จักรพรรดิซ่งไท่จู่

ซ่งไท่จู่
พระบรมสาทิสลักษณ์บนม้วนกระดาษแขวนผนัง ปัจจุบันเก็บรักษา ณ พิพิธภัณฑ์วังเก่าแห่งชาติในไทเป ไต้หวัน
จักรพรรดิราชวงศ์ซ่ง
ครองราชย์	4 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 960 – 14 พฤศจิกายน ค.ศ. 976
ราชาภิเษก	กุมภาพันธ์ ค.ศ. 960
ถัดไป	ซ่งไท่จง
ประสูติ	21 มีนาคม ค.ศ. 927(927-03-21) ลั่วหยาง, รัฐถังยุคหลัง (ปัจจุบัน คือ ลั่วหยาง, เหอหนาน, ประเทศจีน) จ้าว ควงอิ้น
สวรรคต	14 พฤศจิกายน ค.ศ. 976(976-11-14) (49 ปี) เปี้ยนจิง, จักรวรรดิซ่ง (ปัจจุบัน คือ ไคเฟิง, เหอหนาน, ประเทศจีน)
ฝังพระศพ	ก่งอี้, เหอหนาน, ประเทศจีน
รัชศก เจี้ยนหลง (建たて隆たかし; 4 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 960 – 3 ธันวาคม ค.ศ. 963) เฉียนเต๋อ (乾いぬい德いさお; 4 ธันวาคม ค.ศ. 963 – 15 ธันวาคม ค.ศ. 968) ไคเป่า (開ひらき寶たから; 16 ธันวาคม ค.ศ. 968 – 21 มกราคม ค.ศ. 977) พระสมัญญานาม จักรพรรดิ ฉี่-ยฺวิ่น ลี่จี๋ อิงอู่ รุ่ยเหวิน เฉินเต๋อ เชิ่งกง จื้อหมิง ต้าเซี่ยว (啓運けいうん立りつ極ごく英武ひでたけ睿文神德しんとく聖ひじり功至かつじ明大めいだい孝こう皇帝こうてい) พระอารามนาม ไท่จู่ (太ふとし祖そ)
ราชวงศ์	ราชวงศ์ซ่ง
พระราชบิดา	จ้าว หงอิน
พระราชมารดา	พระพันปีตู้

ซ่งไท่จู่ ตามสำเนียงมาตรฐาน หรือ ซ้องไทโจ๊ว ตามสำเนียงฮกเกี้ยน (จีน: 宋そう太ふとし祖そ; พินอิน: Sòng Tàizǔ; 21 มีนาคม ค.ศ. 927 – 14 พฤศจิกายน ค.ศ. 976) ชื่อตัวว่า จ้าว ควงอิ้น ตามสำเนียงมาตรฐาน หรือ เตียคังเอี๋ยน ตามสำเนียงฮกเกี้ยน (จีนตัวย่อ: 赵匡胤たね; จีนตัวเต็ม: 趙ちょう匡ただし胤たね; พินอิน: Zhào Kuāngyìn) เป็นขุนศึกคนสำคัญของราชวงศ์โจวยุคหลัง (后きさき周しゅう朝ちょう) แห่งจีนโบราณ ภายหลังบีบให้ไฉ จงซฺวิ่น (柴しば宗そう訓さとし) จักรพรรดิราชวงศ์โจว สละราชบัลลังก์ให้แก่ตน จึงได้ก่อตั้งราชวงศ์ใหม่ คือ ราชวงศ์ซ่ง (宋朝そうちょう) และขึ้นเป็นปฐมจักรพรรดิตั้งแต่ ค.ศ. 960 จนสวรรคตเมื่อ ค.ศ. 976

ขณะอยู่ในราชสมบัติ จ้าว ควงอิ้น ปราบปรามรัฐจิงหนาน (荆南), ฉู่ยุคหลัง (後ご蜀しょく), ถังใต้ (南みなみ唐とう), และฮั่นใต้ (南みなみ漢かん) เป็นผลสำเร็จ จึงสามารถผนวกแผ่นดินเมืองจีน (中國ちゅうごく本土ほんど) นำไปสู่การสิ้นสุดของยุคห้าวงศ์สิบรัฐ (五ご代だい十じゅう國こく) อันวุ่นวาย แต่เพื่อสร้างฐานอำนาจของตนให้แข็งแรง จ้าว ควงอิ้น ลดทอนอำนาจแม่ทัพนายกอง และหันไปพึ่งพาขุนนางพลเรือนในการบริหารราชกิจแทน เมื่อสิ้นเขาแล้ว น้องชายของเขา จ้าว ควงอี้ (趙ちょう匡ただし義よし) ขึ้นสืบบัลลังก์ต่อในนาม ซ่งไท่จง (宋そう太ふとし宗むね)

พระบรมวงศานุวงศ์

• พระอัครมเหสี
  • จักรพรรดินีเสี่ยวหมิง สกุลหวัง