|
Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. Μπορείτε να βοηθήσετε προσθέτοντας την κατάλληλη τεκμηρίωση. Υλικό που είναι ατεκμηρίωτο μπορεί να αμφισβητηθεί και να αφαιρεθεί.
Η σήμανση τοποθετήθηκε στις 21/12/2022. |
Ο Μπόζο της Προβηγκίας (Boson de Provence, 844 – 11 Ιανουαρίου 887) από τον Οίκο των Μπιβινιδών ήταν Φράγκος ευγενής, βασιλιάς της Κάτω Βουργουνδίας και της Προβηγκίας (879 - 887).
Ήταν γιος του Μπιβίν του Γκορζ, κόμη της Λοθαριγγίας και της Ριχίλδης του Άρλ, κόρης του Μπόζο του Πρεσβύτερου και της Εγκελτρούδης. Ο Μπόζο είχε συγγενικές σχέσεις με τη Δυναστεία των Καρολιδών, χάρη στις οποίες έγινε βασιλιάς της Κάτω Βουργουνδίας και της Προβηγκίας. [5] Η από μητέρα θεία του ήταν η Τευτβέργα, σύζυγος του Λοθαρίου Β΄ της Λοθαριγγίας. Ο Μπόζο ήταν επίσης ανιψιός του Μπόζο κόμη του Βαλουά, από τον οποίο πήρε το όνομά του, και του Χούκμπερτ ηγούμενου στο αβαείο του Αγίου Μαυρικίου, στο οποίο τον διαδέχτηκε (869). Παντρεύτηκε σε ηλικία 35 ετών την Ερμενγάρδη της Ιταλίας, κόρη του Λουδοβίκου Β΄ της Λομβαρδίας και εγγονή του Λοθαρίου Α΄ βασιλιά των Φράγκων. Ο Κάρολος Β΄ ο Φαλακρός, βασιλιάς των Δυτικών φράγκων, νυμφεύτηκε την αδελφή του Μπόζο, τη Ριχίλδη της Προβηγκίας, έτσι η θέση του Μπόζο σαν κουνιάδου του βασιλιά του έδωσε εξαιρετικά προνόμια. Την ίδια χρονιά ορίστηκε κόμης της Λυών και του Βιέν, αντικαθιστώντας τον Γεράρδο του Ρουσσιλλόν.
Ραγδαία άνοδος με την βοήθεια του Καρόλου Β΄ του Φαλακρού[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Το 872 ο Κάρολος Β΄ τον όρισε κηδεμόνα και καγκελάριο στον γιο του Λουδοβίκο τον Τραυλό και ο Μπόζο έλαβε και την κομητεία του Μπουργκ. Ο Λουδοβίκος διορίστηκε την ίδια χρονιά βασιλιάς της Ακουιτανίας, αλλά λόγω του ότι ήταν πολύ νέος, ο πραγματικός κυβερνήτης του βασιλείου ήταν ο Μπόζο. To φθινόπωρο του 875 ο Μπόζο συνόδευσε τον Κάρολο Β΄ στην πρώτη εκστρατεία του στην Ιταλία, στην Σύνοδο της Παβίας (876). Διορίστηκε πρωθυπουργός της Ιταλίας και ανήλθε στην τάξη του δούκα. Έγινε κυβερνήτης και κόμης της Προβηγκίας (877), αντιβασιλιάς και νυμφεύτηκε την Ερμενγάρδη της Ιταλίας, μοναδικό τέκνο του Λουδοβίκου Β΄ των Φράγκων & των Λομβαδών. Ο Μπόζο συγκρούστηκε με τον Κάρολο Β΄, μετά την δεύτερη εκστρατεία στην Ιταλία, και συνωμότησε με ευγενείς εναντίον του (877). Με το τέλος του Καρόλου Β΄ τον Οκτώβριο του ίδιου χρόνου, οι ευγενείς που εξεγέρθηκαν πίεσαν τον γιο του Λουδοβίκο να επιβεβαιώσει τα προνόμια και τα δικαιώματά τους.
Ο Μπόζο επίσης δημιούργησε στενές σχέσεις με την παπική εκκλησία: συνόδευσε τον πάπα Ιωάννη Η΄ τον Σεπτέμβριο του 878 στο Τρουά, όπου ο πάπας ζήτησε από τον βασιλιά Λουδοβίκο να τον υποστηρίξει στην Ιταλία. Ο πάπας λάτρευε τον Μπόζο σαν γιο του, ενώ ακούγεται ότι ήθελε να τον στέψει αυτοκράτορα. [6]
Τον Απρίλιο του 879 ο Λουδοβίκος απεβίωσε, αφήνοντας δυο ενήλικους γιους: τον Λουδοβίκο Γ΄ της Γαλλίας και τον Καρλομάνος Β΄. Τότε ο Μπόζο, μαζί με άλλους ευγενείς των Δυτικών Φράγκων, υποστήριξε τον Λουδοβίκο Γ΄ σαν μόνο βασιλιά, αλλά οι δυο αδελφοί έγιναν τελικά συμβασιλείς. Ο Μπόζο αρνήθηκε να συνεχίσει την υποστήριξη του στα δυο αδέλφια, και απαίτησε να διεκδικήσει τα δικαιώματά του στον θρόνο, επειδή ο πεθερός του τον είχε ορίσει διάδοχό του.
Στην Σύνοδο του Μαντάγ οι ευγενείς και οι επίσκοποι της περιοχής εξέλεξαν διάδοχο του Λουδοβίκου του Τραυλού στον θρόνο των Δυτικών Φράγκων τον Μπόζσ, πρώτο μη Καρολίδη βασιλιά των Δυτικών Φράγκων, έπειτα από έναν αιώνα Καρολιγγείων. [7] Ο τρόπος εκλογής του Μπόζο σαν βασιλιά των Φράγκων χωρίς να έχει βασιλική καταγωγή, ενέπνευσε στον κλήρο νέες μεθόδους στις εκκλησιαστικές εκλογές.
Το βασίλειο του Μπόζο ονομάστηκε βασίλειο της Προβηγκίας, συστήθηκε από τις αρχιεπισκοπές του Αρλ, του Αιξ-αν-Προβάνς, του Βιέν, της Λυών και πιθανότατα της Μπεζανσόν και από τις επισκοπές του Ταραντέζ, του Ουζέ και του Βιβιέ.
Ο Λουδοβίκος και ο αδελφός του Καρλομάν μοίρασαν το βασίλειο του πατέρα τους στην Αμιένη τον Μάρτιο του 880 και στη συνέχεια ενώθηκαν μαζί εναντίον του Μπόζο. Κατέλαβαν το Μακόν και τα βόρεια τμήματα τού βασιλείου του, αλλά στη συνέχεια, παρά τη βοήθεια τού Καρόλου Γ΄ του Παχύ, απέτυχαν στην πολιορκία του Βιέν. Τον Αύγουστο του 882 ο Μπόζο πολιορκήθηκε ξανά στο Βιέν από τον αδελφό του Ριχάρδο δούκα της Βουργουνδίας, ο οποίος την κατέλαβε τον Σεπτέμβριο. Ο Μπόζο δεν κατόρθωσε να κερδίσει ποτέ τα χαμένα τμήματα του βασιλείου του. Όταν απεβίωσε (887), τον διαδέχθηκε ο γιος του Λουδοβίκος Γ΄ ο Τυφλός.
Από την πρώτη σύζυγό του, αγνώστου ονόματος, είχε τέκνα:
Με τη δεύτερη σύζυγό του Ερμενγάρδη των Καρολιδών, κόρη του Λουδοβίκου Β΄ των Φράγκων & των Λομβαρδών, απέκτησε:
- Ερμενγάρδη 877-935, παντρεύτηκε τον Μανασσή Α΄ τον Γηραιό, κόμη του Σαλόν-συρ-Σεν (ή Σαόν;).
- Εγκελμπέργκα 877-917, παντρεύτηκε πρώτα τον Καρλομάνος Β΄ και μετά τον Γουλιέλμο Α΄ των Γκελονιδών δούκα της Ακουιτανίας[8]
- Λουδοβίκος Γ΄ ο Τυφλός πριν το 884-928, βασιλιάς των Φράγκων, των Λομβαρδών & της Προβηγκίας. Μάλλον νυμφεύτηκε την Άννα Ευδοκία των Μακεδόνων, κόρη του Λέοντα ΣΤ΄ του Σοφού, Αυτοκράτορα των Ρωμαίων.
- Κάρολος-Κωνσταντίνος απεβ. 962, κόμης του Βιέν.
- Κωνσταντία, παντρεύτηκε τον Μπόζο Β΄ των Μποζονιδών κόμη του Αρλ & του Αβινιόν. Απόγονοί της είναι οι βασιλείς της Γαλλίας, κ.ά.
- ↑ Κριστιάν Σετιπανί: «La Préhistoire des Capétiens» (Γαλλικά) Βιλνέβ-ντ'Ασκ. 1993. σελ. 269-270. ISBN-13 978-2-9501509-3-6. ISBN-10 2-9501509-3-4.
- ↑ 2,0 2,1 p10323.htm#i103227. Ανακτήθηκε στις 7 Αυγούστου 2020.
- ↑ www.geni.com/people/Ermengarde-de-Bourgogne-Daughter-of-Boson/6000000004586565260.
- ↑ Κριστιάν Σετιπανί: «La Préhistoire des Capétiens» (Γαλλικά) Βιλνέβ-ντ'Ασκ. 1993. ISBN-13 978-2-9501509-3-6. ISBN-10 2-9501509-3-4.
- ↑ Bouchard, Constance Brittain (Spring 1988). The Bosonids or Rising to Power in the Late Carolingian Age. French Historical Studies. 15 (3 ed.). Society for French Historical Studies. pp. 407–431. His mother's father, Boso, provided a daughter, Tetburgis/Teutberga, Boso's aunt, to be wife of Lothair II.
- ↑ Caravale, Mario, ed. (2003). Dizionario Biografico degli Italiani (in Italian). LXI Guglielmo Gonzaga – Jacobini. Rome. Archived May 26, 2013, at the Wayback Machine.
- ↑ Bouchard, Constance Brittain (Spring 1988). The Bosonids or Rising to Power in the Late Carolingian Age. French Historical Studies. 15 (3 ed.). Society for French Historical Studies. pp. 407–431.
- ↑ Riché, Pierre. Les Carolingiens: Une famille qui fit l'Europe (in French). Hachette litterature. p. genealogical table XII (Bosonides)
- Bouchard, Constance Brittain (Spring 1988). The Bosonids or Rising to Power in the Late Carolingian Age
- Caravale, Mario, ed. (2003). Dizionario Biografico degli Italiani (in Italian).
- Riché, Pierre. Les Carolingiens: Une famille qui fit l'Europe (in French). Hachette litterature. p. genealogical table XII (Bosonides).
Σχετικά πολυμέσα
