Πλακέτα του 7ου αιώνα με παράσταση του βασιλιά Αγιλούλφου
ΟΑγιλούλφος ο Θουρίγγιος (Agilulf, π. 555 - 616) ήταν δούκας του Τορίνου και βασιλιάς των Λομβαρδών (591 - 616) συγγενής του προηγούμενου βασιλιάς Αυθάριου εξελέγη νέος βασιλιάς των Λομβαρδών της Ιταλίας ως επιλογή της χήρας του Αυθάριου Θεοδελίνδηςγια νέο της σύζυγο. Παρόλο που ανέλαβε την βασιλεία από τον Νοέμβριο του 590 πήρε οριστικά τον τίτλο αποτην αριστοκρατία τον Μάιο του 591.[5] Βαπτίστηκε μετά από πιέσεις της συζύγου τουκαι ασπάστηκε τον Αρειανισμό όπως ο λαός του, στην συνέχεια με προτροπή της Θεοδολίνδας εγκατέλειψε τον Αρειανισμό για χάρη του Καθολικισμού βαπτίζοντας χριστιανό τονγιο τους Αδαλόαλδο. Μαζί μετην σύζυγο του έκτισαν τον καθεδρικό ναό της Μόντσα αφιερωμένο στον Άγιο Ιωάννη, διατηρήθηκε εκεί το σιδηρούν στέμμα των βασιλέων της Λομβαρδίας, ο ίδιος πήρε τον τίτλο "βασιλιάς όλων των Ιταλών".
Η μακρόχρονη βασιλεία του ξεκίνησε μετην παύση του πολέμου με τους Φράγκους ύστερα από την επέμβαση του ειρηνοποιού Γκάντραμ, βασιλιά της Βουργουνδίας που πέθανε το 592. Στην συνέχεια οι Φράγκοι περιπλέχτηκαν μεταξύ τους σε εμφύλιες διαμάχες κάτι πουδεν τους άφησε να κάνουν οργανωμένη επίθεση στους Λομβαρδούς κατά την διάρκεια της βασιλείας του Αγιλούλφου, έκλεισε 30ετή ειρήνη επιπλέον μετον πάπα (598) και αυτό του επέτρεψε να αφοσιωθεί στην αντιμετώπιση της Βυζαντινής απειλής. Την ίδια χρονιά επεκτάθηκε καταλαμβάνοντας το Σουτρί, τηνΠερούτζιακαι πολλές άλλες πόλεις στηνΟύμπρια από τοΕξαρχάτο της Ραβέννας, διατήρησε παράλληλα καλές σχέσεις με τους Βαυαρούς. Πολέμησε τους Άβαρους, τους Σλάβουςκαι έκλεισε ειρήνη μετον Βυζαντινό αυτοκράτορα Μαυρίκιο (598) μετην βοήθεια του πάπα Γρηγορίου του Μέγα.Την επόμενη χρονιά ο έξαρχος Καλλίνικος έσπασε την ειρήνη συλλαμβάνοντας την κόρη του Αγιλούλφου κατά την διάρκεια ενός ταξιδιού της.[6]Ο πόλεμος ξέσπασε ξανά (602), ο Βυζαντινός αυτοκράτορας Φωκάς έχασε τηνΠάντοβα της οποίας οΑυθάριος είχε κόψει την επικοινωνία μετηνΡαβένναμια δεκαετία πριν.
Το 607 ο βασιλιάς των Βησιγότθων Βιττερίκ πραγματοποίησε τετραμερή συμμαχία εναντίον του Θευδέριχου Β' της Βουργουνδίας περιλαμβάνοντας τον Θευδέβερτο Β' της Αυστρασίας, τον Κλοθάριο Β' της Νευστρίας καιτον Αγιλούλφο αλλά η συμμαχία δεν έδειξε ότι ολοκληρώθηκε.
Αναγνώρισε τον Βυζαντινό αυτοκράτορα Φωκά (605) στον οποίο πλήρωσε φόρο υποτέλειας και παραχώρησε τοΟρβιέτο ανάμεσα στις υπόλοιπες πόλεις. Οι Περσικοί πόλεμοι έστρεψαν το ενδιαφέρον των Βυζαντινών στην Ανατολή επιτρέποντας στον Αγιλούλφο να διατηρήσει τον θρόνο του. Ο Αγιλούλφος είχε να αντιμετωπίσει εκτός από τις εσωτερικές εξεγέρσεις καιτην επίθεση των Αβάρων στην Φριουλί όπου σκότωσαν τον δούκα Γκισούλφ (610). Το υπόλοιπο διάστημα διατηρήθηκε η ειρήνη στο βασίλειο τουκαιο ίδιος πέθανε το 616 αφού κυβέρνησε περισσότερο από ένα τέταρτο του αιώνα. Διάδοχος του ορίστηκε ο γιος τουαποτην Θεοδολίνδα Αδαλόαλδος ο οποίος ήταν ακόμα ανήλικος, μετην Θεοδολίνδα απέκτησε άλλη μια κόρη τηνΓουνδεβέργαη οποία παντρεύτηκε τονΑριόαλδοο οποίος έγινε αργότερα βασιλιάς. [7]
Γουνδεβέργαγενν. 591, παντρεύτηκε πρώτα τονΑριόαλδο δούκα του Τορίνο και βασιλιά των Λομβαρδών και μετά τονΡοθάριο δούκα της Μπρέσια και βασιλιά των Λομβαρδών.