Natural history" of unresected cholangiocarcinoma: patient outcome after noncurative intervention». Mayo Clin Proc 70 (5): 425–9. doi:10.4065/70.5.425. PMID 7537346. https://archive.org/details/sim_mayo-clinic-proceedings_1995-05_70_5/page/425. 
  78. ↑ Grove MK, Hermann RE, Vogt DP, Broughan TA (1991). «Role of radiation after operative palliation in cancer of the proximal bile ducts». Am J Surg 161 (4): 454–458. doi:10.1016/0002-9610(91)91111-U. PMID 1709795. https://archive.org/details/sim_american-journal-of-surgery_1991-04_161_4/page/454. 
  79. ↑ Studies of surgical outcomes in distal cholangiocarcinoma include:
  80. ↑ Studies of outcome in intrahepatic cholangiocarcinoma include:
  81. ↑ Estimates of survival after surgery for perihilar cholangiocarcinoma include:
  82. ↑ Kaya M, de Groen P, Angulo P, Nagorney D, Gunderson L, Gores G, Haddock M, Lindor K (2001). «Treatment of cholangiocarcinoma complicating primary sclerosing cholangitis: the Mayo Clinic experience». Am J Gastroenterol 96 (4): 1164–9. doi:10.1111/j.1572-0241.2001.03696.x. PMID 11316165. https://archive.org/details/sim_american-journal-of-gastroenterology_2001-04_96_4/page/1164. 
  83. ↑ Nakeeb A, Tran K, Black M, Erickson B, Ritch P, Quebbeman E, Wilson S, Demeure M, Rilling W, Dua K, Pitt Ηいーた (2002). «Improved survival in resected biliary malignancies». Surgery 132 (4): 555–63; discission 563–4. doi:10.1067/msy.2002.127555. PMID 12407338. https://archive.org/details/sim_surgery_2002-10_132_4/page/555. 
  84. ↑ «Introduction». Αρχειοθετήθηκε από τたうοおみくろん πρωτότυπο στις 12 Μαρτίου 2009. Ανακτήθηκε στις 24 Νοεμβρίου 2012. 
  85. ↑ http://seer.cancer.gov/csr/1975_2005/results_single/sect_01_table.01.pdf
  86. ↑ Khan S, Taylor-Robinson S, Toledano M, Beck A, Elliott P, Thomas Ηいーた (2002). «Changing international trends in mortality rates for liver, biliary and pancreatic tumours». J Hepatol 37 (6): 806–13. doi:10.1016/S0168-8278(02)00297-0. PMID 12445422. 
  87. ↑ Vauthey J, Blumgart L (1994). «Recent advances in the management of cholangiocarcinomas». Semin Liver Dis 14 (2): 109–14. doi:10.1055/s-2007-1007302. PMID 8047893. https://archive.org/details/sim_seminars-in-liver-disease_1994-05_14_2/page/109. 
  88. ↑ Cancer Statistics Home Page — National Cancer Institute
  89. ↑ Multiple independent studies have documented a steady increase in the worldwide incidence of cholangiocarcinoma. Some relevant journal articles include:

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Χολαγγειοκαρκίνωμα&oldid=10171373"