Αυτό το λήμμα χρειάζεται μετάφραση.Αν θέλετε να συμμετάσχετε, μπορείτε ναεπεξεργαστείτετο λήμμα μεταφράζοντάς το ή προσθέτοντας δικό σας υλικό καινα αφαιρέσετε το{{μετάφραση}} μόλις το ολοκληρώσετε. Είναι πιθανό (και επιθυμητό) το ξενόγλωσσο κείμενο να έχει κρυφτεί σαν σχόλιο μετα <!-- και -->. Πατήστε "επεξεργασία"γιανα δείτε ολόκληρο το κείμενο.
Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν.Μπορείτε να βοηθήσετε προσθέτοντας την κατάλληλη τεκμηρίωση. Υλικό που είναι ατεκμηρίωτο μπορεί να αμφισβητηθεί καινα αφαιρεθεί. Η σήμανση τοποθετήθηκε στις 23/04/2020.
Αρχείο θεωρείται μια συλλογή τεκμηρίων ιστορικής σημασίας, συνήθως ανεξαρτήτως μορφής, χρονολογίας και ύλης, που φυλάσσει ή παράγει οποιοδήποτε φυσικό ή νομικό πρόσωπο, οποιοσδήποτε οργανισμός δημόσιος ή ιδιωτικός στα πλαίσια των δραστηριοτήτων του. Ως αρχείο νοείται επίσης καιο φυσικός χώρος στον οποίο είναι τοποθετημένες οι αρχειακές συλλογές.
Ένα αρχείο διαμορφώνεται συνήθως από τεκμήρια που έχει συλλέξει και διαφυλάξει ένας οργανισμός ή ένα φυσικό πρόσωπο. Το αρχείο μπορεί να αποτελείται από επιστολές, φωτογραφίες, έγγραφα ηλεκτρονικού υπολογιστή, λευκώματα, οικονομικά έγγραφα, ημερολόγια, φακέλους διοίκησης, γραπτές αναφορές γιαμια επιχείρηση ή πρακτικά από τις συναντήσεις συμβουλίων ή και επιτροπών.
Σύμφωνα μετο Διεθνές Πρότυπο Αρχειακής Περιγραφής του Διεθνούς Συμβουλίου Αρχείων, αρχείο είναι "το σύνολο των τεκμηρίων, ανεξάρτητα από το είδος ή το υπόστρωμά τους, τα οποία παράχθηκαν οργανικά και/ή συσσωρεύτηκαν και χρησιμοποιήθηκαν από ένα συγκεκριμένο φυσικό πρόσωπο, μια οικογένεια ή ένα νομικό πρόσωπο/φορέα στη διάρκεια των δραστηριοτήτων και λειτουργιών τους".[1]
Η ελληνική νομοθεσία (ν. 1946/1991, άρθρο 1 παρ. 1), ορίζει ως αρχείο "το σύνολο των μαρτυριών καιτων εγγράφων, αδιακρίτως χρονολογίας, σχήματος και ύλης, που σχετίζονται μετη δραστηριότητα του Κράτους, δημόσιων ή ιδιωτικών οργανισμών ή νομικών ή φυσικών προσώπων ή ομάδων φυσικών προσώπων".[2]
ΣτηνΕλλάδα, μετον όρο αρχείο αναφερόμαστε σε όλο τονκύκλο ζωήςτων αρχειακών τεκμηρίων, και στις τρεις ηλικίες του αρχειακού υλικού: ενεργά / τρέχοντα, ημιενεργά / ενδιάμεσα, ανενεργά / ιστορικά – ιστορικά μετην έννοια του ανενεργού και όχι της πληροφοριακής αξίας.
Ο όρος αρχείο είναι παράγωγο της λέξης αρχή "δικαστήριο, κυβέρνηση", πουμετη σειρά της είναι παράγωγο του ρήματος ἄρχω "κυβερνώ".
Η ελληνική λέξη ἀρχεῖον αναφέρεται στην κατοικία ή στο γραφείο τουάρχοντα (που ήταν ένας από τους εννέα δικαστές στηναρχαία Ελλάδα), όπου τα σημαντικά επίσημα αρχεία του κράτους ταξινομούνταν και μεταφράζονταν υπό την επίβλεψη του άρχοντα. Το επίθετο που δημιουργήθηκε από την λέξη αρχείο είναι τοαρχειακός.
Η διαδικασία φύλαξης των επίσημων εγγράφων χρονολογείται από πολύ παλιά. Οι αρχαιολόγοι έχουν ανακαλύψει αρχεία εκατοντάδων πήλινων δίσκων που ανάγονται στην 2ηκαι 3η χιλιετία π.Χ. σε περιοχές όπως Έμπλα, Μάρι, Αμάρνα, Χαττούσα, ΟυγκαρίτκαιΠύλος. Αυτές οι ανακαλύψεις υπήρξαν θεμελιώδεις γιατην απόκτηση γνώσεων όσον αφορά τα αρχαία αλφάβητα, τις αρχαίες γλώσσες, τηλογοτεχνίακαιτην πολιτική τωναρχαίων χρόνων.
Τα αρχεία αναπτύχθηκαν πλήρως από τους αρχαίους Κινέζους, τους αρχαίους Έλληνεςκαι τους αρχαίους Ρωμαίους (οι οποίοι τα αποκαλούσαν tabularia). Ωστόσο, αυτά τα πρώτα αρχεία έχουν χαθεί, δεδομένου ότι τα κείμενα που γράφτηκαν σε υλικά όπως οπάπυροςκαιτοχαρτί καταστράφηκαν με γρηγορότερο ρυθμό, αντίθετα με όσα κείμενα γράφτηκαν σε πέτρα. Τα αρχεία των εκκλησιών, των βασιλείων καιτων πόλεων που χρονολογούνται από τονΜεσαίωνα έχουν επιζήσει και διατηρούνται ατόφια έως σήμερα. Αποτελούν το βασικότερο εργαλείο γιατην ιστορική έρευνα εκείνης της εποχής.
Η σύγχρονη αρχειακή κριτική έχει ρίζες από τηνΓαλλική Επανάσταση. Τα Εθνικά Αρχεία της Γαλλίας, που κατέχουν ίσως την μεγαλύτερη αρχειακή συλλογή στον κόσμο, με αρχεία που ξεκινούν από το 625 π.Χ., δημιουργήθηκαν το 1790 κατά την διάρκεια της Γαλλικής Επανάστασης οπότε και συγκεντρώθηκαν ποικίλα κυβερνητικά, θρησκευτικά και ιδιωτικά αρχεία από τους επαναστάτες.
Το Διεθνές Συμβούλιο Αρχείων έχει δημιουργήσει μια σειρά προτύπων όσον αφορά την αρχειακή περιγραφή, συμπεριλαμβανομένης της Διεθνούς Τυποποιημένης Αρχειονομικής Περιγραφής ISAD. Το ISAD χρησιμοποιείται σε συνδυασμό με εθνικά πρότυπα αρχειακής περιγραφής ή ως βάση ώστε το κάθε έθνος ξεχωριστά να δημιουργήσει τα δικά του πρότυπα αρχειακής περιγραφής. Στις Ηνωμένες Πολιτείες, το ISAD υλοποιείται μέσω του προγράμματος Περιγράφοντας Αρχεία: Ένα Πρότυπο Περιεχομένου, ευρέως γνωστό ως DACS. ΣτονΚαναδά, το ISAD υλοποιείται μέσω του Συμβουλίου Αρχείων και έχει τον τίτλο Κανόνες γιατην Περιγραφή των Αρχείων ("RAD").
