Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές.Βοηθήστε συνδέοντας το κείμενο με τις πηγές χρησιμοποιώντας παραπομπές, ώστε να είναι επαληθεύσιμο. Η σήμανση τοποθετήθηκε στις 22/01/2021.
Renault Clio
Το λογότυπο του Renault Clio Renault Clio 4ης γενιάς στο Σαλόνι του Παρισιού το 2012
ΤοRenault Clio είναι σουπερμίνι αυτοκίνητο της κατηγορίας Β, που παράγεται από τηγαλλική αυτοκινητοβιομηχανία Renault. Η πρώτη γενιά του μοντέλου παρουσιάστηκε τον Ιούνιο του 1990 και σήμερα βρίσκεται στην πέμπτη γενιά του. Από την αρχή της καριέρας του, αποτέλεσε ένα από τα κορυφαία σε πωλήσεις μοντέλα στηνΕυρώπηκαι από το 2013 είναι ο ηγέτης στην κατηγορία Βστην Ευρώπη. Επίσης, το Renault Clio είναι το ένα από τα 3 μόλις αυτοκίνητα που έχουν κερδίσει 2 φορές το τίτλο τουΑυτοκινήτου της Χρονιάς, καθώς κατέκτησε το βραβείο το 1991 και το 2006 - τα άλλα δύο μοντέλα είναι τοVolkswagen GolfκαιτοOpel Astra.
Ειδικότερα στηνΙαπωνία, το Clio πωλείται ως Lutecia (ルノー ルーテシア / Runō Rūteshia[1]), επειδή ηRenaultδεν έχει δικαίωμα χρήσης του ονόματος Clio στην Ιαπωνία διότι το είχε κατοχυρώσει νωρίτερα ηHonda. Γιατην ακρίβεια, το 1984 η Honda ίδρυσε ένα ακόμα δίκτυο αντιπροσωπειών (είχε προηγηθεί το 1978 το δίκτυο Honda Verno) μετο όνομα Honda Clio. Μάλιστα από το 2000 το Lutecia διατίθεται στη χώρα αυτή από τους εμπόρους της Nissan, στα πλαίσια των κοινών δραστηριοτήτων του ομίλου Renault - Nissan. Το όνομα Lutecia προήλθε από τηΛουτέτια, που ήταν ρωμαϊκή πόλη, προκάτοχος του σημερινού Παρισιού. Επίσης, το όνομα Clio προήλθε από τηνΚλειώ, τηνΜούσα της Ιστορίαςστηνελληνική μυθολογία.
Το αρχικό Renault Clio, μαζί μετοRenault 19 της μικρομεσαίας κατηγορίας С, κατάφεραν να βγάλουν την εταιρεία από την εξαιρετικά δύσκολη οικονομική θέση που είχε βρεθεί στη δεκαετία του 1980. ΗRenault ήταν κυριολεκτικά στο χείλος της καταστροφής, λόγω της πολύ κακής ποιότητας των προϊόντων της, που είχαν χτυπήσει εξαιρετικά χαμηλούς δείκτες αξιοπιστίας. Ιδιαίτερα ταRenault 14καιRenault 25, θεωρούνται ως η κορύφωση των προβλημάτων ποιότητας, γεγονός πουκαιη ίδια η Renault παραδέχτηκε, διά στόματος του τότε διευθύνοντος συμβούλου της.
Ως αποτέλεσμα, η εταιρεία είχε αντιληφθεί ότι έπρεπε να βελτιώσει ριζικά την αξιοπιστία των μοντέλων της γιανα σπάσει το αδιέξοδο. Παράλληλα μετην δραματική μείωση των δαπανών, κάτι που επιτεύχθηκε μετην πώληση αρκετών από τις δραστηριότητες της εταιρείας καιτην σχεδόν ολοκληρωτική αποχώρησή της από τους αγώνες (ενώ έγιναν και μεγάλες μειώσεις προσωπικού), αποφάσισε να ξεκινήσει την αναβάθμιση των αυτοκινήτων της από τις δύο πλέον εμπορικές κατηγορίες της ευρωπαϊκής αγοράς:
Τα μικρομεσαία οικογενειακά αυτοκίνητα, κατηγορίας С (η αποφασιστική καμπή γιατην εταιρεία στην κατηγορία С ήρθε το 1988, μετο Renault 19) και
Τα σουπερμίνι αυτοκίνητα πόλης, κατηγορίας Β.
Γιατον νέο εκπρόσωπο της μάρκας στην κατηγορία Β, είχε γίνει εμφανές ότι έπρεπε να αλλάξει προσανατολισμό, καθώς οι καταναλωτές δεν επιθυμούσαν πλέον τα μικρά «σπαρτιατικά» σουπερμίνι, όπως ο προκάτοχος Renault 5, αλλά αναζητούσαν τον εξοπλισμό και τις ανέσεις των μικρομεσαίων μοντέλων σε ένα μικρό «πακέτο».
Στα πλαίσια αυτής της νέας φιλοσοφίας, ξεκίνησε το σχετικό «πρότζεκτ X57» το 1985, στο οποίο το νέο μοντέλο σχεδιάστηκε «από λευκό χαρτί» και μάλιστα έλαβε ένα εντελώς νέο όνομα: Clio. Με εξαίρεση το περιορισμένης παραγωγής Renault Fuegoτου 1980 - 1992, το Clio ήταν το πρώτο μη επαγγελματικό ή μη πολυμορφικό μοντέλο της Renault που επανέφερε τα λεκτικά ονόματα γιατην εταιρεία, σηματοδοτώντας την καθιέρωση του νέου συστήματος ονοματολογίας (ως αποτέλεσμα, το μικρομεσαίο Renault 19, που κυκλοφόρησε 2 έτη πριντην εισαγωγή του Clio, έμελλε να είναι το τελευταίο μοντέλο της εταιρείας με «αριθμητικό» όνομα).
Το αρχικό Clio σχεδιάστηκε από τον Gaston Juchet το 1986, λίγο πριν αντικατασταθεί το 1987 από τον Patrick Le Quément, που μετά σχεδίασε τη δεύτερη καιτην τρίτη γενιά του Clio. Γιατην ιστορία, ο Juchet ήταν ο επικεφαλής του σχεδιαστικού τμήματος της Renault και μεταξύ του 1963 και του 1975, όταν και ανέλαβε ο Robert Opron, ο οποίος προσέλαβε τον Juchet ως έναν από τους βοηθούς του, και από το 1984 έως το 1987 ο Juchet ανέλαβε εκ νέου την ηγεσία του τμήματος.
Τελικώς, η πρώτη γενιά του Renault Clio παρουσιάστηκε στο Σαλόνι Αυτοκινήτου της Γενεύηςτον Μάρτιο του 1990, μπήκε στημαζική παραγωγήτον Μάιο και πρωτοκυκλοφόρησε τον Ιούνιο, ανκαιηδεξιοτίμονη εκδοχήστοΗνωμένο Βασίλειο κυκλοφόρησε με μεγάλη καθυστέρηση, μόλις τον Μάρτιο του 1991. Επίσημα, το Clio αντικατέστησε τοRenault 5, που όμως συνέχισε να παράγεται σε περιορισμένα αντίτυπα έως τον Δεκέμβριο του 1996 στηΣλοβενία, ως μια φθηνότερη εναλλακτική λύση.
Από την πρώτη στιγμή, το Clio I σημείωσε τεράστια εμπορική επιτυχία σε όλες τις ευρωπαϊκές αγορές, μεταξύ των οποίων καιστηνΕλλάδα, ενώ επίσης κέρδισε καιτο τίτλο τουΑυτοκινήτου της Χρονιάςγιατο 1991.[2]Το εντυπωσιακό ήταν ότι διατήρησε την μεγάλη αυτή απήχηση σε ολόκληρη την χρονική διάρκεια παραγωγής του, μετην συνολική παραγωγή της πρώτης γενιάς να φτάνει τα 4 εκατομμύρια αντίτυπα. Η ίδια απήχηση στο κοινό συνεχίστηκε και στις μετέπειτα γενιές του μοντέλου.
Renault Clio πρώτης γενιάς, Φάσης 2. Σημειώστε ταπιο φουσκωμένα πίσω φώτα
Η πρώτη ελαφρά ανανέωση του Clio πρώτης γενιάς αποκαλύφθηκε στο Σαλόνι Αυτοκινήτου της Γενεύηςτον Μάρτιο του 1994 και έγινε γνωστή ως η Φάση 2. Το μοντέλο απέκτησε λίγο διαφορετική γρίλια, με δύο φαρδύτερες εισαγωγές αέρα, πάντα σχήματος παράλληλων οριζόντιων γραμμών, αντί για τρεις λεπτές. Οι βασικές εκδόσεις RN και RT εξοπλίστηκαν και αυτές με υδραυλικό τιμόνι. Τα πίσω φώτα, επίσης, έγιναν κάπως πιο «φουσκωμένα», ανκαιτο σχήμα τους συνέχισε να ταιριάζει ακριβώς στο αμάξωμα, με αποτέλεσμα να είναι ανταλλάξιμα με αυτά της Φάσης 1.
Μετην εισαγωγή του Clio Φάσης 2 άρχισε να προσφέρεται και έξτρα αερόσακος οδηγού.
Τον Μάιο του 1996, ακολούθησε η δεύτερη αισθητική ανανέωση, εντονότερη αυτή τη φορά, ιδίως στα μπροστινά φώτα, που έγιναν ακόμα πιο καμπυλωτά και ενσωμάτωσαν τα πλαϊνά φλας μέσα τους. Επίσης καιτο καπό καμπύλωνε πιο έντονα γύρω από τους προβολείς ως προς τα παλαιότερα Clio. Στο πίσω μέρος, τοποθετήθηκε στάνταρ τρίτο φως φρένων και ένα νέο λογότυπο «Clio», νέας γραμματοσειράς, που καθιερώθηκε τότε σε όλα τα μοντέλα της Renault. Παράλληλα, έγιναν και ορισμένες μηχανικές βελτιώσεις σε όλες τις εκδόσεις του Clio, ενώ το αμάξωμα έλαβε νέες ενισχύσεις, κυρίως στα πλαίσια των θυρών, συν καλύτερη ηχομόνωση.
Renault Clio πρώτης γενιάς, Φάσης 3
Στο σαλόνι, τοποθετήθηκε νέο τιμόνι με μεγαλύτερο αερόσακο οδηγού (με όγκο 50 αντί 30 λίτρα), ο οποίος έγινε τότε στάνταρ, ενώ ταυτόχρονα εισήχθη και έξτρα αερόσακος συνοδηγού. Μόνο η κορυφαία έκδοση Williams είχε στάνταρ Σύστημα Αντιμπλοκαρίσματος Τροχών (ABS), ενώ οι άλλες το είχαν ως προαιρετική επιλογή. Η λεγόμενη Φάση 3 έφτασε έως τον Σεπτέμβριο του 1998, ταυτόχρονα μετο λανσάρισμα της δεύτερης γενιάς του μοντέλου.
Η δεύτερη γενιά του Renault Clio εξελίχθηκε ως το «πρότζεκτ X65» και τελικώς παρουσιάστηκε στο Σαλόνι Αυτοκινήτου της Γενεύηςτον Μάρτιο του 1998. Λανσαρίστηκε στηνΕυρώπητον Σεπτέμβριο, σε 3-πορτες και 5-πορτες εκδόσεις.
Το σαλόνι ενός δεξιοτίμονου Renault Clio II
Μολονότι το αμάξωμά του, που είχε σχεδιαστεί από τον Πατρίκ Λε Κιεμέντ (Patrick Le Quément), θύμιζε ακόμα την πρώτη γενιά, ήταν πολύ εντονότερα καμπυλωτό από τον προκάτοχό του. Για λόγους μείωσης τουβάρους, αλλά και μείωσης του κόστους επισκευών, έφερε αρκετά μέρη από συνθετικά υλικά - για παράδειγμα, τα μπροστινά φτερά ήταν από πλαστικό, ενώ σε μερικές εκδόσεις το καπό ήταν από αλουμίνιο. Ωστόσο, η παθητική του ασφάλεια είχε σημαντικά βελτιωθεί καιοι πληρέστερες εκδόσεις έφεραν πλέον και πλευρικούς αερόσακους.
Αρχικά διέθετε 8-βάλβιδους κινητήρες της Renault, με κυβισμούς 1.2 και 1.4 και 1.6 λίτρων, οι οποίοι σταδιακά αντικαταστάθηκαν από αποδοτικότερους 16-βάλβιδους.
Την άνοιξη του 2001, η δεύτερη γενιά του Clio ανανεώθηκε. Εξωτερικά άλλαξε κυρίως η πρόσοψη, η οποία έγινε αρκετά πιο επιθετική καιμε περισσότερες ακμές. Το εσωτερικό αναβαθμίστηκε πλήρως. Από πλευράς κινητήρων, προστέθηκε μια σειρά πετρελαιοκινητήρων 1.5 λίτρων, σε διάφορες ιπποδυνάμεις.
Το Clio δεύτερης γενιάς συνέχισε να διατίθεται σε κάποιες αγορές και μετά την παρουσίαση της τρίτης γενιάς, με κάποιες εμφανισιακές αλλαγές καιτην ονομασία Clio Campus. Στο αμάξωμά του, βασίστηκαν επίσης τοRenault TwingoκαιταDacia LoganκαιDacia Sandero. Μάλιστα η συνολική παραγωγή της δεύτερης γενιάς του Clio έφτασε τα 6 εκατομμύρια αντίτυπα, ξεπερνώντας ακόμα καιτην ήδη μεγάλη απήχηση της πρώτης γενιάς του.
Μέσα στο 1998, παρουσιάστηκε το πρώτο σπορ Clio το οποίο είχε δεχτεί τις βελτιωτικές επεμβάσεις της Renault Sport. Αρχικά έφερε ατμοσφαιρικό κινητήρα απόδοσης 2.0 λίτρων βενζίνης, ισχύος 172 ίππων, που μετά την ανανέωση του 2001 αναβαθμίστηκε στους 182 ίππους.
Η κορυφαία, όμως, έκδοση όλων των εποχών υπήρξε το Clio Sport V6 του 2000 - 2005. Ήταν ένα κεντρομήχανο πισωκίνητο μοντέλο, μετον ατμοσφαιρικό βενζινοκινητήρα L7X των 2.946 cm³ που απέδιδε 223 ίππους στην πρώτη φάση του Clio II και αναβαθμίστηκε στη δεύτερη φάση του στους 251. ΣτηνΕλλάδα ελάχιστα αντίτυπα κυκλοφόρησαν και αυτά από παράλληλες εισαγωγές κάποιων φανατικών οπαδών της εταιρείας.
Το 1999, παρουσιάστηκε καιμια 4-πορτη σεντάν έκδοση του Renault Clio, που ανάλογα μετην αγορά παρουσιάστηκε με διαφορετικά ονόματα: Renault Clio Symbol, Renault Symbol, Renault Thalia, Renault Clio Sedan και Renault Clio Classic. Ειδικότερα στην Ελλάδα, κυκλοφόρησε ως Renault Thalia καιμε τους παλαιούς 8-βάλβιδους κινητήρες της Renault. Το 2008, παρουσιάστηκε η δεύτερη γενιά του, ως Renault Symbol / Thalia, αλλά κυκλοφόρησε μόνο σε κάποιες αναπτυσσόμενες χώρες.
Η τρίτη γενιά του Renault Clio παρουσιάστηκε στο Σαλόνι Αυτοκινήτου της Γενεύηςτον Μάρτιο του 2005 και παρουσιάστηκε μέσα στους επόμενους μήνες. Αρχικά κυκλοφόρησε σε εκδόσεις hatchback, 3-πορτες και 5-πορτες, ενώ το 2007, για πρώτη φορά στην ιστορία του μοντέλου, προστέθηκε και station wagon έκδοση, το Clio Estate ή Clio Grandtour.
Το Clio τρίτης γενιάς ήταν το πρώτο μοντέλο της supermini κατηγορίας B που κέρδισε την ανώτατη διάκριση των 5 αστέρων στις δοκιμές πρόσκρουσης του Euro NCAP, ενώ επίσης κέρδισε καιτο τίτλο τουΑυτοκινήτου της Χρονιάςγιατο 2006.[3]
Το σαλόνι ενός τρίτης γενιάς Renault Lutecia, όπως ονομάζεται το Renault Clio στηνΙαπωνία
Οι διαστάσεις της τρίτης γενιάς αυξήθηκαν εμφανώς, μετο μήκος να φτάνει πλέον κοντά στα 4 μέτρα, ενώ μετην ανανέωση του 2009 τα ξεπέρασε. Εφοδιάστηκε αρχικά με τους γνωστούς 16-βάλβιδους ατμοσφαιρικούς κινητήρες της Renault 1.2, 1.4 και 1.6 λίτρων, ενώ στο εξωτερικό διατέθηκε καιμε μεγάλη παλέτα πετρελαιοκινητήρων. Το 2007 έγινε το πρώτο μοντέλο της Renaultπου εφοδιάστηκε μετον τούρμπο κινητήρα 1.2 TCE με απόδοση 100 ίππων. Από πετρελαιοκινητήρες, άρχισε να εισάγεται στην Ελλάδα μετον κινητήρα 1.5 DCi 105 hp, ενώ από τον Σεπτέμβριο του 2011 άρχισε να εισάγεται καιμετον 1.5 DCi 90 hp.
Τον Ιούνιο του 2009, παρουσιάστηκε η ανανεωμένη του εκδοχή, με διαφορετική μπροστινή εμφάνιση, πουτου προσέδωσε πολλά από τα φυσιογνωμικά στοιχεία της τότε γενιάς τουΜégane. Ως προς τις εξωτερικές διαστάσεις του, αυτό έφερε μια αύξηση στο μήκος του αμαξώματός του από τα 3.986 στα 4.027 χιλιοστά. Επίσης, έλαβε ανανέωση στα πίσω φωτιστικά σώματα καιστονπροφυλακτήρα, καθώς και ποιοτικότερο εσωτερικό. Το φθινόπωρο του 2011, άρχισαν να εισάγονται εκδόσεις στην Ελλάδα μεεκ νέου αναβαθμισμένο εσωτερικό σε ποιότητα και υλικά.
Σεσπορ εκδόσεις, παρουσιάστηκε αρχικά η σκληροπυρηνική RS, με 197 ίππους στην Φάση 1 και 203 στην Φάση 2, από ένα 2-λιτρο ατμοσφαιρικό κινητήρα. Μετά την ανανέωση του 2009, παρουσιάστηκε και έκδοση GT με ατμοσφαιρικό κινητήρα 1.6 λίτρων και απόδοση 128 ίππους (προερχόμενο από τοRenault Twingo RS), ενώ τόσο στην RS όσο καιστην GT προστέθηκαν και συλλεκτικές εκδόσεις Gordini, κυρίως με αισθητικές αλλαγές.
Στο εξωτερικό διατέθηκαν και άλλες εκδοχές ισχύος αυτών των κινητήρων. Τον Οκτώβριο του 2012, ταυτόχρονα μετην έναρξη της παραγωγής του Renault Clio τέταρτης γενιάς, οι περισσότερες εκδόσεις της τρίτης γενιάς διακόπηκαν. Ειδικότερα η έκδοση 1.6 16V των 110 ίππων καιοι κινητήρες ντίζελ 1.5 dCi των 90 και 105 ίππων διατηρήθηκαν στην παραγωγή ως τον Μάρτιο του 2013, ενώ η 1.2 16V των 76 ίππων έφτασε ως τον Νοέμβριο του 2014. Η συνολική παραγωγή της τρίτης γενιάς του Clio έφτασε τα 3 εκατομμύρια αντίτυπα.
Το μοντέλο σχεδιάστηκε από τονΟλλανδό Laurens van den Acker, ο οποίος αντικατέστησε τον Σεπτέμβριο του 2009 τον Patrick Le Quément στον ρόλο του σχεδιαστή, και σχεδίασε τότε και ένα συγγενικό crossover μετο τέταρτης γενιάς Clio, τοRenault Captur, καθώς καιτο μικροσκοπικό ηλεκτροκίνητο τετράκυκλο Renault Twizy.
Για πρώτη φορά στην ιστορία του Clio εμφανίστηκε και 3-κύλινδρος κινητήρας, ο «H4Bt» με κυβισμό 0.9 λίτρα και turbo. Οι άλλοι κινητήρες βενζίνης είναι ο «D4F» με κυβισμό 1.2 λίτρα και 4-κύλινδρος, καιο «H5Ft» με κυβισμό 1.2 λίτρα και turbo, επίσης 4-κύλινδρος. Προσφέρεται επίσης καιοκινητήρας ντίζελ «K9K» με κυβισμό 1.5 λίτρα, turbodiesel και 4-κύλινδρος.
Η πέμπτη γενιά του Renault Clio παρουσιάστηκε επίσημα στο 89o Σαλόνι Αυτοκινήτου της Γενεύηςτον Μάρτιο του 2019 και μπήκε στην παραγωγή τον Ιούνιο του ίδιου έτους. Πρωτοπαρουσιάστηκε στηνΕυρώπη στις 21 Σεπτεμβρίου 2019, ενώ σύντομα ακολούθησαν καιοι άλλες αγορές διεθνώς.
Renault
_%E2%80%93_Frontansicht,_13._Juli_2014,_Ratingen.jpg)
_%E2%80%93_Heckansicht,_13._Juli_2014,_Ratingen.jpg)
.jpg)
_%E2%80%93_Frontansicht,_17._Mai_2013,_M%C3%BCnster.jpg)
_%E2%80%93_Heckansicht,_17._Mai_2013,_M%C3%BCnster.jpg)
