ΤοΑλές (Γαλλικά: Alès) είναι κοινότητα στονομόΓκαρ, στην περιοχή της Οξιτανίας. Θεωρείται η «πρωτεύουσα» της περιοχής των Σεβέν [6]και είναι η έδρα μιας από τις δύο υπονομαρχίες του νομού.
Η κοινότητα Αλές βρίσκεται στο βορειοδυτικό τμήμα τουνομούΓκαρ,[9]στη διοικητική περιοχή Οξιτανία, στα νότια της Γαλλίας.
Είναι η μία από τις δύο υπονομαρχίες του νομού, η άλλη είναι η κοινότητα Λε Βιγκάν. Βρίσκεται 40 χιλιόμετρα βορειοδυτικά της Νιμ, πρωτεύουσας του νομού Γκαρ.
Έχει πληθυσμό 40.219 κατοίκους (2017)[7]καιη ευρύτερη αστική περιοχή της συγκεντρώνει 95.695 κατοίκους (2017).
Η κοινότητα Αλές είναι χτισμένη στην αριστερή όχθη του ποταμού Γκαρντόν και στους πρόποδες της οροσειράς Σεβέν, τμήματος τουΜασίφ Σαντράλ, κοντά στο Εθνικό Πάρκο των Σεβέν.
Η έκτασή της είναι 23,16 τετραγωνικά χιλιόμετρα καιτο υψόμετρο κυμαίνεται ανάμεσα στα 116 και 356 μέτρα.
Το κλίμα στο Αλές είναι μεσογειακό, δηλ. τύπος Csa σύμφωνα μετηνκλιματική ταξινόμηση Κέππεν. Οι εποχές είναι διακριτές, οι χειμώνες είναι ήπιοι και βροχεροί, καιτα καλοκαίρια ζεστά και ξηρά.
Οι ανασκαφές στο λόφο Ερμιτάζ έφεραν στο φως υπολείμματα γαλατικών οικισμών από τον 1ο αιώνα π.Χ., μεταξύ των οποίων ένα μωσαϊκό από την εποχή τουΙουλίου Καίσαρα (πρώτο μισό του 1ου αιώνα π.Χ.). Οι διαστάσεις του μωσαϊκού (35 τ.μ.) καιη ποιότητα των διακοσμήσεών του καθιστούν δυνατή την υπόθεση ότι το Αλές ήταν γαλατικό οχυρωμένο χωριό (oppidum), με μεγάλα πλεονεκτήματα από τη θέση τουστα σύνορα της ανεξάρτητης Γαλατίαςκαι της ρωμαϊκής επαρχίας της Ναρβωνικής Γαλατίαςγιατην άνθηση του εμπορίου.
Το Αλές θεωρείται ο σύγχρονος διάδοχος του ρωμαϊκού Αρίζιτουμ, όπου, περίπου το 570, οΣιγιβέρτος Α΄, βασιλιάς της Αυστρασίας, δημιούργησε επισκοπή. Στην εκστρατεία του εναντίον τωνΒησιγότθων, οΜεροβίγγειος βασιλιάς Θευδεβέρτος Α΄ (533–548) κατέκτησε μέρος της επικράτειας της Επισκοπής της Νιμ. Ο μετέπειτα διάδοχός του Σιγιβέρτος δημιούργησε τη νέα επισκοπή, αποτελούμενη από δεκαπέντε ενορίες στην περιοχή που ελέγχονταν από τους Φράγκουςκαι περιλάμβαναν μια σειρά από πόλεις στα βόρεια της οροσειράς των Σεβέν: Αλές, Λε Βιγκάν, Αρ, κλ. Η επισκοπή εξαφανίστηκε τον 8ο αιώνα μετην κατάκτηση ολόκληρης της Σεπτιμανίας από τους Φράγκους.
Μετά τοδιάταγμα της Νάντης, το Αλές ήταν ένα από ταασφαλή μέρηπου παραχωρήθηκαν στους Ουγενότους. ΟΛουδοβίκος ΙΓ' κατέλαβε την πόλη το 1629 και η Ειρήνη του Αλές, που υπογράφηκε στις 29 Ιουνίου του ίδιου έτους, κατέστειλε τα πολιτικά προνόμια των Προτεσταντών, ανκαι συνέχισε να εγγυάται την ανεκτικότητα.[10]
Κατόπιν αιτήματος τουΛουδοβίκου ΙΔ', δημιουργήθηκε και πάλι στο Αλές επισκοπή από τονΠάπα Ιννοκέντιο ΙΒ΄, το 1694. Ο μελλοντικός καρδινάλιος ντε Μπωσέ, βιογράφος τουΜποσσυέ, ήταν Επίσκοπος του Αλές από το 1784 έως το 1790. Μετά τηΓαλλική Επανάστασηη επισκοπή καταργήθηκε καιη επικράτειά της διαιρέθηκε μεταξύ της μητρόπολης της Αβινιόν και της μητρόπολης τουΜεντ.
Το Αλές ήταν ένα από τα λίκνα των ανθρακωρυχείων των Σεβέν από τα τέλη του 18ου αιώνα, την εποχή του Πιέρ-Φρανσουά Τυμπέφ, Γάλλου επιχειρηματία ο οποίος συνέβαλε στην ανάπτυξη των ανθρακωρυχείων των Σεβέν φέρνοντας τεχνικές καινοτομίες, και άλλων Γάλλων επιχειρηματιών άνθρακα.
Ο λόφος του Ερμιτάζ με ερείπια ενός γαλατο-ρωμαϊκού οχυρού. Με ένα άγαλμα της της Παναγίας, γνωστό ως «Η Παναγία των ανθρακωρύχων», προσφέρει μια μοναδική άποψη πάνω από την πόλη.
Το φρούριο τουΒωμπάν, κατασκευάστηκε το 1688 και δεσπόζει στην πόλη. Περιτριγυρισμένο από πάρκο, το καλοκαίρι είναι χώρος πολλών καλλιτεχνικών εκδηλώσεων.
Ο Βοτανικός κήπος του παλιού πύργου, πάρκο με μίνι γκολφκαι παιχνίδια για παιδιά.
Η αρένα Τεμπερά, κατασκευάστηκε το 1891.
Το Μουσείο ορυχείων είναι μια παλιά περιοχή εξόρυξης. Ανοιχτό στο κοινό από το 1985, παρουσιάζει τις δραστηριότητες της εξόρυξης άνθρακα της λεκάνης εξόρυξης του Αλές.[12]
Το παλιό επισκοπικό παλάτι, πλέον στεγάζει Τράπεζα.
Σχετικά πολυμέσα
.svg)
