Θεωρείται ιστορικά, ο αναγεννητής του Μακεδονικού βασιλείου μετά από την περίοδο μεγάλης αναστάτωσης και παρακμής που ακολούθησε τον θάνατο τουΑρχέλαου Α΄ το 399 π.Χ., κάτι που αντικατοπτρίζεται και από το γεγονός ότι ήταν ο 8ος βασιλιάς μέσα σε 6 χρόνια. Ήταν επίσης έμπειρος πολιτικός και διπλωμάτης μετην σύναψη σημαντικών συμμαχιών.
Στο πρώτο έτος της βασιλείας τουτο 393 π.Χ., Ο Αμύντας αντιμετώπισε τον αφανισμό του βασιλείου της Μακεδονίας, μιακαι όλη η περιοχή κατακτήθηκε από τους Ιλλυριούςοι οποίοι και επωφελήθηκαν από το γενικότερο χάος των απανωτών εναλλαγών των βασιλέων στη Μακεδονία. Το επόμενο έτος όμως, μετην βοήθεια τωνΘεσσαλώνο Αμύντας κατάφερε και επανέκτησε το βασίλειο. ΟΜήδιοςο οποίος ήταν επικεφαλής του θεσσαλικού οίκου τωνΑλευάδων της Λάρισας, πιστεύεται πως ήταν αυτός που βοήθησε τον Αμύντα να επανακτήσει την περιοχή του βασιλείου του. Η συμμαχία μεταξύ των Μακεδόνων Αργεάδωνκαιτων Θεσσαλών Αλευάδων χρονολογείται από την εποχή της βασιλείας τουΑρχέλαου Α΄(413 - 399 π.Χ.).
Γιανα θωρακίσει επιπλέον την έκταση του βασιλείου από τους Ιλλυριούς, ο Αμύντας σύναψε συμμαχία μετοΚοινό των Χαλκιδέων κυρίαρχη πόλη του οποίου ήταν ηΌλυνθος της Χαλκιδικής. Σε ανταλλαγή γιατην υποστήριξη αυτή, ο Αμύντας πρόσφερε τα δικαιώματα απόκτησης ξυλείας από τα δάση της Μακεδονίας, τα οποία μεταπωλούνταν στηνΑθήναγιατην κατασκευή και διατήρηση του στόλου της. Μετην Όλυνθο να έχει σημαντικό κέρδος από τις εξαγωγές αυτές, η δύναμη της μεγάλωσε. Την ίδια στιγμή, ο Αμύντας συνέχισε την αναζήτηση συμμάχων, και σύναψε επαφές μετονΚότυ Α', βασιλέα τουθρακικού φύλουτωνΟδρύσων. Ο Κότυς είχε ήδη παντρέψει την κόρη τουμετον Αθηναίο στρατηγό Ιφικράτη. Καθώς ο Αμύντας δεν κατάφερε να κάνει το ίδιο καινα παντρευτεί κάποιο από τα μέλη της οικογένειας του Κότυ, βρήκε μια εναλλακτική λύση, και υιοθέτησε τον Ιφικράτη σαντον δικό του γιό, οπότε έγινε έμμεσα μέλος της οικογένειας μετον Κότυ.
Το 385 π.Χ. οι Ιλλύριοι υπό τονΒάρδυλι έκαναν την εμφάνιση τους ξανά στον Ελληνικό χώρο, αλλά περιορίστηκαν στηνΉπειρο, στην οποία εκστράτευσαν μετην βοήθεια τουΔιονυσίου των Συρακουσών,[5]καισε συνεννόηση μετον Αλκέτα Α΄ της Ηπείρουο οποίος ήθελε να ξανακερδίσει τον θρόνο τωνΜολοσσών.
ΗΣπάρτη εντωμεταξύ ήδη από το 387 π.Χ. είχε αποφασίσει ως στρατηγικό στόχο να επαναδραστηριοποιηθεί στην Βόρεια Ελλάδα, έτσι όταν ο Αμύντας αναζήτησε την Σπαρτιατική βοήθεια ενάντια στην ολοένα καιπιο ισχυρή Όλυνθο, οι Σπαρτιάτες βρήκαν ακριβώς την ευκαιρία που έψαχναν. Επίσης, η Όλυνθος υποστηρίζονταν από τους Αθηναίουςκαι τους Θηβαίους, αντίπαλους της Σπάρτης γιατον έλεγχο της Ελλάδας, οπότε οι Σπαρτιάτες είχαν ακόμα μια πολύ καλή αφορμή γιανα επέμβουν. Ο Αμύντας επομένως συμμάχησε με τους Σπαρτιάτες, οι οποίοι τον βοήθησαν να περιορίσει σημαντικά την δύναμη της Ολύνθου.
Αργότερα, έκανε ακόμα μια επιτυχή συμμαχία μετονΙάσων των Φερών της Θεσσαλίας, και άρχισε με επιμέλεια και προσοχή την επιδιόρθωση των σχέσεων τουμετην Αθήνα. Το 371 π.Χ., στην πανελλήνια συγκέντρωση των συμμάχων των Λακεδαιμονίων, ψήφισε υπέρ των Αθηναίων και υποστήριξε την πλευρά των υπόλοιπων Ελλήνων οι οποίοι υποστήριξαν πως ηΑμφίπολη έπρεπε να είχε δοθεί στους Αθηναίους[6][7] (σύμφωνα με ένα από τους όρους της Νικίειου Ειρήνηςτο 421 π.Χ., ο οποίος δε τηρήθηκε ποτέ από τους Σπαρτιάτες).
Μετην Όλυνθο να έχει πια παραμεριστεί και αποδυναμωθεί, ο Αμύντας πλέον μπόρεσε και συνθηκολόγησε μετην Αθήνα, και έκανε το δικό του βασίλειο τον απευθείας προμηθευτή ξυλείας προς την Αθήνα, και συγκεκριμένα προς τονΤιμόθεοτουΠειραιά, ενισχύοντας έτσι σημαντικά την οικονομική κατάσταση του βασιλείου της Μακεδονίας.
Από την γυναίκα τουΕυριδίκη, ο Αμύντας απέκτησε τρεις γιούς, τονΑλέξανδρο Β΄, τονΠερδίκκα Γ΄, καιτον νεότερο όλων και μελλοντικά πιο επιτυχημένο, τονΦίλιππο Β΄. Ο Αμύντας πέθανε σε προχωρημένη ηλικία αφήνοντας τον θρόνο στον μεγαλύτερο του γιό τον Αλέξανδρο.
Σχετικά πολυμέσα