Ηεντατική καλλιέργεια, επίσης γνωστή ως εντατική γεωργίατηβιομηχανική γεωργία, είναι ένας τύπος γεωργίας, τόσο φυτών όσο καιζώων, με υψηλότερα επίπεδα εισροής και παραγωγής ανά μονάδα γεωργικής γης. Χαρακτηρίζεται από χαμηλή αναλογία αγραναπαύσεων, υψηλότερη χρήση εισροών, όπως κεφάλαιοκαιεργατικό δυναμικό, και υψηλότερες αποδόσεις καλλιέργειας ανά μονάδα έκτασης.[1]
Το μεγαλύτερο ποσοστό της εμπορικής γεωργίας είναι εντατική με έναν ή περισσότερους τρόπους. Οι μορφές που βασίζονται σε μεγάλο βαθμό στις βιομηχανικές μεθόδους ονομάζονται συχνά βιομηχανική γεωργία, η οποία χαρακτηρίζεται από καινοτομίεςπου αποσκοπούν στην αύξηση της απόδοσης. Οι τεχνικές περιλαμβάνουν τη φύτευση πολλαπλών καλλιεργειών ετησίως, τη μείωση της συχνότητας των ετών αγρανάπαυσης καιτη βελτίωση των ποικιλιών. Περιλαμβάνει επίσης αυξημένη χρήση λιπασμάτων, ρυθμιστών ανάπτυξης φυτών καιφυτοφαρμάκωνκαι μηχανημάτων, που ελέγχεται από αυξημένη καιπιο λεπτομερή ανάλυση των συνθηκών ανάπτυξης, όπως ο καιρός, τοέδαφος, το νερό, τα ζιζάνια καιτα παράσιτα. Οι εντατικές καλλιέργειες είναι ευρέως διαδεδομένες στις ανεπτυγμένες χώρεςκαι όλο καιπιο διαδεδομένες παγκοσμίως. Τα περισσότερα από τα κρέατα, ταγαλακτοκομικά προϊόντα, τααυγά, τα φρούτα καιτα λαχανικά που διατίθενται στασούπερ μάρκετ παράγονται από τέτοιες μονάδες.
Ορισμένες εντατικές καλλιέργειες μπορούν να χρησιμοποιήσουν βιώσιμες μεθόδους, ανκαι αυτό συνήθως απαιτεί υψηλότερες εισροές εργασίας ή χαμηλότερες αποδόσεις.[2]Η αειφόρος αύξηση της γεωργικής παραγωγικότητας, ιδίως σε μικρές ιδιοκτησίες, είναι ένας σημαντικός τρόπος μείωσης της ποσότητας γης που απαιτείται γιατη γεωργία και επιβράδυνσης της περιβαλλοντικής υποβάθμισης μέσω διαδικασιών όπως ηαποψίλωση των δασών.[3] Δεδομένου ότι ηγεωργία έχει τόσο μεγάλες επιπτώσεις στην αλλαγή του κλίματος, το σχέδιο αποκλιμάκωσης που περιγράφεται ως «βιώσιμη εντατικοποίηση για τους μικρούς κατόχους» μια σημαντική μέθοδο γιατονμετριασμό της κλιματικής αλλαγής
Η εντατική εκτροφή ζώων περιλαμβάνει μεγάλο αριθμό ζώων που εκτρέφονται σε περιορισμένη γη, για παράδειγμα με κυκλική βόσκηση,[4][5] ή στονδυτικό κόσμο μερικές φορές ως συγκεντρωμένες επιχειρήσεις σίτισης ζώων. Αυτές οι μέθοδοι αυξάνουν τις αποδόσεις τροφής και ινών ανά στρέμμα σε σύγκριση μετην εκτεταμένη κτηνοτροφία. Συμπυκνωμένη τροφή μεταφέρεται σε σπάνια κινούμενα ζώα, ή στην κυκλική βόσκηση τα ζώα μετακινούνται επανειλημμένα σε νέους βοσκότοπους.
Ένα τράκτορας οργώνει χωράφι μηδικής στις αρχές του 20ού αιώνα.
Ηκαλλιέργεια ρυζιούμε βάση τον ορυζώνα ασκείται στην Κορέα από την αρχαιότητα. Ένα υπόσκαφο κτίριο στον αρχαιολογικό χώρο του Νταετσέον-νι απέδωσε ανθρακοποιημένους κόκκους ρυζιού καιη ραδιοχρονολόγηση δείχνει ότι η καλλιέργεια ρυζιού μπορεί να έχει ξεκινήσει ήδη από την περίοδο της κεραμικής της Μέσης Τζεουλμούν (περίπου 3500-2000 π.Χ.) στηχερσόνησο της Κορέας.[6]Η παλαιότερη καλλιέργεια ρυζιού εκεί μπορεί να είχε χρησιμοποιήσει ξηρά χωράφια αντί για ορυζώνες.
Η γεωργική ανάπτυξη στη Βρετανία μεταξύ του 16ου αιώνα καιτων μέσων του 19ου αιώνα σημείωσε τεράστια αύξηση της παραγωγικότητας της γεωργίας και της καθαρής παραγωγής. Αυτό μετη σειρά του συνέβαλε στην άνευ προηγουμένου αύξηση του πληθυσμού, απελευθερώνοντας σημαντικό ποσοστό του εργατικού δυναμικού, και έτσι βοήθησε στην έναρξη της βιομηχανικής επανάστασης. Οι ιστορικοί ανέφεραν τους περιφραγμένους χώρους, τη μηχανοποίηση, τηνεναλλαγή καλλιεργειώνκαιτηνεπιλεκτική αναπαραγωγή ως τις πιο σημαντικές καινοτομίες.[7]
Η βιομηχανική γεωργία προέκυψε στη βιομηχανική επανάσταση. Στις αρχές του 19ου αιώνα, οι γεωργικές τεχνικές, τα εργαλεία, τα αποθέματα σπόρων καιοι ποικιλίες είχαν βελτιωθεί τόσο πολύ ώστε η απόδοση ανά μονάδα γης ήταν πολλές φορές εκείνη που παρατηρήθηκε στονΜεσαίωνα.[8]
Η φάση εκβιομηχάνισης περιλάμβανε μια συνεχιζόμενη διαδικασία μηχανοποίησης. Μηχανοκίνητα μηχανήματα όπως η θεριστική μηχανή του ΜακΚόρμικ έφεραν επανάσταση στη συγκομιδή, ενώ εφευρέσεις όπως ο εκκοκιστής βαμβακιού μείωσαν το κόστος επεξεργασίας. Κατά τη διάρκεια της ίδιας περιόδου, οι αγρότες άρχισαν να χρησιμοποιούν ατμοκίνητες αλωνιστικές μηχανέςκαιτρακτέρ.[9][10][11]Το 1892, το πρώτο βενζινοκίνητο τρακτέρ αναπτύχθηκε με επιτυχία καιτο 1923, το τρακτέρ της International Harvester Farmall έγινε το πρώτο τρακτέρ για όλες τις χρήσεις, σηματοδοτώντας ένα σημείο καμπής στην αντικατάσταση ζώων έλξης με μηχανήματα. Στη συνέχεια, αναπτύχθηκαν μηχανικές θεριστικές μηχανές (θεριζοαλωνιστικές), φυτευτές και μεταφυτευτές και άλλος εξοπλισμός, επαναστατώντας περαιτέρω τη γεωργία.[12] Αυτές οι εφευρέσεις αύξησαν τις αποδόσεις και επέτρεψαν σε μεμονωμένους αγρότες να διαχειριστούν όλο και μεγαλύτερες εκμεταλλεύσεις.[13]
Η αναγνώριση τουαζώτου, τουφωσφόρουκαιτουκαλίου (NPK) ως κρίσιμων παραγόντων στην ανάπτυξη των φυτών οδήγησε στην παραγωγή συνθετικών λιπασμάτων, αυξάνοντας περαιτέρω τις αποδόσεις των καλλιεργειών. Το 1909, παρουσιάστηκε για πρώτη φορά η μέθοδος Χάμπερ-Μπος γιατη σύνθεση νιτρικού αμμωνίου.Τα λιπάσματα NPK προκάλεσαν τις πρώτες ανησυχίες γιατη βιομηχανική γεωργία, λόγω ανησυχιών ότι είχαν παρενέργειες όπως συμπίεση του εδάφους, διάβρωση του εδάφους και μείωση της συνολικής γονιμότητας του εδάφους, καθώς και ανησυχίες γιατην υγεία σχετικά με τοξικές χημικές ουσίες πουεισέρχονται στην τροφοδοσία τροφίμων.[14]
Αγελάδα σε περίκλειστο λιβάδι που τρώει χόρτο μέσω συρματοπλέγματος
Η εντατικοποίηση των βοσκοτόπων είναι η βελτίωση των εδαφών καιτου γρασιδιού τωνβοσκοτόπων ώστε να αυξηθεί το δυναμικό παραγωγής τροφίμων των ζωικών συστημάτων. Συνήθως χρησιμοποιείται γιατην αναστροφή της υποβάθμισηςτων βοσκοτόπων, μια διαδικασία που χαρακτηρίζεται από απώλεια ζωοτροφών και μειωμένη ικανότητα μεταφοράς ζώων που προκύπτει από τηνυπερβόσκηση, την κακή διαχείριση των θρεπτικών συστατικών καιτην έλλειψη διατήρησης του εδάφους.[16] Αυτή η υποβάθμιση οδηγεί σε φτωχά λιβάδια με μειωμένη γονιμότητα και διαθεσιμότητα νερού και αυξημένους ρυθμούς διάβρωσης, συμπύκνωσης και οξίνισης.[17]Τα υποβαθμισμένα λιβάδια έχουν σημαντικά χαμηλότερη παραγωγικότητα και υψηλότερο αποτύπωμα άνθρακασε σύγκριση μετα εντατικοποιημένα λιβάδια.[18][19][20][21][22]
Οι πρακτικές διαχείρισης που βελτιώνουν την υγεία του εδάφους και κατά συνέπεια την παραγωγικότητα τουχόρτου περιλαμβάνουν τηνάρδευση, τον καθαρισμό του εδάφους καιτην εφαρμογή ασβέστη, λιπασμάτων καιφυτοφαρμάκων. Ανάλογα με τους στόχους παραγωγικότητας του γεωργικού συστήματος-στόχου, μπορούν να αναληφθούν περισσότερα έργα αποκατάστασης γιατην αντικατάσταση των διεισδυτικών και υποπαραγωγικών χορταριών με είδη χόρτου που ταιριάζουν καλύτερα στις εδαφικέςκαικλιματικές συνθήκες της περιοχής.[16] Αυτά τα εντατικοποιημένα συστήματα επιτρέπουν υψηλότερους ρυθμούς εκτροφής με ταχύτερη αύξηση του σωματικού βάρους των ζώων, μειώνοντας τον χρόνο μέχρι τη σφαγή, με αποτέλεσμα πιο παραγωγικά, αποδοτικά συστήματα κτηνοτροφίας.[20][21][22]
Μια άλλη τεχνική γιατη βελτιστοποίηση της απόδοσης διατηρώντας παράλληλα τηνισορροπία άνθρακα είναι η χρήση ολοκληρωμένων συστημάτων καλλιέργειας-κτηνοτροφίας (ΟΚΚ) και καλλιέργειας-κτηνοτροφίας-δασοκομίας (ΟΚΚΔ), τα οποία συνδυάζουν πολλά οικοσυστήματα σε ένα βελτιστοποιημένο γεωργικό πλαίσιο.[23] Αυτές οι συνέργειες μεταξύ αυτών των συστημάτων παρέχουν οφέλη για βοσκότοπους μέσω της βέλτιστης χρήσης των φυτών, βελτιωμένων ποσοστών τροφοδοσίας και πάχυνσης, αυξημένης γονιμότητας και ποιότητας του εδάφους, εντατικού κύκλου θρεπτικών ουσιών, ολοκληρωμένου ελέγχου παρασίτων και βελτιωμένης βιοποικιλότητας.[16]Η εισαγωγή ορισμένων καλλιεργειών οσπρίωνστα λιβάδια αυξάνει τη συσσώρευση άνθρακα καιτηστερέωση αζώτουστα εδάφη, ενώ η πεπτικότητα τους βοηθά στην πάχυνση των ζώων και μειώνει τις εκπομπές μεθανίου από τηνεντερική ζύμωση.[20] Συστήματα ΟΚΚΔ αποδίδουν έως και δέκα φορές περισσότερο στα βοοειδή απ'ότι υποβαθμισμένοι βοσκότοποι, πρόσθετη παραγωγή των καλλιεργειών από αραβόσιτο, σόργο, καισόγια, καισε μεγάλο βαθμό μειωμένα αέρια του θερμοκηπίου λόγω δασικής απομόνωση του άνθρακα.[17]
Κυκλική βόσκηση βοοειδών και προβάτων στοΜισσούριμε βοσκότοπους χωρισμένους σεμάντρα, καθένας βόσκεται μετη σειρά τουγια μικρό χρονικό διάστημα καιστη συνέχεια ξεκουράζεται.
Η κυκλική βόσκηση είναι ο τρόπος βόσκησης στον οποίο τα κοπάδια μετακινούνται τακτικά και συστηματικά σε φρέσκες, ξεκούραστες περιοχές βοσκής (μερικές φορές ονομάζονται μάντρες) γιατη μεγιστοποίηση της ποιότητας και της ποσότητας της ζωοτροφής. Μπορεί να εφαρμοστεί σε βοοειδή, πρόβατα, αίγες, χοίρους, κοτόπουλα, γαλοπούλες, πάπιες και άλλα ζώα. Τα κοπάδια βόσκουν ένα μέρος βοσκότοπου, ή αφρού, επιτρέποντας στους άλλους να ανακάμψουν. Η ανάπαυση των βοσκοτόπων επιτρέπει στη βλάστηση να ανανεώσει τα αποθέματα ενέργειας, να ανοικοδομήσει συστήματα βλαστών καινα εμβαθύνει τα ριζικά συστήματα, με αποτέλεσμα τη μακροπρόθεσμη μέγιστη παραγωγή βιομάζας.[4][5][24][25]Τα βοσκοτόπια από μόνα τους μπορούν να επιτρέψουν στα ζώα να καλύψουν τις ενεργειακές τους ανάγκες, αλλά η κυκλική βόσκηση είναι ιδιαίτερα αποτελεσματική επειδή τα ζώα τρέφονται μεπιο τρυφερά νεότερα φυτά. Τα παράσιτα μένουν επίσης πίσω γιανα πεθάνουν, ελαχιστοποιώντας ή εξαλείφοντας την ανάγκη για παρασιτοκτόνα. Μετην αυξημένη παραγωγικότητα των περιστροφικών συστημάτων, τα ζώα μπορεί να χρειάζονται λιγότερη συμπληρωματική τροφή από ότι σε συστήματα συνεχούς βοσκής. Οι αγρότες μπορούν επομένως να αυξήσουν τα ποσοστά κτηνοτροφίας.[26]
Εμπορικό πτηνοτροφείο που ανατρέφει κοτόπουλα για κρέας.
Η εντατική κτηνοτροφία ή η «βιομηχανική κτηνοτροφία», είναι η διαδικασία εκτροφής ζώων σε περιορισμό με υψηλή πυκνότητα ζώων.[27][28][29][30][31]Οι « συγκεντρωτικές επιχειρήσεις σίτισης ζώων » (CAFO) ή «εντατικές δραστηριότητες ζωικού κεφαλαίου», μπορούν να περιέχουν μεγάλο αριθμό (κάποιες μέχρι εκατοντάδες χιλιάδες) αγελάδων, γουρουνιών, γαλοπούλων ή κοτοπούλων, συχνά σε εσωτερικούς χώρους. Η ουσία αυτών των αγροκτημάτων είναι η συγκέντρωση των ζώων σε ένα δεδομένο χώρο. Ο στόχος είναι να παρέχουν τη μέγιστη απόδοση μετο χαμηλότερο δυνατό κόστος καιμετο υψηλότερο επίπεδο ασφάλειας των τροφίμων.[32]Ο όρος χρησιμοποιείται συχνά υποτιμητικά.[33]Τα CAFO αύξησαν δραματικά την παραγωγή κτηνοτροφικών τροφίμων από την κτηνοτροφία παγκοσμίως, τόσο από άποψη συνολικής παραγωγής όσο και απόδοσης.
Τροφή και νερό παρέχεται στα ζώα και συχνά χρησιμοποιείται θεραπευτική χρήση αντιμικροβιακών παραγόντων, συμπληρωμάτων βιταμινών και ορμονών ανάπτυξης. Οι αυξητικές ορμόνες δεν χρησιμοποιούνται σε κοτόπουλα και άλλα ζώα στηνΕυρωπαϊκή Ένωση. Οι ανεπιθύμητες συμπεριφορές που συχνά σχετίζονται μετο άγχος του περιορισμού οδήγησαν σε αναζήτηση για υπάκουες φυλές, φυσικούς περιορισμούς γιανα σταματήσει η αλληλεπίδραση, όπως μεμονωμένα κλουβιά για κοτόπουλα ή φυσική τροποποίηση, όπως η κοπή του ράμφους των κοτόπουλων γιατη μείωση των τραυματισμών σε μάχες.[34]
Η ονομασία CAFO προέκυψε από τον νόμο του Ομοσπονδιακού Καθαρού Νερού τωνΗΠΑτου 1972, ο οποίος θεσπίστηκε γιατην προστασία καιτην αποκατάσταση των λιμνών καιτων ποταμών σε «ψαρό, κολύμβηση» ποιότητα. Ο Οργανισμός Περιβαλλοντικής Προστασίας των Ηνωμένων Πολιτειών εντόπισε ορισμένες επιχειρήσεις διατροφής ζώων, μαζί με πολλούς άλλους τύπους βιομηχανίας, ως «σημειακές πηγές» ρύπων υπόγειων υδάτων. Οι πράξεις αυτές υπόκεινται σε κανονισμούς.[35]
Εκτρεφόμενοι χοίροι
Σε 17 πολιτείες στις ΗΠΑ, μεμονωμένες περιπτώσεις μόλυνσης των υπόγειων υδάτων συνδέθηκαν μετα CAFO.[36]Για παράδειγμα, τα δέκα εκατομμύρια γουρούνια στη Βόρεια Καρολίνα παράγουν 19 εκατομμύρια τόνους αποβλήτων ετησίως.[37]Η ομοσπονδιακή κυβέρνηση τωνΗΠΑ αναγνωρίζει το ζήτημα της διάθεσης αποβλήτων και απαιτεί ηκοπριάνα αποθηκεύεται σε δεξαμενές. Αυτές οι δεξαμενές μπορεί να έχουν μέγεθος έως 30 στρέμματα. Οι δεξαμενές πουδεν περιβάλλονται με αδιαπέραστη επένδυση μπορούν να διαρρεύσουν στα υπόγεια ύδατα υπό ορισμένες συνθήκες, όπως καιη κοπριά που χρησιμοποιείται ως λίπασμα. Μια δεξαμενή που έσπασε το 1995 απελευθέρωσε 25 εκατομμύρια γαλόνια νιτρώδους ιλύος στοΝιου Ρίβερ της Βόρειας Καρολίνας. Η διαρροή φέρεται να σκότωσε οκτώ έως δέκα εκατομμύρια ψάρια.[38]
ΗΠράσινη Επανάσταση μετασχημάτισε τη γεωργία σε πολλές αναπτυσσόμενες χώρες. Διαδίδει τεχνολογίες που είχαν ήδη υπάρξει, αλλά δεν είχαν χρησιμοποιηθεί ευρέως εκτός βιομηχανικών χωρών. Αυτές οι τεχνολογίες περιελάμβαναν «θαυματουργούς σπόρους», φυτοφάρμακα, άρδευση και συνθετικό λίπασμα αζώτου.[39]
Τη δεκαετία του 1970, οι επιστήμονες δημιούργησαν ποικιλίες αραβοσίτου, σίτουκαι ρυζιού υψηλής απόδοσης. Αυτοί έχουν αυξημένο δυναμικό απορρόφησης αζώτου σε σύγκριση με άλλες ποικιλίες. Δεδομένου ότι τα δημητριακά που απορροφούσαν επιπλέον άζωτο τυπικά πέφτουν πριν από τη συγκομιδή, γονίδια ημι-νάνων τοποθετούνται στα γονιδιώματά τους. Το σιτάρι Norin 10, μια ποικιλία που αναπτύχθηκε από τον Όρβιλ Βόγκελ από ιαπωνικές ποικιλίες σιταριού νάνου, βοήθησε στην ανάπτυξη ποικιλιών σιταριού. Το IR8, το πρώτο ευρέως εφαρμοζόμενο ρύζι υψηλής απόδοσης που αναπτύχθηκε από το Διεθνές Ινστιτούτο Ερευνών Ρυζιού, δημιουργήθηκε μέσω διασταύρωσης μιας ινδονησιακής ποικιλίας που ονομάζεται "Peta" και μιας κινεζικής ποικιλίας μετο όνομα "Dee Geo Woo Gen".[40]
Δορυφορική εικόνα κυκλικών καλλιεργήσιμων πεδίων στην κομητεία Χάσκελ, Κάνσας, στα τέλη Ιουνίου 2001. Οι υγιείς, καλλιεργημένες καλλιέργειες καλαμποκιούκαισόργου είναι πράσινες (το σόργο μπορεί να είναι ελαφρώς πιο ανοιχτόχρωμο). Τοσιτάρι είναι λαμπρό χρυσό. Τα καφέ χωράφια συλλέχθηκαν πρόσφατα και οργώθηκαν κάτω από ή αφέθηκαν σε αγρανάπαυση γιατο έτος.
Η εναλλαγή καλλιεργειών ή η αλληλουχία καλλιεργειών είναι η πρακτική της ανάπτυξης μιας σειράς ανόμοιων τύπων καλλιεργειών στον ίδιο χώρο σε διαδοχικές εποχές για οφέλη όπως η αποφυγή αρρωστιών καιη συσσώρευση παρασίτων που συμβαίνει όταν ένα είδος καλλιεργείται συνεχώς. Η εναλλαγή των καλλιεργειών επιδιώκει επίσης να εξισορροπήσει τις θρεπτικές απαιτήσεις διαφόρων καλλιεργειών γιανα αποφευχθεί η εξάντληση τωνθρεπτικών συστατικών του εδάφους. Ένα παραδοσιακό συστατικό της εναλλαγής καλλιεργειών είναι η αναπλήρωση αζώτου μέσω της χρήσης οσπρίων και πράσινης κοπριάς μετά από καλλιέργειες δημητριακών ή άλλες. Η εναλλαγή καλλιεργειών μπορεί επίσης να βελτιώσει τη δομή καιτη γονιμότητα του εδάφους εναλλάσσοντας φυτά με βαθιά ρίζα και ρηχή ρίζα. Μια σχετική τεχνική είναι να φυτευόνται καλυπτικές καλλιέργειες πολλαπλών μεταξύ των εμπορικών καλλιεργειών. Αυτό συνδυάζει τα πλεονεκτήματα της εντατικής καλλιέργειας με συνεχή κάλυψη και πολυκαλλιέργεια.
Η άρδευση καλλιεργειών αντιπροσωπεύει το 70% της χρήσης γλυκού νερού στον κόσμο.[41]Η άρδευση μέσω πλημμυρών, ο παλαιότερος καιπιο κοινός τύπος, συνήθως διανέμεται άνισα, καθώς τμήματα ενός χωραφιού ενδέχεται να δέχονται περίσσεια νερού γιανα υπάρχουν επαρκείς ποσότητες σε άλλα μέρη. Ηυπερυψωμένη άρδευση, χρησιμοποιώντας ψεκαστήρες με κεντρικό άξονα ή πλευρική κίνηση, δίνει πολύ πιο ισότιμο και ελεγχόμενο μοτίβο κατανομής. Η στάγδην άρδευση είναι οπιο ακριβός και λιγότερο χρησιμοποιημένος τύπος, αλλά παρέχει νερό στις ρίζες των φυτών με ελάχιστες απώλειες.
Τα μέτρα διαχείρισης της λεκάνης απορροής περιλαμβάνουν τους λάκκους επαναπλήρωσης, οι οποίοι συλλέγουν βρόχινο και απορρέον νερό καιτο χρησιμοποιούν γιανα επαναπληρώσουν τα αποθέματα υπόγειων υδάτων. Αυτό βοηθά στην αναπλήρωση των υπόγειων υδάτων και τελικά μειώνει τη διάβρωση του εδάφους. Οιφραγμένοι ποταμοί που δημιουργούν αποταμιευτήρες αποθηκεύουν νερό για άρδευση και άλλες χρήσεις σε μεγάλες περιοχές. Οι μικρότερες περιοχές χρησιμοποιούν μερικές φορές δεξαμενές άρδευσης ή υπόγεια ύδατα.
Στη γεωργία, απαιτείται συνήθως συστηματική διαχείριση ζιζανίων, που συχνά πραγματοποιείται από μηχανήματα όπως καλλιεργητές ή ψεκαστήρες υγρών ζιζανιοκτόνων. Ταζιζανιοκτόνα σκοτώνουν συγκεκριμένους στόχους αφήνοντας τη σοδειά σχετικά αβλαβή. Μερικά από αυτά δρουν παρεμβαίνοντας στην ανάπτυξη του ζιζανίου και βασίζονται συχνά σε φυτικές ορμόνες. Ο έλεγχος των ζιζανίων μέσω ζιζανιοκτόνου γίνεται πιο δύσκολος όταν τα ζιζάνια γίνουν ανθεκτικά στο ζιζανιοκτόνο. Οι λύσεις περιλαμβάνουν:
Καλλιέργειες κάλυψης (ειδικά εκείνες μεαλλοπαθητικές ιδιότητες) που ανταγωνίζονται τα ζιζάνια ή αναστέλλουν την αναγέννησή τους
Πολλαπλά ζιζανιοκτόνα, σε συνδυασμό ή σε εναλλαγή
Στελέχη γενετικά σχεδιασμένα για ανοχή στα ζιζανιοκτόνα
Τοπικά προσαρμοσμένα στελέχη που ανέχονται ή ανταγωνίζονται τα ζιζάνια
Στηγεωργία, μια αναβαθμίδα είναι ένα επιπεδόμενο τμήμα λοφώδους καλλιεργούμενης περιοχής σχεδιασμένο ως μέθοδος διατήρησης του εδάφους γιανα επιβραδύνει ή να αποτρέψει την ταχεία επιφανειακή απορροή του νερού άρδευσης. Συχνά τέτοια γη διαμορφώνεται σε πολλά επίπεδα, δίνοντας μια βαθμιδωτή εμφάνιση. Τα ανθρώπινα τοπία καλλιέργειας ρυζιού σε αναβαθμίδες που ακολουθούν το φυσικό περίγραμμα των γκρεμών, είναι ένα κλασικό χαρακτηριστικό του νησιού τουΜπαλίκαιτωνΦιλιππίνων. ΣτοΠερού, οιΊνκας χρησιμοποίησαν διαφορετικά άχρηστες πλαγιές, χτίζοντας τοίχους από στεγνή πέτρα. Με παρόμοιο τρόπο φτιάχνονταν καιοι πεζούλες στα νησιά της Ελλάδας.
Ένας ορυζώνας είναι ένα πλημμυρισμένο αγροτεμάχιοπου χρησιμοποιείται γιατην καλλιέργεια ρυζιού και άλλων ημιυδρόβιων φυτών. Οι ορυζώνες είναι ένα τυπικό χαρακτηριστικό των χωρών της ΑνατολικήςκαιΝοτιοανατολικής Ασίας, όπως η Μαλαισία, η Κίνα, ηΣρι Λάνκα, η Μιανμάρ, η Ταϊλάνδη, η Κορέα, η Ιαπωνία, το Βιετνάμ, η Ταϊβάν, η Ινδονησία, ηΙνδίακαιοι Φιλιππίνες. Βρίσκονται επίσης σε άλλες περιοχές καλλιέργειας ρυζιού, όπως τοΠεδεμόνιτιο (Ιταλία), ηΚαμάργκ (Γαλλία) καιη κοιλάδα Αρτιμπονίτ (Αϊτή). Μπορούν να εμφανιστούν φυσικά κατά μήκος ποταμών ή ελών, ή μπορούν να κατασκευαστούν, ακόμη καισε πλαγιές. Απαιτούν μεγάλες ποσότητες νερού για άρδευση, πολλές από τις πλημμύρες. Δημιουργεί ένα ευνοϊκό περιβάλλον γιατο ρύζι που καλλιεργείται και είναι εχθρικό για πολλά είδη ζιζανίων. Ως το μοναδικό είδος ζώου εργασίαςπου είναι άνετο σευγρότοπους, οινεροβούβαλοι χρησιμοποιούνται ευρέως σε ασιατικές ορυζώνες.[42]
Μια πρόσφατη εξέλιξη στην εντατική παραγωγή ρυζιού είναι το σύστημα εντατικοποίησης του ρυζιού.[43][44] Αναπτύχθηκε το 1983 από τον Γάλλο ιησουίτηιερέα Ανρί ντε Λολανί στηΜαδαγασκάρη,[45] από το 2013, ο αριθμός των μικροκαλλιεργητών πουτο χρησιμοποιούσαν είχε αυξηθεί σε μεταξύ 4 και 5 εκατομμύρια.[46]
Η υδατοκαλλιέργεια είναι η καλλιέργεια των φυσικών προϊόντων τουνερού (ψάρια, οστρακοειδή, φύκια, φύκια και άλλους υδρόβιους οργανισμούς). Η εντατική υδατοκαλλιέργεια πραγματοποιείται σε ξηρά χρησιμοποιώντας δεξαμενές, λίμνες ή άλλα ελεγχόμενα συστήματα, ή στον ωκεανό, χρησιμοποιώντας κλουβιά.[47]
Οι εντατικές γεωργικές πρακτικές που πιστεύεται ότι είναι βιώσιμες έχουν αναπτυχθεί γιανα επιβραδύνουν την επιδείνωση της γεωργικής γης και ακόμη καινα αναζωογονήσουν την υγεία του εδάφους καιτα οικοσυστήματα. Αυτές οι εξελίξεις μπορεί να εμπίπτουν στην κατηγορία της βιολογικής γεωργίας ή της ενσωμάτωσης της βιολογικής και της συμβατικής γεωργίας.
Η καλλιέργεια βοσκοτόπων συνεπάγεται τη φύτευση σιτηρών απευθείας σε λιβάδια χωρίς να εφαρμόζονται πρώτα ζιζανιοκτόνα. Τα πολυετή χορτάρια σχηματίζουν ένα ζωντανό υπόθεμα γιατην καλλιέργεια σιτηρών, εξαλείφοντας την ανάγκη φύτευσης καλλιεργειών μετά τη συγκομιδή. Οι βοσκότοποι καταναλώνονται εντατικά τόσο πριν όσο και μετά την παραγωγή σιτηρών. Αυτό το εντατικό σύστημα αποφέρει ισοδύναμα κέρδη από τους αγρότες (εν μέρει από την αύξηση της κτηνοτροφίας) ενώ δημιουργεί νέο έδαφος και δέσμευση έως και 33 τόνων CO2/εκτάριο/έτος.[48][49]
Η ολιστική διαχείριση αναπτύχθηκε αρχικά γιατην αναστροφή της ερημοποίησης.[50]Η ολιστική προγραμματισμένη βοσκή είναι παρόμοια μετην κυκλική βόσκηση, αλλά τονίζει τις τέσσερις αρχές τουκύκλου νερού, τους κύκλους ορυκτών (συμπεριλαμβανομένου τουκύκλου άνθρακα),[51] ροή ενέργειας καιοικολογία.[52]
Οι προκλήσεις καιτα ζητήματα της βιομηχανικής γεωργίας γιατην κοινωνία, γιατον τομέα καιγιατα δικαιώματα των ζώων, περιλαμβάνουν το κόστος καιτα οφέλη τόσο των τρεχουσών πρακτικών όσο καιτων προτεινόμενων αλλαγών σε αυτές τις πρακτικές.[53][54] Αυτή είναι η συνέχεια χιλιάδων ετών εφεύρεσης στη διατροφή των αυξανόμενων πληθυσμών.
Πριν από 3.000 χρόνια ηπρωτόγονη γεωργία έτρεφε 60 εκατομμύρια ανθρώπους
Πριν από 300 χρόνια μιαπιο εντατική γεωργία έτρεφε 600 εκατομμύρια ανθρώπους
Σήμερα η βιομηχανική γεωργία προσπαθεί να θρέψει 8 δισεκατομμύρια ανθρώπους
Μεταξύ 1930 και 2000, η γεωργική παραγωγικότητα τωνΗΠΑ (παραγωγή διαιρεμένη με όλες τις εισροές) αυξήθηκε κατά μέσο όρο περίπου 2% ετησίως, προκαλώντας μείωση των τιμών των τροφίμων. "Το ποσοστό του διαθέσιμου εισοδήματος τωνΗΠΑπου δαπανήθηκε γιατα τρόφιμα που παρασκευάστηκαν στο σπίτι μειώθηκε, από 22 τοις εκατό στα τέλη του 1950 σε 7 τοις εκατό στα τέλη του αιώνα."[55]
Πολλές από τις αρνητικές επιπτώσεις της βιομηχανικής γεωργίας μπορεί να προκύψουν σε κάποια απόσταση από χωράφια και αγροκτήματα. Οι ενώσεις αζώτου από τις Μεσοδυτικές ΗΠΑ, για παράδειγμα, απομακρύνονται από το Μισισιπή γιανα υποβαθμίσουν την παράκτια αλιεία στον Κόλπο του Μεξικού, προκαλώντας τις λεγόμενες ωκεάνιες νεκρές ζώνες.[56]
Ωστόσο, άλλες ανεπιθύμητες ενέργειες εμφανίζονται στα συστήματα γεωργικής παραγωγής - για παράδειγμα, η ταχέως αναπτυσσόμενη αντίσταση καθιστά τα ζιζανιοκτόνα καιτα εντομοκτόνα όλο καιπιο αναποτελεσματικά. Τα αγροχημικά έχουν εμπλακεί σε διαταραχή κατάρρευσης αποικιών, στην οποία εξαφανίζονται μεμονωμένα μέλη των αποικιών μελισσών.[57] (Η γεωργική παραγωγή εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από τις μέλισσες γιαναεπικονιάσουν πολλές ποικιλίες φρούτων και λαχανικών. )
Η εντατική μονοκαλλιέργεια αυξάνει τον κίνδυνο αποτυχιών λόγω παρασίτων, δυσμενών καιρικών συνθηκών και ασθενειών.[58][59]
Μια μελέτη γιατο Γραφείο Τεχνολογικής Αξιολόγησης τωνΗΠΑ κατέληξε στο συμπέρασμα ότι όσον αφορά τη βιομηχανική γεωργία, υπάρχει «αρνητική σχέση μεταξύ της τάσης αύξησης του μεγέθους της γεωργίας καιτων κοινωνικών συνθηκών στις αγροτικές κοινότητες» σε «στατιστικό επίπεδο». Η γεωργική μονοκαλλιέργεια μπορεί να ενέχει κοινωνικούς και οικονομικούς κινδύνους.[60]
↑ 5,05,1«Getting Started with Intensive Grazing». Manitoba Agriculture. Manitoba Government. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 21 Σεπτεμβρίου 2019. Ανακτήθηκε στις 21 Σεπτεμβρίου 2019. There are many reasons why producers move to intensive grazing systems. These include...
↑Stinner, D.H (2007). «The Science of Organic Farming». Στο: William Lockeretz. Organic Farming: An International History. Oxfordshire, UK & Cambridge, Massachusetts: CAB International (CABI). ISBN978-0-85199-833-6.Η παράμετρος |access-date= χρειάζεται |url= (βοήθεια) (ebook (ISBN978-1-84593-289-3)}
↑ 17,017,1de Figueiredo, Eduardo Barretto; Jayasundara, Susantha; Bordonal, Ricardo de Oliveira; Berchielli, Telma Teresinha; Reis, Ricardo Andrade; Wagner-Riddle, Claudia; Jr., Newton La Scala (2017). «Greenhouse gas balance and carbon footprint of beef cattle in three contrasting pasture-management systems in Brazil». Journal of Cleaner Production142: 420–431. doi:10.1016/j.jclepro.2016.03.132.
↑ 21,021,1Talamini, Edson; Ruviaro, Clandio Favarini; Florindo, Thiago José; Florindo, Giovanna Isabelle Bom De Medeiros (2017). «Improving feed efficiency as a strategy to reduce beef carbon footprint in the Brazilian Midwest region» (στα αγγλικά). International Journal of Environment and Sustainable Development16 (4): 379. doi:10.1504/ijesd.2017.10007706.
↑Teague, W. R.; Dowhowera, S. L.; Bakera, S. A.; Haileb, N.; DeLaunea, P. B.; Conovera, D. M. (May 2011). «Grazing management impacts on vegetation, soil biota and soil chemical, physical and hydrological properties in tall grass prairie». Agriculture, Ecosystems & Environment141 (3–4): 310–322. doi:10.1016/j.agee.2011.03.009.
↑Sources discussing "intensive farming", "intensive agriculture" or "factory farming":
↑Sources discussing "industrial farming", "industrial agriculture" and "factory farming":
↑"Is factory farming really cheaper?" in New Scientist, Institution of
Electrical Engineers, New Science Publications, University of Michigan, 1971, p. 12.
↑Danielle Nierenberg (2005) Happier Meals: Rethinking the Global Meat Industry. Worldwatch Paper 121: 5
↑Duram, Leslie A. (2010). Encyclopedia of Organic, Sustainable, and Local Food. ABC-CLIO. σελ. 139. ISBN978-0-313-35963-7.
↑Kershen, Drew L. "The contested vision for agriculture's future: Sustainable Intensive Agriculture and Agroecology." Creighton L. Rev. 46 (2012): 591.
↑Beirne, Piers. "For a nonspeciesist criminology: Animal abuse as an object of study." Criminology 37.1 (1999): 117-148.
↑«What is a dead zone?». NOAA. Ανακτήθηκε στις 18 Απριλίου 2015. The largest hypoxic zone in the United States, and the second largest hypoxic zone worldwide, forms in the northern Gulf of Mexico adjacent to the Mississippi River. This image from a NOAA animation shows how runoff from farms (green areas) and cities (red areas) drains into the Mississippi. This runoff contains an overabundance of nutrients from fertilizers, wastewater treatment plants, and other sources.
↑For example:Berbee, J. G.· Omuemu, J. O. (1976). «Detection and elimination of viruses in poplars». Intensive Plantation Culture: Five Years Research. USDA Forest Service general technical report NC. 21. St. Paul, Minnesota: U.S. Department of Agriculture, Forest Service, North Central Forest Experiment Station. σελ. 85. In the north-central States, the intensive culture of certain species and hybrids of poplars presents the greatest opportunity to achieve maximum wood fiber production, provided that adequate provision can be made for control of the many insects and diseases that may attack them. [...] The [...] trend toward monoculture [...] increases the vulnerability of the cropping system to insects and diseases. The greatest potential for insidious disaster due to virus diseases is with monocultures of vegetatively propagated perennial crops.
↑Mander, Jerry (2002). «Industrializing Nature and Agriculture». Στο: Kimbrell, Andrew. The Fatal Harvest Reader: The Tragedy of Industrial Agriculture. Washington: Island Press. σελ. 89. ISBN9781597262804. Ανακτήθηκε στις 30 Νοεμβρίου 2019. Industrial monocultures—single crops where there was once diversity, and single varieties of each crop where there used to be thousands—are also blows against biological and genetic diversity. [...] Monocultures are weak, subject to insect blights, diseases, and bad weather.
.jpg)
_CNE-v1-p58-H.jpg)
