Κατά τη διάρκεια του πρώτου έτους τουπολέμου, το RUF κατέλαβε υπό τον έλεγχό του μεγάλα τμήματα εδάφους στην ανατολική και νότια Σιέρα Λεόνε, πλούσιου σεπροσχωσιγενήδιαμάντια. Η αναποτελεσματική απάντηση της κυβέρνησηςστο RUF, καιτη διακοπή της κυβερνητικής παραγωγής σε διαμάντια, είχε ως αποτέλεσμα στρατιωτικό πραξικόπημα τον Απρίλιο του 1992 από το Εθνικό Κυβερνών Προσωρινό Συμβούλιο (NPRC)[5]. Μέχρι το τέλος του 1993, οστρατός( SLA) κατόρθωσε να απωθήσει τους αντάρτεςτου RUF πίσω στα σύνορα της Λιβερίας, αλλά το RUF επανέκαμψε καιοι μάχες συνεχίστηκαν. Τον Μάρτιο του 1995 μισθώθηκε η «Executive Outcomes» (ΕΟ), ιδιωτική στρατιωτική εταιρία της Νότιας Αφρικής, γιανα αποκρούσει το RUF. Στη Σιέρα Λεόνε σχηματίστηκε εκλεγμένη πολιτική κυβέρνηση τον Μάρτιο του 1996 και το υποχωρών RUF υπέγραψε τοΣύμφωνο του Αμπιτζάν. Υπό την πίεση τωνΗνωμένων Εθνών, η κυβέρνηση κατήγγειλε τη σύμβαση μετην «Executive Outcomes» πριν εφαρμογή της συμφωνίας καιοι εχθροπραξίες ξανάρχισαν[6][7].
Τον Μάιο του 1997 μια ομάδα δυσαρεστημένων αξιωματικών του στρατού οργάνωσε πραξικόπημακαι ιδρύθηκε τοΕπαναστατικό Συμβούλιο των Ενόπλων Δυνάμεων (AFRC) ως νέα κυβέρνηση της Σιέρα Λεόνε[8]. Το RUF ενώθηκε μετο AFRC και κατέλαβε τηνπρωτεύουσαΦρίταουνμε μικρή αντίσταση. Η νέα κυβέρνηση, με επικεφαλής τονταγματάρχηΤζόνι Πολ Κορόμα κήρυξε το τέλος του πολέμου, γιανα ακολουθήσει κύμα λεηλασιών, βιασμών και δολοφονιών[9]. Αντικατοπτρίζοντας τις διεθνείς απογοητεύσεις γιατην ανατροπή της πολιτικής κυβέρνησης, παρενέβησαν οι δυνάμεις της ECOMOGκαι ανακατέλαβαν την Φρίταουν για λογαριασμό της εκλεγμένης κυβέρνησης, χωρίς ωστόσο να κατορθώσουν να ελέγξουν τις απομακρυσμένες περιοχές.
Τον Ιανουάριο του 1999, οι ηγέτες του κόσμου παρενέβησαν διπλωματικά προωθώντας διαπραγματεύσεις μεταξύ του RUF και της κυβέρνησης[10]. Το αποτέλεσμα ήταν ηΣυμφωνία Λομέ, που υπογράφηκε στις 27 Μαρτίου 1999. Βάσει της συμφωνίας οΦοντέι Σαϊμπάνα Σάνκοχ, διοικητής του RUF, έλαβε την αντιπροεδρία καιτον έλεγχο των αδαμαντωρυχείων της Σιέρα Λεόνε με αντάλλαγμα την κατάπαυση των εχθροπραξιών καιτην ανάπτυξη μιας ειρηνευτικής δύναμης των Ηνωμένων Εθνώνγιατην παρακολούθηση της διαδικασίας του αφοπλισμού. Η συμμόρφωση του RUF στη διαδικασία αφοπλισμού ήταν ασυνεπής και αργή και μέχρι το Μάιο του 2000, οι αντάρτες επαναπροωθήθηκαν εναντίον της Φρίταουν[11]. Καθώς η αποστολή τουΟΗΕ άρχισε να αποτυγχάνει, τοΗνωμένο Βασίλειο δήλωσε την πρόθεσή τουνα παρέμβει στην πρώην αποικίακαι μέλος της Κοινοπολιτείαςσεμια προσπάθεια να στηρίξει την αδύναμη κυβέρνηση του προέδρου Αχμάντ Τετζάν Κάμπαχ. Μετη βοήθεια της ανανεωμένης εντολής τουΟΗΕκαιτην αεροπορική υποστήριξη της Γουινέας, η βρετανική Επιχείρηση Πάλιζερ νίκησε τελικά το RUF, παίρνοντας τον έλεγχο της Φρίταουν. Στις 18 Ιανουαρίου 2002, ο Πρόεδρος Καμπάχ κήρυξε το τέλος του εμφυλίου πολέμου στη Σιέρα Λεόνε.
Abdullah, Ibrahim (2004). Between Democracy and Terror: The Sierra Leone Civil War. Dakar: Council for the Development of Social Science Research in Africa.
