Η ίδρυση της πόλης των Αθηνών χάνεται στην αχλύ του μύθου, καθώς είναι γενικά αποδεκτό ότι προϋπήρχε της Μυκηναϊκής Εποχής. To 1834 είναι έτος κατά το οποίο ανακηρύχθηκε σεπρωτεύουσα της Ελλάδας, αυξάνοντας έκτοτε ραγδαία τον πληθυσμό της και διαμορφώνοντας σταδιακά τα σημερινά της όρια. Ο δήμος περιλαμβάνει το κλεινόν Άστυ, γνωστό ως ιστορικό κέντρο, έξι περιφερειακές δημοτικές ενότητες και χωροθετείται στην καρδιά της ομώνυμης μητροπολιτικής περιοχής.
Η πόλη της Αθήνας φημίζεται γιατα ιστορικά της μνημεία, την οικονομική και πολιτική της δραστηριότητα, τον πολιτισμό καιτη φιλοξενία της, ενώ συνιστά δημοφιλή ευρωπαϊκό τουριστικό προορισμό καθ' όλη τη διάρκεια του χρόνου. Μετην εφαρμογή της διοικητικής διαίρεσης Καλλικράτηςτο2011 ουδεμία μεταβολή επήλθε στο δήμο.
Ο δήμος Αθηναίων είναι ένας από τους παλαιότερους δήμους της σύγχρονης Ελλάδας. Συστάθηκε για πρώτη φορά μετην διοικητική διαίρεση του 1833 και αποτέλεσε έναν από τους οκτώ δήμους στους οποίους διαιρέθηκε αρχικά ηεπαρχία Αττικής.[3]Το 1840 εντάχθηκε στον δήμο καιοδήμος Αμαρυσσίαςπου καταργήθηκε, οπότε ο δήμος Αθηναίων απέκτησε έκταση παρόμοια μετην έκταση του σημερινού πολεοδομικού συγκροτήματος της Αθήνας. Ο δήμος Αμαρυσσίας αποσπάστηκε ξανά από τον δήμο Αθηναίων το 1850 και επανεντάχθηκε το 1853.[4]
Το 1925 αρχίζουν οι πρώτες αποσπάσεις οικισμών από τον δήμο Αθηναίων. Αρχικά αποσπάστηκαν οι οικισμοί Καλλιθέα, Ηράκλειο, Μαρούσι, Νέα Λιόσια, Άγιος Ιωάννης Ρέντη, Μπραχάμι, Παλαιό Φάληρο, Χαλάνδρι, Κηφισιά και Μοσχάτο, οι οποίοι συγκρότησαν τις ομώνυμες κοινότητες. Επίσης αποσπάστηκαν οι οικισμοί Τζιτζιφιές που προσαρτήθηκε στηνΚοινότητα Νέου Φαλήρου, Αγία Βαρβάρα, Κατσιπόδι, Άγιος Κοσμάς και Γλυφάδα που προσαρτήθηκαν στην Κοινότητα Μπραχαμίου[5]καιΑγία Ελεούσαπου προσαρτήθηκε στην Κοινότητα Καλλιθέας.[6]
Μετά τηΜικρασιατική Καταστροφή εγκαθίστανται στην Αθήνα χιλιάδες οικογένειες Μικρασιατών. Ο πληθυσμός της Αθήνας διπλασιάστηκε ενώ δημιουργήθηκαν προσφυγικοί συνοικισμοί. Το 1928 αναγνωρίστηκαν στα όρια του τότε δήμου Αθηναίων οι οικισμοί Βύρωνας, Νέα Ιωνία, Νέα Σφαγεία, Ώμορφη ΕκκλησιάκαιΝέα Φιλαδέλφεια. Από αυτούς οι οικισμοί Βύρωνας, Νέα Ιωνία, Νέα Σφαγεία και Νέα Φιλαδέλφεια αποτέλεσαν ξεχωριστές κοινότητες το 1933. Επίσης την ίδια χρονιά αποσπάστηκαν οι οικισμοί Κουκουβάουνες, Καλογρέζα, Καισαριανή, Περιστέρι, Καματερό καιΥμηττόςπου συγκρότησαν τις ομώνυμες κοινότητες καθώς καιο οικισμός Πυριτιδοποιείον που αποτέλεσε έδρα της κοινότητας Αιγάλεω. Στην τελευταία κοινότητα εντάχθηκαν επίσης οι οικισμοί Νέες Κυδωνίες, Κτήμα Αλεξάνδρου Λούμη, Σκαραμαγκάς, Νέες Φώκιεςκαι Αγία Βαρβάρα, Αγία Ελεούσα , Σωτηράκι, Δαφνί καιΧαϊδάρι. Τελευταία απόσπαση οικισμού από το Δήμο Αθηναίων ήταν αυτή του Γαλατσίου, που απετέλεσε ξεχωριστή κοινότητα το 1954.[6]
*Ανατρεπτική Συμμαχία γιατην Αθήνα Ανταρσία στις Γειτονιές της Αθήνας Αντικαπιταλιστική Ανατροπή στην Αθήνα / Ανταρσία σε Κυβέρνηση-Ε.Ε.-Κεφάλαιο-Ανυπότακτη Πόλη και Συνεργαζόμενοι/ες Αγωνιστές/τριες