Ο χαρακτήρας τουΓκόλουμπου εμφανίζεται στα έργα του Τόλκιν σχετικά μετη Μέση-γη.
Μέση Γη αποκαλείται η περιοχή (ήπειρος) του κόσμου της Άρντα (αρχαίας Γης) που γέννησε η φαντασία τουΤόλκινκαιστην οποία διαδραματίζεται ημυθολογίατου. Ο όρος «Μέση Γη» αποτελεί κυριολεκτική μετάφραση του αρχαιοαγγλικού middangeard, ο οποίος αναφέρεται στον κόσμο μας ή στα κατοικούμενα τμήματά του.
Από μυθολογικής πλευράς, ο όρος αποτελεί μετάφραση από τον ξωτικό όρο Έντορ ή Έννοραθ (στις αντίστοιχες γλώσσες των Ξωτικών Κουένυα(Quenya)καιΣίνταριν(Sindarin)). Η ήπειρος Έντορ εξελίχτηκε στον χερσαίο χώρο της Ευρασίας όταν η αρχέγονη γη πήρε τη σφαιρική μορφή που έχει σήμερα.
Η Μέση Γη αποτελεί κομμάτι ενός φανταστικού παρελθόντος της ίδιας της Γης. Ο Τόλκιν επέμεινε ότι η Μέση Γη αντιπροσωπεύει τηΓησε πολλές από τις επιστολές του. Σεμιααπο τις επιστολές του, τοποθέτησε το τέλος της Τρίτης Εποχής 6.000 περίπου χρόνια πριντη σύγχρονη εποχή.[1]Τα περιστατικά που διαδραματίζονται στα βιβλία του λαβαίνουν χώρα κυρίως στο βορειοδυτικό τμήμα της ηπείρου Έντορ, δηλαδή στη σύγχρονη Ευρώπη. ΗΙστορία της Μέσης Γης χωρίζεται σε διάφορες Εποχές. Το Χόμπιτκαιο Άρχοντας των Δαχτυλιδιών αναφέρονται αποκλειστικά σε γεγονότα του τέλους της Τρίτης Εποχήςκαι ολοκληρώνονται μετο ξεκίνημα της Τέταρτης Εποχής, ενώ Το Σιλμαρίλλιον ασχολείται κυρίως μετηνΠρώτη Εποχή. Ο κόσμος (Άρντα) αρχικά ήταν επίπεδος αλλά οΈρου Ιλούβαταρ(Eru Illuvatar), ο Δημιουργός, τον έκανε σφαιρικό πριντο τέλος της Δεύτερης Εποχής.
Μεγάλο μέρος όσων είναι γνωστά γιατη Μέση Γη βασίζεται στα ατελή συγγράμματα του Τόλκιν. Έτσι, το παρόν άρθρο εκθέτει αυτά που έχουν γίνει αποδεκτά ως κανόνας από την πλειονότητα των οπαδών του Τόλκιν, σύμφωνα μετονΚανόνα της Μέσης Γης.
Ο όρος Μέση Γηδεν είναι επινόηση του Τόλκιν, αλλά προϋπήρχε στηνΑρχαία αγγλική γλώσσα ως middanġeard, στηΜεσαιωνική αγγλική γλώσσα ως midden-erd ή middel-erd. ΣτηνΑρχαία σκανδιναβική γλώσσα απαντά ως Μίντγκαρντ. Η αρχαία αγγλική λέξη σημαίνει ό,τικαιη ελληνική «οικουμένη», δηλαδή "κατοικημένη γη"—ο υλικός κόσμος σε αντίθεση με τους αόρατους κόσμους.[2]Η λέξη «Μεσόγειος» είναι σύνθετη του "μέσος" καιτου "γη".
Σύμφωνα μετην αρχαία ΓερμανικήκαιΣκανδιναβική μυθολογία, τοσύμπαν αποτελούνταν από 9 υλικούς κόσμους ενωμένους μεταξύ τους. Η Μέση Γη, ο κόσμος των ανθρώπων, βρισκόταν στο κέντρο του σύμπαντος. Οι χώρες των Ξωτικών, των Θεών καιτων Γιγάντων βρίσκονταν έξω από έναν θαλάσσιο δακτύλιο που περιέβαλλε τη Μέση Γη. Η χώρα των Νεκρών βρισκόταν κάτω από τη Μέση Γη. Μία γέφυρα φτιαγμένη από ένα ουράνιο τόξο, που λεγόταν Γέφυρα Μπίφροστ, ένωνε τη Μέση ΓημετηνΆσγκαρντ κατά μήκος της θάλασσας. Μία εξώτερη θάλασσα περιέβαλλε και τους επτά άλλους κόσμους (Βαναχέιμ, Άσγκαρντ, Άλφχαϊμ, Σβάρταλφχαϊμ, Μούσπελχαϊμ, ΝινταβελίρκαιΓιοτουνχέιμ). Μέσα από αυτό το πρίσμα, κόσμος θεωρούνταν περισσότερο το οικείο περιβάλλον της κάθε φυλής, παρά ένας κυριολεκτικά διαφορετικός κόσμος.
Ο όρος Middangeard απαντά 6 φορές στοΜπέογουλφ, του οποίου ο Τόλκιν ήταν μεταφραστής κατκατ' εξοχήν ειδικός.
Ο Τόλκιν επίσης εμπνεύστηκε από το εξής απόσπασμα του ποιήματος ΚρισττουΤσύνεγουλφ.
Χαίρε Εαρέντελ, λαμπρότερε των αγγέλων / στάλθηκες να δεσπόζεις πάνω από τη Μέση Γη στους ανθρώπους.
Το όνομα εαρέντελ (που ίσως σημαίνει 'αυγερινός', άστρο της αυγής, ενώ σε άλλα συμφραζόμενα χρησιμοποιείται γιατονΧριστό) αποτέλεσε έμπνευση γιατον χαρακτήρα του Τόλκιν Εαρέντιλ.
Ο Τόλκιν άρχισε να χρησιμοποιεί τον όρο «Μέση Γη», αφότου εγκατέλειψε τις αρχικές μυθολογικές ιδέες του χάριν μιας γενικότερης μυθολογίαςπουνα καλύπτει τη βόρεια Ευρώπηκαινα περιλαμβάνει ολόκληρο τον κόσμο.
Στην πρώτη μυθολογία του, όπως καταγράφεται στις Ατέλειωτες Ιστορίες, ο Τόλκιν παρακάμπτει το ζήτημα των γερμανικών κόσμων, περιορίζοντας τις ιστορίες τουστο μυθολογικό αντίστοιχο της Αγγλίαςκαισε έναν μυθικό «άλλο κόσμο» (Faerie - Ξωτικοχώρα). Όταν εγκατέλειψε τη συγγραφή αυτού του βιβλίου, ο Τόλκιν επινόησε ένα νέο μυθολογικό περιβάλλον, που τοποθετήθηκε σε μία φανταστική βόρεια χώρα, η οποία δεν συνδεόταν με κάποια πραγματική σύγχρονη ήπειρο. Αυτή η φανταστική χώρα ήταν παρόμοια μετον μυθικό επίπεδο κόσμο του Γερμανο-σκανδιναβικού Σύμπαντος. Ωστόσο, αυτή η επίπεδη γη ήταν περισσότερο σαν ένα πλοίο που διέπλεε το διάστημα παρά ένα πλήρες και αυτοτελές υλικό σύμπαν. Η επίπεδη γη χωριζόταν στις χώρες των θνητών (χώρες των Ανθρώπων) και στις χώρες των αθανάτων (χώρες τωνΒάλαρ, τους οποίους οι άνθρωποι θεωρούσαν θεούς).
Στα τέλη της δεκαετίας του 1930και ενώ ετοίμαζε μία όχι και τόσο ποιοτική συνέχεια γιατο Χόμπιτ, ο Τόλκιν συγχώνευσε τον επίπεδο κόσμο της μυθολογίας τουΣιλμαρίλλιονμε τις έως τότε ακαθόριστες χώρες του Χόμπιτ και της μυστηριώδους νήσου της Νούμενορ (την οποία ο Τόλκιν προόριζε να γίνει η δική του μυθική εκδοχή γιατηνΑτλαντίδα). Επέκτεινε τον χώρο της αρχικής περιοχής αυτών των ιστοριών ώστε να παραγάγει αυτό που σήμερα ονομάζεται Μέση Γη (ανκαιο Τόλκιν είχε δηλώσει ότι αυτή η περιοχή αντιστοιχούσε χοντρικά στη σύγχρονη Ευρώπη και τις γύρω περιοχές). Από αυτό το σημείο και μετά, η Μέση Γη μεταβλήθηκε σε μία ξεχωριστή, διαφοροποιημένη αρχαία ήπειρο, που ουδεμία σχέση είχε με προηγούμενες μυθολογίες.
Το όνομα της ηπείρου της Μέσης-γης εξηγείται μυθολογικά ως υπάρχουσας μεταξύ δύο ωκεανών, του Μπέλεγκαερ στη δύση και της East Sea στην ανατολή (δεν εμφανίζεται στο χάρτη).
Πολλοί ταυτίζουν τη Μέση Γημετο σύνολο του φανταστικού κόσμου του Τόλκιν καθότι ο κοσμολογικός όρος Άρντα (ξωτικό όνομα για ολόκληρο τον κόσμο) εμφανίστηκε σχετικά πρόσφατα (1977), στοΣιλμαρίλλιον. Επίσης η Άρντα αναφέρεται σε 'επιπρόσθετα' ουράνια σώματα όπως οΉλιοςκαιτοΦεγγάρικαικατα συνέπεια τοηλιακό σύστημα. Η Άρντα περιλαμβάνει την ήπειρο της Μέσης-γης, τοΆμανκαι άλλες χώρες (που τώρα έχουν αλλάξει ή χαθεί).
Κάποιοι υποστηρίζουν ότι ανο χάρτης της Μέσης Γης προβληθεί στην επιφάνεια της Γης, και εάν γίνει σωστός παραλληλισμός μεταξύ τωνπιο εμφανών κλιματολογικών, βοτανολογικών και ζωολογικών ομοιοτήτων, τότε τοΣάιρθα συμπέσει με τις ηπιότερες περιοχές της Αγγλίας, ηΓκόντορθα συμπέσει μετηνΙταλίακαιτηνΕλλάδα, ηΜόρντορμε τις ερήμους της Τουρκίαςκαι της Μέσης Ανατολής, η Νότια Γκόντορ καιη Εγγύς Χάραντ με τις ερήμους της Βόρειας Αφρικής, τοΡοβάνιονμετα δάση της Γερμανίαςκαι τις στέππες της Νοτιοδυτικής Ρωσίας, καιο Παγωμένος Κόλπος του Φορόχελ (Icebay of Forochel)μεταφιορντ της Νορβηγίας.
Σύμφωνα μετον Τόλκιν, δεν υπάρχει ακριβής χωρική σύμπτωση μεταξύ των χωρών της Μέσης Γης καιτων σύγχρονων περιοχών.
ΤοΧόμπιτκαιοΆρχοντας των Δαχτυλιδιών υποτίθεται ότι είναι η επανιστόρηση των γεγονότων που εξιστορούνται στο Κόκκινο Βιβλίο του Γουέστμαρτς, το οποίο έγραψε οΜπίλμπο Μπάγκινς, οΦρόντο Μπάγκινςκαι άλλα Χόμπιτκαιτο οποίο διόρθωσαν και επεξεργάστηκαν ένας η περισσότεροι λόγιοι της Γκόντορ. Όπως οΒασιλιάς ΛηρτουΟυίλιαμ Σαίξπηρ, ή οΚόναν ο ΒάρβαροςτουΡόμπερτ Ε. Χάουαρντ, οι αφηγήσεις αυτές τοποθετούνται σε ένα ιστορικό πλαίσιο, το οποίο ποτέ δενθα μπορούσε να υπάρξει. Σχόλια γιατο μήκος των ετών ή τις φάσεις του Φεγγαριού, καθώς και περιγραφές των αστερισμών, ταυτίζουν τον κόσμο του Τόλκιν μετηγηπριν από αρκετές χιλιάδες χρόνια. Χρόνια μετά την έκδοση των βιβλίων, ο Τόλκιν σε μία από τις επιστολές του διατύπωσε την 'υπόθεση' ότι τα γεγονότα των βιβλίων διαδραματίζονται πριν από περίπου 6.000 χρόνια, αλλά δεν μπορούσε να είναι βέβαιος.
Ο Τόλκιν κατέγραψε λεπτομερώς ταγλωσσολογικά, μυθολογικάκαιιστορικά χαρακτηριστικά που αποτελούν το υπόβαθρο των ιστοριών του.
Πολλές από τις συγγραφές του, οι οποίες αφ' ενός προηγήθηκαν της μυθολογίας του περί Μέσης Γης, αφ' ετέρου απετέλεσαν πηγές έμπνευσης για αυτήν τη μυθολογία (με εξαίρεση τοΧόμπιτκαιτονΆρχοντα των Δαχτυλιδιών) επιμελήθηκε και δημοσίευσε ο γιος του, Κρίστοφερ.
Ηπιο αξιοσημείωτη από αυτές είναι τοΣιλμαρίλλιον, το οποίο αποτελεί μια σχεδόν βιβλική αφήγηση περί δημιουργίας του κόσμου καικοσμογονικής περιγραφής της Μέσης Γης. ΤοΣιλμαρίλλιον είναι η πρωταρχική πηγή πληροφοριών γιατοΒάλινορ, το Νούμενορ και άλλες χώρες. Επίσης αξιοσημείωτες είναι οιΑτελείωτες Ιστορίεςκαιτο πολύτομο έργο Ιστορία της Μέσης Γης, το οποίο ενσωματώνει όλες τις ημιτελείς ιστορίες και μελέτες του Τόλκιν γιατη Μέση Γη, ενώ περιλαμβάνει και τις λεπτομέρειες της εξέλιξης της μυθολογίας του από τα αρχικά σχεδιάσματα μέχρι καιταπιο ώριμα γραπτά του.
Η υπέρτατη θεότητα του σύμπαντος του Τόλκιν ονομάζεται Έρου Ιλούβαταρ(Eru Ilúvatar). Στην αρχή, ο Ιλούβαταρ δημιούργησε πνεύματα που ονομάστηκαν Άινουρκαι τους δίδαξε τη μουσική. Όταν οι Άινουρ εκπαιδεύτηκαν πλήρως, ο Ιλούβαταρ τους διέταξε να συνθέσουν ένα μουσικό έργο πουνα βασίζεται σε ένα δικό του θέμα. Ο ισχυρότερος Άινου, οΜέλκορ (αντίστοιχος τουΔιαβόλου), διατάραξε την αρμονία της μουσικής και τότε ο Ιλούβαταρ εισήγαγε νέα θέματα, τα οποία προήγαγαν τη μουσική πέρα από την κατανόηση των Άινουρ. Οι κινήσεις του άσματός τους αποτέλεσαν τη βάση γιατο μεγαλύτερο μέρος της ιστορίας του ακόμα αγέννητου σύμπαντος καιτων φυλών που επρόκειτο νατο κατοικήσουν.
Τότε ο Ιλούβαταρ σταμάτησε τη μουσική και αποκάλυψε τη σημασία της στους Άινουρ διαμέσου ενός Οράματος. Συγκινούμενοι από το Όραμα, πολλοί από τους Άινουρ ένιωσαν μια ακατανίκητη επιθυμία να βιώσουν άμεσα τα γεγονότα του. Ο Ιλούβαταρ δημιούργησε λοιπόν τηνΈα,[3]το ίδιο το σύμπαν, και κάποιοι από τους Άινουρ εισχώρησαν μέσα στο σύμπαν γιανα μετάσχουν στην εμπειρία του. Αλλά μετην άφιξή τους στην Έα, οι Άινουρ τη βρήκαν ακόμη άμορφη διότι είχαν φτάσει εκεί κατά την απαρχή του Χρόνου. Οι Άινουρ εργάστηκαν έντονα κατά τη διάρκεια αυτών τωνμη κατονομαζόμενων "αιώνων των αστεριών", διαμορφώνοντας το σύμπαν και γεμίζοντάς τομε πολλά πράγματα που βρίσκονται πέρα από την ανθρώπινη κατανόηση. Εν καιρώ, πάντως, οι Άινουρ διαμόρφωσαν τηνΆρντα - την "οικουμένη", τον τόπο κατοικίας των Παιδιών του Ιλούβαταρ, των Ξωτικών δηλαδή καιτων Ανθρώπων. Οι δεκαπέντε ισχυρότεροι από τους Άινουρ καλούνται Βάλαρ, εκτων οποίων οΜέλκορ ήταν ο ισχυρότερος, αλλά οΜάνγουε(Manwë) είχε την ηγεσία. Οι Βάλαρ εγκαταστάθηκαν στην Άρντα γιανατην επιβλέπουν καιγιανα προετοιμάσουν το ξύπνημα των Παιδιών.
Η Άρντα ξεκίνησε την ύπαρξή της ως ένας απλός επίπεδος κόσμος, τον οποίο φώτισαν οι Βάλαρ δια μέσου δύο γιγαντιαίων φανών. Ο Μέλκορ κατέστρεψε τους φανούς και έφερε το σκότος στον κόσμο. Οι Βάλαρ υποχώρησαν στις ακρότατες δυτικές περιοχές της Άρντα, όπου δημιούργησαν τα Δύο Δέντρα, Τελπέριον και Λαουρέλιν, γιανα φωτίζουν τη νέα τους πατρίδα. Μετά από πολλούς αιώνες, οι Βάλαρ φυλάκισαν τον Μέλκορ γιανατον τιμωρήσουν καινατον αναμορφώσουν—καιγιανα προστατέψουν τα Παιδιά του Ιλούβαταρ πουθα ξυπνούσαν. Αλλά όταν ο Μέλκορ απελευθερώθηκε υπό επιτήρηση, δηλητηρίασε τα Δύο Δέντρα. Οι Βάλαρ πήραν τους δύο εναπομείναντες καρπούς από τα Δύο Δέντρα καιτα τοποθέτησαν στον ουρανό ως Σελήνη και Ήλιο, που παρέμεναν μέρος της Άρντα, αλλά ήταν ξεχωριστά από τον Άμπαρ (τον κόσμο). Αργότερα, προς το τέλος της Πρώτης Εποχής, ο "Πόλεμος γιατα Πετράδια" έληξε με τεράστια καταστροφή και σχεδόν όλο το δυτικό τμήμα της Μέσης Γής Μπελέριαντ (Beleriand) βυθίστηκε.
Πριντο τέλος της Δεύτερης Εποχής, όταν οι Άνθρωποι του Νούμενορ επαναστάτησαν κατά των Βάλαρ, ο Ιλούβαταρ βύθισε το Νούμενορ, διαχώρισε τοΒάλινορ από την υπόλοιπη Άρντα, και σχημάτισε νέα εδάφη, κάνοντας τον κόσμο σφαιρικό. Ο "Ευθύς Δρόμος" γιατο Βάλινορ κρύφτηκε για πάντα από τους ανθρώπους - μπορούσαν νατονβρουν μόνο τα Ξωτικά που αποφάσιζαν να επιστρέψουν εκεί εγκαταλείποντας οριστικά τον ορατό κόσμο. Μόνο η Έντορ απέμενε από τον αρχικό κόσμο, μία ήπειρος που (υποτίθεται ότι) αντιστοιχεί στην Ευρασία.
Η Μέση Γη αποτελεί τόπο ζωής πολλών ειδών λογικών όντων. Πρώτοι είναι οι Άινουρ (Ainur), αγγελικά όντα δημιουργημένα από τον Ιλούβαταρ (Iluvatar). Τραγουδούν γιατον δημιουργό τους, ο οποίος φτιάχνει την Έα (Eä)γιανα δώσει νόημα και ύπαρξη στη μουσική τους, στον κοσμολογικό μύθο που λέγεται "Ainulindalë", ή "Μουσική των Άινουρ". Μερικοί από αυτούς τότε εισέρχονται στην Έα καιοι δυνατότεροι από αυτούς αποκαλούνται Βάλαρ (Valar). ΟΜέλκορ (Melkor) που αργότερα μετονομάζεται σεΜόργκοθ(Morgoth), η κύρια προσωποποίηση του κακού στην Έα, είναι τελικά ένας από αυτούς.
Οι κατώτεροι Άινουρ που εισέρχονται στην Έα αποκαλούνται Μάιαρ (Maiar). Την Πρώτη Εποχή τοπιο ενεργητικό πνεύμα Μάια (ενικός τουMaiar) είναι ηΜέλιαν (Melian), σύζυγος του βασιλιά των Ξωτικών Θίνγκολ(Thingol)· στην Τρίτη Εποχή οι Maiar αντιπροσωπεύονται στη Μέση Γη από το τάγμα τωνΊσταρι(Istari) (αποκαλούνται μάγοι (Wizards) από τους ανθρώπους). Σ' αυτό το τάγμα ανήκουν οιΓκάνταλφ(Gandalf)καιΣάρουμαν(Saruman). Υπήρχαν επίσης κακόβουλοι και μοχθηροί Μaiar, που ονομάζονταν Umaiar, καισε αυτούς περιλαμβάνονταν οι δαίμονες-υπηρέτες του Μόργκοθ, οιΜπάλρογκ(Balrog)με αρχηγό τονΓκόθμογκ (Gothmog) καιο υπηρέτης του Μόργκοθ, οΣάουρον(Sauron).
Μετά έρχονται ταπαιδιά του Ιλούβαταρ(Children of Ilúvatar): Έτσι ονομάστηκαν οι φυλές τωνΞωτικώνκαιτωνΑνθρώπων, που ήταν ευφυή όντα τα οποία μόνος του δημιούργησε ο Ιλούβαταρ. Στο "Σιλμαρίλλιον" (Silmarillion), ο Τόλκιν διηγείται πώς τα Ξωτικά καιοι Άνθρωποι ξύπνησαν και εξαπλώθηκαν στην Άρντα.
Οι Ξωτικοί (Elves) είναι απρόσβλητοι από αρρώστιες και μπορούν να πεθάνουν μόνο από βίαιο θάνατο ή εάν χάσουν τη θέληση για ζωή. Όσοι Ξωτικοί πεθαίνουν, πάνε στα "Δώματα τουΜάντος", του Βάλα των ψυχών, όπου θα μείνουν μέχρις ότου ο Ιλούβαταρ αποφασίσει το Τέλος του Κόσμου. Οι Ξωτικοί ζουνσε δύο κόσμους ταυτόχρονα, τον ορατό καιτον αόρατο, μέσα από τον οποίο μπορούν να επικοινωνούν μεταξύ τους από μακριά. Γεννήθηκαν ("ξύπνησαν") στη Μέση Γηκαιοι περισσότεροι άκουσαν το κάλεσμα των Βάλαρ και ταξίδεψαν στην Αθάνατη Γη, την Άμαν. Όταν ο Μόργκοθ έκλεψε τα Πετράδια Σίλμαριλ, πολλοί Ξωτικοί επέστρεψαν στη Μέση Γηγιανατα πάρουν πίσω. Η Πρώτη Εποχή της Μέσης Γης τέλειωσε μετο τέλος του "Πολέμου γιατα Πετράδια", την εξαφάνιση του Μόργκοθ καιτη βύθιση του Μπελέριαντ. Μετο τέλος της Πρώτης Εποχής τα Βάλαρ έδωσαν άδεια σε όλα τα Ξωτικά πουτο επιθυμούσαν να επιστρέψουν στο Άμαν και από τότε ο πληθυσμός τους στη Μέση Γη μειωνόταν διαρκώς. Μετο τέλος της Τρίτης Εποχής καιτην οριστική καταστροφή του Σάουρον, όσα Ξωτικά είχαν απομείνει στη Μέση Γη επιστρέφουν στο Άμαν.
Οι Νάνοι λέγεται ότι δημιουργήθηκαν από τον Vala (ενικός του Valar) Άουλε(Aulë), ο οποίος προσφέρθηκε να τους καταστρέψει όταν ο Ιλούβαταρ ανακάλυψε με οργή τι είχε συμβεί. Ο Ιλούβαταρ όμως τον συγχώρησε και επέτρεψε την ανάπτυξη των Νάνων, δίνοντάς τους το χάρισμα της ελεύθερης βούλησης που είχε δώσει καιστα Παιδιά του. Τρεις φυλές των Ανθρώπων που συμμάχησαν μετα Ξωτικά τουΜπελέριαντ(Beleriand) κατά την Πρώτη Εποχή αποκαλούνται οιΕντάιν(Edain).
Ως ανταμοιβή γιατην αφοσίωσή τους και αντιστάθμισμα για τις συμφορές τους στους Πολέμους του Μπελέριαντ, δόθηκε στους απογόνους των Edain το νησί της Νούμενορ(Númenor) ως τόπος κατοικίας τους, το οποίο βρισκόταν ανάμεσα από τη Μέση Γηκαιτο Άμαν. Αλλά όπως περιγράφτηκε στην ενότητα Ιστορία της Μέσης Γης, η Νούμενορ τελικά καταστρέφεται καιτα υπολείμματα των Νουμενόρειων αποικίζουν τηγητου Έντορ. Αυτοί που έμειναν πιστοί στους Valar ίδρυσαν τα βασίλεια της Άρνορ(Arnor)στο Βορρά και της Γκόντορ(Gondor)στο Νότο. Από τότε έγιναν γνωστοί ως Ντούνενταϊν(Dúnedain), που σημαίνει "Άνθρωποι της Δύσης", ενώ οι άλλοι επιζώντες υποτάχθηκαν στο κακό αργότερα και έζησαν μακριά στο Νότο. Έμειναν γνωστοί ως Μαύροι Νουμενόρειοι(Black Númenóreans).
Ο Τόλκιν αναγνωρίζει τη φυλή των Χόμπιτ (Hobbits) ως παρακλάδι εκείνης των Ανθρώπων. Παρά το ότι η αρχική τους Ιστορία δεν μας έχει γίνει γνωστή, ο Τόλκιν έγραψε ότι εγκαταστάθηκαν στις κοιλάδες του Μεγάλου Ποταμού Άντουιν(Anduin) στις αρχές της Τρίτης Εποχής, αλλά μετά από το πέρασμα μίας χιλιετίας, άρχισαν να μεταναστεύουν από ταΒουνά της Ομίχλης(Misty Mountains)στα δυτικά, προς τοΈριαντορ(Eriador). Τελικά εγκαταστάθηκαν στην περιοχή Σάιρ(Shire) ("Επαρχία"). Οι Χόμπιτ ήταν ακόμη πιο μικρόσωμοι και από τους Νάνους, γι' αυτό καιοι Άνθρωποι τους αποκαλούσαν Halflings ("Μισούς"). Είχαν μυτερά αυτιά, όπως οι Ξωτικοί, γυμνά ανθεκτικά πόδια προστατευμένα από πυκνές τρίχες στα πέλματα, αγαπούσαν το φαγητό, το ποτό καιτην καλοπέραση, μισούσαν την ακαταστασία, τις περιπέτειες καιτην αναστάτωση και μπορούσαν να κινούνται με απόλυτη ησυχία χωρίς να γίνονται εύκολα αντιληπτοί.
Απ' όταν απέκτησαν πραγματική ζωή, οι Νάνοι βυθίστηκαν σε έναν βαθύ ύπνο από τον δημιουργό τους, τον Aüle. Τους έκρυψε ενώ ήταν κοιμισμένοι σε διάφορες κρυμμένες βουνίσιες τοποθεσίες. Ο Ιλούβαταρ τους ξύπνησε μόνο μετά από το ξύπνημα των Ξωτικών. Οι Νάνοι εξαπλώθηκαν στο Νότιο Έντορ και τελικά ίδρυσαν 7 βασίλεια. Δύο από αυτά, εκείνα του Νόγκροντ καιτου Μπέλεγκοστ, πήραν το μέρος των ξωτικών του Μπελέριαντ ενάντια στον Μόργκοθ, την Πρώτη Εποχή. Η μεγαλύτερη πολιτεία των Νάνων, τοΚάζαντ-Ντουμ(Khazad-dum), έγινε αργότερα γνωστή μετο όνομα Μόρια(Moria), που είναι η μετάφραση του Khazad-dum στην Quenya (σημαίνει "σκοτεινό χάσμα").
ΟιΕντ(Ents), οι "ποιμένες των δέντρων", δημιουργήθηκαν από τον Ιλούβαταρ, ύστερα από παράκληση της Βάλα (θεάς) Γιαβάννα(Yavanna)γιατην προστασία των δέντρων από τις επιθέσεις των Ξωτικών, των Νάνων καιτων Ανθρώπων (καθώς τα δέντρα δεν μπορούν να υπερασπιστούν τον εαυτό τους). Μετο πέρασμα των αιώνων οιΕντ σιγά-σιγά "αποκοιμιούνται", μοιάζοντας όλο και περισσότερο με κοινά δέντρα. Η γλώσσα τους είναι σημειολογικά μοναδική, μιακαι αποτελείται από τεράστιες λέξεις που συντίθενται από το σύνολο των συμβάντων και της ιστορίας του πράγματος πουη κάθε λέξη σημαίνει.
ΤαΟρκ(Orcs)καιταΤρολτων Σπηλαίων (Trolls) είναι πλάσματα του κακού τα οποία ο Μόργκοθ "δημιούργησε". Και αυτό γιατί δεν είναι αυθεντικές φυλές, αλλά "διαστρέβλωση" των χαρακτηριστικών των Παιδιών του Ιλούβαταρ καιτων Εντς αντίστοιχα, αφού μόνο ο Ιλούβαταρ έχει την ικανότητα να δίνει ζωή σε κάτι εντελώς νέο. Η λεπτομερής προέλευση των πλασμάτων αυτών δεν είναι ξεκάθαρη, καθώς ο Τόλκιν πολλές φορές άλλαζε τις ερμηνείες του. Φαίνεται ότι τελικά ταΟρκ δημιουργήθηκαν από τις παραλλαγές ή των ακρωτηριασμό διεφθαρμένων Ξωτικών, Ανθρώπων ή καιτων δύο. ΤαΟρκδεν αντέχουν το φώς του Ήλιου καιγι' αυτό κινούνται μόνο τη νύχτα, ενώ ταΤρολ πεθαίνουν μόλις τα αγγίξει το φως του ήλιου, μεταμορφωνόμενα σε πέτρα. Αργά στην Τρίτη Εποχή, περίπου στο τέλος, μία νέα φυλή εμφανίζεται: Είναι οι Μαύροι Ουρούκ καιοιΟυρούκ-Χάι(Uruk-hai), φυλή Ορκμε μεγαλύτερη δύναμη και αντοχή από τους πρωτότυπους. Μερικοί υποστηρίζουν ότι οι Uruks που υπήρξαν μέχρι το τέλος της Τρίτης Εποχής υπηρετούσαν αποκλειστικά τον Σάρουμαν και ότι εκείνος τους δημιούργησε. Μερικές φορές πραγματοποιούσε πειράματα όπως τη διασταύρωση Ανθρώπων μεΟρκκ.α. Έτσι προέκυπταν οι "Men-orcs" καιοι "Orc-men": Κατά καιρούς, μερικά είδη που προέκυπταν αποκαλούνταν "ημίαιμα ορκ" ("half-orcs") ή "άνθρωποι-τελώνια" ("goblin-men"). Δεν υπάρχει όμως ένδειξη ή απόδειξη ότι οι Uruk-Hai του Saruman αποτελούσαν προϊόντα τέτοιων πειραμάτων.
Κατά πώς δείχνουν τα πράγματα, εμφανίζονται και έλλογα ζώα όπως οιΑετοί, οΧούαν(Huan), το Μεγάλο Λαγωνικό τουΒάλινορ, καιοι Λύκοι (Wargs). Οι Αετοί δημιουργήθηκαν από τον Ιλούβαταρ μαζί με τους Εντ, αλλά γενικά η προέλευση καιη "φύση" τέτοιων πλασμάτων είναι αδιευκρίνιστη. Μερικά από αυτά ίσως είναι Μάιαρ μετουσιωμένοι σε ζώα, όσο καιαν ακούγεται παράξενο.
Ο Τόλκιν δημειούργησε δύο γλώσσες ομιλούμενες από τις φυλές των ξωτικών οι οποίες αργότερα θα γίνονταν γνωστές σε μας ως:
"Κουένυα" (Quenya), ομιλουμένη από τις φυλές των λεγόμενων "Υψηλών Ξωτικών" (High Elves), όπως κυρίως τους Βάνυαρ (Vanyar)και τους Νόλντορ (Noldor), αλλά και κάποιους Τελέρι (Teleri).
"Σίνταριν" (Sindarin), την οποία μιλούσαν τα ξωτικά τα οποία έμεναν στο Μπελέριαντ (Beleriand).
Αυτές οι γλώσσες συσχετίζονταν μεταξύ τους, και, εκτός από αυτές, υπήρχε μία προγονική, Κοινή Γλώσσα των Έλνταρ (Eldar).
Στις υπόλοιπες γλώσσες της Μέσης Γης περιλαμβάνονται:
Adunaic - To όνομά της προέρχεται από τη λέξη που αποτελεί πρώτο συνθετικό: Αdu (=Δύση), εφ'όσον οι Νουμενόρειοι, πουτη μιλούσαν, ζούσαν στα Δυτικά της Άρντα (Arda).
Κχουζντούλ (Khuzdûl) - Τη μιλούν οι Νάνοι της Μόρια καιτου Μοναχικού Βουνού (Lonely Mountain).
Rohirric - Τη μιλούν οι Ροχίρριμ (Rohirrim, ορθότερα:Ροΐρριμμε "άφωνο" χ).
Westron - Η λεγόμενη "Κοινή Γλώσσα" μετην οποία συνεννοούνται οι διάφοροι λαοί της Μέσης Γης μεταξύ τους. Αποδίδεται στα έργα του Τόλκιν μετη σύγχρονη αγγλική γλώσσα.
Η ιστορία της Μέσης Γης είναι χωρισμένη σε 3 περιόδους, γνωστές ως Χρόνια Φανών, Χρόνια των Δέντρων και χρόνια του Ήλιου. Τα χρόνια του ήλιου είναι χωρισμένα σε εποχές. Οι περισσότερες ιστορίες της Μέσης Γης λαμβάνουν μέρος τις 3 πρώτες εποχές των χρόνων του Ήλιου.
Τα χρόνια των Φανών ξεκινάν αμέσως μετά την εργασία των Βάλαρ στη διαμορφωμένη Άρντα. Οι Βάλαρ δημιούργησαν 2 φανούς γιανα φωτίζουν τον κόσμο καιο Βάλα Άουλε δημιούργησε μεγαλοπρεπείς πύργους, έναν στονπιο μακρινό βορρά,και έναν στονπιο βαθύ νότο. Οι Βάλαρ ζούσαν στη μέση, στο νησί του Almaren. Οι καταστοφή των φανών ήταν καιτο τέλος των χρόνων αυτών.
Μετά ηΓιαβάννα έφτιαξε τα 2 Δέντρα, που ονομάστηκαν Τελπέριον και Λαουρέλιν, στο νησί Άμαν. Τα δέντρα φώτιζαν το Aman, αφήνωντας όμως την υπόλοιπη γηστο σκοτάδι, να φωτίζεται μόνο από τα αστέρια. Τα ξωτικά ξύπνησαν δίπλα στη λίμνη Κουϊβιένεν στο δυτικό Έντορ και σύντομα προσεγγίστηκαν από τους Valar. Πολλά από τα ξωτικά πείστηκαν να επειχηρήσουν το Μεγάλο Ταξίδι δυτικά από το Aman, αλλά πολλά από αυτά δεν κατάφεραν νατο τελειώσουν. Οι Βάλαρ είχαν φυλακίσει τονΜέλκορ, αλλά αυτός φάνηκε να μετανοιώνει και αποφυλακίστηκε επί λόγω της τιμής του. Αυτός έδειξε μεγάλη αγένεια στα Ξωτικά και ιδιαίτερα στους Ξωτικοπρίγκηπες ΦέανορκαιΦινγκόλφιν. Δολοφόνησε τον πατέρα τους, τον βασιλιά Φινγουε, και έκλεψε τα Σίλμαριλ, τρία πετράδια δημιουργημένα από τον Φέανορ που περιείχαν φως από τα δύο Δέντρα, από τη θήκη τους, και κατέστρεψε τα Δύο Δέντρα μετην βοήθεια της Ουνγκόλιαντ, μιας γιγάντιας αράχνης (πιθανώς ηΣέλομπνα ήταν απόγονός της).
Ο Φέανορ έπεισε τον περισσότερο από τον λαό του, τους Νόλντορ, να αφήσουν το Άμαν σε αναζήτηση του Μέλκορ στο Μπελέριαντ, ενώ καταριόταν τονμετο όνομα Μόργκοθ(Μαύρος Εχθρός). Αναμεσά τους ξεχώρισε ηΓκαλάντριελ, μια από τοις λίγες γυναίκες που πήραν ενεργό μέρος στην εξέγερση. Ο Φέανορ οδήγησε πρώτα 2 ομάδες από Νόλντορ. Η μεγαλύτερη ομάδα οδηγήθηκε από τονΦινγκόλφιν. Οι Νόλντορ σταμάτησαν στην πόλη-λιμάνι τωνΤέλερι, Αλκουαλόντε, αλλά οι Τέλερι αρνήθηκαν να τους δώσουν καράβια γιατη Μέση Γη. Επακολούθησε η πρώτη μάχη μεταξύ των Ξωτικών: ο Φέανορ και πολλοί από τους συντρόφους του επιτέθηκαν στα πλοία τους καιτα πήραν μετη βία. Ο στόλος του Φέανορ έπλευσε μετα κλεμμένα πλοία, αφήνοντας τον Φινγκόλφιν πίσω να διασχίσει τη Μέση Γη μέσα από το θανατηφόρο Χελκαράξε (ή αλλιώς Συντληβώμενο Πάγο) στον μακρινό βορρά. Μεταγενέστερα ο Φέανορ πέθανε, αλλά οι περισσότεροι από τους γιους του επέζησαν και έφτιαξαν βασίλεια, όπως έκανε ο Φινγκόλφιν καιοι απόγονοί του.
Η Πρώτη Εποχή των χρόνων του Ηλίου ξεκινά, όταν οι Βάλαρ έφτιαξαν τον Ήλιο και φώτισε όλον τον κόσμο. Μετά από πολλές μεγάλες μάχες, μια μακροχρόνια ειρήνη επακολούθησε για τετρακόσια χρόνια, στην οποία οι πρώτοι Άνθρωποι μπήκαν στοΜπελέριαντ διασχίζωντας ταΜπλε Βουνά. Όταν οΜόργκοθ έσπασε την πολιορκία της Άνγκμπαντ, ένα προς ένα τα βασίλεια των Ξωτικών έπεφταν, ακόμα καιη κρυμμένη πόλη της Γκόντολιν. Η μόνη αξιόλογη επιτυχία των Ξωτικών καιτων Ανθρώπων ήταν όταν οΜπέρενκαιηΛούθιεν, κόρη του Θίνγκολ και της Μέλιαν, πήραν πίσω ένα σίλμαριλ από την κορόνα του Μόργκοθ. Αφότου ο Μπέρεν καιη Λούθιεν πέθαναν, ξαναγύρισαν στη ζώη από τους Βάλαρ υπό τον όρο ότι η Λούθιεν θα γίνει θνητή καιο Μπέρεν δενθα έπρεπε να ξαναιδωθεί από Άνθρωπο ποτέ ξανά.
Ο Θίνγκολ διαφώνησε με τους Νάνους του Νόγκροντ και αυτοί τον σκότωσαν, κλέβοντας το Σίλμαριλ. Μετη βοήθεια των Έντς, ο Μπέρεν δολοφόνησε τους Νάνους και ξαναπήρε το Σίλμαριλ, το οποίο έδωσε στη Λούθιεν. Μετά από λίγο καιρό ο Μπέρεν καιη Λούθιεν ξαναπέθαναν. Το Σιλμαρίλ δόθηκε στον γιό τους τον Ντιόρ τον μισοξωτικό, που ξαναδημιούργησε το βασίλειο τουΝτόριαθ. Οι γιοί του Φέανορ του ζήτησαν να τους δώσει το Σίλμαριλ, μα αυτός αρνήθηκε. Οιγιοιτου Φέανορ κατέστρεψαν το Ντόριαθ και σκότωσαν τον Ντίορ, αλλά η νεότερή του κόρη, Έλγουινκ, απόδρασε μαζί με αυτό. Τρεις από τους γιούς του Φέανορ, οιΚέλεγκορμ, ΚούρουφινκαιΚάραντριρ, πέθαναν προσπαθώντας να ξαναπάρουν το κόσμημα.
Μετο τέλος αυτής της εποχής, όσα ελεύθερα Ξωτικά και Άνθρωποι παραμένουν στο Μπελέριαντ έχουν εγκατασταθεί στις παρυφές του ποταμού Σίριον. Ανάμεσα τους οΕαρέντιλ, που παντρεύφτηκε την Έλγουινκ. Αλλά οι απόγονοι του Φέανορ ξανααπαίτησαν την επιστροφή του Σίλμαριλ, και αφότου η απαίτηση τους δεν έγινε δεκτή προσπάθησαν νατο πάρουν μετη βία, κάνοντας έτσι την τρίτη μάχη μεταξύ Ξωτικών, γνωστή ως Αδερφοκτονία. Ο Εαρέντιλ καιη Έλγουινκ πέρασαν μετο κόσμημα τη Μεγάλη Θάλασσα γιανα ικετεύσουν για συνχώρεση και βοήθεια. Οι Βάλαρ ανταποκρίθηκαν. Ο Μέλκορ αιχμαλωτίστηκε, τα περισσότερα από τα έργα του καταστράφηκαν καιο ίδιος εξορίστηκε στο Απόλυτο Κενό.
Τα Σίλμαριλ ανακτήθηκαν προκαλώντας όμως μεγάλες καταστροφές, αφού το Μπελέριαντ καταστράφηκε και καταποντίστηκε. Οι εναπομείναντες γιοί του Φέανορ, ΜάεδροςκαιΜάγκλορ, διατάχτηκαν να επιστρέψουν στο Βάλινορ. Κατηγορήθηκαν ότι έκλεψαν τα Σίλμαριλ από τους νικητές Βάλαρ. Αλλά η δύναμη των Σίλμαριλ ήταν πολλή μεγάλη γιανα μπορέσουν νατη δαμάσουν. Καθένας από αυτούς συνάντησε τη μοίρα του: ο ένας έπεσε σε ένα χάσμα από φωτιάς καιο άλλος πέταξε το κόσμημα στη θάλασσα. Το Σίλμαριλ της Έλγουινκ έγινε αστέρι και έτσι τα τρία Σίλμαριλ δέθηκαν με τρία στοιχεία της Φύσης (νερό, φωτιά, αέρας).
Έτσι ξεκίνησε η Δεύτερη Εποχή των Χρόνων του Ηλίου. Στους Άτανι(Ανθρώπους) δώθηκε η νήσος του Νούμενορ (Númenor) δυτικά της Μεγάλης Θάλασσας, ως κατοικία του, ενώ πολλά Ξωτικά πέρασαν στη Δύση. Οι Νουμενόρειοι έγιναν μεγάλοι θαλασσοπόροι, ταυτόχρονα όμως ζήλευαν τα Ξωτικά γιατην αθανασία τους. Μετά από μερικόυς αιώνες οΣάουρον (Sauron), ο πιστότερος υπηρέτης του Μόργκοθ, άρχισε να δημιουργεί πονηρά πλάσματα. Αυτός έπεισε τα Ξωτικά του Ερέγκιον (Eregion) να δημιουργήσουν τα Δαχτυλίδια της Δύναμης (Rings of Power), ενώ μυστικά έφτιαξε τοΈνα Δαχτυλίδι (the One Ring) γιανα κυριαρχήσει πάνω στα άλλα. Όμως, τα Ξωτικά κατάλαβαν το σχέδιο του Σάουρον αμέσως μόλις αυτός φόρεσε το Δαχτυλίδι και έβγαλαν τα δικά τους, πριν προλάβει νατα υποτάξει στη θέληση του.
Ο τελευταίος βασιλίας του Νόυμενορ, Αρ-Φαραζόν, μαζί μετον στρατό του, έφερε τον Σάουρον σαν αιχμάλωτο στο Νόυμενορ. Αλλά μετη βοήθεια του Ενός Δαχτυλιδιού, ο Σάουρον διέφθειρε τονΑρ-Φαραζόν καιτον έπεισε να επιτεθεί στο Άμαν, υποσχόμενος αθανασία σε αυτούς πουθα πατούσαν στους Αθάνατους Τόπους (Undying Lands). ΟΆμαντιλ, αρχηγός αυτών που παρέμειναν πιστοί στους Βάλαρ, προσπάθησε να πλεύσει γιανα ζητήσει τη βοήθειά τους. ΟγιοτουΈλεντιλκαιοι εγγονοί τωνΙσίλντουρ (Isildur) καιΑνάριον (Anárion) ετοιμάστηκαν και κατέφυγαν στη Μέση Γη. Όταν οι δυνάμεις του βασιλιά έφτασαν στο Άμαν, οι Βάλαρ επικαλέστηκαν τη βοήθεια του Ιλούβαταρ. Ο κόσμος άλλαξε καιτο Άμαν μετακινήθηκε. Από τότε και μετά οι Άνθρωποι δεν μπορούσαν ναβρουντο Άμαν, αλλά τα Ξωτικά μπορούσαν να αναζητήσουν το πέρασμα γιατο Άμαν καινα φτάσουν εκεί ακολουθώντας μια συγκεκριμένη διαδρομή, γνωστή ως «Ευθεία Οδός» (Straight Road). Το Νούμενορ καταστράφηκε συθέμελα, μαζί μετο σώμα του Σάουρον, αλλά το πνεύμα του επέζησε και γύρισε στη Μέση Γη. Ο Έλεντιλ καιοι γιος του γλύτωσαν από την καταστροφή και δημιούργησαν τα βασίλεια Γκόντορ (Gondor) και Άρνορ (Arnor). Η δύναμη του Σάουρον αυξήθηκε ξανά, αλλά τα Ξωτικά συμμάχησαν με τους Ανθρώπους γιαμια τελευταία φορά, γνωστή ως Τελευταία Συμμαχία (Last Alliance) καιτον νίκησαν. Ο Ισίλντουρ όμως κράτησε το Ένα Δαχτυλίδι, αντί νατο καταστρέψει.
Κατά την Τρίτη Εποχή (Third Age) αυξήθηκε η δύναμη των βασιλείων Άρνορ και Γκόντορ. Την εποχή που διαδραματίζεται οΆρχοντας των Δαχτυλιδιών, ο Σάουρον έχει ανακτήσει την περρισότερη από την παλιά του δύναμη και αναζητά το Ένα Δαχτυλίδι. Ανακαλύπτει ότι είναι στην κατοχή ενός Χόμπιτ (Hobbit) και στέλνει τα εννέα Δαχτυλιδοφαντάσματα (Ringwraiths) νατο πάρουν. Ο δαχτυλιδοκουβαλητής, Φρόντο Μπάγκινς (Frodo Baggins), ταξιδεύει μέχρι τοΣχιστό Λαγκάδι (Rivendell, Imladris στηΣίνταριν) και εκεί θα αποφασιστεί ότι το Δαχτυλίδι πρέπει να καταστραφεί μετον μόνο πιθανό τρόπο: νατο πετάξουν στις φωτιές του Βουνού του Χαμού (Mount Doom). Ο Φρόντο ξεκινάει αυτή την αποστολή με οκτώ συντρόφους, τονΆραγκορν (Aragorn), τονΜπόρομιρ (Boromir), τονΓκίμλι (Gimli), τονΛέγκολας (Legolas) και τρία Χόμπιτ, τονΣαμ, τον Μέρι καιτον Πίππιν (Sam, Merry, Pippin), πουθα αποτελέσουν τη Συντροφιά του Δαχτυλιδιού (Fellowship of the Ring). Την τελευταία στιγμή η αποστολή ο Φρόντο τείνει να αποτύχει, αλλάμε την επέμβαση του Γκόλουμ, που σώθηκε από το έλεος του Φρόντο καιτουΜπίλμπο Μπάγκινς (Bilbo Baggins), το Δαχτυλίδι θα καταστραφεί. Ο Φρόντο καιο σύντροφος τουΣαμθα αναδειχτούν ήρωες. Ο Σάουρον καταστρέφεται καιτο πνεύμα του χάνεται για πάντα.
Στο τέλος της Τρίτης Εποχής σημαδεύεται από το τέλος της κυριαρχίας των Ξωτικών καιτην αρχή της κυριαρχίας των Ανθρώπων. Καθώς η Τέταρτη Εποχή (Fourth Age) ξεκινά, πολλά Ξωτικά φεύγουν γιατο Βάλινορ, γιαναμην ξαναγυρίσουν ποτέ, ενώ αυτά που μένουν καταδικάζονται σε θάνατο και απαρνιούνται τη μοίρα τους. Οι Νάνοι μικραίνουν σιγά σιγά επίσης. Παρόλα αυτά γυρνάν στη Μόρια και ξανακατοικούν εκεί. Η ειρήνη έχει αποκατασταθεί στη Γκόντορ καιστην Άρνορ καιστα νησιά στην ανατολή καιστον νότο. Τελικά, οι ιστορίες για τις Αρχαίες Ημέρες γίνονται θρύλοι καιη αλήθεια που κρύβεται από πίσω τους ξεχνιέται.
Ο Χόμπιτ Μπίλμπο Μπάγκινς γίνεται μέλος μιας συντροφιάς νάνων καιτου μάγου Γκάνταλφ, έχοντας ως σκοπό την ανάκτηση ενός παλιού βασιλείου των Νάνων από τον δράκο Σμάουγκ (Νοσφιστής).
Ο ανιψιός και κληρονόμος του Μπίλμπο, Φρόντο Μπάγκινς ξεκινάει έχοντας ως αποστολή την καταστροφή του ενός Δαχτυλιδιού, μαζί μετη «Συντροφιά του Δαχτυλιδού».
1954 Οι Δύο Πύργοι, μέρος δεύτερο τουΆρχοντα των Δαχτυλιδιών
Η Συντροφιά έχει πλέον διαλυθεί: ενώ ο Φρόντο καιοΣαμ συνεχίζουν την αποστολή τους, ο Άραγκορν, ο Γκίμλι καιο Λέγκολας πολεμούν γιανα σώσουν τους Χόμπιτ Πίπιν και Μέρι από τους Ορκκαινα σώσουν το βασίλειο του Ρό(χ)αν.
Ένας κύκλος τραγουδιών με συνθέτη τον Donald Swann
ΟΤζ. Ρ. Ρ. Τόλκιν πέθανε το 1973. Όλα τα επόμενα έργα δημιουργήθηκαν μετην επιμέλεια του Κρίστοφερ Τόλκιν. Μόνο τοΣιλμαρίλλιον, Το τελευταίο τραγούδι του ΜπίλμποκαιΤα παιδιά του Χούριν θεωρούνται ολοκληρωμένα, τα υπόλοιπα είναι απλώς συλλογές από σημειώσεις.
Ποίημα (δημοσιεύθηκε ως αφίσα το 1974, ενώ ως βιβλίο κυκλοφόρησε μόλις το 1990)
Η Ιστορία της Μέσης Γης (12 τόμοι) :
1983 Το βιβλίο των Χαμένων Ιστοριών 1
1984 Το βιβλίο των Χαμένων Ιστοριών 2
Η αυθεντική μυθολογία, περιέχοντας και ιστορίες που χρησιμοποιήθηκαν αργότερα.
1985 Οι Ωδές του Μπελέριαντ
Δύο μεγάλα ποιήματα (η ωδή της Λούθιεν καιτου Μπέρεν, καιτου Τούριν)
1986 Η Διαμόρφωση της Μέσης Γης
Οι πρώτες ιστορίες του Σιλμαρίλλιον.
1987 Ο Χαμένος Δρόμος και άλλες ιστορίες
Η αυθεντική μυθολογία του Νούμενορ, καιοι δεύτερες ιστορίες του Σιλμαρίλλιον
1988 Η επιστροφή της Σκιάς (Η ιστορία του Άρχοντα των Δαχτυλιδιών τ.1)
1989 Η Προδοσία του Ίσενγκαρντ (Η ιστορία του Άρχοντα των Δαχτυλιδιών τ.2)
1990 Ο Πόλεμος του Δαχτυλιδιού ( Η ιστορία του Άρχοντα των Δαχτυλιδιών τ.3)
1992 Η Ήττα του Σάουρον (Η ιστορία του Άρχοντα των Δαχτυλιδιών τ.4)
Η ανάπτυξη του Άρχοντα των Δαχτυλιδιών,από το Χόμπιτ 2 σε αυτό πουθα γίνει sequel του Σιλμαρίλιον. Η Ήττα του Σάουρον επίσης περιέχει τη δεύτερη μυθολογία του Νούμενορ.
1993 Το Δαχτυλίδι του Μόργκοθ (Το μετέπειτα Σιλμαρίλιον,μέρος ένα)
1994 Ο Πόλεμος των Σίλμαριλ (Το μετέπειτα Σιλμαρίλιον,μέρος δύο)
Η κύρια πηγή πληροφοριών γιατο Σιλμαρίλλιον, όπως καιγια άλλα θεμάτα συγγενεύοντα μετη μυθολογία του Σιλμαρίλλιον. Περιέχει το σημαντικό κείμενο 'Μεταμορφωμένοι μύθοι', που περιγράφει πώς άλλαξαν οι ιδέες του Τόλκιν ριζικά στα τελευταία χρόνια της ζωής του.
1996 Οι λαοί της Μέσης Γης
Επιπλέον υλικό για τις σημειώσεις στο Άρχοντας των Δαχτυλιδιών καισε κάποια άλλα μεταγενέστερα κείμενα του Σιλμαρίλλιον καιτου Άρχοντα.
2002 Ιστορία της Μέσης Γης: Index
Αυτό το βιβλίο περιέχει όλες τις σημειώσεις των προηγούμενων 12 τόμων σε ένα μεγάλο ευρετήριο
Η έκδοση μίας από τις τρεις "Μεγάλες Ιστορίες" τουΣιλμαρίλλιον (οι άλλες δύο είναι "Η Ιστορία του Μπέρεν και της Λούθιεν" καιη "Πτώση της Γκοντόλιν") σαν ένα ξεχωριστό έργο, με σκοπό την καλύτερη αναγνωσιμότητα καιτην παρουσίαση περισσότερων πληροφοριών σε σχέση μετη μικρότερης έκτασης ιστορία που υπάρχει στοΣιλμαρίλλιον.
2007 Η Ιστορία του Χόμπιτ (σε δύο τόμους, επεξεργασμένο από τον John Rateliff):
Το βιβλίο είναι εικονογραφημένο από τον Alan Lee και έχει επιμεληθεί από τον Christopher Tolkien. Παρουσιάζει τις διαφορετικές εκδοχές της ιστορίας, δείχνοντας την εξέλιξή της στο πέρασμα του χρόνου.
Το βιβλίο είναι εικονογραφημένο από τον Alan Lee και έχει επιμεληθεί από τον Christopher Tolkien. Παρουσιάζει τις διαφορετικές εκδοχές της ιστορίας, δείχνοντας την εξέλιξή της στο πέρασμα του χρόνου.
ΣτοΓράμμα 202στονΚρίστοφερ Τόλκιν, ο Τόλκιν αποκάλυψε τη διάθεσή τουναδει διασκευές φιλμγιατα έργα του. Πούλησε τα δικαιώματα της ταινίας The HobbitκαιτουThe Lord of the RingsστηνUnited Artistsτο1969, αφότου αντιμετώπισε μια ξαφνική αποπληρωμή φόρου. Σήμερα τα δικαιώματα αυτά είναι στα χέρια της Tolkien Enterprises, πουδεν έχει καμιά σχέση μετο Ίδρυμα Τόλκιν, που διατηρεί τα πνευματικά δικαιώματα τουΣιλμαρίλλιονκαι όλων των υπόλοιπων έργων.
Η πρώτη διασκευή που βγήκε ήταν η τηλεταινία τοΧόμπιττο1977, γυρισμένο από το στούντιο της Rankin-Bass. Αυτό το έργο προβλήθηκε μόνο στις ΗΠΑ.
Τον επόμενο χρόνο (1978), μια ταινία με τίτλο Ο Άρχοντας των Δαχτυλιδιών κυκλοφόρησε στις αίθουσες, σκηνοθετημένη από τονRalph Bakshi. Ήταν μια διασκευή του πρώτου μισού της ταινίας, χρησιμοποιώντας animation. Ήταν γενικά πιστό στην ιστορία, και ήταν εμπορικά επιτυχημένο, ωστόσο απέσπασε μέτριες κριτικές.
Το1980, η Rankin-Bass παρήγαγε ένα ΤV σήριαλ καλύπτοντας το τελευταίο μισό τουΆρχοντα των Δαχτυλιδιών, επονομαζόμενο Η Επιστροφή του Βασιλιά. Παρ' όλα αυτά, δεν βασίστηκε πάνω στην προηγούμενη παραγωγή του Bakshi και ήταν μια χαλαρή συνέχεια του Χόμπιτ του '77.
Σχέδια για μία αρκετά ρεαλιστική διασκευή θα έπρεπε να περιμένουν μέχρι τη νέα χιλιετία γιανα πραγματοποιηθούν. Αυτή σκηνοθετήθηκε από τονΠίτερ Τζάκσονκαι χρηματοδοτήθηκε από τηNew Line Cinema.
Οι ταινίες ήταν μια τεράστια εμπορική και κριτική επιτυχία και όλα μαζί κέρδισαν συνολικά 17 Όσκαρ. Όμως, αλλαγές στο κείμενο καιστη ροή της ιστορίας πρόσβαλλαν κάποιους φανατικούς των βιβλίων.
Τα έργα του Τόλκιν ενέπνευσαν μια σειρά δημιουργίας παιχνιδιών με πολλαπλούς ρόλους. Ανκαιτοπιο διάσημο παιχνίδι ρόλων είναι τοDungeons & Dragons, δύο πολύ επιτυχημένα παιχνίδια βασίστηκαν στον μύθο της Μέσης Γης. Αυτά είναι το παιχνίδι ρόλωνLord of the Rings της εταιρείας Decipher, το οποίο κυκλοφόρησε με αφορμή την κυκλοφορία της πρώτης ταινίας της τριλογίας, τουLord of the Rings The Fellowship of the Ring, καιτο δεύτερο παιχνίδι είναι τοMiddle Earth Role Playing δημιουργημένο από τηνIron Crown Enterprisesκαιτο οποίο πλέον δεν υποστηρίζεται από καμιά εταιρεία.
ΗSimulations Publications δημιούργησε τρία πολεμικά παιχνίδια βασισμένα στο έργο του Τόλκιν. ΤοWar of the Ring κάλυψε τα περισσότερα γεγονότα από την τριλογία τουLord of the Rings. ΗGondor επικεντρώθηκε στη μάχη των Πεδίων του Πέλενορ, καιτοSauron κάλυψε τη μάχη της Δεύτερης Εποχής μπροστά από τις πύλες της Μόρντορ.
Εκτός από αυτό το παιχνίδι, πολλά βιντεοπαιχνίδια βγήκαν στο εμπόριο. Κάποια από αυτά είναι δικαιώματα της Estate, όπως τοThe Hobbitκαι άλλα, αρκετά όμως από τις ταινίες.
