Οιβουλευτικές εκλογές της 5ης Νοεμβρίου 1989 ήταν οι δεύτερες που έγιναν τη χρονιά εκείνη. Διεξήχθησαν από υπηρεσιακή κυβέρνηση υπό τον τότε πρόεδρο τουΑρείου ΠάγουΙωάννη Γρίβακαι έφεραν στην πρώτη θέση το κόμμα της Νέας Δημοκρατίας υπό τονΚωνσταντίνο Μητσοτάκη, αλλά, και πάλι, χωρίς κοινοβουλευτική πλειοψηφία. Οι εκλογές πραγματοποιήθηκαν με ένα σύστημα παραλλαγής της απλής αναλογικής (εκλογικός νόμος 1847/1989) που είχε ψηφίσει η κυβέρνηση τουΑνδρέα Παπανδρέουτην άνοιξη του 1989.
Η Νέα Δημοκρατία ανέβασε το ποσοστό της σε 46,19%, από το 44,28% που είχε λάβει τον Ιούνιο, χωρίς όμως και πάλι να μπορέσει να σχηματίσει αυτοδύναμη κυβέρνηση, καθώς έλαβε 148 έδρες. ΤοΠανελλήνιο Σοσιαλιστικό ΚίνηματουΑνδρέα Παπανδρέου ανέβασε το ποσοστό τουσε 40,67% από το 39,13% του Ιουνίου μετον αρχηγό του υπόδικο και άρρωστο, λαμβάνοντας 128 έδρες, και διαψεύδοντας όλες τις δημοσκοπήσεις.[1]ΟΣυνασπισμός της Αριστεράς και της Προόδου είδε το ποσοστό τουνα πέφτει στο 10,97% από το 13,13% του Ιουνίου, ενώ έλαβε 21 έδρες.
Οι δεύτερες αυτές εκλογές μέσα στην ίδια χρονιά υπήρξαν αποτέλεσμα των πολιτικών εξελίξεων που είχαν δρομολογηθεί το καλοκαίρι του 1989, όταν, μετά το αδιέξοδο τωνεκλογών της 18ης Ιουνίου, ηΝέα ΔημοκρατίακαιοΣυνασπισμός είχαν σχηματίσει, στις 2 Ιουλίου, κυβέρνηση συνεργασίας (κυβέρνηση Τζαννετάκη) με διακηρυγμένο στόχο την παραπομπή των υπευθύνων γιατηνυπόθεση Κοσκωτά ενώπιον του κινδύνου παραγραφής. Η κυβέρνηση αυτή, αφού ολοκλήρωσε την διαδικασία των παραπομπών, παραιτήθηκε στις 12 Οκτωβρίου, καιτην ίδια μέρα παρέδωσε την εξουσία στην υπηρεσιακή κυβέρνηση Γρίβα.
Η περίοδος ανάμεσα στις δύο εκλογικές αναμετρήσεις, από τον Ιούνιο μέχρι τον Νοέμβριο του 1989, υπήρξε εξαιρετικά πυκνή σε συνταρακτικά γεγονότα και ανατροπές, όχι μόνο στηνΕλλάδα, αλλά και διεθνώς (το 1989 θεωρείται το σημαντικότερο έτος στις μεταπολεμικές διεθνείς σχέσεις), καθώς ολόκληρη η παγκόσμια ψυχροπολεμική τάξη πραγμάτων κατέρρεε, σε όλα τα επίπεδα.
Στην Ελλάδα, η δολοφονία τουΠαύλου ΜπακογιάννηστοΚολωνάκι στις 26 Σεπτεμβρίου καιη απόπειρα δολοφονίας του ίδιου του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη στηνΜυτιλήνητην νύχτα της 21ης προς 22 Οκτωβρίου αποτέλεσαν το απόγειο της επιρροής των τρομοκρατικών οργανώσεων στην δημόσια ζωή. ΟΜπακογιάννης δολοφονήθηκε από την17 Νοέμβρητην ημέρα που επρόκειτο να συζητηθεί η παραπομπή τουΑνδρέα ΠαπανδρέουστηνΒουλή, με εισηγητή της ΝΔτον ίδιο. Ο Μιχάλης Παυλής, που αποπειράθηκε να δολοφονήσει τον Μητσοτάκη, ήταν ανθυπασπιστής της Πολεμικής Αεροπορίαςκαι επί κυβερνήσεων ΠΑΣΟΚ υπηρετούσε στηνΕΥΠ. Το σύνολο σχεδόν των εφημερίδων που υποστήριζαν τηΝΔ κατηγόρησαν τοΠΑΣΟΚ ότι «ελέγχει και κατευθύνει» την τρομοκρατία στηνΕλλάδα,[2][3] κατηγορία που κατέρρευσε μετά την εξάρθρωση της 17 Νοέμβρη το 2002.
Οι δεύτερες εκλογές του1989 έδειξαν ότι τοΠΑΣΟΚ, μετον ηγέτη του κατηγορούμενο και άρρωστο, αύξησε την δύναμή του, ενώ ηΝΔπαρ' ότι επίσης αύξησε τη δύναμή της, πάλι δεν μπόρεσε να εξασφαλίσει κυβερνητική πλειοψηφία.
Ο χαμένος των εκλογών υπήρξε οΣυνασπισμός, ο οποίος είδε το ποσοστό τουνα πέφτει, καιτην στρατηγική τουνα αποδοκιμάζεται από πολλούς οπαδούς του. «Φαίνεται ότι οι τολμηρές και πρωτοφανείς πρωτοβουλίες τουτον Ιούνιο του 1989 δε βρήκαν καθολική αποδοχή στο εκλογικό σώμα της Αριστεράς, το οποίο εξέφρασε την αντίδρασή τουστη συμμαχία ΝΔ-Συνασπισμού».[4]Η στρατηγική της «Εκσυγχρονιστικής Αριστεράς» καιτων συμμαχιών μετην Δεξιά αποδοκιμάστηκε έμπρακτα, ενώ αντίθετα δικαιώθηκε η αντιδεξιά στρατηγική τουΑνδρέα Παπανδρέου.[5]
1 Εκλογές της ΠΕΕΑτην περίοδο της κατοχής σε περιορισμένο τμήμα της επικράτειας 2Δεν έγιναν λόγω της Χούντας3 Ματαιώθηκαν λόγω του κινήματος τουΔημητρίου Ιωαννίδη4 Εξαγγέλθηκε αλλά ματαιώθηκε
_2_crop.jpg)
