ΟΕμίλ Γιάνινγκς (Emil Jannings, πραγματικό όνομα: Theodor Friedrich Emil Janenz, 23 Ιουλίου1884 - 2 Ιανουαρίου1950) ήταν Γερμανός ηθοποιός γεννημένος στηνΕλβετία. Πρόκειται γιατον πρώτο ηθοποιό που βραβεύτηκε μεΌσκαρ Ανδρικής Ερμηνείαςστην πρώτη απονομή του 1929 για τις ταινίες Το Λυκόφως της Δόξας (The Last Command, 1928)καιΌταν ηΣαρξ Υποκύπτει (The Way of All Flesh, 1927). Γνωστός επίσης γιατην ταινία του Γιόζεφ Φον Στέρνμπεργκ Ο Γαλάζιος Άγγελος (Der blaue Engel, 1930), ο ηθοποιός κατά τα τέλη της καριέρας του συμμετείχε σε ταινίες που έκαναν προπαγάνδα υπέρ τωνΝαζί.
Το πραγματικό όνομα του ηθοποιού που γεννήθηκε στοΡόρσαχ της Ελβετίας ήταν Τέοντορ Φρίντριχ Εμίλ Γιάνεντς. Η μητέρα του ήταν Γερμανίδα εβραϊκής καταγωγής καιο πατέρας του Αμερικανός.[8][9]. Όταν ο ηθοποιός ήταν ακόμη μικρός, η οικογένειά του μεταφέρθηκε στοΓκέρλιτς της Γερμανίας, πόλη στης οποίας το θέατρο ο ηθοποιός θα ξεκινούσε αργότερα τη θεατρική του σταδιοδρομία. Δούλεψε επίσης στηΒρέμηκαιστηΛειψίαπριν συμμετάσχει στη θεατρική ομάδα τουΜαξ ΡάινχαρντστοΒερολίνο.
Ο Γιάνινγκς ήταν θεατρικός ηθοποιός που συμμετείχε σε ταινίες. Έκανε την πρώτη του κινηματογραφική εμφάνιση το1914κιο σκηνοθέτης Ερνστ Λιούμπιτς βρήκε στο πρόσωπό τουτο κατάλληλο άτομο γιανα ερμηνεύσει τους κεντρικούς ρόλους σε ψεύδοϊστορικά δράματα όπως: Μαντάμ Ντυμπαρύ (Madame DuBarry, 1919), όπου υποδύθηκε τον Λουδοβίκο ΙΕ΄ της ,καιΆννα Μπόλεϋν (Anna Boleyn, 1921), όπου υποδύθηκε τον Ερρίκο τον 8ο. Το1922 πρωταγωνίστησε στην κινηματογραφική μεταφορά του θεατρικού τουΣαίξπηρΟθέλλοςκι έπειτα στην ταινία τουΦρήντριχ Βίλεμ ΜουρνάουΟ Τελευταίος των Ανθρώπων (Der Letzte Mann, 1924). Ο Γιάνιγκς συνέχισε τη συνεργασία τουμετον Μουράου πρωταγωνιστώντας σε άλλες δυο ταινίες του: Ο Ταρτούφος (Herr Tartüff), όπου υποδύθηκε τον ομώνυμο ρόλο καιΦάουστ (Faust - eine deutsche Volkssage), όπου εμφανίστηκε στον ρόλο του Μεφιστοφελή. Στη συνέχεια ο ηθοποιός συμμετείχε σε αμερικανικές ταινίες καιτο 1929 βραβεύθηκε μεμεΌσκαρ Ανδρικής Ερμηνείαςστην πρώτη απονομή του 1929 για τις ταινίες Το Λυκόφως της Δόξας (The Last Command, 1928)καιΌταν ηΣαρξ Υποκύπτει (The Way of All Flesh, 1927). Σύμφωνα μετη Σούζαν Ορλιάν, συγγραφέα του βιβλίου Rin Tin Tin: The Life and The Legendο Γιάνινγκς δεν ήταν στην πραγματικότητα ο νικητής του πρώτου Όσκαρ Ανδρικής Ερμηνείας. Σύμφωνα με έρευνες που έκανε ανακάλυψε ότι ο πρώτος νικητής της ακαδημίας ήταν το γερμανικό ποιμενικό Rin Tin Tin, ένας από τους μεγαλύτερους κινηματογραφικούς σταρ της περιόδου που κέρδισε. Αλλά οι ψηφοφόροι της ακαδημίας που φοβούνταν ότι κανείς δενθα τους έπαιρνε στα σοβαρά αν επέλεγαν για πρώτο νικητή έναν σκύλο διάλεξαν τον πρώτο αναπληρωματικό γιατο βραβείο[10].
Η σταδιοδρομία τουστο Χόλιγουντ έληξε κατά τη μετάβαση προς τις ομιλούσες ταινίες το 1927. Η βαριά γερμανική του προφορά δεν άφηνε το κοινό να καταλάβει τα λεγόμενά τουκαιγια αυτόν τον λόγο οι παραγωγοί της ταινίας του1928Ο Πατριώτης (The Patriot)καιο σκηνοθέτης της Ερνστ Λιούμπιτς πρότειναν σε άλλον ηθοποιό να ντουμπλάρει τη φωνή του Γιάνινγκς. Ο Γιάνινγκς αντέδρασε με αυτή την απόφαση καιη φωνή του ξαναπροστέθηκε στοφιλμ. Το1930 επέστρεψε στην Ευρώπη, όπου γύρισε μαζί μετηΜάρλεν Ντίτριχτην ταινία Ο Γαλάζιος Άγγελος (Der blaue Engel, 1930). Η ταινία γυρίστηκε τόσο στα αγγλικά, όσο καιστα γερμανικά.
Κατά την εγκαθίδρυση του καθεστώτος τουΧίτλερ, ο ηθοποιός πρωταγωνίστησε σε πολλές ταινίες που είχαν ως σκοπό να ενισχύσουν τοναζισμό. Μερικές από αυτές τις ταινίες ήταν οιΕστεμμένοι Είλωτες (Der alte und der junge König - Friedrichs des Grossen Jugend, 1935), Πριναπ'το Ηλιοβασίλεμα (Der Herrscher, 1937), Ohm Kruger, 1941καιDie Entlassung, 1942. Το 1941 ο υπουργός προπαγάνδας των εθνικοσοσιαλιστών Γιόζεφ Γκαίμπελςτον ανακήρυξε Καλλιτέχνη του Έθνους.
Όταν οι Σύμμαχοι μπήκαν στη Γερμανία το 1945, ο Γιάνινγκς κρατούσε τοΌσκαρστα χέρια του, ως απόδειξη των δεσμών τουμετο Χόλιγουντ. Ο ενεργός του ρόλος στη ναζιστική προπαγάνδα κατά τα χρόνια του πολέμου τον καθιστούσε ανεπιθύμητο καιγια αυτόν τον λόγο δεν επιχείρησε να επιστρέψει στα κινηματογραφικά δρώμενα. Αποσύρθηκε και εγκαταστάθηκε στοΣάλτσμπουργκ της Αυστρίας καιτο 1947 έλαβε την αυστριακή υπηκοότητα.
.png){kind=small}
Σχετικά πολυμέσα