Χημεία
Επί παραδείγματι,
- Πρωτογενείς χημικοί δεσμοί,
π .χ . ομοιοπολικοί δεσμοί, στους οποίουςτ α άτομα μοιράζονται ένα ή περισσότερα ηλεκτρόνια, ιοντικοί δεσμοί, στους οποίους ένα άτομο δωρίζει ένα ή περισσότερα ηλεκτρόνιασ ε ένα άλλο άτομογ ι α τ η ν παραγωγή ιόντων (κατιόντακ α ι ανιόντα)κ α ι μεταλλικοί δεσμοί. - Δευτερογενείς χημικοί δεσμοί,
π .χ . δεσμοί υδρογόνου, δεσμοίφ α ν ν τ ε ρ Βάαλς, αλληλεπίδραση ιόντων-ιόντων, αλληλεπίδραση ιόντων-διπόλων,κ .ά.
Ετυμολογία
ΕπεξεργασίαΙστορία
ΕπεξεργασίαΑπαρχές
ΕπεξεργασίαΠαραδοσιακά,
Ενώ
Ορόσημα σ τ η ν εξέλιξη της χημείας
Επεξεργασία
- Αιγυπτιακή αλχημεία (3.000
π .Χ . - 400π .Χ .): Διατύπωσε τις πρώτες «στοιχειακές» θεωρίες όπωςη «Ογδωάδα»[ασαφές]. - Ελληνική αλχημεία (332
π .Χ . - 642μ .Χ :Ο Μ . Αλέξανδρος κατέκτησε μεταξύ άλλωντ η ν Αίγυπτοκ α ι ίδρυσετ η ν Αλεξάνδρεια,η οποία σύντομα μετά απέκτησετ η ν πρώτη Μεγάλη Βιβλιοθήκη, συγκεντρώνοντας έτσι θεωρίεςκ α ι μελετητές. - Αραβική αλχημεία (642 - 1200):
Ο ι Άραβες,μ ε τ η σειρά τους, κατέκτησανκ α ι τ η ν Αίγυπτοκ α ι δημιούργησαν επίσημαπ ι α τ η ν αλχημείαμ ε τ ο ν Τζαμπίρ Ιμπίν Χαϋάν,τ ο ν Α λ Ραζίκ α ι άλλους.Ο Τζαμπίρ (ή Γκεμπέρ) μετέφρασεσ τ α αραβικάκ α ι επέκτεινε τις θεωρίεςτ ο υ Αριστοτέληκ α ι άλλες.[21] - Δυτικοευρωπαϊκή αλχημεία (1300 - σήμερα),
Ο Ψευδο-Γκεμπέρ οικοδομεί πάνωσ τ η ν αραβική αλχημεία. Απότ ο ν 12ο αιώνα μεγάλα βήματασ τ η ν αλχημεία φθάνουν από τις αραβικές χώρεςσ τ η Δυτική ευρώπη.[21] - 1661:
Ο Ρόμπερτ Μπόιλ γράφειτ ο κλασσικότ ο υ κείμενο The Sceptical Chymist. - 1787:
Ο Αντουάν Λωράν Λαβουαζιέ γράφειτ ο κλασσικότ ο υ κείμενο Elements of Chemistry. - 1803:
Ο Τ ζ ο ν Ντάλτον δημοσιεύειτ η ν Ατομική Θεωρία (Atomic Theory). - 1869:
Ο Ντμίτρι Μεντελέγιεφ παρουσιάζειτ ο ν Περιοδικό Πίνακατ ω ν χημικών στοιχείων, κομβικό έργογ ι α τ η σύγχρονη χημεία.
Η γένεση της χημείας
Επεξεργασία
- Τζαμπίρ ιμπίν Χαϋάν (Γκεμπέρ, απεβίωσε
τ ο 815). α λ -Κίντι (απεβίωσετ ο 873).α λ -Ραζί (απεβίωσετ ο 925).- Αλχαζέν (απεβίωσε
τ ο 1039). α λ -Μπιρουνί (απεβίωσετ ο 1048).[24]
Περιοδικός πίνακας
ΕπεξεργασίαIA | IIA | IIIB | IVB | VB | VIB | VIIB | VIII | VIII | VIII | IB | IIB | IIIA | IVA | VA | VIA | VIIA | 0 | |||
Ομάδα → | 1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 | 17 | 18 | ||
Περίοδος ↓ | ||||||||||||||||||||
1 | 1 H |
2 He |
||||||||||||||||||
2 | 3 Li |
4 Be |
5 B |
6 C |
7 N |
8 O |
9 F |
10 Ne |
||||||||||||
3 | 11 Na |
12 Mg |
13 Al |
14 Si |
15 P |
16 S |
17 Cl |
18 Ar |
||||||||||||
4 | 19 K |
20 Ca |
21 Sc |
22 Ti |
23 V |
24 Cr |
25 Mn |
26 Fe |
27 Co |
28 Ni |
29 Cu |
30 Zn |
31 Ga |
32 Ge |
33 As |
34 Se |
35 Br |
36 Kr |
||
5 | 37 Rb |
38 Sr |
39 Y |
40 Zr |
41 Nb |
42 Mo |
43 Tc |
44 Ru |
45 Rh |
46 Pd |
47 Ag |
48 Cd |
49 In |
50 Sn |
51 Sb |
52 Te |
53 I |
54 Xe |
||
6 | 55 Cs |
56 Ba |
57 La |
72 Hf |
73 Ta |
74 W |
75 Re |
76 Os |
77 Ir |
78 Pt |
79 Au |
80 Hg |
81 Tl |
82 Pb |
83 Bi |
84 Po |
85 At |
86 Rn |
||
7 | 87 Fr |
88 Ra |
89 Ac |
104 Rf |
105 Db |
106 Sg |
107 Bh |
108 Hs |
109 Mt |
110 Ds |
111 Rg |
112 Cn |
113 Nh |
114 Fl |
115 Mc |
116 Lv |
117 Ts |
118 Og |
||
Λανθανίδες | 58 Ce |
59 Pr |
60 Nd |
61 Pm |
62 Sm |
63 Eu |
64 Gd |
65 Tb |
66 Dy |
67 Ho |
68 Er |
69 Tm |
70 Yb |
71 Lu |
||||||
Ακτινίδες | 90 Th |
91 Pa |
92 U |
93 Np |
94 Pu |
95 Am |
96 Cm |
97 Bk |
98 Cf |
99 Es |
100 Fm |
101 Md |
102 No |
103 Lr |
Αλκαλιμέταλλα | Αλκαλικές γαίες | Λανθανίδες | Ακτινίδες | Στοιχεία μετάπτωσης |
Φτωχά μέταλλα | Μεταλλοειδή | Αμέταλλα | Αλογόνα | Ευγενή Αέρια |
Χρωματικός κώδικας
- Στοιχεία αριθμημένα
μ ε μ π λ ε είναι υγράσ ε Κανονικές Συνθήκες. - Αυτά
π ο υ είναι πράσινα είναι αέριασ ε Κανονικές Συνθήκες. - Αυτά
π ο υ είναι μαύρα είναι στερεάσ ε Κανονικές Συνθήκες.
Ετυμολογία
ΕπεξεργασίαΥπάρχουν δύο βασικές απόψεις
Θεωρία
ΕπεξεργασίαΒάσει
Κλάδοι της χημείας
ΕπεξεργασίαΒασικοί κλάδοι
ΕπεξεργασίαΣυμβατικά, λοιπόν, μπορούμε
Αναλυτικά ο ι βασικοί κλάδοι
Επεξεργασία
Κάθε ένας από τους κλάδους αυτούς μπορεί
- Ανόργανη χημεία:
- Συνθετική Ανόργανη χημεία: ενώσεων
μ ε αμέταλλα μόνο στοιχεία, ενώσεων μετάλλωνμ ε αμέταλλα στοιχεία, συμπλόκων ενώσεωνκ α ι άλλα - Τεχνικές χαρακτηρισμού ανόργανων ενώσεων: μαγνητοχημεία, φασματοσκοπία υπεριώδους, φασματοσκοπία υπερύθρου
κ α ι άλλα - Βιοανόργανη χημεία: μελέτη της επίδρασης
τ ω ν μετάλλωνσ τ α βιολογικά συστήματα - Άλλοι τομείς
- Οργανική χημεία:
- Συνθετική οργανική χημεία: οργανικών ενώσεων
μ ε οξυγόνο, οργανικών ενώσεωνμ ε άζωτο, βιολογικών μορίων (π .χ . αμινοξέων)κ α ι άλλα - Τεχνικές χαρακτηρισμού οργανικών ενώσεων: φασματοσκοπία υπερύθρου, φασματοσκοπία πυρηνικού μαγνητικού συντονισμού
κ α ι άλλα - Απομόνωση
κ α ι μελέτη φυσικών προϊόντων - Άλλοι τομείς
- Φυσικοχημεία:
- Χημική θερμοδυναμική
κ α ι στατιστική θερμοδυναμική - Χημική κινητική
- Ηλεκτροχημεία
- Κβαντική χημεία, φασματοσκοπία
κ α ι πυρηνική χημεία-ραδιοχημεία - Άλλοι τομείς
- Αναλυτική χημεία:
- Φασματοσκοπία
γ ι α αναλυτικούς σκοπούς - Χρωματογραφία
- Ηλεκτροαναλυτική χημεία
- Υγροχημική ανάλυση (κλασικές τεχνικές ανάλυσης)
Δευτερεύοντες κλάδοι
ΕπεξεργασίαΣυνδυάζοντας κανείς γνώσεις από τους βασικούς κλάδους της χημείας μπορεί
Αναλυτικά ο ι δευτερεύοντες κλάδοι
Επεξεργασία
- Βιοχημεία, ιατρική χημεία, αγροχημεία
κ α ι γενικώς τομείς συνεργατικοίμ ε τις βιολογικές επιστήμες - Χημεία τροφίμων
- Περιβαλλοντική χημεία, χημεία αντιρρύπανσης, πράσινη χημεία
κ α ι γενικώς τομείςπ ο υ ασχολούνταιμ ε περιβαλλοντικά θέματα - Χημική τεχνολογία
- Γεωχημεία, αστροχημεία, Χημική Ωκεανογραφία
κ α ι γενικά τομείςπ ο υ ασχολούνταιμ ε τ η σύστασηκ α ι τ η τ η δομήτ ω ν ενώσεων φυσικών αλλάμ η έμβιων συστημάτων - Τομείς
π ο υ σχετίζονταιμ ε τ η ν εκπαίδευσησ ε θέματα της χημείας - Ιστορία
κ α ι επιστημολογία της χημείας, Ηθική της χημείαςκ α ι τ ω ν χημικώνκ α ι βιοχημικών πειραμάτων - Άλλοι τομείς
Δείτε επίσης
ΕπεξεργασίαΠροτεινόμενη βιβλιογραφία
Επεξεργασία- D.D. Ebbing & S.D. Gammon, Γενική Χημεία (6
η έκδοση), Εκδόσεις «Τραυλός», ISBN 960-7990-66-8 Ν . Χατζηλιάδης, Εισαγωγήσ τ η ν Ανόργανηκ α ι Γενική Χημεία (Β ' έκδοση), Αθήνα 2014
Επεξηγήσεις όρων
Επεξεργασία- ↑ «What is Chemistry?». Chemweb.ucc.ie. Αρχειοθετήθηκε από
τ ο πρωτότυπο στις 3 Οκτωβρίου 2018. Ανακτήθηκε στις 12 Ιουνίου 2011. - ↑ «Definition of CHEMISTRY». www.merriam-webster.com (
σ τ α Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 24 Αυγούστου 2020. - ↑ «Definition of chemistry | Dictionary.com». www.dictionary.com (
σ τ α Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 24 Αυγούστου 2020. - ↑ «Chemistry Is Everywhere». American Chemical Society.
- ↑ Carsten Reinhardt. Chemical Sciences in the 20th Century: Bridging Boundaries. Wiley-VCH, 2001. (ISBN 3-527-30271-9). pp. 1–2.
- ↑ Theodore L. Brown, H. Eugene Lemay, Bruce Edward Bursten, H. Lemay. Chemistry: The Central Science. Prentice Hall; 8 edition (1999). (ISBN 0-13-010310-1). pp. 3–4.
- ↑ «History of Alchemy». Alchemy Lab. Ανακτήθηκε στις 12 Ιουνίου 2011.
- ↑ 8,0 8,1 8,2 "alchemy", entry in The Oxford English Dictionary, J.A. Simpson and E.S.C. Weiner, vol. 1, 2nd ed., 1989, (ISBN 0-19-861213-3). Σφάλμα αναφοράς:
Μ η έγκυρη ετικέτα<ref>
• όνομα " oed " ορίζεται πολλές φορέςμ ε διαφορετικό περιεχόμενο - ↑ Weekley, Ernest (1967). Etymological Dictionary of Modern English. New York: Dover Publications. (ISBN 0-486-21873-2)
- ↑ Rayner-Canham, Marelene F. (2001). Women in Chemistry: Their Changing Roles from Alchemical Times to the Mid-twentieth Century. Chemical Heritage Foundation. ISBN 0941901270.
- ↑ Alic, Margaret (1986). Hypatia's Heritage: . Beacon Press. ISBN 0807067318.
- ↑ First chemists, February 13, 1999, New Scientist
- ↑ «Ancients & Alchemists - Time line of achievement». Chemical Heritage Society. Αρχειοθετήθηκε από
τ ο πρωτότυπο στις 20 Ιουνίου 2010. Ανακτήθηκε στις 23 Μαρτίου 2014. - ↑ History of Alchemy from Ancient Egypt to Modern Times – the AlchemyLab.com
- ↑ (Budge The Gods of the Egyptians Vol. 1 p. 415)
- ↑ Brock, William H. (1992). The Chemical Tree: A History of Chemistry. New York: W.W. Norton & Company. ISBN 0-393-32068-5.
- ↑ Partington, James R. (1937). A Short History of Chemistry. New York: Dover Publications, Inc.,. ISBN 0-486-65977-1.
- ↑ Lucretius. «de Rerum Natura (On the Nature of Things) (50 BCE)». The Internet Classics Archive. Massachusetts Institute of Technology. Ανακτήθηκε στις 9 Ιανουαρίου 2007.
- ↑ Simpson, David (29 Ιουνίου 2005). «Lucretius (c. 99 - c. 55 BCE)». The Internet History of Philosophy. Ανακτήθηκε στις 9 Ιανουαρίου 2007.
- ↑ the Alchemist’s Corner Αρχειοθετήθηκε 2007-11-11
σ τ ο Wayback Machine. (this ref is dodgy and doesn't even work for me). - ↑ 21,0 21,1 Richard Myers (2003). "The Basics of Chemistry". Greenwood Publishing Group.
σ σ . 13–14. ISBN 0-313-31664-3 - ↑ Morris Kline (1985) Mathematics for the nonmathematician. Courier Dover Publications.
σ . 284. ISBN 0-486-24823-2 - ↑ 23,0 23,1 Will Durant (1980), The Age of Faith (The Story of Civilization, Volume 4),
σ . 162-186, Simon & Schuster, ISBN 0-671-01200-2 - ↑ Dr. K. Ajram (1992), Miracle of Islamic Science, Appendix B, Knowledge House Publishers, ISBN 0-911119-43-4.
"Humboldt regards the Muslims as the founders of chemistry."
- ↑ Will Durant (1935): Our Oriental Heritage: Simon & Schuster:
"Something has been said about the chemical excellence of cast iron in ancient India, and about the high industrial development of the Gupta times, when India was looked to, even by Imperial Rome, as the most skilled of the nations in such chemical industries as dyeing, tanning, soap-making, glass and cement... By the sixth century the Hindus were far ahead of Europe in industrial chemistry; they were masters of calcination, distillation, sublimation, steaming, fixation, the production of light without heat, the mixing of anesthetic and soporific powders, and the preparation of metallic salts, compounds and alloys. The tempering of steel was brought in ancient India to a perfection unknown in Europe till our own times; King Porus is said to have selected, as a specially valuable gift from Alexander, not gold or silver, but thirty pounds of steel. The Moslems took much of this Hindu chemical science and industry to the Near East and Europe; the secret of manufacturing "Damascus" blades, for example, was taken by the Arabs from the Persians, and by the Persians from India.""
- ↑ Mi Gyung Kim (2003). Affinity, that Elusive Dream: A Genealogy of the Chemical Revolution. MIT Press.
σ ε λ . 440. ISBN 0262112736. - ↑ Ihde, Aaron John (1984). The Development of Modern Chemistry. Courier Dover Publications.
σ ε λ . 164. ISBN 0486642356. - ↑ Timeline of Element Discovery Αρχειοθετήθηκε 2009-02-08
σ τ ο Wayback Machine. - About.com - ↑ Είναι αβέβαιη
η αρχική ορθογραφία της λέξης. - ↑ p. 854, "Arabic alchemy", Georges C. Anawati, pp. 853-885 in Encyclopedia of the history of Arabic science, eds. Roshdi Rashed and Régis Morelon, London: Routledge, 1996, vol. 3, ISBN 0-415-12412-3.
- ↑ Encyclopedia Britannica, 2002 Edition, CD-ROM
- ↑ Είναι ασαφές πώς ακριβώς προφέρονταν
τ α αντίστοιχα ιερογλυφικά. - ↑ Weekley, Ernest (1967). Etymological Dictionary of Modern English. New York: Dover Publications. ISBN 0-486-21873-2
- ↑
Σ τ η ν επισήμανση αυτήδ ε ν περιλαμβάνονταιο ι πινακίδες ΓραμμικήςΒ κ α ι ΓραμμικήςΑ , γιατίμ ε τ α ως τώρα γνωστά κείμενά τους περιλαμβάνουν περισσότερο διαφόρους καταλόγους, παρά οτιδήποτε άλλο. - ↑ Cunliffe, Barry (2001). Atlas of World History. Barnes & Noble. ISBN 0-7607-2710-4.
- ↑ Matter: Atoms from Democritus to Dalton by Anthony Carpi, Ph.D.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
Επεξεργασία- Ευθύμιος Μπόκαρης,
Η Χημεία ως ασυνέχεια της Αλχημείας.Η επιστημολογική παράδοσητ ο υ Bachelardγ ι α τ η συγκρότηση της επιστήμης της χημείας (πρώτο μέρος), Κριτική - Επιστήμη & Εκπαίδευση,τ /χ .2 (2005),σ ε λ .82-97 [1] - Ευθύμιος Μπόκαρης:
Η Χημεία ως ασυνέχεια της Αλχημείας.Η επιστημολογική παράδοσητ ο υ Bachelardγ ι α τ η συγκρότηση της επιστήμης της χημείας (δεύτερο μέρος), Κριτική - Επιστήμη & Εκπαίδευση,τ /χ .3 (2006),σ ε λ .53-77 [2]