Γεννήθηκε στο Τόκιο στις 9 Δεκεμβρίου 1963 και είναι κόρη του Χισάσι Οουάντα, ανώτατου διπλωμάτη και προέδρου τουΔιεθνούς Δικαστηρίου της Χάγης, και της Γιουκίμο Εγκασίρα. Λόγω της διπλωματικής ιδιότητας του πατέρα της μεγάλωσε στηΜόσχακαιτηΝέα Υόρκη μέχρι το 1971, οπότε και εγκαταστάθηκε μετην οικογένειά της στο Τόκιο, όπου φοίτησε σε ιδιωτικό καθολικό σχολείο.[1]Το 1979 εγκαταστάθηκαν για δεύτερη φορά στηΒοστώνη, όπου ο πατέρας της είχε προσληφθεί ως επισκέπτης καθηγητής διεθνούς δικαίου στοΠανεπιστήμιο Χάρβαρντ. Κατά τη διάρκεια των μαθητικών της χρόνων η Μασάκα διακρίθηκε στις κοινωνικές και μαθητικές δραστηριότητες κερδίζοντας μεταξύ άλλων βραβείο γιατην γερμανική ποίηση.
Το 1981 εγγράφηκε στο οικονομικό τμήμα του Πανεπιστημίου του Χάρβαρντ, απ' όπου αποφοίτησε με άριστα το 1985. Τον επόμενο χρόνο εγκαταστάθηκε στην Ιαπωνία, όπου παρακολούθησε για έξι μήνες μαθήματα νομικών στο Πανεπιστήμιο του Τόκιο προκειμένου να δώσει εξετάσεις στο Υπουργείο Εξωτερικών της Ιαπωνίας, τις οποίες και πέρασε επιτυχώς. Οι συγκεκριμένες εξετάσεις θεωρούνται εξαιρετικά δύσκολες και συνήθως απαιτούν προετοιμασία τουλάχιστον δύο χρόνων ενώ την χρονιά που έδωσε μόνο 28 από τους 800 υποψηφίους έγιναν δεκτοί.[2]Το 1988, με υποτροφία της ιαπωνικής κυβέρνησης, ξεκίνησε μεταπτυχιακές σπουδές στις διεθνείς σχέσεις στοΠανεπιστήμιο της Οξφόρδης, τις οποίες για αδιευκρίνιστους λόγους δεν τελείωσε επιστρέφοντας το 1990 στην Ιαπωνία.
Μιλάει τέσσερις γλώσσες, επιπλέον της μητρικής, αγγλικά, γαλλικά, γερμανικά και ρώσικα.
Τον Νοέμβριο του 1986 συνάντησε για πρώτη φορά τον διάδοχο του θρόνου Ναρουχίτο. Μετην επιστροφή της από τηνΜεγάλη Βρετανία, το 1990, άρχισε πάλι να έχει επαφές μετον Ναρουχίτο, ο οποίος τις έκανε δύο προτάσεις γάμου, τις οποίες όμως αρνήθηκε καθώς αφενός δεν ήθελε να εγκαταλείψει την καριέρα της στο διπλωματικό σώμα και αφετέρου η ένταξή της στην αυτοκρατορική οικογένεια θα σήμαινε την επιβολή πολλών περιορισμών στην καθημερινότητά της.[2] Τελικά τον Δεκέμβριο του 1992, στην τρίτη πρόταση, δέχτηκε νατον παντρευτεί υπό τον όρο πως η ιδιότητα της πριγκίπισσας θα ήταν μια άλλη μορφή άσκησης διπλωματίας.
Ο γάμος τους πραγματοποιήθηκε στις 9 Ιουνίου 1993. Συγκέντρωσε τα φώτα της δημοσιότητας καθώς θεωρήθηκε ότι ο δυναμισμός της Μασάκο θα επηρέαζε σημαντικά τον μοναρχικό θεσμό.[2] Ειδικότερα η Μασάκο θεωρείτο από τους παραδοσιακούς φιλομοναρχικούς ως υπερβολικά κοσμοπολίτισα και εξωστρεφής ενώ το γεγονός ότι είχε ήδη απορρίψει δύο προτάσεις γάμου από τον Ναρουχίτο γιανα επικεντρωθεί στην καριέρα της στο διπλωματικό σώμα είχε δημιουργήσει ανάμεικτα συναισθήματα.[3]
Το 1999 ανακοινώθηκε ότι απέβαλε ενώ το 2002 γέννησε μια κόρη, τηνΠριγκίπισσα Άϊκο, γεγονός όμως που δημιούργησε έντονη ανησυχία στην κοινή γνώμη λόγω του συστήματος διαδοχής, το οποίο επιτρέπει μόνο σε 9 αρσενικά τέκνα να ανέλθουν στον αυτοκρατορικό θρόνο.[4][5][6]
Με αφορμή αυτό το γεγονός άρχισε να συζητείται η πιθανότητα αλλαγής της σχετικής νομοθεσίας έτσι ώστε να επιτραπεί καιη άνοδος στον θρόνο των θηλυκών μελών της οικογένειας.[7]Η πίεση της κοινής γνώμης καιτου αυτοκρατορικού περιβάλλοντος γιατην γέννηση αρσενικού τέκνου σε συνδυασμό με τις απαιτήσεις του ρόλου της καιτην δυσκολία της να προσαρμοστεί στο αυστηρό πρωτόκολλο την οδήγησαν σε αγχώδη διαταραχή, μετον σύζυγο της να κατηγορεί τους αξιωματούχους του Kυβερνητικού Αυτοκρατορικού Οίκου, δηλαδή, γραφείου που είναι υπεύθυνο για θέματα που αφορούν την αυτοκρατορική οικογένεια, γιατην πίεση που άσκησαν σε αυτή προκειμένου να γεννήσει διάδοχο.[8][9]
Η ασθένειά της την ανάγκασε να αποτραβηχτεί τελείως από τα καθήκοντα του βασιλικού ρόλου ανεξάρτητα από τοαν τελικά η γέννηση αρσενικού τέκνου από την σύζυγο του πρίγκιπα Ακισίνο, αδελφού του Ναρουχίτο, έδωσε ένα τέλος στις ανησυχίες περί διαδοχής.[10]Τον Οκτώβριο του 2014 πραγματοποίησε την πρώτη της δημόσια εμφάνιση μετά από έντεκα χρόνια.[10]