Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Makary , gr. Μακάριος, Makarios – patriarcha Konstantynopola w latach 1376–1379 i 1390–1391.
12 sierpnia 1376 r. syn cesarza Jana V Paleologa , Andronik , przy pomocy Wenecjan i Turków, po 32-dniowym oblężeniu, wkroczył do Konstantynopola . Ojca i brata kazał wtrącić do więzienia. Usunął patriarchę Filoteusza Kokkina , a na jego miejsce osadził na tronie patriarszym Makarego[1] . 18 października 1377 r. Makary koronował Andronika IV i jego syna Jana VII na cesarzy[2] . Jan V i Manuel II przy pomocy Wenecjan zbiegli z więzienia i 1 lipca 1379 r., dzięki poparciu Turków wkroczyli do stolicy[1] . Makary ustąpił Nilowi Kerameusowi [3]
14 kwietnia 1376 Jan VII przy pomocy Turków ponownie zajął stolicę i zasiadł na tronie cesarskim. Po objęciu władzy zdeponował patriarchę Antoniego IV i powołał na jego miejsce Makarego. Jan VII utrzymał się w mieście do 17 września 1390 r., Makary na stolicy patriarszej do 1391 r.[1] [3]
J. Bonarek , T. Czekalski, S. Sprawski , S. Turlej : Historia Grecji . Kraków: Wydawnictwo Literackie, 2005. ISBN 83-08-03816-6 . Brak numerów stron w książce
Venance Grumel, Traité d'études byzantines , « La Chronologie I. », Presses universitaires de France, Paryż, 1958, s. 437.
Donald Nicol: Les derniers siècles de Byzance . Paryż: éditions Texto, 2008. Brak numerów stron w książce
G. Ostrogorski : Dzieje Bizancjum . Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 2008. ISBN 978-83-01-15268-0 . Brak numerów stron w książce
Do 1204
W Nicei 1204–1261
1261–1453
Po 1453
Gennadiusz II Scholar (1453–1456, 1458, 1462–1463, 1464)
Izydor II Ksantopulos (1456–1457)
Sofroniusz I Syropulos (1463–1464)
Joazaf (1464, 1464–1466)
Marek II Ksylokarawes (1466)
Symeon I z Trapezuntu (1466, 1471–1474, 1481–1486)
Dionizy I (1466–1471, 1489–1491)
Rafał I (1475–1476)
Maksym III Manasses (1476–1481)
Nefon II (1486–1488, 1497–1498, 1502)
Maksym IV (1491–1497)
Joachim I (1498–1502, 1504)
Pachomiusz I (1503–1504, 1504–1513)
Teolept I (1513–1522)
Jeremiasz I (1522–1546)
Joannik I (1524–1525)
Dionizy II (1546–1555)
Joazaf II (1555–1556)
Metrofan III (1565–1572, 1579–1580)
Jeremiasz II Tranos (1572–1579, 1580–1584, 1587–1595)
Pachomiusz II (1584–1585)
Teolept II (1585–1586)
Mateusz II (1596, 1598–1602, 1603)
Gabriel I (1596)
Teofan I Karikes (1596–1597)
Melecjusz I Pegas (1597–1598, 1601)
Neofit II (1602–1603, 1607–1612)
Rafał II (1603–1607)
Tymoteusz II (1612–1620)
Cyryl I Lukaris (1612, 1620–1623, 1623–1635, 1637–1638)
Grzegorz IV z Amasei (1623)
Antym II (1623)
Cyryl II Kontares (1633, 1635–1636, 1638–1639)
Atanazy III Patelaros (1634)
Neofit III Nicejski (1636–1637)
Parteniusz I (1639–1644)
Parteniusz II (1644–1646, 1648–1651)
Joannik II (1646–1648, 1651–1656)
Cyryl III (1652, 1654)
Paisjusz I (1652–1655)
Parteniusz III (1656–1657)
Gabriel II (1657)
Parteniusz IV (1657–1662, 1665–1667, 1671, 1675–1676, 1684–1685)
Dionizy III (1662–1665)
Klemens (1667)
Metody III (1668–1671)
Dionizy IV Muzułmanin (1671–1673, 1676–1679, 1682–1684, 1686–1687, 1693–1694)
Gerazym II (1673–1674)
Atanazy IV (1679)
Jakub (1679–1682, 1685–1688)
Kallinik II (1688, 1689–1693, 1694–1702)
Neofit IV (1688)
Gabriel III (1702–1707)
Neofit V (1707)
Cyprian I (1707–1709, 1713–1714)
Atanazy V (1709–1711)
Cyryl IV (1711–1713)
Kosma III (1714–1716)
Jeremiasz III (1716–1726, 1732–1733)
Paisjusz II (1726–1732, 1740–1743, 1744–1748)
Serafim I (1733–1734)
Neofit VI (1734–1740, 1743–1744)
Cyryl V (1748–1751, 1752–1757)
Kallinik III (1757)
Serafim II (1757–1761)
Joannik III (1761–1763)
Samuel I Chaceres (1763–1768, 1773–1774)
Melecjusz II (1768–1769)
Teodozjusz I (1769–1773)
Sofroniusz II (1774–1780)
Gabriel IV (1780–1785)
Prokopiusz I (1785–1789)
Neofit VII (1789–1794, 1798–1801)
Gerazym III (1794–1797)
Grzegorz V (1797–1798, 1806–1808, 1818–1821)
Kallinik IV (1801–1806, 1808–1809)
Jeremiasz IV (1809–1813)
Cyryl VI (1813–1818)
Eugeniusz II (1821–1822)
Antym III (1822–1824)
Chryzant I (1824–1826)
Agatangel (1826–1830)
Konstancjusz I (1830–1834)
Konstancjusz II (1834–1835)
Grzegorz VI (1835–1840, 1867–1871)
Antym IV (1840–1841, 1848–1852)
Antym V (1841–1842)
German IV (1842–1845, 1852–1853)
Melecjusz III (1845)
Antym VI (1845–1848, 1853–1855, 1871–1873)
Cyryl VII (1855–1860)
Joachim II (1860–1863, 1873–1878)
Sofroniusz III (1863–1866)
Joachim III (1878–1884, 1901–1912)
Joachim IV (1884–1886)
Dionizy V (1887–1891)
Neofit VIII (1891–1894)
Antym VII (1895–1897)
Konstantyn V (1897–1901)
German V (1913–1918)
Melecjusz IV Metaksakis (1921–1923)
Grzegorz VII (1923–1924)
Konstantyn VI (1924–1925)
Bazyli III (1925–1929)
Focjusz II (1929–1935)
Beniamin (1936–1946)
Maksym V (1946–1948)
Atenagoras I (1948–1972)
Dymitr I (1972–1991)
Bartłomiej I (od 1991)