จังหวัดโอกินาวะ
บทความนี้ไม่มีการอ้างอิงจากแหล่งที่มาใด |
เนื้อหาในบทความนี้ล้าสมัย โปรดปรับปรุงข้อมูลให้เป็นไปตามเหตุการณ์ปัจจุบันหรือล่าสุด ดูหน้าอภิปรายประกอบ |
จังหวัดโอกินาวะ | |||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
การถอดเสียงภาษาพื้นเมือง | |||||||||||||||
• ภาษาญี่ปุ่น | |||||||||||||||
• ภาษาโอกินาวะ | Uchinaa-chin | ||||||||||||||
พิกัด: 26°30′N 128°0′E / 26.500°N 128.000°E | |||||||||||||||
ประเทศ | ญี่ปุ่น | ||||||||||||||
ภูมิภาค | เกาะคีวชู | ||||||||||||||
เกาะ | โอกินาวะ, ไดโตะ, ซากิชิมะ และ เซ็งกากุ (พิพาท) | ||||||||||||||
เมืองหลวง | นาฮะ | ||||||||||||||
หน่วยงานย่อย | อำเภอ: 5, เทศบาล: 41 | ||||||||||||||
การปกครอง | |||||||||||||||
• ผู้ว่าราชการ | เดนนี ทามากิ | ||||||||||||||
พื้นที่ | |||||||||||||||
• ทั้งหมด | 2,281 ตร.กม. (881 ตร.ไมล์) | ||||||||||||||
อันดับพื้นที่ | 44 | ||||||||||||||
ประชากร (2 กุมภาพันธ์ 2020) | |||||||||||||||
• ทั้งหมด | 1,457,162 คน | ||||||||||||||
• อันดับ | 29 | ||||||||||||||
• ความหนาแน่น | 640 คน/ตร.กม. (1,700 คน/ตร.ไมล์) | ||||||||||||||
รหัส ISO 3166 | JP-47 | ||||||||||||||
เว็บไซต์ | www | ||||||||||||||
|
จังหวัดโอกินาวะ (ญี่ปุ่น:
แม้จังหวัดโอกินาวะจะเป็นพื้นที่เพียงร้อยละ 0.6 ของดินแดนญี่ปุ่นทั้งหมด แต่ร้อยละ 75 ของทหารสหรัฐที่ประจำในญี่ปุ่นก็ตั้งอยู่ในจังหวัดนี้[3] ปัจจุบัน มีกองกำลังสหรัฐราว 26,000 กองตั้งอยู่ในจังหวัดโอกินาวะ[4]
ประวัติศาสตร์[แก้]
บทความนี้อาจต้องการตรวจสอบต้นฉบับ ในด้านไวยากรณ์ รูปแบบการเขียน การเรียบเรียง คุณภาพ หรือการสะกด คุณสามารถช่วยพัฒนาบทความได้ |
หลักฐานที่เก่าที่สุดที่แสดงว่ามีมนุษย์บนหมู่เกาะรีวกีว ค้นพบที่นครนาฮะ (
คำว่า รีวกีว กล่าวขึ้นครั้งแรกในพงศาวดารราชวงศ์สุย (จีนตัวย่อ:
ใน ค.ศ. 1609 ไดเมียว (เจ้าเมือง) แคว้นซัตสึมะ (
แม้ว่าแคว้นซัตสึมะจะมีอิทธิพลเหนือหมู่เกาะรีวกีวอย่างมาก แต่อาณาจักรรีวกีวก็ยังมีเสรีภาพทางการเมืองภายในอย่างไม่น้อยมาตลอดสองร้อยปี สี่ปีหลังการปฏิรูปสมัยเมจิ (
หลักจากยุทธการที่โอกินาวะในช่วงสงครามโลกครั้งที่สอง โอกินาวะอยู่ภายใต้อารักขาของสหรัฐอเมริกาถึง 27 ปี ในระหว่างที่โอกินาวะอยู่ภายใต้ภาวะทรัสตีนั้น กองทัพอากาศสหรัฐฯ ได้ตั้งฐานทัพทหารบนมากมายบนหลายเกาะของโอกินาวะ
ใน ค.ศ. 1972 รัฐบาลสหรัฐฯ ได้คืนโอกินาวะคืนให้แก่รัฐบาลญี่ปุ่นภายใต้สนธิสัญญาความร่วมมือและความปลอดภัยระดับทวิภาคีระหว่างสหรัฐและญี่ปุ่น (ภาษาอังกฤษ: Treaty of Mutual Cooperation and Security between the United States and Japan; ภาษาญี่ปุ่น:
จำนวนอุบัติเหตุและอาชญากรรมที่คนของสหรัฐฯ เป็นผู้ก่อนั้น ได้ทำให้ชาวโอกินาวะสนับสนุนการตั้งฐานทัพน้อยลงทุกที ๆ อย่างไรก็ตาม รัฐบาลสหรัฐฯและญี่ปุ่นต่างเห็นพ้องกันว่าการมีฐานทัพทหารบนเกาะโอกินาวะนั้นจำเป็นอย่างยิ่ง เหตุการณ์คนของสหรัฐฯข่มขืนเด็กหญิงอายุ 12 ขวบบนเกาะโอกินาวะในค.ศ. 1995 ได้ก่อให้เกิดกระแสต่อต้านฐานทัพสหรัฐฯเป็นอย่างมาก ส่งผลให้รัฐบาลสหรัฐฯและญี่ปุ่นต้องย้ายฐานทัพอากาศนาวิกโยธินฟุเตนมะ (Marine Corps Air Station Futenma หรือ MCAS Futenma) และฐานทัพเล็กอื่น ๆ ออกไปห่างไกลชุมชน อย่างไรก็ตาม ในปัจจุบัน การปิดฐานทัพถูกเลื่อนออกไปอย่างไม่มีกำหนด ประเด็นนี้ได้ก่อให้เกิดความรู้สึกต่อต้านญี่ปุ่นและกลุ่มเรียกร้องอิสรภาพรีวกีว (
ภูมิศาสตร์[แก้]
เกาะหลัก[แก้]
เกาะต่าง ๆ ซึ่งประกอบกันเป็นจังหวัดโอกินาวะนั้นเป็นสองในสามของเกาะรีวกีว เกาะที่มีอยู่คนของโอกินาวะนั้นปรกติแล้วแบ่งออกเป็นกลุ่มเกาะสามกลุ่ม เรียงจากตะวันออกเฉียงเหนือไปตะวันตกเฉียงใต้ได้ดังนี้
เทศบาล[แก้]
นคร[แก้]
จังหวัดโอกินาวะประกอบด้วยเทศบาลนคร 11 แห่ง ดังนี้
ธง | ชื่อ | พื้นที่ (ตร.กม.) |
ประชากร (คน) |
รหัสท้องถิ่น | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
ภาษาญี่ปุ่น | ภาษาโอกินาวะ[6] | ภาษาอื่น | |||||||
ทับศัพท์ไทย | โรมาจิ | คันจิ | คานะ | โรมาจิ | |||||
นาฮะ (เมืองหลวง) |
Naha-shi | な | Nafa | 39.98 | 317,405 | 47201-8 | |||
กิโนวัง | Ginowan-shi | じのーん | Jinōn | 19.80 | 94,405 | 47205-1 | |||
อิชิงากิ | Ishigaki-shi | いしがち | ʔIshigaci | Isïgaksï, Ishanagzï (ภาษายาเอยามะ) |
229.15 | 47,562 | 47207-7 | ||
อูราโซเอะ | Urasoe-shi | うらー | ʔUrasī | 19.48 | 113,992 | 47208-5 | |||
นาโงะ | Nago-shi | なぐ | Nagu | Naguu [ナグー] (ภาษาคูนิงามิ) |
210.90 | 61,659 | 47209-3 | ||
อิโตมัง | Itoman-shi | いちゅまん | ʔIcuman | 46.63 | 59,605 | 47210-7 | |||
โอกินาวะ | Okinawa-shi | うちなー | ʔUcinā | 49.72 | 138,431 | 47211-5 | |||
โทมิงูซูกุ | Tomigusuku-shi | みぐく | Timigusiku | 19.19 | 61,613 | 47212-3 | |||
อูรูมะ | Uruma-shi | うるま |
うるま | ʔUruma | 87.02 | 118,330 | 47213-1 | ||
มิยาโกจิมะ | Miyakojima-shi | なーく、 みゃーく |
Nāku, Myāku |
Myaaku (ภาษามิยาโกะ) |
204.20 | 54,908 | 47214-0 | ||
นันโจ | Nanjō-shi | ーぐく | Fēgusiku | 49.94 | 41,305 | 47215-8 |
ภาษาและวัฒนธรรม[แก้]
เนื่องจากในอดีต โอกินาวะ เคยมีเอกราชของตัวเองมาก่อน ภาษาและวัฒนธรรมของโอกินาวะจึงค่อนข้างแตกต่างจากญี่ปุ่น
ภาษา[แก้]
ยังคงมีผู้พูดภาษารีวกีวอยู่บ้าง ซึ่งผู้พูดภาษาญี่ปุ่นจะเข้าใจได้ยาก ภาษารีวกีวอันนี้ไม่เป็นที่ยอมรับในญี่ปุ่นแผ่นดินใหญ่ คนรุ่นใหม่ละเลยภาษาพื้นเมืองดั้งเดิมของตัวเองมากขึ้นทุกที ๆ นักภาษาศาสตร์ที่ไม่ใช่ชาวญี่ปุ่นส่วนมากจัดให้ภาษารีวกีวอันมีความแตกต่างจากภาษาญี่ปุ่น แต่ในชาวญี่ปุ่นและชาวท้องถิ่นจัดให้เป็นภาษาท้องถิ่นหนึ่งของญี่ปุ่น โดยปัจจุบัน ภาษาญี่ปุ่นมาตรฐานถูกใช้เป็นภาษาทางการ ในความเป็นจริงแล้ว ภาษาที่ชาวโอกินาวะอายุต่ำกว่า 60 ปีใช้กันทั่วไปเป็นภาษาญี่ปุ่นสำเนียงโอกินาวะที่เรียกว่า ภาษาปากโอกินาวัน (ウチナーヤマトグチ,
ศาสนา[แก้]
ชาวโอกินาวะ มีความเชื่อของตัวเอง โดยจะบูชาบรรพบุรุษ และเคารพความสัมพันธ์ระหว่างชีวิต ความตาย เทพเจ้า และวิญญาณต่าง ๆ ที่สถิตในธรรมชาติ
อิทธิพลทางวัฒนธรรม[แก้]
วัฒนธรรมโอกินาวะได้รับอิทธิพลจากชาติต่าง ๆ ที่เคยทำการค้าด้วยกันมาแต่ในอดีต แม้ในปัจจุบัน เราอาจพบสินค้าและวัฒนธรรมจากประเทศต่าง ๆ เช่น จีน ไทย และออสโตรเนเชียน (ชวา มลายู) ในย่านการค้าของโอกินาวะ เราอาจพูดได้ว่าวัฒนธรรมที่โอกินาวะส่งออกไปทั่วโลกคือ คาราเต้ (
สินค้าท้องถิ่นที่มีชื่อเสียงของโอกินาวะอีกอย่างคือ อาวาโมริ (
แผนที่อื่น[แก้]
-
แผนที่ภูมิศาสตร์
-
แผนที่เกาะ
อ้างอิง[แก้]
- ↑ Nussbaum, Louis-Frédéric. (2005). "Okinawa-ken" in Japan Encyclopedia, p. 746-747, p. 746, ที่ Google Books
- ↑ Nussbaum, "Naha" in p. 686, p. 686, ที่ Google Books
- ↑ Inoue, Masamichi S. (2017), Okinawa and the U.S. Military: Identity Making in the Age of Globalization, Columbia University Press, ISBN 978-0-231-51114-8
- ↑ "U.S. civilian arrested in fresh Okinawa DUI case; man injured". The Japan Times. July 2016. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2017-07-31. สืบค้นเมื่อ 2018-04-16.
Under a decades-old security alliance, Okinawa hosts about 26,000 U.S. service personnel, more than half the total Washington keeps in all of Japan, in addition to base workers and family members.
- ↑
山下 町 第 1洞穴 出土 の旧 石器 について เก็บถาวร 2007-10-12 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน(ญี่ปุ่น),南島 考古 22 - ↑ Okinawago jiten (ภาษาญี่ปุ่น). Kokuritsu Kokugo Kenkyūjo,
国立 国語 研究所 . Tōkyō: Zaimushō Insatsukyoku. March 30, 2001. p. 549. ISBN 4-17-149000-6. OCLC 47773506.{{cite book}}
: CS1 maint: others (ลิงก์)
แหล่งข้อมูลอื่น[แก้]
- Map เก็บถาวร 2012-02-22 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน
- Okinawa Prefecture เก็บถาวร 2018-03-12 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน
- Okinawa Tourist Information WEB SITE Okinawastory เก็บถาวร 2012-03-09 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน
- คู่มือการท่องเที่ยว Okinawa จากวิกิท่องเที่ยว (ในภาษาอังกฤษ)