Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν.Μπορείτε να βοηθήσετε προσθέτοντας την κατάλληλη τεκμηρίωση. Υλικό που είναι ατεκμηρίωτο μπορεί να αμφισβητηθεί καινα αφαιρεθεί. Η σήμανση τοποθετήθηκε στις 17/01/2021.
Ford Courier
Ford Courier του 1979 Ford Courier 4ης γενιάς του 2000 στην Αυστραλία
ΤοFord Courier είναι ημιφορτηγό επαγγελματικό αυτοκίνητοπου παραγόταν από τηναμερικανική αυτοκινητοβιομηχανία Ford από τις αρχές της δεκαετίας του 1950. Χρησιμοποιήθηκε για πρώτη φορά στηΒόρεια Αμερικήγιαμια επαγγελματική βαν έκδοση τουFord του 1952. Αφού αυτό το αρχικό βαν ήταν αρκετά επιτυχημένο, η ονομασία Courier έχει χρησιμοποιηθεί παγκοσμίως για πολλαπλούς τύπους οχημάτων. Η ονομασία Courier χρησιμοποιήθηκε επίσης από τη Ford γιαμια σειρά συμπαγών φορτηγών (που παράγονται από τηMazda) και έγινε, επίσης, χρήση από τηFordΕυρώπηςπου υποδηλώνει ένα βαν πάνελ με βάση τοαυτοκίνητο πόλης Ford Fiesta. Ειδικότερα ηFordΒραζιλίας χρησιμοποίησε την ονομασία Courier για ένα μικρό επαγγελματικό φορτηγό, με βάση το Fiesta, που διατίθεται στο εμπόριο σε όλη τηΛατινική Αμερική.
Κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 2000, το ημιφορτηγό Courier αντικαταστάθηκε από την ονομασία Ranger (η οποία και αντικατέστησε το Courier στηΒόρεια Αμερικήγιατο 1983). Το φορτηγό Courier αντικαταστάθηκε από το Ford Transit Connect το 2002. Γιατο 2014, το αυτόνομο όνομα Courier αποσύρθηκε, αλλά επανήλθε ως Transit Courier, το μικρότερο όχημα βαν της σειράς Ford Transit.
Γιατην παραγωγή του 1972, η Ford αναβίωσε την ονομασία Courier μετά από 12-ετή διακοπή, εφαρμόζοντάς τηνστο πρώτο συμπαγές ημιφορτηγό, το οποίο ήταν βασισμένο στοMazda Β σειρά. Διαθέσιμη παγκοσμίως, η σειρά μοντέλων ήταν το πρώτο προϊόν που κυκλοφόρησε από κοινού μεταξύ των δύο κατασκευαστών, ξεκινώντας μια συμμαχία πουθα διαρκούσε μέχρι την παραγωγή του έτους 2020.
Στις αρχές της δεκαετίας του 1970, το όνομα Ford Courier εφαρμόστηκε στο Mazda Β σειρά, ένα μικρό pick-up που κατασκευάστηκε από τηνMazda. Είχε μεγαλύτερη οικονομία καυσίμου από ό,τιοι κανονικές παραλαβές της εποχής. Το Courier κατασκευάστηκε από την Toyo Kogyo (Mazda) και εισήχθη στηΒόρεια Αμερικήκαι πωλήθηκε από τηFord Motor Company ως απάντηση στην απρόβλεπτη δημοτικότητα των μικρών pick-up της Toyotaκαι της Nissan / Datsun Pickup. Κατέλαβε το τμήμα της αγοράς που κατείχε προηγουμένως τοRancheroμε έδρα τοFord Falcon, όταν η πλατφόρμα αναβαθμίστηκε στο μεγαλύτερο Ford Fairlaneτο 1966.
Όπως καιτα άλλα mini pickups της εποχής, είχε τετρακύλινδρο κινητήρα 1.272 κυβικών εκατοστών (1.3 λίτρα ή 77.6 κυβικές ίντσες), 4-τάχυτο χειροκίνητο κιβώτιο, κίνηση στους πίσω τροχούς, εντυπωσιακή ικανότητα φορτίου 1.400 λίβρων (635 κιλά) λαμβάνοντας υπόψη το μέγεθός του, καιμια αρκετά χαμηλή τιμή σε σύγκριση μετα μοντέλα πλήρους μεγέθους της εποχής. Γιατην παράκαμψη του «φόρου κοτόπουλου» 25% στα ελαφρά φορτηγά, οι ταχυμεταφορείς (όπως συνέβη καισταChevrolet LUV) εισήχθησαν σε διαμορφώσεις «σασί καμπίνας», οι οποίες περιελάμβαναν ολόκληρο το ελαφρύ φορτηγό - χωρίς το κιβώτιο φορτίου ή την καρότσα φορτηγού - και υπόκεινται μόνο σε Τιμολόγιο συν 4%. Στη συνέχεια, μια καρότσα φορτηγού προσαρμοζόταν στο πλαίσιο καιτο όχημα μπορούσε να πωληθεί ως ελαφρύ φορτηγό.
Τοστυλτου αμαξώματος ήταν ουσιαστικά εκείνο της σχετικής σειράς Mazda B. Ωστόσο, το μπροστινό τουστυλ ήταν μοναδικό στο ότι η γρίλια είχε σχεδιαστεί γιανα μιμείται τη μεγαλύτερη σειρά Ford σειρά Fκαι μεγάλους μονόφωτους προβολείς αντί για τις μικρότερες δίδυμες μονάδες της σειράς Β.
Όταν κυκλοφόρησε το Courier, προσφερόταν στάνταρ με έναν κινητήρα overhead-cam 1.8 λίτρων, ο οποίος παρήγαγε 74 ίππους (55 kW) στις 5.070 στροφές το λεπτό και 92 lb-ft (125 N · m) στις 3.500 στροφές το λεπτό. Ένα τετρατάχυτο χειροκίνητο κιβώτιο ήταν στάνταρ και ένα αυτόματο τριών ταχυτήτων ήταν προαιρετικό. Μια πεντατάχυτη χειροκίνητη επιλογή εισήχθη γιατοτη σεζόν (model year) του 1976.
Ξεκινώντας το 1977, η Ford έδωσε στο Courier μια νέα εμφάνιση, μεταβαίνοντας στοπιο ορθογώνιο στυλπου είχε επικρατήσει στη σχεδίαση των αυτοκινήτων έως καιτη δεκαετία του 1980. Το 1979, ο βασικός κινητήρας αυξήθηκε σε κυβισμό στα 1.8 λίτρα (1.796 κυβικά εκατοστά).
Το ελαφρύ ημιφορτηγό ήταν διαθέσιμο με μπροστινά δισκόφρενα, καθώς καιμια έκδοση κινητήρα 2.3 λίτρων της Ford (η οποία ήταν ίδια με εκείνη τωνFord Pinto & Mustang IIκαιMercury Bobcat & Capri). Το βασικό χαρακτηριστικό αναγνώρισης του Courier από τη Mazda B σειρά ήταν ακόμα οι μοναδικοί προβολείς, ανκαιμετα φώτα στάθμευσης και φλας τοποθετημένα στη γρίλια ξεκινώντας από το 1978 (τα μοντέλα του 1977 είχαν ακόμα τα φώτα φλας στονπροφυλακτήρα) Το 1979, το βασικό μοντέλο αυξήθηκε σε κυβισμό στα 2.0 λίτρα (120,1 CID). Ο προαιρετικός κινητήρας Ford 2.3 λίτρων (140 cid) κατασκευάστηκε στηΒραζιλία. Το Courier δεν ήταν ποτέ διαθέσιμο μεκινητήρα ντίζελ στις ΗΠΑ. Ωστόσο, το 1980 το συγγενικό Mazda B2200 ήταν διαθέσιμο μετο S2, έναν πετρελαιοκινητήρα 4,135 (τετρακύλινδρος, 135-cid) 2.2 λίτρων, που απέδιδε ισχύ 66 ίππους (49 kW) στις 2.100 στροφές το τούρμποντιζελ. Αυτός ο ίδιος πετρελαιοκινητήρας ήταν διαθέσιμος στη Ford Rangers το 1983 και το 1984, αλλά αντικαταστάθηκε από τον τούρμποντιζελ 2.3 λίτρων Mitsubishi 4D55T (που χρησιμοποιήθηκε επίσης στο Mighty Max καιτοDodge Ram 50) γιατα Ford Ranger του 1985-1987.
Το Courier εξακολούθησε να πωλείται στηΒόρεια Αμερική μέχρι το έτος 1982. Γιατο 1983, η Ford παρουσίασε το δικό της Ford Ranger γιανα συμπληρώσει το κενό στην κατηγορία των συμπαγών φορτηγών στις Ηνωμένες ΠολιτείεςκαιτονΚαναδά, αντικαθιστώντας αποτελεσματικά το Courier. Ωστόσο, σε άλλες αγορές (όπως ηΑυστραλία), αυτή η γενιά Courier συνεχίστηκε μέχρι το μοντέλο του 1985, όταν εισήχθη η επόμενη γενιά. Τα αυστραλιανά μοντέλα έλαβαν ένα λίφτινγκ γύρω στο 1982/1983.
Μεταξύ του 1979 και του 1982, κατασκευάστηκαν διάφορα ηλεκτρικά Ford Courier. Η Jet Industries αγόρασε «ανεμόπτερα οχημάτων» (αμαξώματα Ford Courier χωρίς τους κινητήρες τους) και έβαλε μια σειρά μπαταριών DC κινητήρα και μολύβδου-οξέος γιατην παραγωγή του Jet Industries ElectraVan 750. Αυτά πωλήθηκαν κυρίως για χρήση ως φορτηγά συντήρησης, γενικά σε υπηρεσίες τοπικής αυτοδιοίκησης. Είχαν τελική ταχύτητα γύρω στα 70 μίλια την ώρα (113 χιλιόμετρα την ώρα), ανκαι μπορούσαν να διανύσουν 50 έως 60 μίλια (97 χιλιόμετρα) με πλήρη φόρτιση. Ορισμένα από αυτά τα οχήματα εξακολουθούν να υπάρχουν, συνήθως με αναβαθμισμένα συστήματα ελέγχου κινητήρακαιμπαταρίες υψηλότερης τάσης.
Σε συνδυασμό μετον επανασχεδιασμό του Mazda της σειράς Proceed / B-1985, το Courier έλαβε μια μεγαλύτερη καιπιο σύγχρονη καμπίνα. Οι νέες επιλογές περιελάμβαναν 5-τάχυτο μηχανικό κιβώτιο, τετρακίνηση και κινητήρα V6. Για πρώτη φορά, ήταν διαθέσιμες και μακρύτερες εκδόσεις με 4-πορτες καμπίνες.
Με παρόμοιο τρόπο στηΒόρεια Αμερικήη πλατφόρμα του Ford Ranger χρησιμοποιήθηκε γιατη δημιουργία τουSUVFord Explorer, ένα εξαιρετικά δημοφιλές μεσαίο τζιπτο οποίο βασίστηκε σε αυτή την έκδοση του Courier. Μετην επωνυμία Ford Raider (καιτο ισοδύναμο Mazda Proceed Marvie), πωλήθηκε από το 1991 έως το 1997.
Το 1998, ηMazda κυκλοφόρησε έναν πλήρη επανασχεδιασμό της σειράς B, μετη Ford να υιοθετεί την ονομασία Ranger τόσο γιατα κόμπακτ ημιφορτηγά που παράγονται από τη Mazda όσο και από τη Ford. Η τέταρτη γενιά του Ranger πωλήθηκε παγκοσμίως, με εξαίρεση τηΒόρεια Αμερική (και ορισμένες αγορές της Λατινικής Αμερικής).
Το όνομα Courier χρησιμοποιήθηκε επίσης σε ένα μικρό βαν βασισμένο στοFord Fiestaγιατηνευρωπαϊκή αγορά από το 1991 έως το 2002, ενώ ένα μικρό pick-up φορτηγό βασισμένο σε παρόμοια σχεδίαση κατασκευαζόταν γιατηΛατινική Αμερική μέχρι το 2012.
_GL_4-door_utility_(2015-07-03)_01.jpg)
Ford
.jpg)
_2WD_4-door_utility_(2015-07-03).jpg)
_XL_2WD_4-door_utility_(2015-07-03)_02.jpg)
_GL_4-door_utility_(2015-07-03)_02.jpg)
Πολυμέσα σχετικά