Οιμύκητες αποτελούν ένα από τα πέντε βασίλειατων έμβιων όντων. Το βασίλειο αυτό των μυκητών περιλαμβάνει μονοκύτταρους ή πολυκύτταρουςευκαρυωτικούςοργανισμούς. Οι μύκητες εμφανίζουν πολύ μεγάλη ποικιλία και υπάρχουν παντού. Οι περισσότεροι απαντώνται στοέδαφοςκαιταφυτάκαι διατρέφονται από οργανικά συστατικά ζώντων ή νεκρών οργανισμών γι' αυτό και θεωρούνται το"βιολογικό εργαστήριο αποικοδόμησης των οργανικών ουσιών".
Τα διάφορα είδη μυκήτων ποικίλλουν από τους χρήσιμους γιατον άνθρωπο ζυμομύκητες έως τους παθογόνους μικρομύκητες έως καιτα γνωστά εδώδιμα μανιτάρια. Πάντως, από τα 50.000 - 250.000 είδη μυκήτων που έχουν περιγραφεί, λιγότερα από 300 έχουν συσχετισθεί με νόσο στον άνθρωπο.
Ο μύκητας Penicillium notatum παράγει μια ουσία, την πενικιλλίνη, το πρώτο αντιβιοτικό που ανακαλύφθηκε. Το ανακάλυψε ο Άγγλος γιατρός Αλεξάντερ Φλέμινγκ, ο οποίος, ενώ έκανε πειράματα με βακτήρια, πρόσεξε ότι σεμια καλλιέργεια τα βακτήρια δεν αναπτύχθηκαν σε ένα μέρος όπου αναπτύχθηκε μια "μούχλα". Η παρατήρηση αυτή του κίνησε το ενδιαφέρον. Ερεύνησε με μεγάλη προσοχή τον μύκητα αυτό. Τα σπόριά του ήταν τοποθετημένα με τέτοιο τρόπο, ώστε έδιναν την εντύπωση πινέλου και έτσι ο μύκητας ονομάστηκε Penicillium.
Οι μύκητες αρχικά υπάγονταν στο βασίλειο των φυτών. Αναδείχθηκαν ως ξεχωριστό βασίλειο το 1969 από τον Whittaker[1]. Οι μύκητες διακρίνονται βασικά σε δύο μεγάλες κατηγορίες, τους ζυμομύκητες και τους υφομύκητες. Οι ζυμομύκητες είναι σφαιρικοί ή ελλειψοειδείς σχηματισμοί πουαναπαράγονταιδιαεκβλαστήσεωνσε ειδικά θρεπτικά υλικά. Αντίθετα, οι υφομύκητες ή νηματοειδείς μύκητες, αποτελούνται από κυλινδρικούς σχηματισμούς, τις υφές, που μεγαλώνουν με διακλαδώσεις και επιμηκύνσεις σχηματίζοντας χνουδωτές αποικίες. Μια άλλη κατηγορία μυκήτων, οι καλούμενοι δίμορφοι μύκητες, αναπτύσσονται στον ξενιστή ως ζυμομύκητες, ενώ σε θερμοκρασία περιβάλλοντος λαμβάνουν τη μορφή υφομυκήτων.
