Από τα χρόνια της ίδρυσής της, η πόλη είχε εμπορικό χαρακτήρα. ΗΒιομηχανική Επανάστασητη μετέτρεψε σεμια μεγάλη βιομηχανική πρωτεύουσα, με κέντρο τις μηχανικές και υφαντουργικές βιομηχανίες. Κατά τηδεκαετία του '60, οι βιομηχανίες αυτές άρχισαν να παρακμάζουν και μόλις στις αρχές της δεκαετίας του '90η πόλη άρχισε να αποκτά ένα νέο χαρακτήρα μετη στροφή στον τριτογενή τομέα δραστηριοτήτων καιτην επανακατοίκηση των κατεστραμμένων συνοικιών.
Η αλλαγή καιη ανανέωση αυτή της πόλης αντικατοπτρίζεται σε γεγονότα των τελευταίων δυο δεκαετιών, όπως ο ερχομός τουTGVστην πόλη το 1993 και τουEurostarτο 1994, η ανάπτυξη τουπανεπιστημίου της πόλης, πόλου έλξης για περισσότερους από 100.000 φοιτητές, καιη ανακήρυξή της ως Πολιτιστικής Πρωτεύουσας της Ευρώπηςτο 2004.
ΗΛιλ είναι φημισμένη ως πολιτιστικό κέντρο λόγω της όπερας L’Opéra de Lille, της εθνικής ορχήστρας "L’Orchestre National de Lille", των μπαλέτων "Ballets du Nord", καιτου μουσείου καλών τεχνών ‘Musée des Beaux-Arts de Lille’. Επίσης, η πόλη φημίζεται γιατη Μεγάλη Υπαίθρια Αγορά της, τη λεγόμενη braderie, που διεξάγεται μια φορά το χρόνο, το πρώτο Σαββατοκύριακο του Σεπτεμβρίου, και συγκεντρώνει επισκέπτες από όλη τηνΕυρώπη.
Πρόκειται για ένα μεγάλο υπαίθριο παζάρι, όπου ο καθένας μπορεί να συμμετέχει καινα εμπορευτεί ό,τι επιθυμεί. Η λαϊκή αγορά καιτο πανηγύρι διαρκούν από τις 3 το μεσημέρι του Σαββάτου μέχρι τα μεσάνυχτα της Κυριακής.[11]