Διφθοριούχο θείο
Εμφάνιση
Διφθοριούχο θείο | |||
---|---|---|---|
![]() | |||
![]() | |||
Γενικά | |||
Όνομα IUPAC | Διφθοριούχο θείο | ||
Άλλες ονομασίες | Διφθοριούχο θειοξύλιο Διφθοριούχο σουλφοξύλιο Διφθορόθειο | ||
Χημικά αναγνωριστικά | |||
Χημικός τύπος | SF2 | ||
Μοριακή μάζα | 70,062 ± 0,005 amu | ||
Αριθμός CAS | 13814-25-0 | ||
SMILES | FSF | ||
InChI | 1S/F2S/c1-3-2 | ||
PubChem CID | 139605 | ||
ChemSpider ID | 123122 | ||
Δομή | |||
Μήκος δεσμού | 159 pm | ||
Πόλωση δεσμού | 39% | ||
Γωνία δεσμού | 98° | ||
Φυσικές ιδιότητες | |||
Χημικές ιδιότητες | |||
Επικινδυνότητα | |||
Εκτός |
Δομή
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Δεσμοί[2][3][4] | |||||
Δεσμός | τύπος δεσμού | ηλεκτρονική δομή | Μήκος δεσμού | Ιονισμός | Ισχύς δεσμού |
---|---|---|---|---|---|
S-F | 3sp³-2p | 159 pm | 39% S+ F– | 284 kJ/mol | |
Γωνίες | |||||
FSF | 98° | ||||
Στατιστικό ηλεκτρικό φορτίο[5] | |||||
F | -0,39 | ||||
S | +0,78 |
Παραγωγή
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Μπορεί
Μπορεί ακόμη
Αστάθεια
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Δείτε επίσης
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Υποφθοριώδες οξύ (HOF).
- Υδροφθοροϋπεροξείδιο (HO2F).
- Διφθοριούχο διοξυγόνο (O2F2).
- Φθοραμίνη (H2NF).
- Διφθοραμίνη (HNF2).
- Τριφθοριούχο άζωτο (NF3).
- Φθορυδραζίνη (HN2F).
- Τετραφθοριούχο θείο (SF4).
- Υποχλωριώδες οξύ (HClO).
- Μονοξείδιο
τ ο υ διχλωρίου (Cl2O). - Μονοξείδιο
τ ο υ διβρωμίου (Br2O) - Οξείδιο
τ ο υ διιωδίου (I2O) - Διφθοριούχο οξυγόνο (OF2)
- Διχλωριούχο θείο (SCl2).
Αναφορές κ α ι σημειώσεις
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑
Γ ι α εναλλακτικές ονομασίεςκ α ι συμβολισμούς δείτετ ο ν πίνακα πληροφοριών. - ↑
Τ α δεδομένα προέρχονται από τους πίνακες δεδομένωντ ω ν στοιχείων άνθρακα, πυριτίουκ α ι υδρογόνουκ α ι τις πηγές«Table of periodic properties of thw Ellements», Sagrent-Welch Scientidic Companyκ α ι «Ασκήσειςκ α ι προβλήματα Οργανικής ΧημείαςΝ .Α . Πετάση 1982» - ↑ «chem.tamu.edu» (PDF). Αρχειοθετήθηκε από
τ ο πρωτότυπο (PDF) στις 28 Ιανουαρίου 2018. - ↑ Johnson, D. R.; Powell, F. X. (1969). «Microwave Spectrum and Structure of Sulfur Difluoride». Science 164 (3882): 950–1. doi: . PMID 17775599.
- ↑ Υπολογισμένο βάση
τ ο υ ιονισμού απότ ο ν παραπάνω πίνακα - ↑ 6,0 6,1 Greenwood, Norman N.· Earnshaw, Alan (1997). Chemistry of the Elements (2nd έκδοση). Butterworth–Heinemann. ISBN 0080379419.
- ↑ Holleman, Arnold Frederik; Wiberg, Egon (2001), Wiberg, Nils, επιμ., Inorganic Chemistry, San Diego/Berlin: Academic Press/De Gruyter, ISBN 0-12-352651-5