Η εκτυπώσιμη έκδοση δεν υποστηρίζεται πλέον και μπορεί να έχει σφάλματα μορφοποίησης. Παρακαλούμε ενημερώστε τους σελιδοδείκτες του περιηγητή σας και παρακαλούμε χρησιμοποιήστε εναλλακτικά την προεπιλεγμένη λειτουργία εκτύπωσης του περιηγητή σας.
Ηκαλλιτεχνική κολύμβηση[1] (το όνομα που εγκρίθηκε από τηFINAτο 2017, το προηγούμενο όνομα ήταν συγχρονισμένη κολύμβηση) είναι άθληματουυγρού στίβου. Συμπεριλήφθηκε στο πρόγραμμα των αγώνων μόλις το 1973. Έχει τρία αγωνίσματα, το ατομικό (σόλο), το ντουέτο (ζεύγος) καιτο ομαδικό.
Παραδοσιακά, το άθλημα ήταν αποκλειστικά για γυναίκες, ανκαιτα τελευταία χρόνια δημιουργήθηκε ένα ισχυρό κίνημα γιανα γίνει και άθλημα των αντρών, που τελικώς βρήκε ανταπόκριση και πρόσφατα έχουν αρχίσει να λαμβάνουν χώρα και τέτοιες διοργανώσεις, όπως καιμε ντουέτα άντρας / γυναίκα. Στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2024θα υπάρχει για πρώτη φορά σε Ολυμπιάδα η δυνατότητα συμμετοχής ανδρών στο ομαδικό αγώνισμα, μετην εκάστοτε ομάδα να έχει το δικαίωμα να εκπροσωπείται το πολύ από δύο άνδρες.
Η καλλιτεχνική κολύμβηση είναι ένα είδος επίδειξης μέσα στο νερό, στο οποίο οι αθλήτριες κρίνονται γιατην εκτέλεση ορισμένων κολυμβητικών κινήσεων και μορφών που έχουν εγκριθεί από τις αρμόδιες αθλητικές αρχές. Οι αθλήτριες βαθμολογούνται, με θεωρητικό μέγιστο το 100, γιατην εκτέλεση μιας σειράς από φιγούρες καιγια ένα τυπικό κολυμβητικό πρόγραμμα που γίνεται μετη συνοδεία μουσικής. Η καλλιτεχνική κολύμβηση είναι ένα από ταπιο χαριτωμένα και κομψά και ελκυστικά για τους θεατές αθλήματα, αλλά ταυτόχρονα και από τα πλέον δύσκολα και απαιτητικά αθλήματα. Γιανα εξασκηθεί αυτό το άθλημα, είναι απαραίτητη όχι μόνο αντοχή, αλλά και ευελιξία και εξαιρετικός έλεγχος της αναπνοής, καιοι αθλήτριες να έχουν αίσθηση του ρυθμού, καθώς και στερεοσκοπική αίσθηση του χώρου. Μεγάλο μέρος των κινήσεων και μορφών, που είναι φιγούρες, άλματα και στροφές, εκτελείται υποβρύχια και μάλιστα η πλειοψηφία κατακόρυφα ανάποδα υποβρύχια. Κατά συνέπεια, είναι τεχνικά οπιο δύσκολος τύπος κολύμβησης.
Ιστορία
Αρχικά γνωστό ως μπαλέτο νερού, η συγχρονισμένη / καλλιτεχνική κολύμβηση ξεκίνησε ως δημοφιλής ψυχαγωγία στονΚαναδάτη δεκαετία του 1920. Σύντομα, τη δεκαετία του 1930, εξαπλώθηκε στις Ηνωμένες Πολιτείες, επίσης ως δημοφιλής ψυχαγωγία.
Η καλλιτεχνική κολύμβηση, όπως τη γνωρίζουμε σήμερα, ξεκίνησε στην Παγκόσμια Έκθεση του 1934 στοΣικάγο, όταν η Cay Curtiss έβαλε τα κορίτσια της να κολυμπήσουν με μουσική καινα κάνουν φιγούρες. Οι πρώτες παραστάσεις επίδειξης στην καλλιτεχνική κολύμβηση εμφανίστηκαν στους Ολυμπιακούς Αγώνες το 1948και παρέμειναν σε αυτή την ιδιότητα για είκοσι χρόνια. Ανκαι προσέλκυσε από τις πρώτες δεκαετίες το ενδιαφέρον του κοινού, δεν αναπτύχθηκε όμως σαν οργανωμένο σπορ παρά μόνο μετά το 1950. Την ίδια εποχή, το άθλημα έγινε δημοφιλές καιστηνΕυρώπη, ειδικά όταν η Αμερικανίδα σταρτουΧόλυγουντΈστερ Ουίλιαμς εμφανίστηκε ως μπαλαρίνα κολύμβησης σε πολλά μεταπολεμικά μιούζικαλ. Αναγνωρίστηκε από τηFINA, τη διεθνή ομοσπονδία κολύμβησης, το 1956. Το πρώτο παγκόσμιο πρωτάθλημα έγινε το 1973.
Τελικώς, μόλις το 1984, στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Λος Άντζελες, έλαβαν το καθεστώς ενός πλήρους ολυμπιακού αθλήματος. Στις πρώτες 3 διοργανώσεις, είχε 2 αγωνίσματα, το ατομικό (σόλο) καιτο ντουέτο (ζεύγος). Αποκλειστικά όμως στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1996στηνΑτλάντα, αμφότερα καταργήθηκαν και αντικαταστάθηκαν από ομαδικούς διαγωνισμούς. Στη συνέχεια όμως, από τους επόμενους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2000στοΣίδνεϊ επανήλθαν τα ντουέτα. Έκτοτε, στους Ολυμπιακούς Αγώνες λαμβάνουν χώρα το ντουέτο (ζεύγος) καιτο ομαδικό.
Μέχρι και τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1996, οιΗνωμένες ΠολιτείεςκαιοΚαναδάς ήταν οι κυρίαρχες χώρες του αγωνίσματος που διεκδικούσαν την πρωτιά (με συνήθη τρίτη τηνΙαπωνία), αλλά από το παγκόσμιο πρωτάθλημα του 1998 και μετά, ηΡωσία (ενώ προηγουμένως δεν είχε κερδίσει κανένα ολυμπιακό μετάλλιο) έκανε ξαφνικά ένα εντυπωσιακό άλμα απόδοσης και κυριάρχησε ολοκληρωτικά, και μάλιστα δεν έχει χάσει ποτέ ούτε ένα χρυσό μετάλλιοσε όλες τις Ολυμπιάδες από το 2000 έως το 2020! Ιδιαίτερα δυνατές είναι, επίσης, ηΚίνα, ηΟυκρανία, ηΙαπωνία, ηΑυστρία, ηΙσπανίακαιστα νεότερα χρόνια καιηΕλλάδα, ενώ ισχυρή παρουσία στο αγώνισμα έχουν καιηΙταλία, ηΟλλανδία, ηΕλβετία, ηΓερμανία, ηΓαλλίακαιηΒραζιλία.
Ειδικότερα στηνΕλλάδα, το αγώνισμα άρχισε να γίνεται γνωστό καινα κερδίζει τα νέα κορίτσια στις αρχές της δεκαετίας του 1990μετην Χριστίνα Θαλασσινίδου, η οποία ήρθε από την πρώην Σοβιετική Ένωση, αγωνίστηκε γιατην Ελλάδα και έφερε μετάλλια σε ευρωπαϊκό επίπεδο. Γενικότερα, επίσης, έβαλε τις βάσεις γιανα αναπτυχθεί το άθλημα στη χώρα.
Κανονισμοί
Στις εθνικές και διεθνείς συναντήσεις ηπισίνα πρέπει να είναι τετράγωνη, με ελάχιστο μήκος πλευράς 12 μέτρα. Το βάθος της πρέπει να είναι τουλάχιστον τρία μέτρα για τις φιγούρες και 1,7 μέτρα γιατο τυπικό πρόγραμμα. Η ελάχιστη θερμοκρασία της πισίνας πρέπει να είναι 24 βαθμοί Κελσίου.
Οι διοργανωτές των αγώνων είναι υποχρεωμένοι να έχουν τα κατάλληλα μηχανήματα γιατην αναπαραγωγή της μουσικής που επιθυμούν οι αθλήτριες. Σε αυτά περιλαμβάνονται και υποβρύχια ηχεία, γνωστά ως υδρόφωνα, που τηρούν τους κανόνες ασφάλειας. Για τις υποχρεωτικές φιγούρες, οι αθλήτριες πρέπει να φοράνε μαύρο μαγιό με άσπρο σκουφάκι, όπως στη διπλανή φωτογραφία. Γιατο τυπικό κολυμβητικό πρόγραμμα, μπορούν να φορέσουν οποιοδήποτε μαγιό θεωρείται κατάλληλο.
Οι ελάχιστες ανάγκες σε διεθνείς συναντήσεις είναι ένας διαιτητήςπου επιβλέπει τα αγωνίσματα, διορίζει και κατευθύνει τους υπόλοιπους κριτές, δίνει το σύνθημα γιατην έναρξη των αγωνισμάτων, επιβάλλει ποινές και εγκρίνει τη βαθμολογία. Υπάρχουν μια ή δυο ή τρεις ομάδες από πέντε ή επτά κριτές που βαθμολογούν τις κολυμβήτριες και ένας βοηθός του διαιτητή σε κάθε ομάδα κριτών, αρμόδιος για τις υποχρεωτικές φιγούρες. Τρεις βαθμολογητές σε κάθε ομάδα κριτών, καταχωρούν τη βαθμολογία των κριτών και υπολογίζουν τις συνολικές επιτυχίες των αθλητριών. Τέλος, υπάρχει και ένας αρμόδιος με βοηθούς για τις υποχρεωτικές φιγούρες, που βεβαιώνει ότι οι αθλήτριες βρίσκονται στη σωστή θέση της αφετηρίας τη στιγμή που πρέπει, ένας ελεγκτής της μουσικής καιδυο χρονομέτρες γιατον κανονικό χρόνο του προγράμματος.