Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν.Μπορείτε να βοηθήσετε προσθέτοντας την κατάλληλη τεκμηρίωση. Υλικό που είναι ατεκμηρίωτο μπορεί να αμφισβητηθεί καινα αφαιρεθεί. Η σήμανση τοποθετήθηκε στις 17/07/2015.
Η οικογένειά του ήταν μια από τις πιο εύπορες στηΦρανκφούρτηκαιτου πρόσφερε πολλές δυνατότητες μόρφωσης. Στην ηλικία των 15 ετών έγραψε τα πρώτα τουποιήματα, τα οποία στη συνέχεια κατέστρεψε. Το 1765 ξεκίνησε σπουδές ΝομικήςστηΛειψία κατόπιν επιθυμίας του πατέρα του. Παράλληλα με τις σπουδές του, ασχολήθηκε με τις εικαστικές τέχνες. Στη Λειψία ήρθε σε επαφή μετο έντονο ελληνικό στοιχείο της πόλης. Ως φίλος τωνΕλλήνωνκαι της Ελλάδας, αφιέρωσε πολλά έργα τουστηνελληνική αρχαιότητα.[1]
Το 1769 αρρώστησε και επέστρεψε στη Φρανκφούρτη. Την ίδια περίοδο άρχισε να ανακαλύπτει μέσα τουκαιτον ήρωά του, Γιόχαν Φάουστ. Το 1770 ολοκλήρωσε τις σπουδές Νομικής και παράλληλα παρακολούθησε μαθήματα Ιατρικής, ΧημείαςκαιΒοτανικής. Επέστρεψε στη Φρανκφούρτη και ασχολήθηκε μετη δικηγορία. Το 1774, συγκλονισμένος από τηναυτοκτονία ενός φίλου του, έγραψε Τα πάθη του νεαρού Βέρθερου, ένα μυθιστόρημα που λάτρεψε οΝαπολέων Βοναπάρτηςκαι έγινε λάβαρο του ηθικού και πνευματικού κινήματος Θύελλα και ορμή. ΗΒαϊμάρη υπήρξε σημαντικός σταθμός στη σταδιοδρομία του Γκαίτε, καθώς είχε αναλάβει εκεί καθήκοντα υπουργού του δούκα της. Ένα από τα σημαντικότερα έργα του Γκαίτε είναι τοΤαξίδι στην Ιταλία, το οποίο έγραψε κατά τη διαμονή τουστη νότια Ιταλία. Μέχρι το 1805 είχε στενή επαφή και φιλία μετονΣίλλερκαιμια βαθιά φιλία αναπτύχθηκε μεταξύ τους.
Το 1806 νυμφεύτηκε την Κριστιάνε Βούλπιους, μετην οποία είχε ένα γιο από το 25 Δεκεμβρίου του 1789, τον Άουγκουστ φον Γκαίτε,[2]τον οποίο γαλούχησε μετα φιλελληνικά του ιδεώδη καιο οποίος αργότερα παντρεύτηκε την επίσης φιλελληνίδα Οττιλί φον Πόγκβις.[3]
ΟΦάουστ, το έργο ζωής του, ολοκληρώθηκε μετον δεύτερο τόμο έναν χρόνο πριν από τον θάνατό του, το 1832 στη Βαϊμάρη. Οι τελευταίες του λέξεις ήταν: "Φως, περισσότερο φως" (στα γερμανικά: "Mehr Licht!").[4][5]
Βαροπούλου, Ελένη: «Ζωγραφική, μεταμόρφωση, παντομίμα στομονόδραμαProserpinaτου Γιόχαν Βόλφγκανγκ φον Γκαίτε», στο: ΣΤΕΦΑΝΟΣ Τιμητική Προσφορά στον Bάλτερ Πούχνερ. Επιμέλεια Ιωσήφ Βιβιλάκης, Αθήνα: Τμήμα Θεατρικών Σπουδών, εκδ. Ergo (2007), σελ. 159-165.
Κανελλόπουλος, Παναγιώτης: Ιστορία του Ευρωπαϊκού Πνεύματος, τόμ. Α΄, εκδ. «Οι φίλοι του Βιβλίου», χ.χ., σελ. 473-493
Κεντρωτής, Γιώργος: «Το καλό καιτο κακό στον Φάουστ του Γκαίτε», περιοδικό Διαβάζω, τ. 154 (1986), σελ. 27-35.
Λάμπρου, Θανάσης: Κάτω απ' τον ανοιχτό ουρανό: Εισαγωγή στον Γκαίτε — Η τραγωδία του «Φάουστ» — Η αγαλλιαστική περιπλάνηση του Βίλχελμ Μάιστερ, εκδ. Περισπωμένη, Αθήνα (2014), ISBN 978-618-80542-1-9
↑ΤοΚαι εγώ στην Αρκαδία παρερμηνεύτηκε αργότερα ως άγνοια της Ελλάδας, καθώς ποτέ δεν είχε επισκεφτεί την Αρκαδία. Αυτό όμως δεν έχει καμία σημασία, διότι η Αρκαδία είχε εντελώς διαφορετική έννοια για τους ποιητές και καλλιτέχνες της εποχής της Αναγέννησης καιτου Μπαρόκ. Συμβόλιζε έναν εξιδανικευμένο τρόπο ζωής, όπου οι άνθρωποι ζουν απλά ως βοσκοί σε αρμονία μετη φύση και αφιερώνουν τον χρόνο τους στην ποίηση, τη μουσική, τον έρωτα, την ανεμελιά. Ο φανταστικός τόπος αυτός τοποθετείται στην ελληνική Αρκαδία. Η ανωτέρω φράση απαντάται για πρώτη φορά στα λατινικά σε έναν ζωγραφικό πίνακα του Ιταλού ζωγράφου μπαρόκ, Γκουερτσίνο, με τίτλο Et in Arcadia Ego.
.jpg)
