Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν.Μπορείτε να βοηθήσετε προσθέτοντας την κατάλληλη τεκμηρίωση. Υλικό που είναι ατεκμηρίωτο μπορεί να αμφισβητηθεί καινα αφαιρεθεί. Η σήμανση τοποθετήθηκε στις 02/12/2016.
Παρόλο πουστη Ρωσία ήταν διάσημος ως ποιητής κυρίως, το έργο πουτον έκανε γνωστό παγκοσμίως ήταν το μυθιστόρημά τουΔόκτωρ Ζιβάγκο, που εκδόθηκε το1957στηνΙταλία. Γιατο έργο του αυτό βραβεύτηκε μετο Νόμπελ Λογοτεχνίας το1958, αλλά το αρνήθηκε για πολιτικούς λόγους.
"Αυτό που επί αιώνες έκαμε τον άνθρωπο να διαφέρει από το κτήνος, δεν ήταν το ρόπαλο, αλλά η ακαταμάχητη δύναμη της άοπλης αλήθειας..."
Το καλοκαίρι του 1917 ο Παστερνάκ το πέρασε στην εξοχή της στέπας κοντά στην πόλη Σαράτοφ, όπου ερωτεύτηκε με πάθος, γεγονός το οποίο αποτυπώνεται στην ποιητική συλλογή Αδελφή μουη ζωή (Сестра моя — жизнь) την οποία ολοκλήρωσε σε μόλις τρεις μήνες, καθυστέρησε όμως πλέον των τεσσάρων χρόνων να εκδώσει από φόβο και αμηχανία γιατο νεοτερικό στυλ της. Τελικά, όταν εκδόθηκε, το 1921 το βιβλίο έφερε επανάσταση στη ρωσική ποίηση. Ο Παστερνάκ αποτέλεσε πρότυπο για τους νεαρούς ποιητές και άλλαξε αποφασιστικά την ποίηση τουΌσιπ Μαντελστάμ, της Μαρίνας Τσβετάγιεβακαι άλλων.
Μετά τοΑδελφή μουη ζωή, ο ποιητής παρήγαγε έργα ανυπέρβλητης αξίας, συμπεριλαμβανομένου του αριστουργήματός του, της λυρικής συλλογής Ρήξη. Συγγραφείς διαφορετικών μεταξύ τους προσανατολισμών, όπως οΒλαντίμιρ Μαγιακόφσκι, οΑντρέι Μπέλιι, ηΆννα ΑχμάτοβακαιοΒλαντίμιρ Ναμπόκοφ, εκθείασαν τα ποιήματά του ως έργα αγνής, παρθένας, αχαλίνωτης έμπνευσης.
Στα τέλη της δεκαετίας του '20, ο Παστερνάκ συναισθάνθηκε ότι το ποικίλο μοντερνιστικό στυλτου βρισκόταν σε ασυμφωνία μετο δόγμα τουσοσιαλιστικού ρεαλισμούπου εισήγαγε τοΚομμουνιστικό Κόμμα της Σοβιετικής Ένωσης. Επιχείρησε να καταστήσει την ποίησή τουπιο κατανοητή από τις μάζες επεξεργαζόμενος εκ νέου παλαιότερα έργα τουκαι ξεκινώντας δύο μακροσκελή ποιήματα γιατην Επανάσταση.
Το 1932, ο Παστερνάκ είχε μετασχηματίσει τοστυλτουγιανατο κάνει αποδεκτό στο σοβιετικό κοινό και εξέδωσε την ποιητική συλλογή Η Δεύτερη Γέννηση. Στη συνέχεια απλοποίησε περισσότερο τοστυλτουκαιτη γλώσσα τουστη νέα του συλλογή Στα Πρωινά Τρένα.
Το βιβλίο απαγορεύτηκε από το σοβιετικό καθεστώς και έτσι μεταφέρθηκε λαθραία στο εξωτερικό και εκδόθηκε σταιταλικά από τον ιταλικό εκδοτικό οίκο Φελτρινέλι το 1957. Το βιβλίο προκάλεσε αμέσως αίσθηση και ακολούθησαν εκδόσεις τουσε πολλές μη κομμουνιστικές χώρες. Το 1958 και 1959, η αμερικανική έκδοσή του έμεινε για 26 εβδομάδες στην κορυφή της λίστας μπεστ σέλερ τωνNew York Times. Το βιβλίο του κυκλοφόρησε στις περισσότερες γλώσσες του κόσμου εκτός από τη μητρική τουκαι έγινε μπεστ σέλερ και ένα από ταπιο δημοφιλή μυθιστορήματα όλων των εποχών.
Παρά το γεγονός ότι κανένας Σοβιετικός κριτικός δεν είχε διαβάσει το βιβλίο, απαίτησαν την απαγόρευσή τουστηνΕΣΣΔ. Τελικά, το 1988 το μυθιστόρημα εκδόθηκε καιστη Σοβιετική Ένωση. Το βιβλίο μεταφέρθηκε καιστον κινηματογράφο με πρωταγωνιστές τονΟμάρ ΣαρίφκαιτηνΤζούλι Κρίστι, σε σκηνοθεσία Ντέιβιντ Λιν. Το έργο έγινε παγκόσμια επιτυχία, επικεντρωμένο ωστόσο περισσότερο στη ρομαντική πλευρά του βιβλίου.
Το σπίτι του συγγραφέα στο Περεντέλκινο, όπου άφησε την τελευταία του πνοή.
Το 1958 ο συγγραφέας κέρδισε τοΒραβείο Νόμπελ Λογοτεχνίας. Ενώ αρχικά δήλωσε ενθουσιασμένος, στη συνέχεια, δεχόμενος πιέσεις από το σοβιετικό καθεστώς, αποποιήθηκε το βραβείο «εξαιτίας του νοήματος που απέδωσε στη διάκριση αυτή η κοινωνία, στους κόλπους της οποίας ζούσε». Ακόμη και μετά την άρνηση παραλαβής του βραβείου, το καθεστώς της χώρας του συνέχισε νατον απειλεί το λιγότερο με εξορία. Το 1989, το βραβείο δόθηκε στον υιό του Παστερνάκ, Γιεβγκένι, σε τελετή στηΣτοκχόλμη.
Η «τολμηροτέρα φωνή της μετεπαναστατικής Ρωσίας», σύμφωνα μετον Τύπο της εποχής, ο Μπορίς Παστερνάκ, απεβίωσε από καρκίνο των πνευμόνων στα 70 του χρόνια, στις 30 Μαΐουτου1960. Χιλιάδες άνθρωποι ταξίδεψαν από τηΜόσχαστο Περεντέλκινο γιανα παραστούν στηνκηδείατου. Εθελοντές μετέφεραν το ανοιχτό φέρετρότουστον τόπο ταφής και όλοι οι παρόντες (συμπεριλαμβανομένου του σπουδαίου ρώσου ποιητή και θεωρούμενου ως "πνευματικού" του παιδιού Αντρέι Βοζνεσένσκι) απήγγειλαν το απαγορευμένο ποίημα "Άμλετ".
Θαυμάσια θα ήταν αν ήμουν ικανός έστω καιμε σημάδια του λάθους να έγραφα μόνο οχτώ σειρές για τις ιδιότητες του πάθους.
Για τις παρανομίες , τις αμαρτίες, τις κούρσες , το κυνηγητό, γιατην απρέπεια στη βιασύνη και της πληγής το βογκητό.
Ήχο θα έβαζα στους νόμους των παθών με τις χορδές των αισθημάτων, μετην ελαφριά ανάσα των πελάγων και ποιημάτων
Θα χάραζα τους στίχους σαντον κήπο με τις σειρές από δέντρα οι φλαμουριές θ’ ανθούσαν στη σειρά εις φάλαγγα κατ’ άνδρα.
Θα έφερνα στους στίχους την πνοή των λουλουδιών, τα χρώματα της χώρας, το θέρισμα του χόρτου , το σπαθόχορτο καιτο μπουμπουνητό της μπόρας.
Άλλοτε έτσι ο Σοπέν έδωσε ζωντανά μάτια λιμνών, πάρκων και νεκροταφείων στα μουσικά κομμάτια.
Πετυχημένου θριάμβου παιχνίδι, πόνος του κόσμου παρηγορητής γιατρός ο χρόνος.
Απόσπασμα από το ποίημα του Μπορίς Παστερνάκ "Ως τον πυρήνα"
1926: Spektorsky (μυθιστόρημα σε στίχους) - (μτφ. Γιώργος Κοροπούλης στο βιβλίο «Μαρμπουργκ και άλλα ποιήματα του Μπορίς Παστερνάκ», εκδ. "Παρουσία", 1997)
1927: Lieutenant Schmidt -(μτφ. Γιώργος Κοροπούλης στο βιβλίο «Μαρμπουργκ και άλλα ποιήματα του Μπορίς Παστερνάκ», εκδ. "Παρουσία", 1997)
1927: The Year 1905 - (μτφ. Γιώργος Κοροπούλης στο βιβλίο «Μαρμπουργκ και άλλα ποιήματα του Μπορίς Παστερνάκ», εκδ. "Παρουσία", 1997)
1929: Over the Barriers - (μτφ. Γιώργος Κοροπούλης στο βιβλίο «Μαρμπουργκ και άλλα ποιήματα του Μπορίς Παστερνάκ», εκδ. "Παρουσία", 1997)
1932: Η δεύτερη γέννηση - (μτφ. Γιώργος Κοροπούλης στο βιβλίο «Μαρμπουργκ και άλλα ποιήματα του Μπορίς Παστερνάκ», εκδ. "Παρουσία", 1997)
1943: On Early Trains, (ποιήματα 1936-1943) - (μτφ. Γιώργος Κοροπούλης στο βιβλίο «Μαρμπουργκ και άλλα ποιήματα του Μπορίς Παστερνάκ», εκδ. "Παρουσία", 1997)
1945: Earth’s Expanse, (ποιήματα 1936-1945) - (μτφ. Γιώργος Κοροπούλης στο βιβλίο «Μαρμπουργκ και άλλα ποιήματα του Μπορίς Παστερνάκ», εκδ. "Παρουσία", 1997)
Όλγα Ιβίνσκαγια, Captive of Time; My Years with Pasternak (Αιχμάλωτη του Χρόνου, τα χρόνια μουμετον Παστερνάκ), εκδόσεις Doubleday, 1978. Μεταφρασμένο από τονΜαξ Χέιγουορντ.