Η Κέλερ είχε κάνει πολλά ταξίδια και ήταν ειλικρινής στις πεποιθήσεις της. Μέλος του Σοσιαλιστικού Κόμματος της Αμερικής καιτων Βιομηχανικών Εργαζομένων του Κόσμου, αγωνίστηκε γιατην ψήφο των γυναικών, τα εργασιακά δικαιώματα, τονσοσιαλισμό, τον αντιμιλιταρισμό και άλλα παρόμοια αιτήματα.
ΗΈλεν Άνταμς Κέλερ γεννήθηκε στις 27 Ιουνίου 1880 στην Τασκούμπια της Αλαμπάμα. [17]Η οικογένειά της ζούσε σε ένα σπίτι, το Ivy Green, [16]πουο παππούς της Έλεν είχε χτίσει δεκαετίες νωρίτερα. [18] Είχε τέσσερα αδέλφια: τη Μίλντρεντ Κάμπελ Κέλερ καιτον Φίλιπς Μπρουκς Κέλερ, καθώς και δύο μεγαλύτερα αδέλφια από τον προηγούμενο γάμο του πατέρα της, τον Τζέιμς ΜακΝτόναλντ Κέλερ καιτον Γουίλιαμ Σίμπσον Κέλερ. [19][20]
Ο πατέρας της, Άρθουρ Χ. Κέλερ (1836-1896), [21] πέρασε πολλά χρόνια δουλεύοντας ως εκδότης της εφημερίδας Tuscumbia North Alabamian και είχε υπηρετήσει ως καπετάνιος στον Συνομοσπονδιακό Στρατό. [22][18]Η μητέρα της, Κάθριν Έβερετ Άνταμς Κέλερ (1856–1921), γνωστή ως «Κέιτ», [23] ήταν η κόρη του Τσάρλς Άνταμς, ομόσπονδου στρατηγού. Ένας από τους Ελβετούς προγόνους της Έλεν ήταν καιο πρώτος δάσκαλος κωφών που υπήρξε στηΖυρίχη. Η Κέλερ ανέφερε αυτήν την ειρωνεία στην πρώτη αυτοβιογραφία της, δηλώνοντας ότι «δεν υπάρχει βασιλιάς πουδεν έχει έναν σκλάβο ανάμεσα στην οικογένεια του, καιδεν υπάρχει σκλάβος πουναμην έχει έναν βασιλιά ανάμεσα στην οικογένεια του». [24]
Σε ηλικία 19 μηνών, η Κέλερ εμφάνισε μια άγνωστη ασθένεια που περιγράφεται από τους γιατρούς ως «οξεία συμφόρηση του στομάχου καιτου εγκεφάλου», [25]που μπορεί κοινώς να ήταν οστρακιά ή μηνιγγίτιδα. Η ασθένεια την άφησε κωφήκαιτυφλή. Έζησε, όπως θυμόταν στην αυτοβιογραφία της, «στη θάλασσα σεμια πυκνή ομίχλη». [26]
Εκείνη την εποχή, η Κέλερ μπορούσε να επικοινωνεί κάπως μετη Μάρθα Ουάσιγκτον, τη δύο χρόνια μεγαλύτερη κόρη του οικογενειακού μάγειρα, η οποία κατανοούσε τα σημάδια της. Μέχρι την ηλικία των επτά, η Κέλερ είχε αναπτύξει περισσότερα από 60 σημάδια γιανα επικοινωνεί μετην οικογένειά της και μπορούσε να διακρίνει το ποιος ερχόταν προς το μέρος της από τη δόνηση των βημάτων του. [27]
Το 1886, η μητέρα της Κέλερ, εμπνευσμένη από μία αναφορά τουΚαρόλου Ντίκενςστο βιβλίο τουΑμερικανικές σημειώσειςγιατην επιτυχή εκπαίδευση μιας άλλης κωφής και τυφλής γυναίκας, της Λόρας Μπρίντγκμαν, έστειλε τη νεαρή Κέλερ, συνοδευόμενη από τον πατέρα της, να αναζητήσει τον Τζούλιαν Τσίσολμ, έναν γιατρό που εξέταζε τα μάτια, τα αυτιά, τις μύτες και τους λαιμούς των ανθρώπων στηΒαλτιμόρητουΜέριλαντ, γιανα της δώσει συμβουλές. [28][18]
Ο Τσίσολμ παρέπεμψε τους Κέλερ στονΑλεξάντερ Γκράχαμ Μπελ, ο οποίος εργαζόταν με κωφά παιδιά εκείνη την εποχή. ΟΜπελ τους συμβούλεψε να επικοινωνήσουν μετο Ινστιτούτο Πέρκινς για τυφλούς, το οποίο τότε βρισκόταν στη Νότια Βοστώνη. Ο Μιχαήλ Ανάγνος, διευθυντής του σχολείου, ζήτησε από μια 20χρονη απόφοιτη του σχολείου, την Άννι Σάλιβαν, η οποία είχε καιη ίδια κάποια προβλήματα όρασης, να γίνει η δασκάλα της Κέλερ. Αυτή ήταν η αρχή μιας σχέσης σχεδόν 50 ετών κατά τη διάρκεια της οποίας η Σάλιβαν έγινε πιστή σύντροφος στο πλευρό της Κέλερ. [29]
Η Σάλιβαν έφτασε στο σπίτι της Κέλερ στις 5 Μαρτίου 1887, μια μέρα πουη Κέλερ θα θυμόταν για πάντα ως τα γενέθλια της ψυχής της. [26]Η Σάλιβαν άρχισε αμέσως να διδάσκει στην Έλεν να επικοινωνεί γράφοντας λέξεις στο χέρι της, ξεκινώντας από το "d-o-l-l (κ-ο-ύ-κ-λ-α)" με αφορμή την κούκλα που έδωσε στην Κέλερ ως δώρο. Η Κέλερ ήταν απογοητευμένη, αρχικά, επειδή δεν καταλάβαινε ότι κάθε αντικείμενο είχε μια λέξη που ταυτίζεται μαζί τουμε μοναδικό τρόπο. Όταν η Σάλιβαν προσπαθούσε να διδάξει στην Κέλερ τη λέξη κούπα, η Κέλερ απογοητεύτηκε τόσο πολύ που έσπασε την κούπα. Αλλά σύντομα άρχισε να μιμείται τις χειρονομίες της Σάλιβαν. "Δεν ήξερα ότι γράφω μια λέξη ή ακόμα και ότι υπήρχαν λέξεις", θυμάται η Κέλερ. «Απλά την μιμούμουν μετα δάχτυλα μου, σαν μαϊμού». [26]
Η Κέλερ συνειδητοποίησε την έννοια των λέξεων ένα μήνα αργότερα όταν κατάλαβε έκπληκτη ότι οι κινήσεις που έκανε η δασκάλα της στην παλάμη του χεριού της, ενώ έτρεχε δροσερό νερό πάνω από το άλλο της χέρι, συμβόλιζε την ιδέα του "νερού". Γράφοντας την αυτοβιογραφία της, με τίτλο Η ιστορία της ζωής μου, η Κέλερ θυμήθηκε τη στιγμή: «Στάθηκα ακίνητη, όλη μουη προσοχή επικεντρώθηκε στις κινήσεις των δακτύλων της. Ξαφνικά ένιωσα τη θύμηση κάτι ξεχασμένου από καιρό - κι έπειτα μία συγκίνηση, καιμε κάποιο τρόπο, το μυστήριο της γλώσσας μου αποκαλύφθηκε. Το ήξερα τότε ότι το νερό σήμαινε το υπέροχο δροσερό "κάτι" που ρέει πάνω από το χέρι μου. Η ζωντανή αυτή λέξη ξύπνησε την ψυχή μου, της έδωσε φως, ελπίδα, την απελευθέρωσε!" [26]Η Κέλερ στη συνέχεια εξάντλησε τη Σάλιβαν, αφού άρχισε να ζητάει να μάθει τα ονόματα όλων των άλλων οικείων αντικειμένων στον κόσμο της.
Η Έλεν Κέλερ θεωρούνταν απομονωμένη, αλλά είχε αρκετή επαφή μετον έξω κόσμο. Ήταν σε θέση να απολαύσει τημουσική αισθανόμενη τονρυθμόκαι κατάφερνε να έχει μια ισχυρή σχέση μεταζώα μέσω της αφής. Καθυστέρησε να μάθει τιθαπει γλώσσα, αλλά αυτό δεντην εμπόδισε από τονα έχει φωνή. [30]
Τον Μάιο του 1888, η Κέλερ άρχισε να παρακολουθεί το Ινστιτούτο Πέρκινς για τυφλούς. Το 1894, η Κέλερ καιη Σάλιβαν μετακόμισαν στηΝέα Υόρκηγιανα παρακολουθήσουν το Wright-Humason School for the Deaf, ένα σχολείο για κωφούς. Το 1896, επέστρεψαν στηΜασαχουσέτη, καιη Κέλερ μπήκε στο The Cambridge School for Young Ladies προτού γίνει δεκτή, το 1900, στο Radcliffe College of Harvard University, [31] όπου ζούσε στο Briggs Hall. Ο θαυμαστής της, Μαρκ Τουέιν, την είχε γνωρίσει στον μεγιστάνα Χένρι Χουττλεστον Ρότζερς, ο οποίος, μετη σύζυγό του Άμπι, πλήρωσε γιατην εκπαίδευσή της. Το 1904, σε ηλικία 24 ετών, η Κέλερ αποφοίτησε ως μέλος της αδελφότητας ΦΒΚ[32] από το Radcliffe, και έγινε το πρώτο τυφλό άτομο που κέρδισε το πτυχίο Bachelor of Arts. Από τότε, διατήρησε αλληλογραφία μετον Αυστριακό φιλόσοφο και παιδαγωγό Βίλχελμ Ιεροσολύμων, ο οποίος ήταν από τους πρώτους που ανακάλυψε το λογοτεχνικό της ταλέντο.
Στις 22 Ιανουαρίου 1916, η Κέλερ καιη Σάλιβαν ταξίδεψαν στη μικρή πόλη Menomonie στο δυτικό Ουισκόνσινγιανα δώσουν μια διάλεξη στο Mabel Tainter Memorial Building. Λεπτομέρειες σχετικά μετην ομιλία της, δόθηκαν στην εβδομαδιαία εφημερίδα Dunn County News στις 22 Ιανουαρίου 1916:
"Ένα μήνυμα αισιοδοξίας, ελπίδας, καλής διάθεσης και αγάπης ήρθε στο Menomonie το Σάββατο - ένα μήνυμα πουθα θυμούνται για πολύ καιρό εκείνοι πουθα είναι αρκετά τυχεροί πουθατο έχουν λάβει. Αυτό το μήνυμα ήρθε μετην επίσκεψη της Έλεν Κέλερ και της δασκάλα της, κας Άννι Σάλιβαν, καιοι δύο είχαν τη δύναμη νατο μεταδώσουν το Σάββατο το βράδυ, σε ένα κοινό που γέμισε το Μνημείο. Το κορίτσι που θριάμβευσε τόσο πολύ για τις τρεις παθήσεις της, της τύφλωσης, της αδυναμίας να μιλήσει και της κώφωσης, έδωσε μια ομιλία μετα χείλη της γιατην «Ευτυχία», καιθα θυμάται για πάντα ως ένα κομμάτι εμπνευσμένης διδασκαλίας από εκείνους πουτο άκουσαν. [33]"
Η Έλεν Κέλερ το 1899 μετη διά βίου σύντροφο και δασκάλα της Άννα Σάλιβαν. Φωτογραφία που τραβήχτηκε από τονΑλεξάντερ Γκράχαμ Μπελστη σχολή School of Vocal Physiology and Mechanics of Speech.
Η Σάλιβαν έμεινε πιστή σύντροφος της Έλεν Κέλερ πολύ καιρό αφότου την δίδαξε. Η Σάλιβαν παντρεύτηκε τονΤζον Μέισι το 1905 και η υγεία της άρχισε να επιδεινώνεται γύρω στο 1914. Η Πόλυ Τόμπσον (20 Φεβρουαρίου 1885 - 21 Μαρτίου 1960 [34]) προσλήφθηκε γιανα φροντίζει το σπίτι της Κέλερ. Ήταν μια νεαρή γυναίκα από τηΣκωτίαπουδεν είχε καμία εμπειρία με κωφούς ή τυφλούς. Έγινε γραμματέας, και τελικά μόνιμη συντροφιά της Έλεν Κέλερ. [35]Η Κέλερ μετακόμισε στο Φόρεστ Χιλς της Νέας Υόρκης μαζί μετη Σάλιβαν καιτον Μέισι, και χρησιμοποίησε το σπίτι ως βάση για τις προσπάθειές της εκ μέρους του Αμερικανικού Ιδρύματος για Τυφλούς. [36] "Στα τριάντα της, η Έλεν είχε ερωτική σχέση, αρραβωνιάστηκε κρυφά και αψήφησε την δασκάλα της καιτην οικογένειά της προσπαθώντας νατο σκάσει μετον άντρα που αγαπούσε". [37] "Ήταν ο σοσιαλιστής Πίτερ Φάγκαν [18], ένας νεαρός δημοσιογράφος της εφημερίδας Μπόστον Χέραλντ, ο οποίος στάλθηκε στο σπίτι της Έλεν ως ιδιωτικός γραμματέας της όταν η διά βίου σύντροφος της, Άννα, αρρώστησε". Εκείνη την εποχή, ο πατέρας της είχε πεθάνει καιη Σάλιβαν ανάρρωνε στη Λίμνη Placid στοΠουέρτο Ρίκο. Η Κέλερ είχε μετακομίσει μετη μητέρα της στοΜοντγκόμερι της Αλαμπάμας. [18]
Η Άννα Σάλιβαν πέθανε το 1936, μετην Κέλερ να κρατά το χέρι της, [38] αφού είχε πέσει σε κώμα ως αποτέλεσμα στεφανιαίας θρόμβωσης. [39]Η Κέλερ καιη Τόμπσον μετακόμισαν στοΚονέκτικατ. Ταξίδεψαν σε όλο τον κόσμο και συγκέντρωσαν χρήματα για τους τυφλούς. Η Τόμπσον υπέστη εγκεφαλικό επεισόδιοτο 1957 από το οποίο δεν ανέκαμψε ποτέ πλήρως και πέθανε το 1960. Η Γουίνι Κορμπάλι, μια νοσοκόμα που προσλήφθηκε αρχικά γιατη φροντίδα της Τόμπσον το 1957, παρέμεινε δίπλα στη Κέλερ και μετά το θάνατο της Τόμπσον και έμεινε στο πλευρό της Κέλερ γιατο υπόλοιπο της ζωής της. [36]
Πορτρέτο της Έλεν Κέλερ, 1904. Λόγω του προεξέχοντος αριστερού ματιού, η Κέλερ φωτογραφούνταν συνήθως μετο προφίλ της.
Η Κέλερ έγινε διάσημη ομιλήτρια καισυγγραφέας. Την θυμούνται ως συνήγορογια άτομα με αναπηρίες, ανάμεσα σε πολλές άλλες δραστηριότητες με τις οποίες ασχολήθηκε. Η κοινότητα των κωφών επηρεάστηκε ευρέως από αυτήν. Ταξίδεψε σε είκοσι πέντε διαφορετικές χώρες παρέχοντας παρακινητικές ομιλίες σχετικά μετα δικαιώματα των κωφών. [40] Ήταν υπέρμαχος της γυναικείας ψήφου, ειρηνίστρια, ριζοσπαστική σοσιαλίστρια, υποστηρίκτρια των ελεγχόμενων γεννήσεων και αντίπαλος του τότε πρόεδρου τωνΗΠΑ, Γούντροου Ουίλσον. Το 1915, η Κέλερ καιο Τζορτζ Α. Κέσλερ ίδρυσαν τον οργανισμό Helen Keller International (HKI). Αυτός ο οργανισμός είναι αφιερωμένος στην έρευνα της όρασης, της υγείας και της διατροφής. Το 1916 έστειλε χρήματα στην Εθνική Ένωση γιατην Πρόοδο των Έγχρωμων Ατόμων (NAACP) ντροπιασμένη γιατημη χριστιανική μεταχείριση "έγχρωμων ανθρώπων" που συνέβαινε στηΝότια Αμερική. [18]Το 1920, βοήθησε στην ίδρυση της Αμερικανικής Ένωσης Πολιτικών Ελευθεριών (ACLU). Η Κέλερ ταξίδεψε σε περισσότερες από 40 χώρες μετην Σάλιβαν, κάνοντας πολλά ταξίδια στηνΙαπωνίακαι έγινε το αγαπημένο πρόσωπο του ιαπωνικού λαού. Η Κέλερ συναντήθηκε με κάθε πρόεδρο τωνΗΠΑ από τονΓκρόβερ Κλίβελαντ έως τονΛύντον Τζόνσονκαι ήταν φίλη με πολλές διάσημες προσωπικότητες, όπως οΑλεξάντερ Γκράχαμ Μπελ, οΤσάρλι ΤσάπλινκαιοΜαρκ Τουέιν. Η Κέλερ καιο Τουέιν θεωρήθηκαν καιοι δύο σημαντικοί πολιτικοί ριζοσπάστες της αριστεράς.
Η Κέλερ ήταν μέλος του Σοσιαλιστικού Κόμματος, διοργάνωσε εκστρατεία και έγραψε ενεργά υπέρ της εργατικής τάξης από το 1909 έως καιτο 1921. Πολλές από τις ομιλίες καιτα γραπτά της αφορούσαν το δικαίωμα ψήφου των γυναικών και τις επιπτώσεις του πολέμου. [41] Έκανε λογοθεραπείαγιανα ακούει καλύτερα τη φωνή της το κοινό. Υποστήριζε τον υποψήφιο του Σοσιαλιστικού Κόμματος Γιουτζήν Ντεμπςσε κάθε εκστρατεία του. Πριν διαβάσει το βιβλίο του Χένρι Τζορτζ, Progress and Poverty (Πρόοδος καιτη Φτώχεια), η Έλεν Κέλερ ήταν ήδη σοσιαλίστρια. [42] Αργότερα έγραψε στο πόρισμα της: "Στη φιλοσοφία του Χένρι Τζορτζ υπάρχει μια σπάνια ομορφιά και δύναμη καιμια υπέροχη πίστη στην ουσιαστική ευγένεια της ανθρώπινης φύσης". [43]
Η Κέλερ ισχυρίστηκε ότι οι αρθρογράφοι της εφημερίδας που είχαν επαινέσει το θάρρος καιτη νοημοσύνη της πριν εκφράσει τις σοσιαλιστικές απόψεις της, επέστησαν τώρα την προσοχή στις αναπηρίες της. Ο εκδότης της εφημερίδας Brooklyn Eagle έγραψε ότι τα «λάθη της ξεπήδησαν από τους έκδηλους περιορισμούς της ανάπτυξής της». Η Κέλερ απάντησε σε αυτόν τον συντάκτη, αναφέροντας ότι τον είχε συναντήσει πριν μάθει για τις πολιτικές της απόψεις:
"Εκείνη την εποχή τα κομπλιμέντα πουμου έκανε ήταν τόσο γενναιόδωρα που κοκκινίζω όταν τα θυμάμαι. Αλλά τώρα που υποστηρίζω τον σοσιαλισμό, υπενθυμίζει σε εμένα καιστο κοινό ότι είμαι τυφλή και κωφή και ιδιαίτερα υπεύθυνη για λάθη. Πρέπει να έχασα την νοημοσύνη μου από τότε πουτον γνώρισα. ... Ω, γελοίε! Είσαι κοινωνικά τυφλός και κωφός, αφού υπερασπίζεται ένα απαράδεκτο σύστημα, ένα σύστημα που είναι η αιτία πολλών κωφώσεων και τυφλώσεων που προσπαθούμε να αποτρέψουμε".[44]
Η Κέλερ έγραψε συνολικά 12 δημοσιευμένα βιβλία και διάφορα άρθρα.
Ένα από τα πρώτα έργα της, σε ηλικία 11 ετών, ήταν οFrost King (1891). Υπήρχαν ισχυρισμοί ότι αυτή η ιστορία είχε κλαπεί από τη Μάργκαρετ Κάνμπι, από το έργο της The Frost Fairies. Μια έρευνα γιατο θέμα αποκάλυψε ότι η Κέλερ μπορεί να είχε διαβάσει την ιστορία της Κάνμπι, αλλά την ξέχασε αργότερα, ενώ εκείνη παρέμεινε στο υποσυνείδητό της. [36]
Στην ηλικία 22 ετών, η Κέλερ δημοσίευσε την αυτοβιογραφία της, Η ιστορία της ζωής μου (1903) μετη βοήθεια της Σάλιβαν καιτου συζύγου της Σάλιβαν, Τον Μέισι. Αφηγείται την ιστορία της ζωής της έως την ηλικία των 21 ετών και γράφτηκε κατά τη διάρκεια της φοίτησης της στο κολέγιο.
Η Κέλερ έγραψε το βιβλίο "The World I Live In (Ο κόσμος πουζω)" το 1908, δίνοντας στους αναγνώστες μια εικόνα γιατο πώς ένιωθε γιατον κόσμο. [45]Μια σειρά από δοκίμια γιατον σοσιαλισμό μετον τίτλο "Out Of Dark (Έξω από το σκοτάδι)", δημοσιεύθηκε το 1913.
Όταν η Κέλερ ήταν νέα, η Άννα Σάλιβαν την παρουσίασε στονιερέαΦίλιπς Μπρουκς, ο οποίος της παρουσίασε τονΧριστιανισμό. Αργότερα, είπε: «Πάντα ήξερα ότι ήταν εκεί, αλλά δεν ήξερα το όνομά Του!» [46][47][48]
Η πνευματική της αυτοβιογραφία, με τίτλο "Η Θρησκεία μου", [48] δημοσιεύθηκε το 1927 και στη συνέχεια το 1994 αναθεωρήθηκε εκτενώς και επανεκδόθηκε μετον τίτλο "Φως στο σκοτάδι μου". Υποστηρίζει τις διδασκαλίες τουΕμάνουελ Σβέντενμποργκ, του χριστιανού θεολόγου και μυστικιστή που έδωσε μια διαφορετική πνευματική εξήγηση των διδασκαλιών της Βίβλουκαι ισχυρίστηκε ότι ηΔεύτερη ΠαρουσίατουΙησού Χριστού είχε ήδη πραγματοποιηθεί.
Η Κέλερ περιέγραψε τον πυρήνα της πίστης της σε αυτά τα λόγια:
"Όμως, στη διδασκαλία του Σβέντενμποργκ, η [Θεία Πρόνοια] φαίνεται να είναι η κυβέρνηση της Αγάπης και της Σοφίας του Θεού καιη δημιουργία των πάντων. Δεδομένου ότι η Ζωή Τουδεν μπορεί να είναι λιγότερη σε ένα ον από ότι σε ένα άλλο, ή η Αγάπη Τουνα εκδηλώνεται λιγότερο σε ένα πράγμα από ότι σε ένα άλλο, η Πρόνοια Του πρέπει να είναι παγκόσμια ... Έχει προσφέρει θρησκεία κάποιου είδους παντού καιδεν έχει σημασία σεποια φυλή ή θρησκεία ανήκει κάποιος αρκεί να είναι πιστός στα ιδανικά τουγιατη σωστή ζωή. [49]"
Η Κέλερ αφιέρωσε μεγάλο μέρος της μετέπειτα ζωής της στη συγκέντρωση χρημάτων γιατο Αμερικανικό Ίδρυμα Τυφλών. Πέθανε στον ύπνο της την 1η Ιουνίου 1968, στο σπίτι της, Arcan Ridge, που βρίσκεται στο Easton τουΚονέκτικατ, λίγες εβδομάδες πριν γίνει ογδόντα οκτώ ετών. Μια τελετή πραγματοποιήθηκε προς τιμήν της στον Εθνικό Καθεδρικό Ναό της Ουάσινγκτον, το σώμα της αποτεφρώθηκε καιη στάχτη της τοποθετήθηκε δίπλα στις συντρόφισσες της ζωής της, Άννα Σάλιβανκαι Πόλυ Τόμπσον. Θάφτηκε στον Εθνικό Καθεδρικό Ναό της Ουάσινγκτον στην Ουάσινγκτον. [50]
↑Servan-Schreiber, David· M.D.· Ph.D.· Servan-Schreiber, ContributorDavid· M.D.· Anticancer, Ph D. is the author of· Life, A. New Way of (4 Μαΐου 2012). «Helen Keller's Secret Love Life». HuffPost (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 17 Δεκεμβρίου 2020.
