Ο πατέρας του ήταν γιος και κληρονόμος του γνωστού αυτοκράτορα Καρλομάγνου, δεν είναι γνωστά πολλά γεγονότα γιατην παιδική του ηλικία που έζησε στην αυλή του σπουδαίου παππού του. Ο ηλικιωμένος αυτοκράτορας πέθανε (814) και άφησε τον μοναδικό επιζήσαντα γιοτου Λουδοβίκο τον Ευσεβή κληρονόμο των απέραντων εκτάσεων, ο νέος αυτοκράτορας έστειλε την επόμενη χρονιά (815) τον μεγαλύτερο γιοτου Λοθάριο κυβερνήτη στηΒαυαρία. Με αυτοκρατορικό διάταγμα (817) ο Λουδοβίκος ο Ευσεβής όρισε διάδοχο τουτον Λοθάριο Α΄, επικυρίαρχο των μικρότερων αδελφών του Πεπίνου της Ακουιτανίας 20 ετών, του Λουδοβίκου του Γερμανικού 13 ετών καιτου ξαδέλφου τους Βερνάρδου της Ιταλίας. Ο Λοθάριος Α΄ θα μπορούσε να κληρονομήσει τα εδάφη τους σε περίπτωση που πέθαιναν άτεκνοι, στέφτηκε σε ηλικία 22 ετών Συναυτοκράτορας από τον πατέρα τους στοΆαχεν.[19]Την ίδια εποχή ηΑκουιτανίακαιη Βαυαρία παραχωρήθηκαν αντίστοιχα στους μικρότερους αδελφού του Πεπίνο και Λουδοβίκο ως υποτελείς.[19]Ο ξάδελφος τους Βερνάνδος δολοφονήθηκε με εντολή του Λουδοβίκου του Ευσεβούς καιο Λοθάριος Α΄ κληρονόμησε τοΒασίλειο της Ιταλίας. Ο Λοθάριος Α΄ παντρεύτηκε τηνΕρμενγάρδη τουΤουρ.[21] Ανέλαβε τη διακυβέρνηση της Ιταλίας (822) και στέφτηκε για δεύτερη φορά αυτοκράτορας από τον πάπα Πασχάλη Α΄στηΡώμη (5 Απριλίου 823). Τον Νοέμβριο του 824 ο πάπας καιο αυτοκράτορας εξέδωσαν ένα καταστατικό που ρύθμιζε τις μεταξύ τους σχέσεις, ο Λοθάριος που ανέλαβε την κοσμική εξουσία εξέδωσε διατάγματα γιατη διακυβέρνηση της Ιταλίας.[19]Μετην επιστροφή του Λοθάριου Α΄ στην αυλή του πατέρα τουη μητριά τουΙουδήθ της Βαυαρίας έπεισε τον Λουδοβίκο τον Ευσεβή να δώσει ένα υποτελές βασίλειο στον δικό τους γιο Κάρολο που τοποθετήθηκε βασιλιάς της Αλαμανίας. Ο Λοθάριος Α΄ από τότε ξεκίνησε συνεχείς συγκρούσεις και επαναστάσεις μετον πατέρα του τόσο σε συμμαχίες μετα αδέλφια του, όσο μόνος του ή εναντίον των αδελφών του, τα σύνορα του βασιλείου του συνεχώς άλλαζαν.[19][22]
Στην πρώτη επανάσταση τα τρία αδέλφια εκθρόνισαν τον πατέρα τους (830), ο Λουδοβίκος ο Ευσεβής τους νίκησε, στέρησε από τον Λοθάριο τον αυτοκρατορικό τίτλο καιτον έδωσε στον Κάρολο (831). Η δεύτερη επανάσταση έγινε με πρωτοβουλία του αρχιεπισκόπου του Μιλάνου (834), ακολούθησε νέα εκθρόνιση του Λουδοβίκου του Ευσεβούς. ΟιΛομβαρδοί έμειναν πιστοί στον Λοθάριο, τον βοήθησαν να διατηρήσει τηνΙταλίακαιτον αυτοκρατορικό τίτλο παρά της συνεχείς υποδιαιρέσεις της απέραντης Φραγκικής αυτοκρατορίας από τον πατέρα τους.[22][23]Την εποχή πουο Λουδοβίκος ο Ευσεβής ήταν ετοιμοθάνατος (840) έστειλε τα αυτοκρατορικά εμβλήματα στον Λοθάριο, ήταν 45 ετών και διεκδικούσε ολόκληρη την αυτοκρατορία. Οι διαπραγματεύσεις μετον αδελφό του Γερμανικό καιτον ετεροθαλή αδελφό του Κάρολο τον Φαλακρό οδήγησαν σεμια συμμαχία των μικρότερων αδελφών του εναντίον του Λοθαρίου. Ο Λοθάριος είχε σύμμαχο μόνο τον ανιψιό του Πεπίνο Β΄ της Ακουιτανίας, γιοτου αποθανόντος αδελφού του Πεπίνου Α΄ από τον οποίο ήθελε ο Κάρολος ο Φαλακρός νατου αφαιρέσει το δουκάτο. Ο Λοθάριος καιο Πεπίνο ηττήθηκαν από τον Κάρολο καιτον Λουδοβίκο στη"μάχη του Φοντεναί" (25 Ιουνίου 841), ο Λοθάριος Α΄ δραπέτευσε στοΆαχεν. Ανασυγκρότησε νέα στρατεύματα και ξεκίνησε νέες λεηλασίες, οι δυνάμεις των αδελφών του ωστόσο εξακολουθούσαν να είναι πανίσχυρες, συγκέντρωσε τους θησαυρούς τουκαι δραπέτευσε εγκαταλείποντας την πρωτεύουσα τουστα αδέλφια του.[19]
Οι διαπραγματεύσεις ξεκίνησαν τον Ιούνιο του 842 στη νήσο Σαόνα, κατέληξαν μετά από πολλές δυσκολίες και καθυστερήσεις τον Αύγουστο του 843 στηΣυνθήκη του Βερντέν. Ο Λοθάριος Α΄ διατήρησε τον αυτοκρατορικό τίτλο και παρέλαβε μια αχανή μακρόστενη περιοχή που επεκτεινόταν από τηΒόρεια Θάλασσα μέχρι τηΜεσόγειο ιδιαίτερα στηνΚοιλάδα του κεντρικού ΡήνουκαιτουΡοδανού, οι κύριες περιοχές ήταν Λωρραίνη, Αλσατία, ΒουργουνδίακαιΠροβηγκία. Παραχώρησε τηνΙταλίαστον μεγαλύτερο αδελφό του Λουδοβίκο, ο ίδιος βρισκόταν εναλλακτικά μετα αδέλφια τουσε συγκρούσεις ή συμμαχίες με στόχο να αντιμετωπίσουν τους νέους κινδύνους γιατα βασίλεια τους που ήταν οιΒίκινγκκαιοιΣαρακηνοί.[19][23]Ο κόμης τουΑρλ επαναστάτησε στην Προβηγκία (845), ο αυτοκράτορας τον κατέστειλε και ενώθηκε μαζί τουσε εκστρατεία εναντίον των Σαρακηνών στην Ιταλία (846).
Μετά από βαριά ανίατη ασθένεια αποφάσισε να μοιράσει το βασίλειο του στους γιους τουκαινα παραιτηθεί από τον θρόνο, αποσύρθηκε σε μοναστήρι στην Προυμ (23 Σεπτεμβρίου 855) όπου και πέθανε έξι μέρες αργότερα (29 Σεπτεμβρίου 855). Η ταφή του έγινε στοΠρουμ όπου και βρέθηκαν τα οστά τουτο 1860.[19][24]Η διανομή έγινε μετη"Συνθήκη του Προυμ" ανάμεσα στους τρεις γιους του : ο μεγαλύτερος Λουδοβίκος Β΄ δέχτηκε την Ιταλία καιτον αυτοκρατορικό τίτλο, ο δεύτερος γιος του Λοθάριος Β΄ δέχτηκε τηΛοθαριγγίακαιο μικρότερος Κάρολος την Προβηγκία.
Σχετικά πολυμέσα
.jpg)
2.jpg)
.svg)
.svg)
