(Translated by https://www.hiragana.jp/)
Δεύτερος Συμμαχικός Πόλεμος - Βικιπαίδεια Μετάβαση σしぐまτたうοおみくろん περιεχόμενο

Δεύτερος Συμμαχικός Πόλεμος

Από τたうηいーた Βικιπαίδεια, τたうηいーたνにゅー ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Δεύτερος Συμμαχικός Πόλεμος
Χρονολογία220 Πぱい.χかい.217 Πぱい.χかい.
ΤόποςΠελοπόννησος κかっぱαあるふぁιいおた Στερεά Ελλάδα
ΑποτέλεσμαΜακεδονική κかっぱαあるふぁιいおた Αχαϊκή νにゅーιいおたκかっぱηいーた
Αντιμαχόμενοι
Ηγετικά πρόσωπα
Απολογισμός
Εδαφικές απώλειεςΟおみくろんιいおた πόλεις Τριφυλία κかっぱαあるふぁιいおた Φθιώτιδες Θήβες πήγαν σしぐまτたうηいーた Μακεδονία


Οおみくろんιいおた πόλεις Ψωφίς κかっぱαあるふぁιいおた Λασιών πήγαν σしぐまτたうηいーたνにゅー Αχαϊκή Συμπολιτεία

Οおみくろん Δεύτερος Συμμαχικός Πόλεμος (ή Πόλεμος τたうωおめがνにゅー Συμμάχων ή κかっぱαあるふぁιいおた Αιτωλικός Πόλεμος) διεξήχθη από τたうοおみくろん 220 πぱい.Χかい. ως τたうοおみくろん 217 πぱい.Χかい. μεταξύ της Ελληνικής Ένωσης υπό τたうοおみくろんνにゅー Φίλιππο Ε΄ της Μακεδονίας αφενός κかっぱαあるふぁιいおた τたうηいーたνにゅー Αιτωλική Συμπολιτεία, τたうηいーたνにゅー Σπάρτη κかっぱαあるふぁιいおた τたうηいーたνにゅー Ήλιδα αφετέρου. Τελείωσε μみゅーεいぷしろん τたうηいーたνにゅー Ειρήνη της Ναυπάκτου.

Αιτίες της σύγκρουσης[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Πολλές από τις εντάσεις πぱいοおみくろんυうぷしろん οδήγησαν σしぐまτたうοおみくろんνにゅー πόλεμο αυτό τεκμηριώνονται αργότερα από τたうοおみくろんνにゅー ιστορικό Πολύβιο.

Οおみくろん Πρώτος Ιλλυρικός Πόλεμος άφησε τたうοおみくろん 228 πぱい.Χかい. τたうηいーたνにゅー Αιτωλική Συμπολιτεία μεγαλύτερη σしぐまεいぷしろん μέγεθος από οποτεδήποτε πぱいρろーιいおたνにゅー. Οおみくろんιいおた Αιτωλοί συνέχισαν νにゅーαあるふぁ επεκτείνονται προς όλες τις κατευθύνσεις. Ηいーた προσπάθειά τους νにゅーαあるふぁ επεκταθούν σしぐまτたうηいーた Θεσσαλία, όπου ηいーた Μακεδονία είχε πρόσφατα καταρρεύσει είχε ως αποτέλεσμα μみゅーιいおたαあるふぁ βίαιη αντίδραση από τους Μακεδόνες, τたうηいーたνにゅー πρώτη μετά από σχεδόν τέσσερις δεκαετίες. Αυτό δημιούργησε μみゅーιいおたαあるふぁ συνεχή καχυποψία μεταξύ τたうωおめがνにゅー δύο γがんまιいおたαあるふぁ τたうαあるふぁ επόμενα χρόνια.

Κατά τたうηいーた διάρκεια τたうοおみくろんυうぷしろん Κλεομένειου Πολέμου, σしぐまτたうαあるふぁ μέσα της δεκαετίας τたうοおみくろんυうぷしろん 220 πぱい.Χかい., μみゅーιいおたαあるふぁ νέα συμμαχία είχε προκύψει μεταξύ της Μακεδονίας, της Αχαϊκής Συμπολιτείας, τたうοおみくろんυうぷしろん Κοινού τたうωおめがνにゅー Ηπειρωτών, της Βοιωτικής Συμμαχίας κかっぱαあるふぁιいおた της Ακαρνανίας, ηいーた οποία έγινε γνωστή ως «Ελληνική Ένωση» ή «Ελληνική Συμμαχία». Πρώτος ηγεμόνας της Συμμαχίας ήταν οおみくろん Αντίγονος Δώσων, φύλακας κかっぱαあるふぁιいおた βασιλιάς της Μακεδονίας από 229 έως τたうοおみくろん 221 πぱい.Χかい. Μετά τたうοおみくろん θάνατό τたうοおみくろんυうぷしろん τたうοおみくろん 221 τたうοおみくろんνにゅー διαδέχτηκε οおみくろん θετός τたうοおみくろんυうぷしろん γιος, οおみくろん δεκαεπτάχρονος Φίλιππος Ε΄, οおみくろん οποίος ήταν υπό τたうηいーたνにゅー εποπτεία Βασιλικού Συμβουλίου (υπό τたうοおみくろんνにゅー Απελλή από τたうηいーた Χαλκίδα) κかっぱαあるふぁιいおた τたうοおみくろんυうぷしろん Αχαιού ηγέτη Αράτου τたうοおみくろんυうぷしろん Σικυώνιου.[1]

Οおみくろんιいおた Αιτωλοί, ως ηいーた μόνη δύναμη πぱいοおみくろんυうぷしろん στεκόταν σしぐまτたうοおみくろん δρόμο τたうοおみくろんυうぷしろん πλήρους μακεδονικού ελέγχου της Ελλάδας, αισθάνονταν νにゅーαあるふぁ απειλούνται από τたうηいーたνにゅー επέκταση της Συμμαχίας. Καθώς είχαν περιβληθεί σχεδόν εντελώς  από τたうαあるふぁ μέλη της, άρχισαν νにゅーαあるふぁ λαμβάνουν αμυντικά μέτρα. Υπό αυτές τις συνθήκες, οおみくろん άπειρος νέος βασιλιάς σしぐまτたうηいーたνにゅー Πέλλα θεωρήθηκε ως μみゅーιいおたαあるふぁ τελευταία ευκαιρία από τους Αιτωλούς. Βοηθούμενος από τたうαあるふぁ μικρά τたうοおみくろんυうぷしろん ανίψια, Σκόπα κかっぱαあるふぁιいおた Δορίμαχο, οおみくろん στρατηγός Αρίστων οおみくろん Τριχωνεύς επιχείρησε νにゅーαあるふぁ αποτρέψει τたうηいーたνにゅー περαιτέρω αποσύνθεση της διεθνούς θέσης της Αιτωλίας κかっぱαあるふぁιいおた μαζί οおみくろんιいおた τρεις Τριχώνιοι επέβαλαν ριζική αλλαγή της αιτωλικής πολιτικής. Ηいーた πραγματική αιτία τたうωおめがνにゅー προβλημάτων μεταξύ τたうωおめがνにゅー δύο συμπολιτειών, ωστόσο, δでるたεいぷしろんνにゅー ήταν περιστασιακές συμμαχίες ή διαφορές, αλλά οおみくろんιいおた διαφορετικές πολιτικές κかっぱαあるふぁιいおた μέθοδοι σしぐまεいぷしろん θεμελιώδες επίπεδο.

Αιτωλικές επιδρομές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Τたうηいーたνにゅー άνοιξη τたうοおみくろんυうぷしろん 220 πぱい.Χかい., αφού ηいーた Σπάρτη είχε προσωρινά ενταχθεί σしぐまτたうηいーたνにゅー Συμμαχία, οおみくろんιいおた Αιτωλοί ανησυχούσαν περισσότερο γがんまιいおたαあるふぁ τたうηいーたνにゅー Μεσσηνία, τたうηいーたνにゅー τελευταία τους σύμμαχο σしぐまτたうηいーたνにゅー Πελοπόννησο. Γがんまιいおたαあるふぁ νにゅーαあるふぁ αποτρέψουν τους Μεσσήνιους νにゅーαあるふぁ αλλάξουν κかっぱαあるふぁιいおた αυτοί πλευρά, οおみくろん Αρίστων έστειλε ένα εκστρατευτικό σώμα υπό τους Σκόπα κかっぱαあるふぁιいおた Δορίμαχο σしぐまτたうηいーたνにゅー πόλη της Φιγαλείας, σしぐまτたうηいーたνにゅー Τριφυλία σしぐまτたうαあるふぁ μεσσηνιακά σύνορα. Σしぐまτたうοおみくろん δρόμο, τたうαあるふぁ στρατεύματα αυτά λεηλάτησαν τたうηいーたνにゅー ύπαιθρο αρκετών αχαϊκών πόλεων κかっぱαあるふぁιいおた συγκεκριμένα τたうηいーたνにゅー Πάτρα κかっぱαあるふぁιいおた τις Φαρές, δημιουργώντας περαιτέρω εχθρότητα. Από τたうηいーたνにゅー Φιγαλεία μπήκαν σしぐまτたうηいーたνにゅー Μεσσηνία, όπου συνέχισαν τたうηいーた λεηλασία. Αντιδρώντας, οおみくろんιいおた Μεσσήνιοι αποφάσισαν νにゅーαあるふぁ εγκαταλείψουν τたうηいーたνにゅー συμμαχία τους μみゅーεいぷしろん τους Αιτωλούς κかっぱαあるふぁιいおた νにゅーαあるふぁ καλέσουν τους Αχαιούς σしぐまεいぷしろん βοήθεια.

Μάχη τたうωおめがνにゅー Καφυών[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Οおみくろん Αχαιός στρατηγός Άρατος έθεσε σしぐまεいぷしろん ετοιμότητα τたうοおみくろんνにゅー στρατό τたうοおみくろんυうぷしろん κかっぱαあるふぁιいおた έστειλε γραπτή διαμαρτυρία, ζητώντας από τους Αιτωλούς νにゅーαあるふぁ αποχωρήσουν από τたうηいーたνにゅー Μεσσηνία. Οおみくろんιいおた Σκόπας κかっぱαあるふぁιいおた Δορίμαχος φάνηκαν αρχικά νにゅーαあるふぁ υπακούουν, σしぐまτたうηいーた συνέχεια όμως εισέβαλαν σしぐまτたうηいーたνにゅー Αρκαδία, όπου νίκησαν τたうοおみくろんνにゅー στρατό τたうωおめがνにゅー Αχαιών σしぐまτたうηいーたνにゅー Μάχη τたうωおめがνにゅー Καφυών. Ανήμπορος νにゅーαあるふぁ καταπολεμήσει μόνος τたうοおみくろんυうぷしろん τたうηいーたνにゅー απειλή, οおみくろん Άρατος ενημέρωσε τους συμμάχους τたうοおみくろんυうぷしろん σしぐまτたうηいーたνにゅー Ελληνική Ένωση κかっぱαあるふぁιいおた έχοντας λάβει επίσημο αίτημα από τους Μεσσήνιους, ζήτησε νにゅーαあるふぁ δでるたοおみくろんυうぷしろんνにゅー ευνοϊκά τたうηいーたνにゅー ένταξή τους σしぐまτたうηいーたνにゅー Συμμαχία. Εいぷしろんνにゅー τたうωおめが μεταξύ οおみくろんιいおた Αιτωλοί συνέχιζαν τις επιδρομές τους, καίγοντας τたうηいーたνにゅー αρκαδική πόλη της Κυναίθης.

Κήρυξη Πολέμου[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Οおみくろん Φίλιππος Ε΄ της Μακεδονίας εμφανίστηκε διστακτικός σしぐまτたうηいーたνにゅー αρχή, αλλά αφότου οおみくろんιいおた Αιτωλοί έγιναν σύμμαχοι μみゅーεいぷしろん τους Ιλλυριούς, βάδισε νότια προς τたうηいーたνにゅー Πελοπόννησο, όπου συγκέντρωσε τたうαあるふぁ μέλη της Ελληνικής Ένωσης σしぐまτたうοおみくろん συμβούλιο της Κορίνθου. Εκεί οおみくろん Άρατος κかっぱαあるふぁιいおた άλλοι εκπρόσωποι διαφόρων συμμαχιών έδωσαν λίστες μみゅーεいぷしろん καταγγελίες σχετικές μみゅーεいぷしろん τους Αιτωλούς, οおみくろんιいおた περισσότερες τたうωおめがνにゅー οποίων κυμαίνονται σしぐまεいぷしろん μみゅーιいおたαあるふぁ περίοδο πολλών ετών. Έτσι πάρθηκε ηいーた απόφαση κかっぱαあるふぁιいおた τたうοおみくろん καλοκαίρι τたうοおみくろんυうぷしろん 220 πぱい.Χかい., μετά από διαβούλευση μみゅーεいぷしろん τις αντίστοιχες συνελεύσεις, οおみくろんιいおた σύμμαχοι επικύρωσαν τたうηいーたνにゅー κήρυξη πολέμου σしぐまτたうηいーたνにゅー Αιτωλική Συμμαχία.

Αあるふぁνにゅー κかっぱαあるふぁιいおた ενεργούσε σしぐまαあるふぁνにゅー νにゅーαあるふぁ ανταποκρίνεται στις καταγγελίες τたうωおめがνにゅー μελών της συμμαχίας, οおみくろん Φίλιππος είχε ισχυρό ενδιαφέρον γがんまιいおたαあるふぁ τたうοおみくろんνにゅー πόλεμο αυτό, προκειμένου νにゅーαあるふぁ καθιερώσει τたうοおみくろんνにゅー εαυτό τたうοおみくろんυうぷしろん ως νικηφόρο ηγέτη κかっぱαあるふぁιいおた νにゅーαあるふぁ εδραιώσει τたうηいーたνにゅー εξουσία της Μακεδονίας σしぐまτたうηいーたνにゅー Ελλάδα. Αυτό ήταν ακριβώς ό,τたうιいおた επιχειρούσε νにゅーαあるふぁ αποτρέψει ηいーた πολιτική τたうωおめがνにゅー Αιτωλών από τたうοおみくろん 222 πぱい.Χかい. Ωστόσο, αあるふぁνにゅー κかっぱαあるふぁιいおた οおみくろん πόλεμος είχε αποφασιστεί ομόφωνα από τたうαあるふぁ μέλη της Ελληνικής Συμμαχίας, εκτός από τたうοおみくろんνにゅー Φίλιππο κかっぱαあるふぁιいおた τους Αχαιούς, οおみくろんιいおた μόνοι έτοιμοι νにゅーαあるふぁ συμμετάσχουν ήταν οおみくろんιいおた Ακαρνάνες. Αυτή ηいーた έλλειψη ενδιαφέροντος από τたうαあるふぁ άλλα μέλη αποδίδεται από τたうοおみくろんνにゅー Grainger στις πぱいιいおたοおみくろん ειρηνικές πολιτικές της Αιτωλίας τたうηいーたνにゅー προηγούμενη δεκαετία.[2]

Αιτωλικές επιθέσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ως μία από τις πρώτες πολεμικές πράξεις, οおみくろん Φίλιππος έστειλε μみゅーιいおたαあるふぁ δύναμη σしぐまτたうηいーたνにゅー Κρήτη νにゅーαあるふぁ παρέμβει σしぐまτたうοおみくろんνにゅー Πόλεμο της Λύττου κかっぱαあるふぁιいおた νにゅーαあるふぁ αποσπάσει τたうοおみくろん νησί από τους Αιτωλούς, επιχείρηση πぱいοおみくろんυうぷしろん πέτυχε γρήγορα. Υπέταξε επίσης τους Ιλλυριούς κかっぱαあるふぁιいおた τたうοおみくろんνにゅー στόλο τたうοおみくろんυうぷしろん, κかっぱαあるふぁιいおた σしぐまτたうηいーた συνέχεια επέστρεψε σしぐまτたうηいーた Μακεδονία γがんまιいおたαあるふぁ τたうοおみくろん χειμώνα. Εいぷしろんνにゅー τたうωおめが μεταξύ, ωστόσο, ηいーた είδηση τたうοおみくろんυうぷしろん θανάτου τたうοおみくろんυうぷしろん βασιλιά τたうωおめがνにゅー Λακεδαιμονίων Κλεομένη Γ΄ στην Αίγυπτο προκάλεσε πολιτική αλλαγή σしぐまτたうηいーた Σπάρτη, ηいーた οποία επέτρεψε σしぐまτたうοおみくろんνにゅー Αιτωλό απεσταλμένο Μαχάτα νにゅーαあるふぁ επηρεάσει τたうοおみくろんνにゅー  νεοεκλεγέντα βασιλιά Λυκούργο ώστε νにゅーαあるふぁ συνάψει συμμαχία μみゅーεいぷしろん τたうηいーたνにゅー Αιτωλία.

Τたうοおみくろん καλοκαίρι τたうοおみくろんυうぷしろん 219 πぱい.Χかい. ηいーた Σπάρτη επιτέθηκε σしぐまτたうηいーたνにゅー Αχαΐα από τたうοおみくろん νότο, ηいーた Ηλεία από δυτικά κかっぱαあるふぁιいおた οおみくろんιいおた Αιτωλοί από τたうοおみくろんνにゅー βορρά. Αφού νίκησε τたうοおみくろんνにゅー Αχαιό υποστράτηγο Μίκκο της Δύμης, οおみくろん Αιτωλός στρατηγός Ευρυπίδης επέδραμε σしぐまτたうηいーたνにゅー Δυτική Αρκαδία. Από τたうοおみくろん τέλος τたうοおみくろんυうぷしろん καλοκαιριού, μετά από ανταρσία τたうωおめがνにゅー μισθοφόρων τους, οおみくろんιいおた Αχαιοί βρέθηκαν κοντά σしぐまτたうηいーたνにゅー κατάρρευση. Ηいーた αχαϊκές πόλεις της Δύμης, τたうωおめがνにゅー Φαρών κかっぱαあるふぁιいおた της Τριταίας μάλιστα αρνήθηκαν νにゅーαあるふぁ πληρώσουν τους οφειλόμενους φόρους σしぐまτたうηいーた Συμμαχία κかっぱαあるふぁιいおた χρησιμοποίησαν τたうοおみくろん ήδη συγκεντρωθέν ποσό γがんまιいおたαあるふぁ νにゅーαあるふぁ προσλάβουν δική τους ομάδα μισθοφόρων.

Εいぷしろんνにゅー τたうωおめが μεταξύ, οおみくろん Αιτωλός στρατηγός Σκόπας εξεστράτευσε σしぐまτたうηいーたνにゅー Θεσσαλία γがんまιいおたαあるふぁ νにゅーαあるふぁ λεηλατήσει τたうοおみくろん ιερό τたうοおみくろんυうぷしろん Απόλλωνα σしぐまτたうοおみくろん Δίον της Πιερίας, σしぐまτたうαあるふぁ σύνορα μみゅーεいぷしろん τたうηいーたνにゅー Μακεδονία, κかっぱαあるふぁιいおた οおみくろん ξάδερφός τたうοおみくろんυうぷしろん Δορίμαχος έκανε τたうοおみくろん ίδιο μみゅーεいぷしろん τたうοおみくろん μαντείο τたうοおみくろんυうぷしろん Δία κかっぱαあるふぁιいおた της Διώνης σしぐまτたうηいーた Δωδώνη της Ηπείρου.

Μακεδονικές επιθέσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Οおみくろん Φίλιππος Ε΄ έχασε αρχικά πολύτιμο χρόνο μみゅーεいぷしろん μみゅーιいおたαあるふぁ πολιορκία σしぐまτたうοおみくろんνにゅー Αμβρακικό κόλπο, αλλά κατόπιν πραγματοποίησε γρήγορη επέλαση σしぐまτたうηいーたνにゅー ακτή της Δυτικής Αιτωλίας. Ξεκινώντας από τたうηいーたνにゅー Ήπειρο, κατέκτησε πολλές πόλεις, συμπεριλαμβανομένων τたうωおめがνにゅー Οινιαδών, κかっぱαあるふぁιいおた κατέληξε σしぐまτたうηいーたνにゅー Καλυδώνα, όπου έλαβε τたうηいーたνにゅー είδηση της επικείμενης εισβολής τたうωおめがνにゅー Δαρδάνων σしぐまτたうηいーたνにゅー Μακεδονία[3]..Επέστρεψε σしぐまτたうηいーたνにゅー πατρίδα τたうοおみくろんυうぷしろん, αλλά ηいーた εισβολή δでるたεいぷしろんνにゅー έγινε ποτέ. Διασχίζοντας τたうοおみくろんνにゅー Αμβρακικό κόλπο κατά τたうηいーたνにゅー επιστροφή τたうοおみくろんυうぷしろん, συναντήθηκε μみゅーεいぷしろん τたうοおみくろんνにゅー ηγέτη τたうωおめがνにゅー Ιλλυρίων, Δημήτριο εいぷしろんκかっぱ Φάρου, οおみくろん οποίος είχε εκδιωχθεί από τたうοおみくろん βασίλειό τたうοおみくろんυうぷしろん από τους Ρωμαίους.

Σしぐまτたうηいーたνにゅー αλλαγή τたうοおみくろんυうぷしろん χρόνου 219/18 πぱい.Χかい., οおみくろん Φίλιππος μετέφερε κρυφά τたうοおみくろんνにゅー στρατό τたうοおみくろんυうぷしろん σしぐまτたうηいーたνにゅー Κόρινθο κかっぱαあるふぁιいおた από εκεί ξεκίνησε τたうηいーたνにゅー χειμερινή εκστρατεία σしぐまτたうηいーたνにゅー Πελοπόννησο. Αφού κυνήγησε τたうοおみくろんνにゅー Ευρυπίδη από τたうοおみくろん πέρασμα τたうοおみくろんυうぷしろん Απελαύρου κοντά σしぐまτたうηいーたνにゅー Στυμφαλία, βάδισε μέσα από τたうηいーたνにゅー Αρκαδία κかっぱαあるふぁιいおた τたうηいーたνにゅー Ηλεία προς τたうηいーたνにゅー Τριφυλία, κερδίζοντας τたうηいーた μία νίκη μετά τたうηいーたνにゅー άλλη. Σしぐまτたうηいーたνにゅー αρχή κυρίευσε τたうηいーたνにゅー πόλη της Ψωφίδος κかっぱαあるふぁιいおた τたうηいーたνにゅー παραχώρησε σしぐまτたうοおみくろんνにゅー Αχαιό τたうοおみくろんυうぷしろん σύμμαχο, Άρατο τたうοおみくろんνにゅー Νεότερο. Ηいーた ίδια διαδικασία ακολουθήθηκε σしぐまτたうηいーた Λασιώνα, ενώ οおみくろん οικισμός Στρατίον παραχωρήθηκε στους πολίτες της Θέλπουσας.

Από τたうηいーたνにゅー Ολυμπία σしぐまτたうηいーたνにゅー Πίσα, οおみくろん βασιλιάς κινήθηκε εναντίον της Ηλείας, όπου συνέλαβε τたうοおみくろんνにゅー ηγέτη τたうωおめがνにゅー Ηλείων Αμφίδαμο. Κατόπιν πολέμησε τους Αιτωλούς σしぐまτたうηいーたνにゅー Τριφυλία, πήρε τたうηいーたνにゅー πόλη της Φιγαλείας από τたうαあるふぁ χέρια τたうωおめがνにゅー κατοίκων της κかっぱαあるふぁιいおた κατέκτησε ολόκληρη τたうηいーたνにゅー επαρχία σしぐまεいぷしろん μみゅーιいおたαあるふぁ εβδομάδα. Τελικά σταμάτησε σしぐまτたうοおみくろん φρούριο τたうοおみくろんυうぷしろん Σαμικού, όπου μみゅーιいおたαあるふぁ συνολική δύναμη 2.700 Αιτωλών, Ηλείων, Σπαρτιατών κかっぱαあるふぁιいおた μερικών Ιλλυριών πειρατών μπόρεσε νにゅーαあるふぁ διαπραγματευτεί τたうηいーたνにゅー απελευθέρωσή τους υπό όρους.

Επιδρομή σしぐまτたうοおみくろん Θέρμο[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Τたうοおみくろん καλοκαίρι τたうοおみくろんυうぷしろん 218 πぱい.Χかい., οおみくろん Φίλιππος κかっぱαあるふぁιいおた οおみくろんιいおた σύμμαχοί τたうοおみくろんυうぷしろん έπλευσαν μみゅーεいぷしろん τたうοおみくろんνにゅー στόλο τους ενάντια σしぐまτたうοおみくろん νησί της Κεφαλονιάς, αλλά όταν ηいーた πολιορκία τたうοおみくろんυうぷしろん Ληξουρίου απέτυχε, οおみくろん βασιλιάς αποφάσισε νにゅーαあるふぁ επιτεθεί εναντίον της αιτωλικής ενδοχώρας. Έτσι μετέφερε μみゅーεいぷしろん πλοία τたうοおみくろんνにゅー στρατό τたうοおみくろんυうぷしろん μみゅーεいぷしろん πλοίο σしぐまτたうοおみくろんνにゅー Αμβρακικό κόλπο κかっぱαあるふぁιいおた από εκεί βάδισε μέσω της Στράτου κかっぱαあるふぁιいおた της Τριχωνίδας σしぐまτたうοおみくろん Θέρμο, καταστρέφοντας ναούς κかっぱαあるふぁιいおた αγάλματα σしぐまτたうοおみくろん πぱいαあるふぁνにゅー-Αιτωλικό ιερό.

Μετά από μみゅーιいおたαあるふぁ σύντομη υποχώρηση προς τたうαあるふぁ δυτικά, μέσω της περιοχής πぱいοおみくろんυうぷしろん είχε κατακτήσει τたうοおみくろん προηγούμενο καλοκαίρι, οおみくろん νεαρός βασιλιάς επιβιβάστηκε πάλι σしぐまτたうηいーたνにゅー Αμφιλοχία.

Επιδρομή σしぐまτたうηいーた Λακωνία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Από τたうοおみくろんνにゅー Αμβρακικό κόλπο, οおみくろん Φίλιππος έπλευσε πίσω σしぐまτたうηいーたνにゅー Κόρινθο κかっぱαあるふぁιいおた κατόπιν βάδισε γρήγορα εναντίον της Σπάρτης, όπου έκανε πολλές επιτυχείς επιδρομές ενάντια σしぐまεいぷしろん ανοχύρωτα χωριά νότια της πόλης μέχρι κかっぱαあるふぁιいおた τたうοおみくろん λιμάνι τたうοおみくろんυうぷしろん Γυθείου. Όταν οおみくろん Σπαρτιάτης βασιλιάς Λυκούργος προσπάθησε νにゅーαあるふぁ εμποδίσει τたうηいーたνにゅー πορεία τたうοおみくろんυうぷしろん προς βορρά, οおみくろん Φίλιππος κかっぱαあるふぁιいおた οおみくろん Δημήτριος εいぷしろんκかっぱ Φάρου εκτόπισαν τους Λακεδαιμόνιους από τたうοおみくろん Μενελάειο πάνω από τたうηいーたνにゅー πόλη, ενώ οおみくろん Άρατος οδήγησε τたうηいーたνにゅー κύρια δύναμη γがんまιいおたαあるふぁ νにゅーαあるふぁ διασχίσει τたうοおみくろんνにゅー Ευρώτα.

Κατά τたうηいーたνにゅー επιστροφή τたうοおみくろんυうぷしろん σしぐまτたうηいーたνにゅー Κόρινθο, ωστόσο, οおみくろん Φίλιππος χρειάστηκε νにゅーαあるふぁ ασχοληθεί μみゅーεいぷしろん στρατιώτες πぱいοおみくろんυうぷしろん είχαν δυσαρεστηθεί από τις χαμηλές αποδόσεις της λεηλασίας. Τότε κατέστρωσε μみゅーιいおたαあるふぁ συνωμοσία υπό τたうοおみくろんνにゅー δάσκαλό τたうοおみくろんυうぷしろん, τたうοおみくろんνにゅー Απελλή, τたうοおみくろんνにゅー βασιλικό γραμματέα Μεγαλέα κかっぱαあるふぁιいおた πολλούς αξιωματικούς. Μετά από μみゅーιいおたαあるふぁ αποτυχημένη προσπάθεια σύναψης ειρήνης, οおみくろん Φίλιππος επέστρεψε σしぐまτたうηいーたνにゅー πατρίδα τたうοおみくろんυうぷしろん γがんまιいおたαあるふぁ τたうοおみくろん χειμώνα τたうοおみくろんυうぷしろん 218/17 πぱい.Χかい.

Μάχη τたうοおみくろんυうぷしろん Λεοντίου[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Μετά από μみゅーιいおたαあるふぁ καταστροφική χρονιά υπό τたうοおみくろんνにゅー στρατηγό Επήρατο, τたうοおみくろん 217 πぱい.Χかい. οおみくろん Άρατος της Σικυώνος επέστρεψε ως επικεφαλής της Αχαϊκής Συμπολιτείας. Λόγω της εμπειρίας τたうοおみくろんυうぷしろん, κατάφερε νにゅーαあるふぁ αναδιοργανώσει τたうηいーたνにゅー άμυνα γがんまιいおたαあるふぁ νにゅーαあるふぁ εμποδίσει τις αιτωλικές επιδρομές. Ενώ οおみくろん Άρατος απουσίαζε σしぐまτたうηいーたνにゅー Μεγαλόπολη, οおみくろん Ευρυπίδας πぱいοおみくろんυうぷしろん παρέμενε στρατηγός τたうωおめがνにゅー Αιτωλών σしぐまτたうηいーたνにゅー Ηλεία, προσπάθησε νにゅーαあるふぁ επαναλάβει τις επιδρομές τたうοおみくろんυうぷしろん προηγούμενου έτους. Προχώρησε πολύ σしぐまτたうοおみくろん αχαϊκό έδαφος, λεηλατώντας ακόμη κかっぱαあるふぁιいおた κοντά σしぐまτたうηいーたνにゅー πρωτεύουσα Αίγιο, αλλά σしぐまτたうοおみくろん δρόμο της επιστροφής έπεσε σしぐまεいぷしろん μπλόκο κοντά σしぐまτたうοおみくろん Λεόντιο πぱいοおみくろんυうぷしろん είχε στηθεί από τたうοおみくろんνにゅー υποστράτηγο Λύκο τたうωおめがνにゅー Φαρών. Σしぐまτたうηいーたνにゅー επακόλουθη Μάχη τたうοおみくろんυうぷしろん Λεοντίου, οおみくろんιいおた Αχαιοί σκότωσαν 400 επιδρομείς κかっぱαあるふぁιいおた πήραν 200 αιχμαλώτους, ανάμεσά τους οおみくろん πρώην Ολυμπιονίκης Ευανορίδας της Ηλείας.

Μετά από αυτή τたうηいーたνにゅー επιτυχία, οおみくろん Λύκος κάλεσε τたうοおみくろんνにゅー Αχαιό ίππαρχο Δημόδοκο μみゅーεいぷしろん τたうοおみくろん ιππικό τたうοおみくろんυうぷしろん κかっぱαあるふぁιいおた μαζί μπήκαν σしぐまτたうοおみくろん έδαφος της Ηλείας, όπου σκότωσαν άλλους  200 κかっぱαあるふぁιいおた πήραν 80 αιχμαλώτους. Τたうηいーたνにゅー ίδια στιγμή οおみくろん Φίλιππος Ε΄ κατέλαβε τたうηいーたνにゅー πόλη της Θήβας σしぐまτたうηいーたνにゅー Φθιωτική Αχαΐα, ολοκληρώνοντας έτσι τις κατακτήσεις τたうοおみくろんυうぷしろん σしぐまτたうηいーたνにゅー Θεσσαλία. Αναγκάστηκε ωστόσο νにゅーαあるふぁ φύγει, προκειμένου νにゅーαあるふぁ ασχοληθεί μみゅーεいぷしろん δυσαρεστημένος Ιλλυριούς πぱいοおみくろんυうぷしろん ήθελαν περισσότερα πολεμικά λάφυρα.

Ειρήνη της Ναυπάκτου[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Εκείνες τις ημέρες, οおみくろん βασιλιάς έλαβε τたうηいーたνにゅー είδηση ότι οおみくろんιいおた Ρωμαίοι είχαν ηττηθεί από τたうοおみくろんνにゅー Αννίβα σしぐまτたうηいーたνにゅー Λίμνη Τρασιμένη. Ακολουθώντας τις συμβουλές τたうοおみくろんυうぷしろん Δημητρίου εいぷしろんκかっぱ Φάρου, οおみくろん οποίος ήλπιζε νにゅーαあるふぁ ανακτήσει τたうηいーたνにゅー κατοχή τたうοおみくろんυうぷしろん πρώην βασιλείου τたうοおみくろんυうぷしろん, οおみくろん Μακεδόνας βασιλιάς αποφάσισε νにゅーαあるふぁ τελειώσει τたうοおみくろんνにゅー πόλεμο μみゅーεいぷしろん τους Αιτωλούς, προκειμένου νにゅーαあるふぁ εστιάσει τたうηいーたνにゅー προσοχή τたうοおみくろんυうぷしろん σしぐまτたうηいーた Ρώμη. Μみゅーεいぷしろん μみゅーιいおたαあるふぁ τελευταία μπλόφα, οおみくろん Φίλιππος παρέσυρε τους εξαντλημένους Αιτωλούς σしぐまεいぷしろん ειρηνευτικές συνομιλίες επί της αρχής ότι κάθε πλευρά θしーたαあるふぁ πρέπει νにゅーαあるふぁ διατηρήσει αυτό πぱいοおみくろんυうぷしろん εκείνη τたうηいーた στιγμή κατείχε. Τたうοおみくろん συνέδριο πραγματοποιήθηκε σしぐまτたうηいーたνにゅー πόλη της Ναυπάκτου, από τたうηいーたνにゅー οποία πήρε τたうοおみくろん όνομά της κかっぱαあるふぁιいおた ηいーた συνθήκη ειρήνης.[4]

Αποτέλεσμα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Μみゅーεいぷしろん τたうηいーた νίκη επί τたうοおみくろんυうぷしろん Κλεομένη της Σπάρτης, οおみくろん Δεύτερος Συμμαχικός Πόλεμος ήταν ήδη ηいーた δεύτερη επιτυχία γがんまιいおたαあるふぁ τたうηいーたνにゅー Ελληνική Συμμαχία πぱいοおみくろんυうぷしろん δημιουργήθηκε από τたうοおみくろんνにゅー Αντίγονο Δώσων κかっぱαあるふぁιいおた τたうοおみくろんνにゅー Άρατο της Σικυώνος.

Ηいーた κακή απόδοση τたうωおめがνにゅー δυνάμεων τたうωおめがνにゅー Αχαιών κかっぱαあるふぁιいおた ηいーた περιορισμένη εμπλοκή τたうωおめがνにゅー μικρότερων συμμάχων ωστόσο, οδήγησε σしぐまεいぷしろん μみゅーιいおたαあるふぁ σημαντική αλλαγή σしぐまτたうηいーたνにゅー εσωτερική ισορροπία δυνάμεων προς τたうοおみくろんνにゅー Μακεδόνα ηγεμόνα. Επιπλέον, οおみくろん χαρακτήρας τたうοおみくろんυうぷしろん νεαρού βασιλιά άλλαξε προς τたうοおみくろん χειρότερο κατά τたうηいーた διάρκεια της σύγκρουσης κかっぱαあるふぁιいおた ηいーた καλή σχέση μεταξύ Άρατου κかっぱαあるふぁιいおた Φιλίππου καταστράφηκε ανεπανόρθωτα.

Ως αποτέλεσμα τたうωおめがνにゅー ικανοτήτων τたうοおみくろんυうぷしろん Φιλίππου, τたうοおみくろん Βασίλειο της Μακεδονίας έγινε ηいーた μεγάλη στρατιωτική δύναμη σしぐまτたうηいーたνにゅー Ελλάδα, αλλά τたうηいーたνにゅー ίδια στιγμή οおみくろんιいおた αυξανόμενες φιλοδοξίες τたうοおみくろんυうぷしろん απείλησαν νにゅーαあるふぁ βλάψουν τたうηいーたνにゅー συνοχή της Συμμαχίας, όπως αυτή είχε επινοηθεί από τたうοおみくろんνにゅー πατριό τたうοおみくろんυうぷしろん κかっぱαあるふぁιいおた τたうοおみくろんνにゅー πρώην δάσκαλό τたうοおみくろんυうぷしろん.

Σημειώσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. Fine 1940.
  2. Grainger 1999.
  3. Larsen 1965.
  4. Walbank 1967.

Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Austin, M.M. The Hellenistic world from Alexander to the Roman conquest (Pages 152-156) (ISBN 0-521-53561-1)
  • Eckstein, Arthur M. Mediterranean Anarchy, Interstate War, and the Rise of Rome. Berkeley, CA: Berkeley: University of California Press, 2006.
  • Fine, John V.A. “The Background of the Social War of 220-217 B.C.” The American Journal of Philology 61 (1940): 129-165.
  • Grainger, John D. The League of the Aitolians. Leiden, The Netherlands: Brill, 1999. 244-296.
  • Gruen, Erich S. The Hellenistic World and the Coming of Rome. Berkeley, CA: Berkeley: University of California Press, 1984.
  • Kleu, Michael. Die Seepolitik Philipps V. von Makedonien." Bochum, Verlag Dr. Dieter Winkler, 2015.
  • Larsen, J.A.O. “Phocis in the Social War of 220-217 B.C.” Phoenix 19 (1965): 116-128.
  • Scholten, Joseph B. The Politics of Plunder: Aitolians and Their Koinon in the Early Hellenistic Era. University of California Press, Berkeley, Los Angeles, London, 2000.
  • Walbank, F.W. Philip V of Macedon. Hamden, CT: Archan Books, 1967.