Nederlands Congresgebouw, Χάγη – χώρος διοργάνωσης του διαγωνισμού του 1976.
ΗΧάγη είναι η έδρα της κυβέρνησης του Βασιλείου των Κάτω Χωρών και πρωτεύουσα της επαρχίας της Νότιας Ολλανδίας. Αποτελεί επίσης την τρίτη μεγαλύτερη πόλη της χώρας, μετά τοΆμστερνταμκαιτοΡότερνταμ. Βρίσκεται στα δυτικά της χώρας καιο χώρος όπου έγινε ο τελικός του διαγωνισμού ήταν το Congresgebouw (σήμερα είναι γνωστό ως Παγκόσμιο Φόρουμ). Ο χώρος κατασκευάστηκε το 1969.
Το βαθμολογικό σύστημα που άρχισε να εφαρμόζεται από τον προηγούμενο διαγωνισμό, εξακολούθησε να ισχύει καιτο 1976. Το κάθε μέλος της κριτικής επιτροπής μπορούσε να δώσει 12 πόντους στο καλύτερο τραγούδι, 10 στο δεύτερο καλύτερο, στη συνέχεια 8 στο τρίτο, και από 7 ως 1 βαθμό γιατα υπόλοιπα (από το 4ο ως το 10ο καλύτερο τραγούδι, σύμφωνα μετη γνώμη των κριτών). Σε αντίθεση με σήμερα, οι πόντοι δεν δόθηκαν μετη σειρά (από το 1 ως το 12), αλλά μετη σειρά που ερμηνεύτηκαν τα τραγούδια. Η διαδικασία να ανακοινώνονται οι βαθμολογίες με αύξουσα σειρά, ξεκινώντας από τον έναν βαθμό, δεν καθιερώθηκε παρά μόνο από τονδιαγωνισμό του 1980και μετά.
Η Μάλτα, η Σουηδία καιη Τουρκία αποχώρησαν από τον διαγωνισμό μειώνοντας σε 18 τις χώρες που έλαβαν μέρος στον διαγωνισμό εκείνης της χρονιάς σε σύγκριση με τις 19 χώρες των προηγούμενων διαγωνισμών. Η Αυστρία καιη Ελλάδα επέστρεψαν στον διαγωνισμό.[1]
ΗΣουηδία αποχώρησε από τον διαγωνισμό, καθώς τοSveriges Radio (SR) δεν είχε αρκετά χρήματα γιανα φιλοξενήσει κι άλλο διαγωνισμό σε περίπτωση που κέρδιζε ξανά η Σουηδία. Έτσι, εισήχθη ένας νέος κανονισμός στο μέλλον για κάθε ραδιοτηλεοπτικό φορέα να υποχρεούνται να καλύπτει μερικώς το κόστος της διεξαγωγής του διαγωνισμού. Όπως γράφει ο συγγραφέας και ιστορικός Τζον Κένεντι Ο' Κόνορστο βιβλίο τουThe Eurovision Song Contest – The Official History, έγιναν διαδηλώσεις του κόσμου εναντίον του διαγωνισμού, κάτι που συνετέλεσε κατά μεγάλο μέρος στην απόφαση του SR για αποχώρηση.[2]
ΗΜάλτα επέλεξε τον Έντσο Γκουζμάν να τραγουδήσει το τραγούδι "Sing Your Song, Country Boy", όμως αποχώρησε από τον διαγωνισμό για λόγους πουδεν αποκαλύφθηκαν, όπως ο ίδιος ο τραγουδιστής επιβεβαίωσε.[3]Η Μάλτα δεν επέστρεψε στον διαγωνισμό παρά μόλις το 1991.
Η συμμετοχή της Ελλάδας προκάλεσε σχόλια καθώς αναφερόταν στην τουρκική εισβολή στην Κύπρο. Την προηγούμενη χρονιά η Ελλάδα είχε αποχωρήσει από τον διαγωνισμό γιατην ίδια αιτία καιτο 1976 ήταν η σειρά της Τουρκίας να αποχωρήσει.
Οι διοργανωτές την ενημέρωσαν πως δεν φέρουν καμία ευθύνη γιατην σωματική της ακεραιότητα, καθώς υπήρχαν απειλές ότι στον χώρο θα βρίσκονται ένοπλοι Τούρκοι πουθατην πυροβολήσουν επί σκηνής. Η ίδια υπέγραψε ότι θα τραγουδήσει με δική της ευθύνη. Κυκλοφόρησαν φήμες ότι φορούσε αλεξίσφαιρο γιλέκο όταν ανέβηκε στην σκηνή, αλλά αυτό δεν συνέβη.
Στον διαγωνισμό του 1976 επεχείρησε να υποβάλει μία συμμετοχή καιτοΛιχτενστάιν, όμως, μιας καιδεν είχε δική του ραδιοτηλεοπτική υπηρεσία, δεντου επιτράπηκε να πάρει μέρος. Το τραγούδι τουθα είχε τον τίτλο "Little Cowboy" καιθα ερμηνευόταν από την Μπίγκι Μπάχμαν (Biggi Bachmann).[3][4]
Στον διαγωνισμό του 1976 επέστρεψαν συνολικά 4 καλλιτέχνες. Ο Fredi εκπροσώπησε τη Φινλανδία καιτο 1967, ενώ ηΣάντρα Ρίμερ ήταν η συμμετοχή της Ολλανδίας καιτο 1972. Το συγκρότημα Peter, Sue and Marc επίσης έκαναν επιστροφή, καθώς ήταν οι εκπρόσωποι της Ελβετίας το 1971 και τέλος, η Νορβηγία εκπροσωπήθηκε ξανά από την Άνε Καρίνε Στρομ, όπως έγινε το 1974. Για μία ακόμη φορά, ηΣτρομ τερμάτισε στην τελευταία θέση, όπως το 1974.
Οι παρακάτω πίνακες αντικατοπτρίζουν τις επίσημα επαληθευμένες βαθμολογίες που δίνονται από κάθε κριτική επιτροπή, προσαρμοσμένες μετά τη μετάδοση. Κατά τη διάρκεια της ζωντανής μετάδοσης, η Γαλλία απέτυχε να ανακοινώσει τους 4 πόντους που απέδωσαν στη Γιουγκοσλαβία, ένα σφάλμα που αγνοήθηκε από τον ελεγκτή, Clifford Brown. Έτσι στη ζωντανή εκπομπή, η Νορβηγία κατατάχθηκε 17ηκαιη Γιουγκοσλαβία 18η. Μετά τη μετάδοση, τασκορ προσαρμόστηκαν καιτα δύο έθνη άλλαξαν θέσεις, μετοσκορ της Γιουγκοσλαβίας να προσαρμόζεται από 6 σε 10 πόντους, μεταφέροντας τη Νορβηγία στην τελευταία θέση.
Όσον αφορά τους πόντους που αποκτήθηκαν ως ποσοστό του μέγιστου διαθέσιμου, η νικήτρια συμμετοχή στο Ηνωμένο Βασίλειο από τους Brotherhood of Man είναι στατιστικά ηπιο επιτυχημένη συμμετοχή στη Eurovision που κέρδισε από την εισαγωγή του συστήματος βαθμολογίας των δώδεκα βαθμών που εγκαινιάστηκε το 1975.
Στον παρακάτω πίνακα φαίνεται η σειρά μετην οποία ψήφισαν οι χώρες στον διαγωνισμό του 1976 όπως καιο εκπρόσωπος της κάθε χώρας που ήταν αρμόδιος να ανακοινώσει τις βαθμολογίες για κάθε χώρα.
Μετην εξαίρεση του Ισραήλ, η κάθε χώρα που έλαβε μέρος στον διαγωνισμό έστειλε έναν τηλεοπτικό σχολιαστή, προκειμένου να καλύψει τον διαγωνισμό στη γλώσσα της αντίστοιχης χώρας.
↑Háskólabókasafn, Landsbókasafn Íslands -. «Timarit.is». timarit.is. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 25 Δεκεμβρίου 2018. Ανακτήθηκε στις 13 Ιουνίου 2017.
↑Roxburgh, Gordon (2014). Songs For Europe – The United Kingdom at the Eurovision Song Contest Volume Two: The 1970's. UK: Telos Publishing. σελ. 116. ISBN978-1-84583-065-6.
Ηνωμένο Βασίλειο – Όλιν Έινσγουορθ
Ελβετία – Μάριο Ρομπιάνι
Γερμανία – Λες Χάμφρις
Ισραήλ – Μάτι Κάσπι
Λουξεμβούργο – 
Βέλγιο – Μισέλ Μπέρνχολκ (Michel Bernholc)
Δημοκρατία της Ιρλανδίας – 
Ολλανδία – Χάρι 
Νορβηγία – Φρόντε Τίνγκνας (Frode Thingnæs)
Ελλάδα – Μιχάλης Ροζάκης
Φινλανδία – Όσι Ρούνε
Ισπανία – Χουάν Μπάρθονς
Ιταλία – Μαουρίτσιο Φαμπρίτσιο
Αυστρία – Έριχ Κλάινσουστερ
Πορτογαλία – Τίλο Κράσμαν
Μονακό – Ραϊμόν Ντονέ
Γαλλία – Τόνι Ραγιό
Γιουγκοσλαβία – Εσάντ Αρναουτάλιτς.svg){kind=small}
.svg){kind=small}
Ηνωμένο Βασίλειο
Ελβετία
Γερμανία
Ισραήλ
Λουξεμβούργο
Βέλγιο
Ιρλανδία
Ολλανδία
Νορβηγία
Ελλάδα
Φινλανδία
Ισπανία
Ιταλία
Αυστρία
Πορτογαλία
Μονακό
Γιουγκοσλαβία
.svg){kind=link}