ΟΛουδοβίκος Γ΄ της Γαλλίας (Γαλλική γλώσσα : Louis III, 863/865 – 5 Αυγούστου882) , Βασιλεύς των Δυτικών Φράγκων (879 - 882) ήταν δεύτερος γιος του βασιλιά Λουδοβίκου του τραυλούκαι της Ανσγκάρδης της Βουργουνδίας, τέταρτης γενιάς απόγονος τουΚαρλομάγνου. Όταν πέθανε ο πατέρας του (879) έγινε συμβασιλεύς μετον μικρότερο αδελφό τουΚαρλομάνος Β΄που παρέμεινε μοναδικός βασιλιάς μετά τον θάνατο του Λουδοβίκου Γ΄. Την εποχή που κυβέρνησε ο Λουδοβίκος Γ΄ παρατηρήθηκαν μεγάλες στρατιωτικές επιτυχίες.
Ο Λουδοβίκος Γ΄ γεννήθηκε την εποχή πουο πατέρας του ήταν Δούκας της Ακουιτανίαςκαιο παππούς τουΚάρολος ο Φαλακρός βασιλεύς των Δυτικών Φράγκων. Πολλές αμφιβολίες σχετικά μετη νομιμότητά του δημιουργήθηκαν επειδή οι γονείς του είχαν παντρευτεί μυστικά και αναγκάστηκαν τελικά να χωρίσουν με εντολή του παππού του.
Ο Κάρολος ο Φαλακρός πέθανε (877), δυο χρόνια αργότερα πέθανε καιο Λουδοβίκος ο Τραυλός (879), μερικοί ευγενείς ήθελαν μόνο βασιλιά τον Λουδοβίκο, άλλοι προτιμούσαν να συγκυβερνήσει μετον μικρότερο γιοτου Καρλομάν Β΄. Τα δύο αδέλφια αποφάσισαν τον Μάρτιο του 880 στην Αμιένηνα μοιράσουν το βασίλειο του πατέρα τους, ο Λουδοβίκος δέχθηκε το βόρειο τμήμα τηνΝευστρίαπου πολλές φορές ονομαζόταν "Φραγκία".
Ο δούκας Μπόζο της Προβηγκίας ένας από τους πιο έμπιστους στρατηγούς του Καρόλου του Φαλακρού αρνήθηκε την συνεργασία μετα δύο αδέλφια και αυτοανακηρύχθηκε βασιλιάς στηνΠροβηγκία. Τα δύο αδέλφια ξεκίνησαν εκστρατεία εναντίον του Μπόζο, κατέλαβαν τη Μακόν καιτα νότια τμήματα του βασιλείου του. Ο ξάδελφος τους Κάρολος ο Παχύςπου κυβερνούσε τηνΑνατολική ΦραγκίακαιτοΒασίλειο της Ιταλίας, από τον Αύγουστο ως τον Νοέμβριο πολιόρκησαν ανεπιτυχώς τηνΒιέν. Ο Λουδοβίκος Γ΄ κατάφερε συντριπτική νίκη επί τωνΒίκινγκστην"μάχη του Σοκούρ" (881), ενοχλούσαν τηΔυτική Φραγκία από την εποχή του Καρόλου του Φαλακρού, ο θρίαμβος απομνημονεύτηκε στο επικό ποίημα "Ludwigslied"στην Αρχαία Γερμανική γλώσσα.
Ο Λουδοβίκος Γ΄ πέθανε από ατύχημα σε ηλικία περίπου 18 ετών στοΣαιν-Ντενίπου βρισκόταν στο κέντρο του βασιλείου του. Την ώρα που προσπαθούσε να ανέβει στο άλογο τουγιανα κυνηγήσει ένα κορίτσι που έτρεχε στο σπίτι του πατέρα της χτύπησε με δύναμη το κεφάλι τουστο πάνω μέρος μιας χαμηλής πόρτας καιτο κρανίο του κομματιάστηκε.[1][2]Δεν άφησε παιδιά καιτον διαδέχτηκε ο μικρότερος αδελφός του Καρλομάν Β΄ σαν μοναδικός βασιλιάς, η ταφή του έγινε στηΒασιλική Σαιν-Ντενί.
Green, Dennis H. "The Ludwigslied and the Battle of Saucourt", in Judith Jesch (ed.), The Scandinavians from the Vendel Period to the Tenth Century (Oxford: Boydell Press, 2002), 281–302.
Fouracre, Paul. "The Context of the Old High German Ludwigslied", Medium Aevum, 46 (1985)
MacLean, Simon. Kingship and Politics in the Late Ninth Century: Charles the Fat and the end of the Carolingian Empire. Cambridge: Cambridge University Press, 2003.
McKitterick, Rosamond. The Frankish Kingdoms under the Carolingians, 751–987. London: Longman, 1983.
Oman, Charles. The Dark Ages 476–918. London: Rivingtons, 1914.
_et_Carloman_(vers_866-884).jpg)
Σχετικά πολυμέσα
