Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν.Μπορείτε να βοηθήσετε προσθέτοντας την κατάλληλη τεκμηρίωση. Υλικό που είναι ατεκμηρίωτο μπορεί να αμφισβητηθεί καινα αφαιρεθεί. Η σήμανση τοποθετήθηκε στις 26/05/2015.
Οαυτοκράτορας Κάρολος ΣΤ΄ ευνοούσε πολύ τον οίκο της Λωρραίνης και λόγω της συγγένειας και λόγω των μεγάλων υπηρεσιών, που είχε προσφέρει ο οίκος στους Αψβούργους, ιδιαίτερα στους πολέμους κατά των Τούρκων. Σκόπευε να παντρέψει την κόρη και διάδοχό τουΜαρία Θηρεσίαμετον μεγαλύτερο αδελφό τού Φραγκίσκου, τον Λεοπόλδο Κλήμεντα. Όταν αυτός απεβίωσε, ο Αυτοκράτορας αποφάσισε να παντρέψει την κόρη τουμετον ίδιο τον Φραγκίσκο. Τον έφερε στηΒιέννησε ηλικία 15 χρόνων καιο Φραγκίσκος ανατράφηκε μαζί μετη Μαρία Θηρεσία καιμετη σαφή προοπτική του γάμου τους.
Ο Φραγκίσκος διαδέχθηκε τον πατέρα τουτο 1729 ως δούκας της Λωρραίνης και ορίστηκε τοποτηρητής (locumtenens) της Ουγγαρίαςτο 1732. Όταν το 1733 ξέσπασε ο Πόλεμος της Πολωνικής Διαδοχής, ο πρωθυπουργός της Γαλλίας, Καρδινάλιος Φλερύ, εκμεταλλεύτηκε την ευκαιρία γιανα προσαρτήσει τη Λωρραίνη, η οποία μετον επικείμενο γάμο του Φραγκίσκου θα έφερνε τους Αψβούργους πολύ κοντά στη Γαλλία. Έτσι, μετη συνθήκη της Βιέννης του 1738 ο μέχρι τότε βασιλιάς της Πολωνίας Στανίσουαφ Λεστσύνσκι παραιτούνταν του θρόνου και γινόταν δούκας της Λωρραίνης. Σε αντάλλαγμα της απώλειας αυτής ο Φραγκίσκος Στέφανος θα λάμβανε τοΜεγάλο Δουκάτο της Τοσκάνης, όταν απεβίωνε ο τελευταίος Μέδικος, ο άτεκνος Τζαν Γκαστόνε, ο οποίος συγγένευε (και) μετον οίκο της Λωρραίνης. Παρά τις αντιρρήσεις των μελών της οικογενείας του, ο Φραγκίσκος Στέφανος δέχτηκε τελικά τα σχέδια αυτά του μέλλοντος πεθερού του.
Ο Φραγκίσκος καιη Μαρία Θηρεσία παντρεύτηκαν στις 12 Φεβρουαρίου 1736 στην Εκκλησία των Αυγουστίνων της Βιέννης. Τον Ιούνιο του 1737 ο Φραγκίσκος πήγε στην Ουγγαρία γιανα πολεμήσει κατά των Τούρκων. Εντω μεταξύ, τον Ιούλιο του 1737, οΤζαν Γκαστόνε απεβίωσε καιο Φραγκίσκος έγινε μέγας δούκας της Τοσκάνης. Στράτευμα 6.000 Αυστριακών εγκαταστάθηκε εκεί καιτον Δεκέμβριο του 1739 επισκέφτηκε τηΦλωρεντίαμετη σύζυγο τουκαιτον αδελφό τουΚάρολογια τρεις μήνες.
Τον Οκτώβριο του 1740 ο Κάρολος ΣΤ΄ πέθανε και άρχισε η σαραντάχρονη βασιλεία της Μαρίας Θηρεσίας, η οποία τον διαδέχτηκε ως αρχιδούκισσα της Αυστρίας, βασίλισσα της Ουγγαρίας, της Βοημίας, της Κροατίας, κλπ., ανακηρύσσοντας συμβασιλέα τον σύζυγό της. Ο Φραγκίσκος όμως πολύ λίγο ενδιαφερόταν για τις κρατικές υποθέσεις ή πολύ λίγο τού επέτρεπε να αναμειγνύεται η Μαρία Θηρεσία, η οποία, σημειωτέον, ήταν μονίμως έγκυος.
Η Μαρία Θηρεσία ανταπεξήλθε αξιοθαύμαστα σε όλες αυτές τις δυσκολίες και κατόρθωσε μάλιστα, μετά τον θάνατο του Καρόλου Ζ΄ το 1745, να εκλεγεί αυτοκράτορας ο Φραγκίσκος ως Φραγκίσκος Α΄ (βλ. σχετικά λήμμα Μαρία Θηρεσία).
Λίγοι αυτοκράτορες δικαιολόγησαν τόσο λίγο, τον τίτλο που κατείχαν. Ο Φραγκίσκος απείχε από τα κοινά καιη μόνη βοήθεια που προσέφερε στη σύζυγό του ήταν σε οικονομικά θέματα. Οργάνωσε βιομηχανίες και προμήθευε με εφόδια τον αυστριακό στρατό. Κάποτε μάλιστα, από υπερβάλλοντα επιχειρηματικό ζήλο, πούλησε άλευρα και χορτονομή στον Φρειδερίκο Β΄ διαρκούντος του πολέμου Αυστρίας - Πρωσίας.
Έζησε ευτυχισμένος μετη Μαρία Θηρεσία, η οποία τον υπεραγαπούσε και έκανε δεκαέξι παιδιά μαζί του. Παρ' όλα αυτά οι απιστίες του ήταν συνεχείς μεπιο περιβόητη αυτήν μετη Μαρία Βιλελμίνα φον Άουερσπερκ.
Πέθανε αιφνίδια μέσα στην άμαξα, ενώ επέστρεφε από την όπερα στις 18 Αυγούστου 1765. Η Μαρία Θηρεσία τον πένθησε ειλικρινά επί δεκαπέντε χρόνια.
.jpg){kind=small}
.svg)
.svg)