Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές.Βοηθήστε συνδέοντας το κείμενο με τις πηγές χρησιμοποιώντας παραπομπές, ώστε να είναι επαληθεύσιμο. Το πρότυπο τοποθετήθηκε χωρίς ημερομηνία. Γιατη σημερινή ημερομηνία χρησιμοποιήστε: {{χωρίς παραπομπές|27|05|2024}}
Οφθορίτης (αγγλ. fluorite) ή αργυροδάμας είναι ορυκτό τουασβεστίουμε χημικό τύπο CaF2. Οφείλει το όνομά τουστο συστατικό του, φθόριο, ενώ το αγγλικό όνομα προέρχεται από τα λατινικά (fluor = ρέω) και σχετίζεται μετην ικανότητά τουνα χαμηλώνει το σημείο τήξεως όταν προστίθεται σε άλλα ορυκτά (συλλίπασμα).
Εμφανίζει ποικιλία χρωμάτων, συχνά σε ζώνες. Η ιώδης ποικιλία του συγχέεται συχνά μεαμέθυστο, από τον οποίο διακρίνεται λόγω χαμηλότερης σκληρότητας. Συχνά οι κρύσταλλοί του παρουσιάζουν φθορισμό κάτω από υπεριώδη ακτινοβολία σε ποικιλία χρωμάτων. Τυπικό χρώμα φθορισμού είναι τομπλε, εμφανίζει, όμως, φθορισμό καισε κίτρινο, πράσινο, κόκκινο, λευκό και πορφυρό, ενώ το χρώμα φθορισμού μπορεί να αλλάζει ανάλογα μετο μήκος κύματος της υπεριώδους ακτινοβολίας. Ορισμένοι κρύσταλλοι, που περιέχουν το στοιχείο ευρώπιο (Eu) εμφανίζουν ασθενή φωσφορισμό. Η (σπάνια) παραλλαγή τουχλωροφανής, που απαντά στηΒιρτζίνιακαιστηνΑριζόνατωνΗΠΑ παρουσιάζει το φαινόμενο του θερμοφθορισμού, φθορίζει, δηλαδή σε πρασινογάλαζο χρώμα, όταν θερμανθεί. Μετά την ψύξη, το φαινόμενο αυτό εξαφανίζεται από το συγκεκριμένο δείγμα.
Η μεγάλη χρωματική του ποικιλία έχει ως συνέπεια να είναι από τα πλέον περιζήτητα από συλλέκτες ορυκτά, ενώ, λόγω της ποικιλοχρωμίας τουκαι της εμφάνισης ζωνώδους χρωματισμού, χρησιμοποιείται και ως ημιπολύτιμος λίθος, παρά την χαμηλή του σκληρότητα.
Ανευρίσκεται ως συνοδό ορυκτό σεγρανίτες, γρανιτικούς πηγματίτες καισυηνίτες, καθώς καισεφουμαρόλες. Οι οικονομικά εκμεταλλεύσιμες εμφανίσεις του είναι σε μέσης και χαμηλής θερμοκρασίας υδροθερμικές φλέβες και στρωματοειδείς αποθέσεις. Συχνά αποτελεί το υλικό διασύνδεσης στους ψαμμίτες.
Παραλλαγές του, εκτός από τον χλωροφανή, είναι ουττριοφθορίτης ( (Ca,Y)F2, ουττριοδημητρίτης ((Ca,Ce,Y)F2) καιοαντοζωνίτης, ο οποίος, όταν θραυσθεί ή κονιοποιηθεί, αναδίδει περίεργη οσμή καιο "bluejohn", που εμφανίζει χαρακτηριστικό ζωνώδη χρωματισμό.
James Dwight Dana, Manual of Mineralogy and Lithology, Containing the Elements of the Science of Minerals and Rocks READ BOOKS, 2008 ISBN 1-4437-4224-4
Frederick H. Pough, Roger Tory Peterson, Jeffrey (PHT) Scovil: A Field Guide to Rocks and Minerals, Houghton Mifflin Harcourt, 1988, ISBN 0-395-91096-X
Walter Schumann, R. Bradshaw, K.A.G. Mills: Handbook of Rocks, Minerals and Gemstones, Houghton Mifflin Harcourt, 1993, ISBN 0-395-51137-2