Digamo

Greka alfabeto
Αあるふぁαあるふぁ Alfo	Νにゅーνにゅー Nuo
Βべーたβべーた Beto	Ξくしーξくしー Ksio
Γがんまγがんま Gamo	Οおみくろんοおみくろん Omikrono
Δでるたδでるた Delto	Πぱいπぱい Pio
Εいぷしろんεいぷしろん Epsilono	Ρろーρろー Roto
Ζぜーたζぜーた Zeto	Σσς Sigmo
Ηいーたηいーた Eto	Τたうτたう Taŭo
Θしーたθしーた Teto	Υうぷしろんυうぷしろん Upsilono
Ιいおたιいおた Joto	Φふぁいφふぁい Fio
Κかっぱκかっぱ Kapo	Χかいχかい Ĥio
Λらむだλらむだ Lambdo	Ψぷさいψぷさい Psio
Μみゅーμみゅー Muo	Ωおめがωおめが Omego
Iamaj literoj1,2
Digamo	Sano
Stigmo	Kuoppo
Heto	Sampio
	Ŝo
	1Referencoj; 2Eksteraj ligiloj

Digamo (majuskla Ϝ, minuskla ϝ) estas arkaika litero de la greka alfabeto, uzita unuavice kiel greka numeralo.

La litero havis la fonetikan valoron de voĉita labialo-velara proksimumaĵo /w/. Ĝi estis originale nomata kiel Ϝαῦ wau. Ĝi estis poste nomata kiel διγαμμα (digamo — duopa gamo) pro ĝia formo. Ĝi estas atestita en arkaikaj kaj dialektaj antikvaj grekaj lingvaj surskriboj, kaj estis foje uzata kiel simbolo en postaj grekaj matematikaj tekstoj.

Digamo, simile al upsilono, deriviĝas el litero Waw de la fenica alfabeto, kaj el ĝi aperis la litero F de la latina alfabeto.

Numeralo

Ĝi estas ankaŭ uzita kiel la greka numeralo 6. En antikva uzado, la numeralo havis la saman formon kiel la litero digamo. Tamen, en mezepoka kaj moderna uzado, la numeralo normale estas skribita en la grafika formo de stigmo (Ϛ, ϛ), kiu historie estas plene malsama de digamo; ĝi estas mezepoka ligaturo de sigmo kaj taŭo. Por plia konfuzo, en modernaj tempoj, la du literoj σしぐまτたう aŭ ΣしぐまΤたう estas iam uzataj anstataŭ la stigma simbolo.

La sono

La sono estis perdita je diversaj tempoj en diversaj dialektoj, plejparte antaŭ la klasika periodo.

En jona greka, la sono verŝajne malaperis antaŭ ol homeraj epopeoj estis skribitaj (7-a jarcento a.K.), sed ĝia antaŭa ekzisto povas esti detektita en multaj okazoj laŭ ĝia pretero en poetiko. Ekzemplo estas la vorto ἄνにゅーαあるふぁξくしー (reĝo) trovita en la Iliado, kiu devus originale esti kiel Ϝάναξ. Ankaŭ οおみくろんἶνος (vino) estis uzita en okazoj kie vorto komenciĝanta per konsonanto devus esti atendita.