Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν.Μπορείτε να βοηθήσετε προσθέτοντας την κατάλληλη τεκμηρίωση. Υλικό που είναι ατεκμηρίωτο μπορεί να αμφισβητηθεί καινα αφαιρεθεί. Η σήμανση τοποθετήθηκε στις 28/01/2020.
ΤοOpel Astra είναι οικογενειακό αυτοκίνητο, της μικρομεσαίας κατηγορίας C, που παράγεται από τηγερμανική αυτοκινητοβιομηχανία Opel, από τον Ιούλιο του 1991 σε πολλές γενιές. Ηδεξιοτίμονη εκδοχή του, κυκλοφορεί ως Vauxhall Astra ειδικά στοΗνωμένο Βασίλειο.
Την εποχή πουη Opel ήταν θυγατρική της General Motors, το μοντέλο κυκλοφορούσε και υπό άλλες θυγατρικές εταιρείες του ομίλου. Γιατην ακρίβεια, έφερε το σήμα της Opel στην ηπειρωτική Ευρώπη, στηνΙρλανδία, στηΜέση Ανατολή, στηνΙνδία, στηνΙαπωνία, στηΝότια Αφρικήκαιστα κράτη της Βόρειας Αφρικής, το σήμα της VauxhallστοΗνωμένο Βασίλειο, το σήμα της HoldenστηνΑυστραλίακαιστηΝέα Ζηλανδία (όπου διακόπηκε το 2009, επανήλθε για λίγο το 2012 και για πρώτη φορά μετο σήμα της Opel,[1] αλλά διακόπηκε πάλι όταν η Opel αποσύρθηκε από τα κράτη αυτά 1 χρόνο μετά, λόγω χαμηλών πωλήσεων[2]) καιτο σήμα της ChevroletστηΛατινική Αμερική. ΣτηΡωσία πωλείται μετο σήμα της Opel, αλλά το διάστημα 2004 - 2008 η δεύτερη γενιά του διατέθηκε (παράλληλα μετην τρίτη γενιά του Astra) καιμετο σήμα της Chevrolet, ως Chevrolet Viva. Επίσης, από τα μέσα του 2007 έως το 2009, το Opel Astra εξαγόταν στις Ηνωμένες ΠολιτείεςκαιστονΚαναδά, όπου και επωλείτο από τις αντιπροσωπείες της Saturn, ως Saturn Astra. ΣτηνΚίνα διατέθηκε από το 2010 έως το 2015 μετο σήμα της Buick ως η πρώτη γενιά τουBuick Excelle XT.
Από το 1991 έως σήμερα, έχουν υπάρξει 6 γενιές του αυτοκινήτου, μετην πρόσφατη γενιά τουνα παρουσιάζεται τον Ιούλιο του 2021, γιατη σεζόν (model year) του 2022. Ακολουθώντας την παράδοση της Opel, στην ονομασία τους χρησιμοποιούνται διαδοχικά γράμματα του λατινικού αλφαβήτου. Η επίσημη ονοματοδοσία της Opel γιατο Astra αποτελεί συνέχεια της ονοματοδοσίας του προηγούμενου μοντέλου, Opel Kadett, ονομάζοντας έτσι την πρώτη γενιά του αυτοκινήτου Astra F (το τελευταίο Opel Kadett ήταν το Kadett E). Μία δεύτερη ταυτόχρονη ονοματοδοσία που είχε ακολουθήσει στο παρελθόν η τότε μητρική General Motorsγιατο ίδιο μοντέλο, ονόμαζε την πρώτη γενιά Astra A, υιοθετώντας την άποψη ότι πρόκειται για εντελώς ξεχωριστό μοντέλο. Τα μοντέλα που πωλούνται με άλλα εταιρικά σήματα, ακολουθούν διαφορετικές ονοματολογίες.
Το Astra F παρουσιάστηκε στο Διεθνές Σαλόνι Αυτοκινήτου της Φρανκφούρτηςτον Σεπτέμβριο του 1991 και διατηρήθηκε στην παραγωγή από τον Ιούλιο του 1991 έως τον Μάρτιο του 1998, ανκαι ειδικά η έκδοση καμπριολέ παρουσιάστηκε το καλοκαίρι του 1993 και διατηρήθηκε έως τον Ιανουάριο του 2000. Ήταν ο διάδοχος του Opel Kadett καιγια πρώτη φορά υιοθετήθηκε από την Opel η ονομασία Astra, η οποία χρησιμοποιούνταν ήδη από τηνVauxhall (που είναι η δίδυμη δεξιοτίμονη εταιρεία της Opel στοΗνωμένο Βασίλειο) γιατα μοντέλα Kadett D και Kadett E.
Το σαλόνι ενός Opel Astra Caravan (station wagon) 1.7 TDS Club του 1993 - 1994 με αερόσακο οδηγού.
Από την παρουσίασή τουτουκαιγια λιγότερο από 1 έτος, το αρχικό Astra κυκλοφόρησε σε εκδόσεις 3-πορτο hatchback και 5-πορτο hatchback, ενώ τον Μάιο του 1992 προστέθηκαν το 4-πορτο σεντάνκαιτο 5-πορτο station wagon, γνωστό ως Opel Astra Caravan. Τον Αύγουστο του 1993 προστέθηκε και μία 2-πορτη έκδοση καμπριολέ, που είχε σχεδιαστεί και κατασκευαζόταν από τον οίκο Μπερτόνε. Όλοι οικινητήρεςτου, ήταν από τηνOpel, με μοναδική εξαίρεση τονκινητήρα ντίζελ 1.7 TDS, κυβισμού 1.686 cm³ και ισχύος 60 kW (82 PS) στις 4.400 στροφές το λεπτό (Ιανουάριος 1993 έως Φεβρουάριος 1998), ο οποίος είχε προέλθει από τηνIsuzu.
Ειδικότερα στηΝότια Αφρική, το όνομα Kadett διατηρήθηκε γιατην hatchback έκδοση του Astra έως το 1999 και παράλληλα εμφανίστηκε καιμια έκδοση 2.0 λίτρων μετούρμπο (200 TS) από την DELTA MOTORS, μοναδική στην αγορά, φορώντας τον κινητήρα (C20LET - 204 ίππων) καιτο 6-τάχυτο μηχανικό κιβώτιο (F28, με επιλογή μπλοκέ διαφορικού) των Calibra / Vectra Turbo. Οι εκδόσεις sedan και station wagon πωλούνταν μετην ονομασία Astra. Παραδόξως, το Kadett καιτο Astra κέρδισαν τον τίτλο του «Αυτοκινήτου της Χρονιάς» στη Νότια Αφρική για δύο συνεχόμενα έτη, 1992 και 1993, μολονότι επρόκειτο για δύο εκδοχές αμαξώματος του ίδιου αυτοκινήτου.
Το Astra ήταν διαθέσιμο καιστηνΑυστραλασία, φέροντας το σήμα της Holden, πρώτα στηΝέα Ζηλανδία (από το 1995) και κατόπιν στηνΑυστραλία (από το 1996). Τα πρώτα μοντέλα ήταν απευθείας δεξιοτίμονες εισαγωγές από τοΗνωμένο Βασίλειο, ενώ όσα διατέθηκαν μεταγενέστερα, κατασκευάζονταν στοΒέλγιο. Αντιθέτως, το αρχικό Holden Astra, που ξεκίνησε να πωλείται στην Αυστραλία στα μέσα της δεκαετίας του 1980, ήταν ένα Nissan Pulsarμε αλλαγμένο το εταιρικό σήμα.
Το σαλόνι ενός Opel Astra F της σεζόν του 1994 με αερόσακο οδηγού.
Από την έναρξη της παραγωγής, το μοντέλο προσέφερε έξτρα Σύστημα Αντιμπλοκαρίσματος Τροχών (ABS), με επιπλέον κόστος, ενώ από τη σεζόν (model year) του 1996, έγινε στάνταρ σε όλες τις εκδόσεις. Από το 1992, άρχισε να προσφέρει έξτρα αερόσακο οδηγού, με πρόσθετη χρέωση. Τον Αύγουστο του 1994, μετην έναρξη της σεζόν του 1995,[3]το μοντέλο υπέστη μικρή αισθητική ανανέωση, σε συνδυασμό καιμετεχνολογικές βελτιώσεις, ενώ στην αγορά της Γερμανίας εξοπλίστηκε με στάνταρ 2 αερόσακους (όγκου 67 λίτρων του οδηγού και 120 λίτρων του συνοδηγού) σε όλα τα μοντέλα. Ωστόσο, ο αερόσακος συνοδηγού ήταν τα πρώτα χρόνια έξτρα σε κάποιες άλλες αγορές.
Μετά το 1995 το Astra F κυκλοφορούσε μετον ανανεωμένο κινητήρα της Opel, υπό το όνομα Ecotec. Το κορυφαίο μοντέλο στην παλέτα της πρώτης γενιάς ήταν το Astra GSi 16V (GSi = Grand Sport injection), ένα 2-λιτρο 16-βάλβιδο βενζινοκίνητο μοντέλο με 150 ίππους (μετον κινητήρα C20XE) πριντην ανανέωση, διαθέσιμο μόνο στην 3-πορτη έκδοση. Επίσης υπήρχε η 8-βάλβιδη έκδοση που έφερε τον 2-λιτρο κινητήρα C20NE, ενώ σε κάποιες αγορές υπήρχε για λίγο και ως GSi 1.8 16V, έχοντας τον κινητήρα C18XE με 125 ίππους. Το GSi ανανεώθηκε το δεύτερο μισό του 1994, με έναν χαμηλότερης ισχύος (136 ίπποι), αλλά πιο σύγχρονο κινητήρα Ecotec (X20XEV), χωρίς όμως να έχει τους προφυλακτήρεςκαιτα σπόιλερ του GSi πριντην ανανέωση, ενώ στη συνέχεια ονομάστηκε Sport.
Το Astra G παρουσιάστηκε για πρώτη φορά στο Σαλόνι Αυτοκινήτου της Φρανκφούρτηςτον Σεπτέμβριο του 1997 και μπήκε στην παραγωγή τον Φεβρουάριο του 1998. Παρουσιάστηκε στην Ευρώπη τον Μάρτιο του 1998 και παρήχθη έως καιτον Δεκέμβριο του 2005. Στη συνέχεια κατασκευάστηκε στηνΠολωνία, από το 2003 έως το 2009, ως Astra Classic II, το οποίο διατέθηκε τότε στηνΚεντρικήκαιστηνΑνατολική Ευρώπη. Η δεύτερη γενιά του μοντέλου κυκλοφόρησε σε εκδόσεις 3-πορτο hatchback, 4-πορτο sedan, 5-πορτο hatchback και 5-πορτο station wagon, ενώ προσφέρθηκε καιμια επαγγελματική εκδοχή panel van (εκτός Γερμανίας) σε λίγα αντίτυπα. Υπήρξαν και δύο ειδικές εκδόσεις, το Astra Coupé καιτο Astra Cabrio, καιοιδυο σχεδιασμένες από τον οίκο Μπερτόνε.
Η μεγαλύτερη καινοτομίασε αυτή τη γενιά του Astra, ήταν η χρήση και ενός κινητήρα φυσικού αερίου. Οιαναρτήσειςτου σχεδιάστηκαν από τηLotus, ενώ η πλατφόρμα του αποτέλεσε τη βάση γιατο 7-θέσιο πολυμορφικό Opel Zafira.
Η δεύτερη γενιά του Opel Astra έφερε ως στάνταρ υδραυλικό τιμόνι, ακινητοποιητή αυτοκινήτου (immobilizer), Σύστημα Αντιμπλοκαρίσματος Τροχών (ABS)και 4 αερόσακους (σε μερικές εξαγωγικές αγορές, τα πρώτα χρόνια, μόνο οι 2 μπροστινοί ήταν στάνταρ, ενώ οι 2 πλευρικοί ήταν έξτρα).
Στάνταρ ή προαιρετικά, αναλόγως μετην έκδοση, ήταν κλιματισμός, ηλεκτρικά μπροστινά παράθυρα, ηλεκτρικά ρυθμιζόμενοι καθρέφτες, ράδιο-CD, κεντρικό κλείδωμα με έλεγχο από απόσταση, μπροστινοί προβολείς με φώτα xenon καιοθόνημε πολλαπλές πληροφορίες.
ΣτοΗνωμένο Βασίλειο διατέθηκε μετο σήμα της Vauxhall ως Vauxhall Astra. Επίσης, στηνΑυστραλίακαιστηΝέα Ζηλανδία, πωλήθηκε από τηνHolden, ως Holden Astra Classic, και τελικώς αντικαταστάθηκε το 2006 από τοHolden Viva.
Το Astra G παρήχθη καιστηΒραζιλία, ως Chevrolet Astra. Το 2003, υπέστη ανανέωση και διατέθηκε στη Βραζιλία, στηνΑργεντινή, στοΜεξικόκαι άλλες αγορές της Λατινικής Αμερικής έως το 2011. Οκινητήρας 2.0 λίτρων I4 (4-κύλινδρος σε σειρά) 8-βάλβιδος του βραζιλιάνικου Astra, φέρει τεχνολογία «flexpower», η οποία επιτρέπει την κατανάλωση τόσο βενζίνης όσο καιβιοκαυσίμου (αλκοόλης), λόγω της απήχησης της αλκοόλης ως καύσιμο στη χώρα αυτή. Αποδίδει ισχύ 128 hp με βενζίνη και 140 hp με αλκοόλη, μετη μέγιστη ισχύ πάντα στις 5.200 στροφές το λεπτό.
Μια εκδοχή ταξίτου βραζιλιάνικου Astra μεκινητήρα βενζίνης 2.0 λίτρων πωλήθηκε στηΧιλή ως Chevrolet Urban.
Chevrolet Viva σε φωτογραφία του 2006
Τον Σεπτέμβριο του 2004, η κοινοπραξία General Motors-AvtoVAZ εισήγαγε εκ νέου στην παραγωγή την 4-πορτη εκδοχή του Astra G καιτην παρουσίασε στηΡωσία ως Chevrolet Viva. Στη χώρα αυτή διατέθηκε αποκλειστικά από τις αντιπροσωπείες της Chevrolet, ενώ ταυτόχρονα οι έμποροι της Opel συνέχιζαν να πωλούν το νεότερο Opel Astra Ητου 2003. Ωστόσο, το Chevrolet Viva σημείωσε εξ αρχής πολύ χαμηλές πωλήσεις, καθώς προσφέρθηκε μόνο με έναν κινητήρα, τον 1.8 λίτρων βενζίνης, καισε υψηλό επίπεδο εξοπλισμού, με συνέπεια την πολύ υψηλή τιμή πώλησης γιατην κατηγορία του. Το αποτέλεσμα ήταν να καταφέρει ετήσιες πωλήσεις λιγότερες από 1.000 αντίτυπα και ειδικότερα το 2007 μόλις 801 αντίτυπα, νούμερα καταστροφικά για ένα πρότζεκτ που κόστισε 340 εκατομμύρια δολάριαμετην τότε ισοτιμία. Μάλιστα ήδη από το καλοκαίρι του 2005 άρχισαν να κυκλοφορούν φήμες για οριστική διακοπή του Viva και τελικώς αυτό έγινε τον Μάρτιο του 2008.
ΗGeneral MotorsΕυρώπης παρουσίασε και εισήγαγε εμπορικά το Astra Ηστα τέλη του 2003 προς αρχές του 2004, ανάλογα μετην αγορά. Βασισμένο στην καινούρια τότε πλατφόρμα Delta του ομίλου της GM, είχε αυξημένες διαστάσεις, βελτιωμένους κινητήρες, δυναμικότερη εξωτερική εμφάνιση και, παρομοίως, δυναμικότερο εσωτερικό. Επίσης καιτοσύστημα διεύθυνσης βελτιώθηκε σημαντικά, μετο κάθε κινητήριο μηχανικό σύνολο να έχει το δικό τουσετρυθμίσεων ανάρτησης από τηLotus.
Κυκλοφόρησε σε δύο 5-πορτες εκδόσεις, hatchback και station wagon, και μία σπορ 3-πορτη έκδοση, αποκαλούμενη GTC στις ευρωπαϊκές αγορές, Sport Hatch στοΗνωμένο Βασίλειοκαι Coupé στηνΑυστραλία. Το GTC είχε στον προαιρετικό εξοπλισμό την επιλογή για πανοραμικό ανεμοθώρακα (παρμπρίζ), ο οποίος εκτεινόταν ψηλά, μέχρι το μέσον σχεδόν της οροφής, μοναδική επιλογή γιααυτοκίνητομαζικής παραγωγήςτην εποχή που κυκλοφόρησε.
Μία ακόμα πρωτιάγια ευρωπαϊκό αυτοκίνητο, ήταν η διαθεσιμότητα ψηφιακού ραδιοφωνικού δέκτη σε κάποιες από τις εκδόσεις. Όσον αφορά το ίδιο το μοντέλο, οικαινοτομίεςσε σχέση με τις προηγούμενες γενιές περιλάμβαναν επίσης την προσθήκη των τεχνολογιών CDC (Continuous Damping Control) και AFL (Adaptive Forward Lighting). Το 2005 κυκλοφόρησε και μία υβριδική έκδοσητου μοντέλου, με συνδυασμό πετρελαιοκινητήρα καιηλεκτρικού κινητήρα. Στις 19 Οκτωβρίου 2006, στη διεθνή έκθεση αυτοκινήτου της Κωνσταντινούπολης παρουσιάστηκε η 4-πορτη σεντάν εκδοχή του Astra αυτής της γενιάς.
Βενζίνη: 1.4 λίτρα Family 0 1.4 λίτρα Family 0 turbo 1.6 λίτρα Family 1 1.6 λίτρα Family 1 turbo 1.8 λίτρα Family 1 2.0 λίτρα Family 2 turbo Ντίζελ: 1.25 λίτρα Family B turbo 1.6 λίτρα MDE turbo 1.7 λίτρα Circle L turbo 2.0 λίτρα Family B turbo Όλοι 4-κύλινδροι σε σειρά (I4)
Το Opel Astra J/D βασίστηκε στην πλατφόρμα Delta II platform της General Motorsκαι παρουσιάστηκε για πρώτη φορά στο Σαλόνι Αυτοκινήτου της Φρανκφούρτηςτου 2009. Οι πρώτες πωλήσεις του, ξεκίνησαν τον Νοέμβριο του 2009, ως μοντέλο του 2010, ενώ η σεζόν (model year) του 2009 παρακάμφθηκε εντελώς.[5][6]
Η αισθητική αυτής της γενιάς είχε βασιστεί έντονα στο νέο τότε Opel Insignia πρώτης γενιάς (της μεσαίας κατηγορίας D), με πολλές προαιρετικές έως τότε επιλογές να γίνονται στάνταρ. Ειδικότερα ηδεξιοτίμονη δίδυμη εκδοχή Vauxhall Astra μπήκε στημαζική παραγωγήστοεργοστάσιο Ellesmere Port Plant στα τέλη Σεπτεμβρίου του 2009 και οι πρώτες παραδόσεις ξεκίνησαν τον Δεκέμβριο του 2009. Αρχικά το μοντέλο επρόκειτο να ονομαστεί «Astra I», αλλά την τελευταία στιγμή έλαβε την ονομασία «Astra J», προκειμένου ναμην γίνει σύγχυση του γράμματος I μετον αριθμό 1.[7]
Το Astra J εξελίχθηκε στο Διεθνές Κέντρο Τεχνικής Ανάπτυξης της OpelστοΡύσελσχαϊμ της Γερμανίαςκαι συνέχισε τη νέα τότε σχεδιαστική φιλοσοφία της Opelπου είχε πρωτοεισαχθεί το 2008 μετην εισαγωγή του Insignia πρώτης γενιάς (Αύγουστος 2008 - Απρίλιος 2017). Στο συγκεκριμένο Astra βελτιώθηκαν εμφανώς ηανάρτησηκαιη οδική συμπεριφορά ως προς την προηγούμενη γενιά του.[8]Τοσύστημα δορυφορικής πλοήγησηςκαιτο σύστημα ψυχαγωγίας είχαν προέλθει από τηνBosch.[9][10]
ΗOpel παρουσίασε το Astra K στο Σαλόνι Αυτοκινήτου της Φρανκφούρτηςτον Σεπτέμβριο του 2015 για τη σεζόν (model year) του 2016. Το μοντέλο κέρδισε το βραβείο τουΑυτοκινήτου της Χρονιάςγιατο 2016.
Το Astra K ήταν κοντύτερο κατά 5 εκατοστά και αρκετά ελαφρύτερο (από 120 έως και 200 κιλά) ως προς τον προκάτοχο Astra J. Παρά το μικρότερο μήκος του, η Opel ανακοίνωσε τότε ότι είχε καλύτερους εσωτερικούς χώρους από το Astra J. Η εντελώς νέα δομή του οχήματος έπαιξε σημαντικό ρόλο στη μείωση τουβάρους. Κάθε στοιχείο του, είχε μελετηθεί προσεκτικά με σκοπό τη χρήση ελαφρύτερων υλικών. Ενδεικτικώς, μόνο η αυτοφερόμενη (ενιαίο δομικό σύνολο) πλατφόρμα του είχε μειωμένο βάρος κατά 20% ή από 357 κιλά σε 280 κιλά. Επίσης, επετεύχθη περαιτέρω μείωση του βάρους κατά 50 κιλά μέσω χρήσης χάλυβα υψηλότερης αντοχής και μειωμένου βάρους, καθώς και μέσω εξοικονόμησης βάρους στην μπροστινή καιστην πίσω ανάρτηση.
Το καλοκαίρι του 2019, το Opel Astra K υπέστη μια ελαφρά ανανέωση, που κυκλοφόρησε γιατη σεζόν του 2020. Το μοντέλο απέκτησε μια νέα μπροστινή γρίλια, νέα πίσω φώτα και έναν καινούριο μηχανισμό των υαλοκαθαριστήρων, όπου καιοι δύο υαλοκαθαριστήρες λειτουργούσαν ανεξάρτητα, ενώ προηγουμένως ήταν συνδεδεμένοι μεταξύ τους.
Το τελευταίο Astra K ευρωπαϊκής κατασκευής κύλησε από τη γραμμή παραγωγής στις 30 Νοεμβρίου 2021.[11]
Η έκτη γενιά του Opel Astra αποκαλύφθηκε επίσημα στις 13 Ιουλίου 2021 και κυκλοφόρησε για πρώτη φορά στις 12 Νοεμβρίου 2021.[13] Υπήρξε η πρώτη γενιά του Astra που αναπτύχθηκε από τονΌμιλο PSA,[14]με αποτέλεσμα να συγγενεύει μετοDS 4καιμετοPeugeot 308 τρίτης γενιάς. Γιατην ιστορία, κυκλοφόρησε στην αγορά μετά τη δημιουργία του ομίλου Stellantis, η οποία έλαβε χώρα στις 16 Ιανουαρίου 2021.[15][16][17]
Τον Νοέμβριο του 2022, εισήχθη το αμιγώς ηλεκτροκίνητο Opel / Vauxhall Astra Electric, μεηλεκτροκινητήραισχύος 154 hp (115 kW) καιμε αυτονομία 415 χιλιομέτρων (258 μιλίων).[18][19]
Opel
General Motors (μέχρι 
Groupe PSA (2017 — 2020)
5-πορτο hatchback
Sports Tourer
4-πορτο σεντάν
Σαλόνι
_%E2%80%93_Heckansicht,_26._M%C3%A4rz_2011,_Mettmann.jpg)
_%E2%80%93_Heckansicht,_10._M%C3%A4rz_2013,_Velbert.jpg)
Μετά
Μετά
