Το [[χημικό στοιχείο]] '''Άστατο''' ή '''Αστάτιο''' (Astatum) είναι ένα [[Αλογόνα|αλογόνο]] με [[ατομικός αριθμός|ατομικό αριθμό]] 85 και [[ατομικό βάρος]] (210) . Έχει [[θερμοκρασία τήξης]] 302 C° και [[θερμοκρασία βρασμού]] 337 C°. Το Άστατο πρωτοπαρασκευάστηκε τεχνητά το [[1940]] στο πανεπιστήμιο του Μπέρκλεϋ από τον [[Αιμίλιο Σεγκρέ]]. Ήταν το προτελευταίο υποουράνιο στοιχείο που ανακαλύφθηκε. Την ονομασία τουτην οφείλει στο γεγονός πως είναι εξαιρετικά ασταθές μετο σταθερότερο του ισότοπο, το <sup>210</sup>At να έχει χρόνο ημιζωής μόλις 8,3 ώρες.
Το [[χημικό στοιχείο]] '''Άστατο''' ή '''Αστάτιο''' (Astatum) είναι ένα [[Αλογόνα|αλογόνο]] με [[ατομικός αριθμός|ατομικό αριθμό]] 85 και [[ατομικό βάρος]] (210) . Έχει [[θερμοκρασία τήξης]] 302 C° και [[θερμοκρασία βρασμού]] 337 C°. Το Άστατο πρωτοπαρασκευάστηκε τεχνητά το [[1940]] στο πανεπιστήμιο του Μπέρκλεϋ από τον [[Αιμίλιο Σεγκρέ]]. Ήταν το προτελευταίο υποουράνιο στοιχείο που ανακαλύφθηκε. Την ονομασία τουτην οφείλει στο γεγονός πως είναι εξαιρετικά ασταθές μετο σταθερότερο του ισότοπο, το <sup>210</sup>At να έχει χρόνο ημιζωής μόλις 8,3 ώρες.
Έκδοση από την 16:29, 30 Ιουνίου 2019
Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν.Μπορείτε να βοηθήσετε προσθέτοντας την κατάλληλη τεκμηρίωση. Υλικό που είναι ατεκμηρίωτο μπορεί να αμφισβητηθεί καινα αφαιρεθεί. Η σήμανση τοποθετήθηκε στις 30/03/2015.
Τοχημικό στοιχείοΆστατο ή Αστάτιο (Astatum) είναι ένα αλογόνομεατομικό αριθμό 85 καιατομικό βάρος (210) . Έχει θερμοκρασία τήξης 302 C° καιθερμοκρασία βρασμού 337 C°. Το Άστατο πρωτοπαρασκευάστηκε τεχνητά το1940στο πανεπιστήμιο του Μπέρκλεϋ από τονΑιμίλιο Σεγκρέ. Ήταν το προτελευταίο υποουράνιο στοιχείο που ανακαλύφθηκε. Την ονομασία τουτην οφείλει στο γεγονός πως είναι εξαιρετικά ασταθές μετο σταθερότερο του ισότοπο, το210At να έχει χρόνο ημιζωής μόλις 8,3 ώρες.
Ιστορικά στοιχεία
Όλες οι προσπάθειες πολλών επιστημόνων από διάφορες χώρες, να ανακαλύψουν με όλες τις δυνατές χημικές και φυσικές μεθόδους, το ογδοηκοστό πέμπτο στοιχείο στηφύση, ήταν ανεπιτυχείς. Το1940, οΕ. Σεγκρέ, οΝτ. Κόρσον καιοΚ. Μακένζι πέτυχαν τη δημιουργία του πρώτου ισοτόπου, 211At, βομβαρδίζοντας βισμούθιομεσωματίδιαα μέσα σε ένα κύκλοτρο, στο Μπέρκλεϊ. Μόνο μετά από αυτήν την τεχνητή δημιουργία αποδείχτηκε ότι τέσσερα από τα ισότοπα της αστατίνης (215At, 216At, 218At και219At) σχηματίζονται σε διάφορες διακλαδώσεις των τριών φυσικών σειρών της ραδιενεργού διάσπασης τουουρανίουκαιτουθορίου, διακλαδώσεις, όμως, που έχουν λίγες πιθανότητες να συμβούν (5x10-5 - 0,02%). Το άστατο προσροφάται από μέταλλα (άργυρο, χρυσόκαιπλατίνα) και εξαερώνεται εύκολα υπό κανονικές συνθήκες στοκενό. Εξαιτίας αυτών των ιδιοτήτων του, το άστατο μπορεί να απομονωθεί (μέχρι και 85%) από τα προϊόντα της ακτινοβολίαςτου βισμούθιου με απόσταξη σε κενό και προσρόφηση του άστατου από άργυρο ή πλατίνα(λευκόχρυσος). Οι χημικές ιδιότητες του άστατου είναι μοναδικές και πολύ ενδιαφέρουσες. Το άστατο συγγενεύει τόσο μετοιώδιο , όσο καιμετοπολώνιο, παρουσιάζει δηλαδή, ιδιότητες τόσο αμετάλλου, όσο και μετάλλου. Αυτός ο συνδυασμός ιδιοτήτων οφείλεται στη θέση του άστατου στον περιοδικό πίνακα: είναι το βαρύτερο (και κατά συνέπεια τοπιο "μεταλλικό") στοιχείο της ομάδας των αλογόνων. Όπως όλα τα αλογόνα, το άστατο δίνει αδιάλυτο άλας, AgAt, και όπως το ιώδιο, γίνεται πεντασθενές με οξείδωση (το άλας AgAtJO3 είναι ανάλογο προς το AgJO3). Όμως, όπως τα τυπικά μέταλλα έτσι καιτο άστατο κατακρημνίζεται μευδρόθειο, ακόμη καισε πολύ όξινο διάλυμα. Οψευδάργυροςτο εκτοπίζει από διαλύματα θειικού οξέος με αποτέλεσμα να εναποτίθεται στην κάθοδο κατά τηνηλεκτρόλυση. Η παρουσία του άστατου καθορίζεται από την εκπομπή σωματιδίων α.
