Αυτό το λήμμα χρειάζεται επιμέλεια ώστε να ανταποκρίνεται σε υψηλότερες προδιαγραφές ορθογραφικής και συντακτικής ποιότητας ή μορφοποίησης. Γίνετε περισσότερο συγκεκριμένοι ως προς τοτι χρειάζεται το λήμμα με{{επιμέλεια|αίτιο}} ή χρησιμοποιήστε ένα πρότυπο όπως το{{μορφοποίηση}}. Για περαιτέρω βοήθεια, δείτε τα λήμματα πώς να επεξεργαστείτε μια σελίδακαιτονοδηγό μορφοποίησης λημμάτων.
ΟΓιούλι Μπορίσοβιτς Μπρίνερ (ρώσικα: Юлий Борисович Бринер, Julij Borisovič Briner, 11 Ιουλίου 1920 – 10 Οκτωβρίου 1985)[13], γνωστότερος ως Γιουλ Μπρίνερ, ήταν Ρώσος ηθοποιός του θεάτρου καιτου κινηματογράφου[14], βραβευμένος μεΌσκαρ Α' Ανδρικού Ρόλουγιατην ταινία του 1956 Ο βασιλιάς κι εγώ(The King And I). Ο Μπρίνερ είναι επίσης γνωστός γιατη συμμετοχή του στις ταινίες Οι δέκα εντολές(The Ten Commandments, 1956), Ο Σολομών καιη βασίλισσα του Σαβά(Solomon and Sheba, 1959), Κιοι επτά ήταν υπέροχοι(The Magnificent Seven, 1960)καιΜοριτούρι(Morituri, 1965), καθώς καιγιατη βαθιά του φωνή καιτο ξυρισμένο του κεφάλι, που έγινε χαρακτηριστικό του γνώρισμα μετά τη συμμετοχή τουστην ταινία Ο βασιλιάς και εγώκαι λάνσαρε μόδα στα τέλη της δεκαετίας του πενήντα. Ο Μπρίνερ ήταν επίσης φωτογράφος καθώς και συγγραφέας δυο μυθιστορημάτων.
ΟΓιουλ Μπρίνερ γεννήθηκε Γιούλι Μπορίσοβιτς Μπρίνερτο 1920[15], ανκαι κάποιες πηγές αναφέρουν το 1915 ως έτος γέννησής του, στοΒλαδιβοστόκ της ΣιβηρίαςστηΡωσία[16]. Η φήμη που είχε αφήσει να διαρρεύσει στον τύπο στο ξεκίνημα της καριέρας του, ότι γεννήθηκε στη ρωσική νήσο Σαχαλίνηκαι ότι ήταν μογγολικήςκαιταταρικής καταγωγής είναι αναληθής, σύμφωνα μετηβιογραφίατου, που κυκλοφόρησε το 1989 και που έγραψε ο γιος του, Ροκ. Ήταν επίσης γνωστός και ως Τζούλιους Μπρίνερ[13].
Ο πατέρας του, Μπόρις Γιούλιεβιτς Μπρίνερ, που ήταν μηχανικός ορυχείων, ήταν ελβετικής καταγωγής και ρωσικής καταγωγής. Ο παππούς του Μπρίνερ ήταν Ελβετός καιη γιαγιά του ήταν Ρωσίδα μπουργιατικήςκαι μογγολικής καταγωγής, γεννημένη στοΙρκούτσκ της Σιβηρίας. Η μητέρα του, Μαρούσια Δημήτρεβνα, ήταν κόρη γιατρού και είχε σπουδάσει υποκριτική και μουσική. Ήταν επίσης στενά συνδεδεμένος μετη νομαδική φυλή Ρομά χάρη στη στενή συνεργασία τουμετην οικογένεια Ντιμίτριεβιτς, με τους οποίους έπαιζε στοΠαρίσισε νυχτερινά κέντρα στη δεκαετία του 1930. Το 1977, ονομάστηκε Επίτιμος Πρόεδρος της διεθνούς ένωσης Ρομά, τίτλος που διατήρησε μέχρι καιτο θάνατό του.[17][18]Ο Μπρίνερ είχε επίσης μια αδελφή, τη Βέρα.
Όταν ο Μπρίνερ βρισκόταν στην παιδική ηλικία, ο πατέρας του εγκατέλειψε την οικογένεια, αναγκάζοντας τη μητέρα τουνα τους μεταφέρει στηνΚίνα, όπου οΓιουλκαιη αδελφή του παρακολούθησαν μαθήματα σ' ένα σχολείο της χριστιανικής αδελφότητας νέωνκαιστη συνέχεια, το 1934 η οικογένεια εγκαταστάθηκε στο Παρίσι. Κατά τη διάρκεια τουΒ΄Παγκοσμίου πολέμουο Μπρίνερ είχε αναλάβει χρέη γαλλόφωνου ραδιοφωνικού εκφωνητή και εξαπέλυε προπαγάνδα στην κατεχόμενη από τους ΓερμανούςΓαλλία, για λογαριασμό του γραφείου τύπου και πληροφοριών τωνΗΠΑ.
Ο Μπρίνερ μεταφέρθηκε το 1941 στις ΗΠΑ όπου σπούδασε υποκριτική με καθηγητή τον Μάικλ Τσέχοφ και έπειτα ακολούθησε το θίασο του Τσέχοφ σε περιοδείες. Την ίδια χρονιά έκανε ντεμπούτο στοΜπρόντγουεϊ, αναλαμβάνοντας το ρόλο του Φάμπιαν στο έργο τουΟυίλιαμ ΣαίξπηρΔωδέκατη Νύχτα. Την ίδια περίοδο φωτογραφήθηκε γυμνός από τον φωτογράφο Τζορτζ Πλατ Λάινς[19], ενώ συνέχισε να εμφανίζεται σε παραστάσεις στο Μπρόντγουεϊ κατά τη δεκαετία του '40. Το 1949 έκανε το κινηματογραφικό του ντεμπούτο με ένα μικρό ρόλο στην ταινία Μπλόκο στο λιμάνι της Νέας Υόρκης(Port of New York)καιδυο χρόνια αργότερα υποδύθηκε στο Μπρόντγουεϊ, τον βασιλιά τουΣιάμ Μογκούτ, στο μιούζικαλ των Ρότζερς και Χαμερστάιν Ο βασιλιάς και εγώ(The King And I). Ο Μπρίνερ έμελλε να ερμηνεύσει αυτόν τον ρόλο 4.525 φορές, κατά τη διάρκεια της καριέρας τουκαιτο 1952 τιμήθηκε μεβραβείο Τόνυ. Η επιτυχία του θεατρικού οδήγησε στην κινηματογραφική του μεταφορά το 1956, όπου ο Μπρίνερ ανέλαβε να υποδυθεί τον Ασιάτη βασιλιά στο πλευρό της Ντέμπορα Κερ. Το κοινό καιοι κριτικοί λάτρεψαν τόσο την ταινία, όσο καιτο χαρακτήρα που υποδυόταν ο Μπρίνερ, ο οποίος τιμήθηκε μεόσκαρ Α' ανδρικού ρόλουτο 1956. Η επιτυχία τουΓιουλ Μπρίνερ στοΟ βασιλιάς και εγώτου απέφερε επιπλέον ρόλους καιτην ίδια χρονιά πρωταγωνίστησε στην επική παραγωγή τουΣέσιλ ΝτεΜιλΟι δέκα εντολές πλάι στονΤσάρλτον ΊστονκαιτηνΑν Μπάξτερ καθώς καιστην ταινία Αναστασία(Anastasia)στο πλευρό της Ίνγκριντ Μπέργκμαν.
Την επιτυχία του όσκαρ επισφράγισε η συμμετοχή στις ταινίες του 1958 Οι αδελφοί Καραμάζοφ(The Brothers Karamazov), βασισμένη στο ομώνυμο μυθιστόρηματουΦιόντορ ΝτοστογιέφσκικαιΛαφίτ, ο πειρατής(The Buccaneer). Έπειτα το 1959 συμπρωταγωνίστησε μετηνΤζίνα Λολομπρίτζιταστην επική παραγωγή Ο Σολομών καιη βασίλισσα του Σαβά(Solomon and Sheba)και συνεργάστηκε για δεύτερη φορά μετην Ντέμπορα Κερστην ταινία τουΑνατόλ ΛίτβακΤο ταξίδι(The Journey). Το 1960 έκανε και πάλι επιτυχία μετην ταινία Καιοι επτά ήταν υπέροχοι(The Magnificent Seven)σε σκηνοθεσία Τζον Στέρτζις. Η ταινία Καιοι επτά ήταν υπέροχοι αποτελεί διασκευή του θρυλικού Οι επτά σαμουράιτουΑκίρα Κουροσάβα. Το 1965 συμπρωταγωνίστησε μετονΜάρλον ΜπράντοστοΜοριτούρι(Morituri, 1965)καιτο 1969 μετηνΚάθριν Χέπμπορνστη μεταφορά του θεατρικού τουΖαν Ζιροντού, Η τρελή του Σαγιό(The Madwoman of Chaillot, 1969). Επιτυχημένη ήταν επίσης η συνεργασία τουμετονΜάικλ Κράιτονστην ταινία Ο επαναστάτης της νύχτας(Westworld, 1973). Μια από τις τελευταίες του ταινίες ήταν, το ιταλικής παραγωγής Άγριο κυνηγητό του φονιά(Con la rabbia agli occhi, 1976), πλάι στηΜπάρμπαρα Μπουσέ. Ο Μπρίνερ εμφανίστηκε επίσης μαζί μετονΡόμαν Πολάνσκι, ως τραβεστί, στην κωμωδία τουΠίτερ ΣέλερςΔυο εύθυμοι γλεντζέδες(The Magic Christian)του 1969.
Φωτογράφος, συγγραφέας μυθιστορημάτων και μουσικός
Ο Μπρίνερ ήταν επίσης φωτογράφος καθώς καισυγγραφέαςδυο βιβλίων. Η κόρη του Βικτόρια, συγκέντρωσε όλες τις φωτογραφίες που είχε τραβήξει ο Μπρίνερ κατά τη διάρκεια της ζωής τουκαι εξέδωσε τη συλλογή φωτογραφιών Yul Brynner: Photographer.
Ταδυο βιβλία που συνέγραψε οΓιουλ Μπρίνερ είναι: Bring Forth the Children: A Journey to the Forgotten People of Europe and the Middle East (1960)καιThe Yul Brynner Cookbook: Food Fit for the King and You (1983).
Ο Μπρίνερ μελέτησε μουσική από την παιδική του ηλικία και ήταν ικανότατος κιθαρίστας και τραγουδιστής. Στα πρώτα του καλλιτεχνικά βήματα στηνΕυρώπη εμφανιζόταν σεπαριζιάνικα κέντρα διασκέδασης, μετον Αλιόσα Ντιμίτριεβιτς, όπου έπαιζε κιθάρακαι τραγουδούσε τσιγγάνικα τραγούδια. Ορισμένα από αυτά τα τραγούδια τα τραγούδησε στην ταινία Οι αδελφοί Καραμαζόφ. Το 1967, αυτός καιο Ντιμίτριεβιτς κυκλοφόρησε ένα δίσκο με τίτλο, The Gypsy and I: Yul Brynner Sings Gypsy Songs.
Ο Μπρίνερ νυμφεύθηκε συνολικά τέσσερις φορές και απέκτησε πέντε παιδιά. Από τον πρώτο του γάμο, μετην ηθοποιό Βικτόρια Γκίλμορ, απέκτησε ένα γιοτοΡοκ. Ο γάμος του διήρκεσε δεκατέσσερα χρόνια καιοιδυο τους χώρισαν το 1960, ενώ παράλληλα είχε αποκτήσει μια κόρη, την οποία και αναγνώρισε, από εξωσυζυγική σχέση το 1958.
Το 1962 απέκτησε μια κόρη τη Βικτόρια, από το δεύτερό του γάμο μετο χιλιανό μοντέλο Ντόρις Κλάινερ. Νονά της Βικτόρια ήταν ηΌντρεϊ Χέπμπορν. Ο γάμος τουμετην Κλάινερ έληξε το 1967 και έπειτα το 1971 παντρεύτηκε την κοσμική Ζακλίν ΤιονΝτεΛαΣομ. Υιοθέτησε δυο παιδιά από τοΒιετνάμμετην τρίτη του σύζυγο, η οποία πέθανε σετροχαίοτο 1981.
Τελευταία του σύζυγος ήταν η 24χρονη Κάθι Λι από τηΜαλαισία. Οιδυο τους παντρεύτηκαν το 1983 και έμειναν παντρεμένοι μέχρι καιτον θάνατο του Μπρίνερ το 1985[20].
Ο Μπρίνερ υπήρξε επίσης εραστής της Μάρλεν Ντίτριχ κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του '50.
Γνωρίζοντας ότι πέθαινε από καρκίνο, ο Μπρίνερ πρωταγωνίστησε, στοΜπρόντγουεϊ, σεμια αποχαιρετιστήρια αναβίωση τουΟ βασιλιάς και εγώ. Οι παραστάσεις κράτησαν περίπου επτά μήνες.
Ο Μπρίνερ κάπνιζε γιατο μεγαλύτερο διάστημα της ζωής του. Τον Ιανουάριο του 1985, εννέα μήνες πριν από το θάνατό του, έδωσε συνέντευξη στην εκπομπή Good Morning America, εκφράζοντας την επιθυμία τουνα κάνει διαφήμιση κατά τουκαπνίσματος.
Ο Μπρίνερ κηδεύτηκε στηρώσικη ορθόδοξη μονή της Ρωσικής Ορθόδοξης Μονής τουΣαιν Μισέλ ντε Μπουά Ωμπρί, κοντά στη Λιζέ της Γαλλίας.
_amerikanischer_Schauspieler.png)
Σχετικά πολυμέσα_trailer_1.jpg)
.jpg)
