Ο σύλλογος έχει συνδεθεί με μία από τις μεγαλύτερες τραγωδίες του ποδοσφαίρου, το αεροπορικό δυστύχημα του Φεβρουαρίου του1958στοΜόναχο, στο οποίο έχασαν τη ζωή τους οκτώ ποδοσφαιριστές της. Ήταν μια φουρνιά ταλαντούχων παικτών (μέσος όρος ηλικίας τα 24 χρόνια), που ήταν γνωστοί ως Οι Μπέμπηδες του Μπάσμπι.
Η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ ιδρύθηκε το1878, από εργάτες της εταιρίας σιδηροδρόμων του Λάνκασαϊρ καιτου Γιόρκσαϊρ, Carriage and Wagon Works, οι οποίοι πήραν άδεια από τους εργοδότες τους να δημιουργήσουν μια ποδοσφαιρική ομάδα. Το αρχικό όνομα της ομάδας ήταν Νιούτον ΧιθΛκΓΡ (Newton Heath L&YR, τοL&YR προέρχεται από τοLancashire & Yorkshire Railway). Η έδρα της πρώτης αυτής ομάδας ήταν το γήπεδο Νορθ Ρόανττου Νιούτον Χιθ.[2]
Τους πρώτους αγώνες, τους έδωσε κυρίως με ομάδες εργατών σιδηροδρομικών εταιρειών, ανάμεσά τους καιμε ομάδες εργατών της δικής τους εταιρείας. Το1884, αποφάσισαν να πάρουν μέρος στοκύπελλο Λανκασάιρ, αλλά αποκλείστηκαν από τον πρώτο γύρο.[2]Α, ενώ αργότερα πήραν μέρος στο μικρότερο κύπελλο Μάντσεστερ και περιχώρων, πετυχαίνοντας καλύτερα αποτελέσματα και φτάνοντας αρκετές φορές στον τελικό της διοργάνωσης. Δεντο κατέκτησαν όμως ποτέ.[2]
Την περίοδο 1886-87 έλαβε για πρώτη φορά μέρος στοΚύπελλο Αγγλίας. Αποκλείστηκε όμως στον πρώτο γύρο από την Φλίτγουντ Ρέιντζερς, όταν οι παίκτες αρνήθηκαν να αγωνιστούν στην παράταση. Ο κανονικός αγώνας είχε λήξει 2-2. Ύστερα από αυτό το γεγονός η ομάδα αποφάσισε ναμην συμμετάσχει ξανά στον θεσμό, μέχρι το1889.[2]
Το1888, σύστησε ένα πρωτάθλημα μαζί με άλλες ομάδες, μετο όνομα The Combination. Η πρώτη αυτή περίοδος λειτουργίας αυτής της διοργάνωσης είχε μικρό χρόνο ζωής, καθώς την επόμενη χρονιά διαλύθηκε λόγω οικονομικών δυσκολιών.
Ανκαιδεν ήταν ακόμα αρκετά ισχυροί γιανα συμμετέχουν στο Πρωτάθλημα Αγγλίας, το1889 ήταν ανάμεσα στους ιδρυτές της Φούτμπολ Άλιανς, πρωτάθλημα στο οποίο τερμάτισαν 8οιτην πρώτη χρονιά. Την επόμενη χρονιά αφαίρεσαν τοL&YR από το όνομά τους. Το1892, τερμάτισαν 2οι πίσω από τηνΝότιγχαμ Φόρεστ, ενώ την ίδια χρονιά τοΠρωτάθλημα Αγγλίας επεκτάθηκε μετην συγχώνευση της Alliance, δημιουργώντας μια δεύτερη κατηγορία. Η Νιούτον Χιθκαιη Νότιγχαμ Φόρεστ έλαβαν αυτόματα την πρόκριση στη πρώτη κατηγορία. Την πρώτη της χρονιά στην πρώτη κατηγορία τερμάτισε τελευταία, και χρειάστηκε να νικήσει την πρωταθλήτρια της δεύτερης κατηγορίας ΣμολΧιθγιανα παραμείνει στο πρωτάθλημα. Το1893 μετακόμισε στο γήπεδο της Bank Street. Το1894 ήταν ξανά άλλη μια κακή χρονιά γιατην Νιούτον Χιθ, η οποία όμως αυτή τη φορά έχασε στον αγώνα των play-off με αντίπαλο τηνΛίβερπουλκαι έγινε η πρώτη ομάδα της Πρώτης Κατηγορίας που υποβιβαζόταν στη Δεύτερη.
Η αμφίεση της περιόδου 1879–87
Η ομάδα τα επόμενα χρόνια αντιμετώπιζε πολλά οικονομικά προβλήματα, φτάνοντας μέχρι την χρεοκοπία. Την περίοδο εκείνη εμφανίστηκε οΤζον Χένρυ Ντέιβιςπουσε συνεννόηση μετον αρχηγό της ομάδας Χάρρυ Στάφορντ κινητοποίησαν μια μερίδα επιχειρηματίες που βοήθησαν να σωθεί η ομάδα.[3]Ο Ντέιβις έγινε πρόεδρος της ομάδας και στις 28 Απριλίου 1902, η ομάδα άλλαξε το όνομά της σεΜάντσεστερ Γιουνάιτεντ Φούτμπολ Κλαμπ (Manchester United Football Club), καθώς καιτα χρώματα της ομάδας σε κόκκινο και άσπρο.
Η είσοδος των νέων επενδυτών έδωσε ώθηση στην ομάδα η οποία άρχισε να σημειώνει αξιόλογες πορείες στη δεύτερη κατηγορία, αλλά καιστο κύπελλο Αγγλίας. Το1906, με προπονητή τονΈρνεστ Μανγκάλ κέρδισε την άνοδο στη πρώτη κατηγορία, ενώ σιγά-σιγά άρχισε να δημιουργείται μια ομάδα με αξιόλογους παίκτες όπως οΜπίλι Μέρεντιθ, οΧέρμπερτ Μπέργκες, οΆλεκ ΤέρνμπακκαιοΤζίμι Μπάνιστερ. Το1908η Μάντσεστερ κατέκτησε το πρώτο της πρωτάθλημα, αλλά καιτο νέο θεσμό, τοCharity Shield. Την επόμενη χρονιά κατέκτησαν καιτο πρώτο τους κύπελλο Αγγλίας νικώντας στον τελικό τηνΜπρίστολ Σίτιμε 1-0.
Το1910, η ομάδα μετακόμισε στο νέο της γήπεδο, τοΟλντ Τράφορντ. Το πρώτο της παιχνίδι εκεί, ήταν με αντίπαλο τη Λίβερπουλ, στις 19 Φεβρουαρίου 1910, μετην ομάδα του Μάντσεστερ να χάνει με 4-3. Την ίδια περίοδο, η Ποδοσφαιρική Λίγκα, πουδεν αναγνώριζε την Ένωση των Επαγγελματιών Ποδοσφαιριστών, αποφάσισε ναμην πληρώνει οποιοδήποτε ποδοσφαιριστή δήλωνε μέλος της Ένωσης. Οι ποδοσφαιριστές της Μάντσεστερ αρνήθηκαν να αποκηρύξουν την ιδιότητά τους ως μέλη της Λίγκας (οι παίκτες της απεικονίζονται σεμια φωτογραφία της περιόδου που έγινε γνωστή μετο όνομα Outcasts FC[4]), αλλά τελικά η Λίγκα υποχώρησε από τη θέση της λίγο πριν από την έναρξη του πρωταθλήματος.
Μετά το πρωτάθλημα του1911καιτην κατάκτηση του Charity Shield την ίδια χρονιά ο Μανγκάλ αποχώρησε από την ομάδα. Η αποχώρησή του λειτούργησε αρνητικά γιατον σύλλογο, που κατάφερε με δυσκολία να γλυτώσει τον υποβιβασμό το1915. Την ίδια χρονιά ξέσπασε και ένα από τα πρώτα σκάνδαλα του Αγγλικού ποδοσφαίρου, με τρεις παίκτες της ομάδας να κατηγορούνται γιατο στήσιμο του αγώνα μετην Λίβερπουλ.[5] Μετά την διακοπή του πρωταθλήματος κατά τη διάρκεια του πρώτου παγκοσμίου πολέμου, η ομάδα επισκιάστηκε από την επαναδημιουργία της Μάντσεστερ Σίτι, που είχε για προπονητή της τον Μανγκάλ. Το1922, ύστερα από μια κακή χρονιά, η ομάδα υποβιβάστηκε στη δεύτερη κατηγορία, και έμεινε εκεί μέχρι το1925, όταν μετονΤζον Τσάπμαν κατάφερε να τερματίσει 2ηκαινα επιστρέψει στη πρώτη κατηγορία. Ο θάνατος όμως του προέδρου της Ντέιβις το1927, αλλά καιη τιμωρία του Τσάπμαν από την FA πουτου απαγόρευσε να επιστρέψει στο ποδόσφαιρο,[6] οδήγησαν την ομάδα σε απογοητευτικές χρονιές, μέχρι τον υποβιβασμό της εκ νέου το1931. Ταυτόχρονα, τα οικονομικά προβλήματα έκαναν για άλλη μια φορά την εμφάνισή τους. Ύστερα από διάφορες περιπέτειες, οπού η ομάδα δεν μπορούσε να αποκτήσει ούτε προπονητή, τελικά αποκτήθηκε γιατην θέση οΣκοτ Ντάνκαν.
Ανκαιοι πρώτες χρονιές του Ντάνκαν δεν ήταν επιτυχημένες, μετην ομάδα να τερματίζει στην προτελευταία θέση της δεύτερης κατηγορίας το1934καινα γλιτώνει την τελευταία στιγμή τον υποβιβασμό, η συνεχεία ήταν καλύτερη, κατακτώντας το πρωτάθλημα της δεύτερης κατηγορίας το1936. Όμως, την επόμενη χρονιά υποβιβάστηκαν ξανά στη δεύτερη κατηγορία, γιανα επιστρέψουν στην πρώτη το1938, όπου θα παραμείνουν για 36 χρόνια
Κατά τη διάρκεια τουδεύτερου παγκοσμίου πολέμου, πολλοί παίκτες της πήραν μέρος σε αυτόν, αλλά η ομάδα συνέχιζε να αγωνίζεται σε μικρά τουρνουά. Στις 11 Μαρτίου 1941, κατά τη διάρκεια αεροπορικής επιδρομής τωνΓερμανών, τοΟλντ Τράφορντ βομβαρδίστηκε. Μέχρι την επιδιόρθωσή του, το1949, η ομάδα της Γιουνάιτεντ μοιραζόταν την ίδια έδρα μετην Μάντσεστερ Σίτι (Maine Road).
Το1945, προπονητής της ομάδας έγινε οΜατ Μπάσμπι. Ο Μπάσμπι είχε μια ασυνήθιστη προσέγγιση γιατην εργασία του, επιμένοντας ότι πρέπει νατου επιτραπεί να έχει τη δική του ομάδα, επιλέγοντας αυτός τους παίκτες και έχοντας τον σχεδιασμό της προπόνησης της ομάδας ο ίδιος. Είχε ήδη χάσει την δουλειά του ως βοηθός προπονητής στον προηγούμενο σύλλογό του, την Λίβερπουλ, επειδή ο σύλλογος υπολόγιζε γιατα καθήκοντα αυτά τους διευθυντές της ομάδας, αλλά η Γιουνάιτεντ αποφασίσει να δώσει μια ευκαιρία στις καινοτόμες ιδέες του Μπάσμπι. Η πρώτη μετεγγραφή τουδεν ήταν ένας παίκτης, αλλά ένας νέος βοηθός προπονητή μετο όνομα Τζίμι Μέρφι.[7]Το ρίσκο που είχε λάβει ο σύλλογος μετο διορισμό του Μπάσμπι έβγαλε άμεσα αποτελέσματα, μετην ομάδα να τερματίζει δεύτερη στο πρωτάθλημα το1947, το1948καιτο1949καινα κερδίζει το Κύπελλο Αγγλίας το1948, χάρη εν μέρει στους ΣτανΠιρσον, Τζακ ΡόουλικαιΤσάρλι Μίτεν, καθώς καιτον κεντρικό χαφ, Άλενμπαϊ Τσίλτον.
Ανκαιο Μίτεν έφυγε στηνΚολομβίασε αναζήτηση καλύτερου μισθού, οι υπόλοιποι παίκτες κατάφεραν να κατακτήσουν τον τίτλό της Α’ Κατηγορίας το1952. Ο Μπάσμπι γνώριζε, ωστόσο, ότι στις ποδοσφαιρικές ομάδες απαιτείται κάτι περισσότερο από την εμπειρία, και έτσι υιοθέτησε μια πολιτική φέρνοντας παίκτες από την εφηβική ομάδα όποτε είναι δυνατόν.[7] Αρχικά, νέοι παίκτες, όπως οιΡότζερ Μπάιρν, Μπιλ Φουλκς, Μαρκ ΤζόουνςκαιΝτένις Βάιολετ, χρειάστηκαν χρόνο γιανα πάρουν μια θέση στην ομάδα, μετην Γιουνάιτεντ να τερματίζει στην όγδοη θέση το1953, αλλά κατάφερε και κέρδισε το πρωτάθλημα και πάλι το1956με ένα μέσο όρο ηλικίας μόλις 22 ετών, σκοράροντας 103 γκολ στη διάρκεια του πρωταθλήματος. Η πολιτική με τους νέους παίκτες, που είχε αρχίσει μετον Μπάσμπι, έχει πλέον γίνει το σήμα κατατεθέν της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ στις πιο επιτυχημένες περιόδους της ιστορία της (τα μέσα της δεκαετίας του 1950, τα μέσα προς τέλη της δεκαετίας του 1960 και του 1990). Οι παίκτες αυτοί αποκαλούνταν εφεξής μετο όνομα «οιΜπέμπηδες του Μπάσμπι». Ανάμεσά τους ξεχώριζε οΝτάνκαν Έντουαρντς, από το Dudle της περιφέρειας West Midlands, ο οποίος έκανε την πρώτη εμφάνισή τουστην ομάδα σε ηλικία μόλις 16 ετών το 1953.[8][9]Την επόμενη περίοδο, 1956-57, κέρδισαν το πρωτάθλημα ξανά και έφτασαν στο τελικό του Κυπέλλου, χάνοντας από την Άστον Βίλα. Επίσης, έγινε η πρώτη αγγλική ομάδα που αγωνίστηκε στοΚύπελλο Πρωταθλητριών, κατ' εντολή της FA, η οποία είχε αρνηθεί στηνΤσέλσιτην ίδια ευκαιρία την προηγούμενη περίοδο, και έφθασε ως τον ημιτελικό, όπου αποκλείστηκε από τηνΡεάλ Μαδρίτης. Καθ' οδόν προς τον ημιτελικό, κατάφερε να πετύχει μια νίκη που εξακολουθεί να στέκεται ως η μεγαλύτερη νίκη της σε όλες τις διοργανώσεις, όταν νίκησε την πρωταθλήτρια Βελγίου ΡΣΚ Άντερλεχτμε 10-0 στο Maine Road.
Το ρολόι που δείχνει την ώρα της τραγωδίας, στο γήπεδο τουΟλντ Τράφορντ
Την επόμενη περίοδο, μια τραγωδία έπληξε τον σύλλογο, όταν το αεροπλάνο που μετέφερε την ομάδα από τον ευρωπαϊκό αγώνα τουΚυπέλλου Πρωταθλητριώνμε αντίπαλο τονΕρυθρό Αστέρα Βελιγραδίου συνετρίβη κατά την απογείωση του, ύστερα από στάση για ανεφοδιασμό στοΜόναχο της Γερμανίας.[10][11][12]Η αεροπορική τραγωδία του Μονάχου της 6 Φεβρουαρίου του1958 στοίχισε τη ζωή σε οκτώ παίκτες - ΤζεφΜπεντ , Ρότζερ Μπάιρν, Εντι Κόλμαν , Ντάνκαν Έντουαρντς, Μαρκ Τζόουνς, Ντέιβιντ Πεγκ, Τόμι ΤέιλορκαιΛίαμ «Μπίλι» Γουίλαν - και άλλους δεκαπέντε επιβάτες, συμπεριλαμβανομένου του προσωπικού της ομάδας Γουόλτερ Κρίκμερ, Μπερτ Γουόλεϊ καιΤομ Κούρι. Είχαν ήδη γίνει δύο φορές απόπειρες για απογείωση πριντη μοιραία τρίτη, κατά την οποία ο υγρός διάδρομος απογείωσης επιβράδυνε το αεροπλάνο. Η ανεπαρκής ταχύτηταγια απογείωση οδήγησε στη σύγκρουσή του, μέσα από ένα φράχτη, σε ένα ακατοίκητο σπίτι. Ο τερματοφύλακας Χάρι Γκρεγκ, κατάφερε να διατηρήσει τη συνείδηση του μετά τη συντριβή, και μέσα στον φόβο τουγιαμια ενδεχόμενη έκρηξη, άρπαξε δύο συμπαίκτες του, τονΜπόμπι Τσάρλτον - ο οποίος είχε κάνει το ντεμπούτο του λιγότερο από 18 μήνες νωρίτερα - καιτον Ντένις Βάιολετ και τους έσυρε έξω, στην ασφάλεια. Επτά παίκτες έχασαν τη ζωή τους την ίδια στιγμή, ενώ ο Ντάνκαν Έντουαρντς πέθανε δεκαπέντε μέρες αργότερα στο νοσοκομείο. Ο δεξιός ακραίος Τζόνι Μπέρι επέζησε επίσης από το ατύχημα, αλλά η βλάβη που υπέστη έφερε την καριέρα τουσε ένα πρόωρο τέλος. Στο Μπάσμπι δεν δόθηκε μεγάλη ελπίδα επιβίωσης από τους γιατρούς του Μονάχου, αλλά ανένηψε εκ θαύματος και τελικά βγήκε από το νοσοκομείο, έχοντας περάσει πάνω από δύο μήνες εκεί.[13][14]
Άγαλμα τουσερΜατ Μπάσμπι έξω από τοΟλντ Τράφορντ.
Υπήρχαν φήμες ότι ο σύλλογος θα αποσυρόταν από όλους τους αγώνες, αλλά μετον Τζίμι Μέρφι να αναλαμβάνει ως προπονητής, ενώ ο Μπάσμπι ανάρρωνε από τους τραυματισμούς του, ο σύλλογος συνέχισε να παίζει μεμια πρόχειρη ομάδα. Παρά το ατύχημα, έφτασαν στο τελικό του Κυπέλλου, όπου έχασαν από την Μπόλτον. Στο τέλος της σεζόν, ηUEFA προσέφερε στη FA την ευκαιρία να συμπεριλάβει τόσο την Γιουνάιτεντ όσο και τους ενδεχόμενους πρωταθλητές, Γούλβερχαμπτον Γουόντερερς, στο Κύπελλο Πρωταθλητριών του 1959, ως φόρο τιμής στα θύματα, αλλά η FA αρνήθηκε. Η Γιουνάιτεντ κατάφερε να ανταγωνιστεί την Γουλβς την επόμενη περίοδο, τερματίζοντας στην δεύτερη θέση.
Ο Μπάσμπι επαναδημιούργησε την ομάδα στις αρχές της δεκαετίας του 1960, υπογράφοντας παίκτες όπως οΝτένις ΛόουκαιοΠατ Κρεραντ, ενώ όλο αυτό το διάστημα γαλούχησε μια νέα γενιά από νεαρούς παίκτες. Οπιο διάσημος παίκτης αυτής της νέας γενιάς ήταν ένας νεαρός αθλητής από τοΜπέλφαστ, οΤζορτζ Μπεστ.[15]ΟΜπεστ είχε σπάνια αθλητικά προσόντα, αλλά τοπιο σημαντικό του στοιχείο ήταν ο έλεγχος της μπάλας. Η ταχύτητά του, επέτρεπε στονΜπεστνα περνά μέσα από σχεδόν οποιοδήποτε κενό στην άμυνα της αντίπαλης ομάδας, χωρίς να έχει σημασία πόσο μικρό ήταν αυτό. Η ομάδα κέρδισε το Κύπελλο Αγγλίας το1963, ανκαι τερμάτισε στη 19η θέση στην Πρώτη Κατηγορία. Ο θρίαμβος αυτός φάνηκε να αναζωογονεί τους παίκτες, και βοήθησε τον σύλλογο να τερματίσει στην δεύτερη θέση το1964, καιστη συνέχεια να κατακτήσει το πρωτάθλημα το1965καιτο1967. Το1968 κέρδισε το πρώτο της Ευρωπαϊκό της τρόπαιο, νικώντας τηνΜπενφίκατουΕουσέμπιομε 4-1 στον τελικό τουΚύπελλο Πρωταθλητριών, κάνοντάς την έτσι την πρώτη αγγλική ομάδα που κερδίζει στη διοργάνωση. Εκείνη η ομάδα της Γιουνάιτεντ είχε στις τάξεις της τρεις ποδοσφαιριστές που κατέκτησαν τον τίτλο του καλύτερου παίκτη της χρονιάς στην Ευρώπη: τον Μπόμπι Τσάρλτον, τον Ντένις Λόου καιτον Τζορτζ Μπεστ συνθέτοντας ένα από τα καλύτερα τρίο όλων των εποχών[16]στην καλύτερη περίοδο στην ιστορία του συλλόγου.[17]ΟΜατ Μπάσμπι παραιτήθηκε από προπονητής της το1969και αντικαταστήθηκε από τον Γουίλφ ΜακΓκίνες.
ΟΓουίλφ ΜακΓκίνες, πρώην ποδοσφαιριστής της Γιουνάιτεντ και προπονητής της αναπληρωματικής της ομάδας, προήχθη στη θέση τουΜατ Μπάσμπι. Η ομάδα χρειαζόταν ανανέωση, αλλά ο ΜακΓκίνες δεν μπόρεσε νατη προσφέρει, με αποτέλεσμα να απολυθεί τον Δεκέμβριο του1970. (Αργότερα εργάστηκε στηνΕλλάδα, σεΆρηκαιΠαναχαϊκή). Ο Μπάσμπι επέστρεψε από τη θέση του προπονητή, προσωρινά, μέχρι το διορισμό τουΦρανκΟ'Φάρελτο1971, πουκαι πάλι δεν μπόρεσε να κάνει την ομάδα να ξεχωρίσει. Επιπλέον, οΜπεστ είχε γίνει ένα πρόβλημα, καθώς έπεφτε σε διάφορα πειθαρχικά παραπτώματα. Η συμπεριφορά του ήταν ασταθής, δηλώνοντας πως θα αποσυρόταν από το ποδόσφαιρο, γιανα επιστρέφει λίγες μέρες αργότερα.[15]
Τον Δεκέμβριο του1972, οΟ'Φάρελ απολύθηκε, καιτη θέση του ανέλαβε οΤόμι Ντόχερτι, που άρχισε αμέσως την ανοικοδόμηση της ομάδας, μεμια σειρά από μεταγραφές. Ο Λόου υπέγραψε ως ελεύθερος στην Μάντσεστερ Σίτι, ενώ οΜπεστ συνέχιζε την περίεργη συμπεριφορά του. Η περίοδος 1973-74 ήταν για άλλη μια φορά αποτυχημένη, μετην ομάδα να παλεύει γιανα γλιτώσει τον υποβιβασμό. Στους δύο τελευταίους αγώνες έχασε από τηνΜπέρμιγχαμ Σίτικαιτην Μάντσεστερ Σίτι, και υποβιβάστηκε για πρώτη φορά από το1937. Παρά τον υποβιβασμό, τοΟλντ Τράφορντ συνέχιζε να είναι γεμάτο, ενώ η ομάδα κατάφερε να κερδίσει τηΒ' Κατηγορία καιτην επιστροφή στην Πρώτη. Η νέα σεζόν (1975-76) ξεκίνησε ικανοποιητικά και υπήρχαν πολλές ελπίδες για καλή πορεία. Τελικά τερμάτισε τρίτη, ενώ έφτασε καιστον τελικό του FA Cup, όπου έχασε από τηΣαουθάμπτον.
Όμως, ένα ερωτικό σκάνδαλο μέσα στην ομάδα, μεταξύ του προπονητή και της συζύγου του φυσικοθεραπευτή Λόρι Μπράουν, ανάγκασε την διοίκηση να απολύσει τον Ντόχερτι.[18] Καθώς αυτός δεν ήταν ένας νόμιμος λόγος γιαμια απόλυση, το διοικητικό συμβούλιο κατηγόρησε τον Ντόχερτι για κατάχρηση της θέσης του, προκειμένου να προμηθευτεί εισιτήρια για δύο πρωταθλήματα, καινατα πωλεί για κέρδος. Ανκαι ήταν γνωστά τα πραγματικά γεγονότα, ο Ντόχερτι αρνήθηκε να μηνύσει τον σύλλογο. Ήταν όμως αρκετά δημοφιλής, κάτι που επηρέαζε καιτον νέο προπονητή Ντέιβ Σέξτον, από τον οποίο απαιτούνταν αρκετά πράγματα. Κατέκτησαν το Κύπελλο Αγγλίας, αποκτώντας τη δυνατότητα να συμμετέχουν στο Κύπελλο Κυπελλούχων, αλλά αποκλείστηκαν από τηΣαιντ-Ετιέν. Για άλλη μια φορά έφτασαν στο Κύπελλο Αγγλίας μέχρι το τελικό το1979, αλλά έχασαν από τηνΆρσεναλ. Το 1979-80 είδε τον σύλλογο να τερματίζει δεύτερος πίσω από τη Λίβερπουλ. Κατά τη διάρκεια της σεζόν, οι οπαδοί κατηγορήθηκαν για επεισόδια στο Ayresome Park, που προκάλεσαν το θάνατο δύο οπαδών της Μίντλεσμπρο. Διαμάχη ξέσπασε, επίσης, για τους ισχυρισμούς ότι η ομάδα είχε κάνει παράνομες πληρωμές προς τους νέους παίκτες. Μια αγωνιστική κρίση κατά την έναρξη της περιόδου 1980-81 προκάλεσε μια πτώση στη μέση του πίνακα και έναν πρόωρο αποκλεισμό από το FA Cup. Ο Σέξτον προσπάθησε με ακριβές μεταγραφές να αλλάξει το κλίμα, αλλά τελικά αποδείχθηκαν αποτυχημένες κινήσεις. Τελικά απολύθηκε στο τέλος της περιόδου 1980-81.
Η Γιουνάιτεντ αντικατέστησε τον Σέξτον μετονΡον Άτκινσον. Μια από τις πρώτες του κινήσεις ήταν να υπογράψει τον παίκτη της Γουέστ Μπρόμιτς Άλμπιον, Μπράιαν Ρόμπσον, με μεταγραφή ρεκόρ γιατην εποχή, ενώ διάφοροι άλλοι νέοι παίκτες αποκτήθηκαν την ίδια εποχή. Μέσα σε δύο χρονιές κέρδισε δύο φορές το Κύπελλο Αγγλίας (1983και1985), ενώ την περίοδο 1985-86, ανκαι φαβορί να κερδίσει το πρωτάθλημα ύστερα από ένα εκπληκτικό ξεκίνημα, τερμάτισε στη τέταρτη θέση. Την επόμενη περίοδο η αγωνιστική εικόνα της ομάδας χειροτέρεψε, καιο υποβιβασμός φαινόταν πιθανός. Τον Νοέμβριο του1986ο Άτκινσον απολύθηκε.
Μία μέρα ύστερα από την απόλυση του Άτκινσον, η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ απέκτησε τονΆλεξ Φέργκιουσον (6 Νοεμβρίου), τότε προπονητή της Αμπερντίν.[19]Ανκαιστον πρώτο του αγώνα κόντρα στηνΌξφορντ Γιουνάιτεντ έχασε με 2-0 , κατάφερε να τερματίσει στην 11η θέση, γλιτώνοντας τον υποβιβασμό. Την επόμενη χρονιά κατάφερε να τερματίσει στη δεύτερη θέση (μετονΜπράιαν ΜακΚλέρνα γίνεται ο πρώτος παίκτης της ομάδας από την εποχή τουΜπεστπου σημειώνει 20 τέρματα), αλλά επέστρεψε στη μετριότητα το1989 τερματίζοντας 11η.
Η πρώτη μεγάλη επιτυχία γιατον Φέργκιουσον ήρθε το1990μετην κατάκτηση του Κυπέλλου Αγγλίας κόντρα στηνΚρίσταλ Πάλας. Την επόμενη χρονιά έφτασε μέχρι τον τελικό του League Cup αλλά έχασε από τηνΣέφιλντ Γουένσντεϊ, με προπονητή τον Άτκινσον. Όμως η χρονιά ήταν επιτυχημένη, καθώς η ομάδα κατέκτησε το Κύπελλο Κυπελλούχων, νικώντας τηνΜπαρτσελόναστον τελικό τουΡότερνταμμε 2-1. Αυτό τους έδωσε καιτην δυνατότητα να παίξουν στο Ευρωπαϊκό Σούπερ Καπ της επόμενης χρονιάς, όπου νίκησαν τον κάτοχο του Κυπέλλου Πρωταθλητριών Ερυθρό Αστέραμε 1-0 στο Ολντ Τράφορντ. Ανκαι έπρεπε να διεξαχθούν δύο αγώνες, η UEFA αποφάσισε ναμην διεξαχθεί ο αγώνας στηνΓιουγκοσλαβία, λόγω της κατάστασης στη χώρα.
Την ίδια περίοδο, ο πρόεδρος τη ομάδας Μάρτιν Έντουαρντς προσπαθούσε να κάνει μια συμφωνία μετον μεγιστάνα Michael Knighton. Ο Νίγκτον έκανε μια προσφορά 20 εκατομμυρίων λιρών , μετην υπόσχεση να επενδύσει μεταξύ άλλων 10 εκατ. λίρες γιατο γήπεδο της ομάδας. Το ποσό των 20 εκ. λιρών ήταν ρεκόρ γιατην εποχή. Η συμφωνία δεν προχώρησε,[20] αλλά στον ίδιο δόθηκε μια θέση στο διοικητικό συμβούλιο, ενώ ύστερα από την Έκθεση Τέιλορ (σχετικά μετα γεγονότα στοΧίλσμπορο, όπου σκοτώθηκαν οπαδοί της Λίβερπουλ και οδήγησε στην λήψη διαφόρων μέτρων στο Αγγλικό ποδόσφαιρο, σχετικά μετονχουλιγκανισμόκαιτην ασφάλεια των αγώνων), το1991, βοήθησε τον σύλλογο να εισαχθεί στο χρηματιστήριο του Λονδίνου, με αποτίμηση ύψους 47 εκατ. λιρών.
Το1991 αποκτήθηκε από την ομάδα οΠίτερ Σμάιχελ, βοηθώντας την ομάδα να τερματίσει δεύτερη πίσω από τηνΛιντς Γιουνάιτεντ. Τον Νοέμβριο του1992, οι δύο ομάδες συμφώνησαν γιατην μεταγραφή τουΕρίκ Καντονά από την Λιντς στη Μάντσεστερ έναντι 1,2 εκατ. λιρών. Ο Γάλλος επιθετικός αποτέλεσε μια σπουδαία μεταγραφή γιατην Μάντσεστερ, η οποία κατάφερε να κερδίσει το πρώτο της πρωτάθλημα μετά το 1967, στο τέλος της περιόδου. Το1993 υπογράφει μετην ομάδα οΡόι Κιν, ενώ η Γιουνάιτεντ κατάφερε για άλλη μια χρονιά να κατακτήσει τον τίτλο της πρωταθλήτριας Αγγλίας, αλλά καιτο κύπελλο Αγγλίας, κάνοντας το πρώτο της Νταμπλ. Το πανηγυρικό κλίμα, πάντως , χάλασε ο θάνατος τουΜατ Μπάσμπι στις 20 Ιανουαρίου του 1994.
Την περίοδο 1994-95 δεν κατάφερε να κατακτήσει κάποιο τίτλο, ενώ αποκτήθηκε οΆντι Κόουλ από τηνΝιούκασλ Γιουνάιτεντ. Ένα παιχνίδι μετά το ντεμπούτο του Κόουλ, ο Καντονά επιτέθηκε στον οπαδό της Κρίσταλ Πάλας, Μάθιου Σίμονς, αποφέροντάς του αποκλεισμό οκτώ μηνών από τα γήπεδα.[21]Ο αποκλεισμός του θεωρείται από κάποιους ως ένα μέρος του λόγου της αποτυχίας τη ομάδας να κατακτήσει τον τίτλο, ενώ η αποτυχία αυτή οδήγησε σεμια αναδιάταξη της ομάδας, μετην αντικατάσταση με παίκτες από την ομάδα νέων. Έτσι στον σύλλογο μεταξύ άλλων ήρθαν οιΝτέιβιντ Μπέκαμ, ΦιλκαιΓκάρι Νέβιλ καθώς καιοΠολ Σκόουλς. Ανκαιη έναρξη της περιόδου του 1995-96 δεν ήταν καλή, κατάφεραν, μετά από την επιστροφή καιτου Καντονά τον Οκτώβριο του1995να κατακτήσουν για δεύτερη φορά το Νταμπλ, κάνοντάς τηντην πρώτη ομάδα που κατακτούσε το Νταμπλ δύο φορές, κατόρθωμα πουθα αποκαλούνταν στο μέλλον ως «Διπλό Νταμπλ» (Double Double).
Μετά τη φυγή τουΣτιβ Μπρους, το1996, ο Καντονά έγινε αρχηγός της ομάδας, οδηγώντας τηνστο 4ο πρωτάθλημα σε 5 χρόνια, αλλά στο τέλος της περιόδου αποφάσισε να τερματίσει την καριέρα του, σε ηλικία 30 ετών. Αποκτήθηκε σαν αντικαταστάτης τουοΤέντι Σέριγχαμ, αλλά τερμάτισαν δεύτεροι πίσω από την Άρσεναλ στο τέλος της περιόδου 1997-98.
Η περίοδος 1998-99 ήταν μια από τις πιο επιτυχημένες στην ιστορία της ομάδας καθώς κατάφερε να κατακτήσει την Πρέμιερ Λιγκ, το Κύπελλο Αγγλίας αλλά καιτο Τσάμιονς Λιγκ εκείνης της περιόδου. Ο τελικός της Βαρκελώνης κόντρα στηνΜπάγερν Μονάχου, είναι ένα από ταπιο συγκλονιστικά σε εξέλιξη παιχνίδια της ιστορίας του θεσμού, καθώς κατάφερε να ανατρέψει το εις βάρος της 1-0 στις καθυστερήσεις του αγώνα, νικώντας τελικά με 2-1. Η Μάντσεστερ κατάφερε να γίνει η πρώτη Αγγλική ομάδα που κατέκτησε τοτρεμπλ, ενώ ο Φέργκιουσον απέκτησε τον τίτλο τουΣεργια τις υπηρεσίες τουστο ποδόσφαιρο. Την ίδια χρονιά κατέκτησε καιτοΤογιότα Καπ, νικώντας τηνΠαλμέιρας μες 1-0 στοΤόκιο.
Ανκαι κατέκτησε τον τίτλο το2000καιτο2001, ο Τύπος άσκησε κριτική γιατην αποτυχία στην Ευρώπη. Η Γιουνάιτεντ ήταν μια από τους ιδρυτές της G-14, ενώ αρνήθηκε να λάβει μέρος στο κύπελλο του 1999-00, προτιμώντας να λάβει μέρος στο παγκόσμιο κύπελλο Συλλόγων της FIFA στη Βραζιλία. Η περίοδος 2004-05 ήταν μια από τις λίγες όπου η ομάδα έμεινε χωρίς κάποιον τίτλο, κυρίως λόγω του τραυματισμού του βασικού της επιθετικού Ρουντφαν Νίστελροϊ. Την ίδια περίοδο ο Αμερικάνος επιχειρηματίας Μάλκολμ Γκλέιζερ απέκτησε μέρος της Red Football Ltd., μεμια αγορά που αποτιμάται στα 800 εκατ. λίρες.[22] Στις 16 Μαΐου 2005, αύξησε το μερίδιο τουσε 75%, οδηγώντας την εκτός του χρηματιστηρίου, κάνοντάς την πάλι ιδιωτική, ενώ όρισε τους γιους τουστο διοικητικό συμβούλιο ως μη εκτελεστικούς διευθυντές.[23]
Το2008, 100 χρόνια μετά το πρώτο της πρωτάθλημα, 50 χρόνια μετά την τραγωδία του Μονάχου και 40 χρόνια μετά την κατάκτηση του πρώτου Ευρωπαϊκού της κυπέλλου, η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ έφτασε ξανά στην κατάκτηση του Τσάμπιονς Λιγκ, νικώντας την επίσης Αγγλική Τσέλσι, στον τελικό της Μόσχας. Το παιχνίδι, ύστερα από το 1-1, οδηγήθηκε σταπέναλτι, όπου η Γιουνάιτεντ νίκησε με 5-4. Η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ αναδείχθηκε κορυφαία ομάδα του πλανήτη γιατο2008, σύμφωνα μετη Διεθνή Ομοσπονδία Ιστορίας και Στατιστικής του ποδοσφαίρου (IFFHS).[24]
Η επόμενη χρονιά ξεκίνησε μετην κατάκτηση τουFA Community Shieldτου 2008, νικώντας την Πόρτσμουντ με 3-1 στα πέναλτι, ενώ στις 21 Δεκεμβρίου κέρδισαν το Παγκόσμιο Κύπελλο Συλλόγων της FIFA γιατο 2008, νικώντας τηνLDU Quito από τον Ισημερινό με 1-0 στην Ιαπωνία. Λίγο αργότερα κατέκτησαν καιτοΛιγκΚαπτου2009, ενώ τον Μάιο του 2009 σιγούρεψαν την κατάκτηση της Πρέμιερ Λιγκ, ύστερα από την ισοπαλία 0-0 μετην Άρσεναλ. Στις 27 Μαΐου 2009 έφτασαν για δεύτερη συνεχόμενη φορά στον τελικό του Τσάμπιονς Λιγκ, στηΡώμη, αντιμετωπίζοντας την Μπαρτσελόνα. Η ομάδα της Καταλονίας είχε καταφέρει να έχει παρόμοια πορεία μετην Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ στην Ισπανία, καιο τελικός ανάμεσα στις δύο αναμενόταν με ενθουσιασμό. Τελικά η Μπαρτσελόνα κατέκτησε το κύπελλο, νικώντας με 2-0. Από την Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ αποχώρισαν οιΚάρλος ΤέβεςκαιΚριστιάνο Ρονάλντο, μετον δεύτερο να αποκτάτε από την Ρεάλ Μαδρίτης έναντι του ποσού ρεκόρ των 80 εκατ. λιρών. Κατάφερε να κατακτήσει το2010το 4οΛιγκΚαπ της ιστορίας της, αλλά αποκλείστηκε από την Λιντς Γιουνάιτεντ (η οποία αγωνίζεται την χρονιά αυτή δύο κατηγορίες χαμηλότερα) στο Κύπελλο Αγγλίας, και από τη Μπάγερν Μονάχου στην προημιτελική φάση τουΤσάμπιονς Λιγκ. Στο πρωτάθλημα τερμάτισε στην δεύτερη θέση, πίσω από την Τσέλσι.
Η περίοδος 2010-11 ξεκίνησε μετην Γιουνάιτεντ να κατακτά το FA Community Shield γιατο 2010, νικώντας την Τσέλσι με 3-1 στις 8 Αυγούστου 2010 στο Γουέμπλεϊ. Η Γιουνάιτεντ επέστρεψε στην κορυφή της Πρέμιερ Λιγκτην περίοδο 2010-11, κατακτώντας το 19ο πρωτάθλημα στην ιστορία της, καταρρίπτοντας το ρεκόρ περισσοτέρων πρωταθλημάτων που κατείχε μέχρι τότε η ομάδα της Λίβερπουλ. Η ομάδα εξασφάλισε μαθηματικά τον τίτλο στις 14 Μαΐου 2011, μετά την ισοπαλία με 1-1 ενάντια στηνΜπλάκμπερν Ρόβερς. Στην δεύτερη θέση τερμάτισε ηΤσέλσι, σε απόσταση 9 βαθμών από την πρώτη Γιουνάϊτεντ (80 έναντι 71), ενώ τρίτη ήταν (και αυτή με 71 βαθμούς) η ομάδα της Μάντσεστερ Σίτι, η οποία την χρονιά αυτή κατέκτησε το Κύπελλο Αγγλίας. Η ομάδα της Σίτι έφτασε στον τελικό αποκλείοντας την Γιουνάιτεντ στο ντέρμπι του Μάντσεστερ γιατην ημιτελική φάση, νικώντας με 1-0 μεγκολπου σημείωσε ο Γιάγια Τουρέ (στο γήπεδο Γουέμπλεϊ). Στην Ευρώπη, η Γιουνάιτεντ κατάφερε να φτάσει ξανά στοντελικότουΤσάμπιονς Λιγκ, ο οποίος πραγματοποιήθηκε κι αυτός στο Γουέμπλεϊ, με αντίπαλο την ομάδα της Μπαρτσελόνα, νικώντας στα προημιτελικά την ομάδα της Τσέλσι καιστα ημιτελικά την ομάδα της ΦΚ Σάλκε 04. Όπως είχε συμβεί καιτο 2009, η Μπαρτσελόνα εμφανίστηκε ανώτερη από την Αγγλική ομάδα, νικώντας με 3-1. Ταγκολ της ομάδας της Βαρκελώνης πέτυχαν οιΠέντρο, Λιονέλ ΜέσικαιΝταβίντ Βίγια, ενώ από την Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ είχε ισοφαρίσει προσωρινά οΓουέιν Ρούνεϊ. Μετά το τέλος της περιόδου, αποχώρησαν από την ενεργό δράση ο τερματοφύλακας της ομάδας Έντβιν φανντερΣαρκαιοΠολ Σκόουλς. Η χρονιά επισκιάστηκε από την συμπεριφορά του Ρούνεϊ, ο οποίος δέχθηκε ποινή δύο αγωνιστικών για εξύβριση σε έναν αγώνα, αλλά και από τα ερωτικά σκάνδαλα που αποκαλύφθηκαν γιατονΡάιαν Γκιγκς λίγο πριντον τελικό του Τσάμπιονς Λιγκκαι μετά από αυτόν.
Στις 19 Δεκεμβρίου 2010, ο Άλεξ Φέργκιουσον έγινε ο μακροβιότερος προπονητής της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, ξεπερνώντας το ρεκόρ των 24 ετών, ενός μήνα και 14 ημερών τουΜατ Μπάσμπι.[25]
Στις 8 Μαΐου του 2013, ο Φέργκιουσον ανακοίνωσε ότι επρόκειτο να συνταξιοδοτηθεί ως προπονητής στο τέλος της περιόδου, αλλά θα παραμείνει στο σύλλογο ως διευθυντής και πρεσβευτή. Αποσύρθηκε μετά από 26χρονια παρουσίας τουστο σύλλογο και περισσοτερα απο 40 τρόπαια ως οπιο επιτυχημένος προπονητής στον κόσμο, γραφοντας ιστορία μετηνομαδατου Μάντσεστερ, μετατρέποντας τηναπο μία μέτρια ομάδα στην κυρίαρχο του Αγγλικού ποδοσφαίρου και μία από τις μεγαλύτερες στον κόσμο. Μετά την αποχώρησή του, ο αντικαταστατης του Ντέιβιντ Μογιες, ο οποίος είχε προταθεί από τον ίδιο και είχε χαρακτηριστεί από τους οπαδούς ως "ο Εκλεκτός", άντεξε μόλις 8 μήνες, αφού ηομαδα τερμάτισε 7η, στην χειρότερη βαθμολογικά θέση της από το 1990. Την σεζόν 2014-15 δεν κατέκτησε κανένα τίτλο, αφού ήταν περίοδος με μεταβατικους προπονητές. Ο Λουί ΒανΧααλ ήρθε ως νέος προπονητής το 2015 και παρόλο που κατέκτησε το Κύπελλο στο τέλος της χρονιάς, απολύθηκε. Στην συνέχεια ανέλαβε τηνομαδαο πρώην προπονητης της Τσέλσι ΦΚΖοζέ Μουρίνιο, οδηγώντας την ομάδα στη κατάκτηση τουΛιγκΚαπκαιτουΓιουρόπα Λιγκ. Την επόμενη χρονιά δεν κατέκτησε κανένα σημαντικό τίτλο, αλλα τερματισε 2η πίσω από την αντίπαλο της Μάντσεστερ Σίτιμε διαφορα 18 βαθμών, κατιπουο Μουρινιο χαρακτήρισε ως "το μεγαλύτερο επίτευγμα της καριέρας του". Ο Πορτογάλος όμως απολύθηκε τον Ιανουάριο του 2019, μετααπο μία ήττα αποτην σφοδρή αντίπαλο Λίβερπουλ. Την ομάδα ανέλαβε ως προπονητής ο θρυλος της (ήταν πριν προπονητής στην Νορβηγική Μόλντε,Όλε Γκούναρ Σόλσκιερ.
Μετον Νορβηγο στονπαγκο της η Μανστεστερ Γιουναιτεντ ητανγενικα ασταθης,εχοντας ομως καποιες καλες εμφανισεις,αφουτην χρονια 2020-21 τερματισε δευτερη στηνΠρεμιερ Λιγκκαι εφτασε εως τον τελικο τουΓιουρωπα Λιγκ,οπου ηττηθηκε στα πεναλντι αποτην Ισπανικη Βιγιαρεαλλ.Την επομενη χρονια η Γιουναιτεντ μετην επιστροφη τουΚριστιανο Ροναλντο,υπολογιζοταν ως μεγαλο φαβορι γιατοντιτλο.Μετα ομως απο τους πρωτους 4 μηνες,οπου αποκλειστικε αποτοΛιγκΚαπκαι εχασε 5 παιχνιδια πρωταθληματος,μεταξυ των οποιων με 5-0 εντος εδρας αποτην μισητη Λιβερπουλ,οΟλε Γκουναρ Σολσκιερ απολυθηκε.Μετααποδυο παιχνιδια καιδυο νικες μετον υπηρεσιακο πρωην παικτης της ομαδας ΜαικλΚαρικ,ανελαβε ο Γερμανος Ραλφ Ραγκνικ ως το τελος της χρονιας,οντας αποτηννεασεζον τεχνικος συμβουλος. To καλοκαιρι νεος προπονητης της ομαδας εγινεοΕρικΤενΧαγκαποτονΑγιαξ
Το σημερινό έμβλημα της ομάδας[26] εισήχθη το 1998. Τα πρώτα χρόνια η ομάδα δεν είχε έμβλημα, ενώ όποτε χρειαζόταν χρησιμοποιούσε αυτό της πόλης του Μάντσεστερ (Manchester City Council). Το έμβλημά της, άλλωστε, προέρχεται από αυτό της πόλης. Στο κέντρο του υπάρχει μια ασπίδα, στο πάνω μέρος της οποίας απεικονίζεται ένα ιστιοφόρο, προς τιμήν της ναυτικής εμπορικής παράδοσης της πόλης, μέσω του Καναλιού του Μάντσεστερ. Στο κάτω μέρος της ασπίδας υπάρχει ένας κόκκινος διάβολος, που αντικατέστησε την δεκαετία του 1970 τις τρεις διαγώνιες γραμμές που εμφανίζονταν σε αυτό (όπως καιστο έμβλημα της πόλης) μέχρι τότε. Δεξιά και αριστερά της ασπίδας απεικονίζονται δύο ποδοσφαιρικές μπάλες, ενώ μέχρι τις αρχές της δεκαετίας του 1970 στη θέσεις τους υπήρχαν δύο ρόδα, σύμβολο του Λανκασάιρ. Πάνω και κάτω από της ασπίδα εμφανίζεται το όνομα της ομάδας. Μέχρι το 1998 το όνομα εμφανιζόταν ολόκληρο (Manchester United Football Club), ενώ από το 1998 και μετά εμφανίζεται μόνο το Manchester United.[27]
Η πρώτη εμφάνιση της ομάδας αποτελείται κατά κανόνα από μια κόκκινη φανέλα, λευκό σορτς και μαύρες κάλτσες. Η εμφάνιση αυτή υιοθετήθηκε το 1902, όταν άλλαξε καιτο όνομα της ομάδας σε Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ. Την περίοδο που ονομαζόταν ακόμα Νιούτον Χιθ, χρησιμοποιούσε διάφορα χρώματα, μετοπιο συνηθισμένο συνδυασμό φανέλας να είναι αυτός του πράσινου και κίτρινου.[28]Η φανέλα της πρώτης εμφάνισης δεν έχει κάποιο ιδιαίτερο σχέδιο, αλλά στον τελικό του Κυπέλλου Αγγλίας το 1909 η ομάδα εμφανίστηκε με λευκές φανέλες με ένα κόκκινο V.[29] Σχεδιασμός με V χρησιμοποιήθηκε καιτην δεκαετία του 1920, αλλά καιστο σχέδιο της φανέλας της περιόδου 2009-10 για τα 100 χρόνια χρησιμοποίησης τουΟλντ Τράφορντ.
Η δεύτερη εμφάνιση της ομάδας αποτελείται, τις περισσότερες φορές, από λευκή φανέλα και κάλτσες και μαύρο σορτς. Όμως, αρκετές φορές έχουν χρησιμοποιηθεί και άλλα χρώματα όπως τομπλε. Ανάμεσα σε αυτά ξεχωρίζει η γκρίζα εμφάνιση της περιόδου 1995-96, την οποία όποτε η ομάδα χρησιμοποίησε δεν κατάφερε να πετύχει ούτε μια νίκη,[30] αλλά καιη χρυσή επετειακή γιατα 100 χρόνια από την μετονομασία σε Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ.
Το προσωνύμιο «The Red Devils» (Οι Κόκκινοι Διάβολοι) είναι αυτό που συνοδεύει τη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ. Η ομάδα οφείλει το προσωνύμιο αυτό στονΜατ Μπάσπι[26]ο οποίος το εισήγαγε την δεκαετία του 1960, ενώ από το 1970 ένας κόκκινος διάβολος εμφανίζεται καιστο έμβλημα της ομάδας. Ένα δεύτερο προσωνύμιο, που ήταν παλαιότερα γνωστό για τους παίκτες της ομάδας ήταν τομπέμπηδες, το οποίο ουσιαστικά αναφερόταν στην αδικοχαμένη ομάδα του αεροπορικού δυστυχήματος του Μονάχου. Η ομάδα αυτή αποτελούταν κατά μεγάλο μέρος της από νεαρούς παίκτες που προέρχονταν από την εφηβική ομάδα του συλλόγου, ενώ μετά το δυστύχημα φτιάχτηκε ξανά από μικρούς σε ηλικία ποδοσφαιριστές που προωθήθηκαν από αυτή την εφηβική ομάδα, τους «μπέμπηδες» του συλλόγου.
Η Νιούτον Χιθ έπαιξε τα πρώτα παιχνίδια της σε ένα μικρό γήπεδο στο North Road του Νιούτον Χιθ, το οποίο βρισκόταν σε κακή κατάσταση.[31]Το γήπεδο αυτό ανήκε στον Καθεδρικό του Μάντσεστερ και βρισκόταν δίπλα από τις γραμμές του σιδηροδρόμου.[32]Δεν υπήρχαν αποδυτήρια, καιοι παίκτες ήταν αναγκασμένοι να χρησιμοποιούν τηνπαμπ The Three Crowns, αρκετά μέτρα μακριά από αυτό.[33]Τα πρώτα παιχνίδια (εξαιρουμένων των φιλικών αγώνων) δόθηκαν το 1800, ενώ η πρώτη σημαντική διοργάνωση που φιλοξένησε αγώνα της ήταν γιατο Κύπελλο Λάνκασαϊρ, σε αγώνα μετην Μπλάκμπερν Ολύμπικς στις 27 Οκτωβρίου 1883, όπου η Νιούτον Χιθ έχασε με 7-2. Η αρχική χωρητικότητά του ήταν γύρω στους 12.000 θεατές (όρθιους), αλλά ανκαι έγιναν κάποιες επεκτάσεις, η ομάδα αποφάσισε νατο εγκαταλείψει το 1893.[34]
Το νέο της γήπεδο ήταν αυτό της Bank Street του προαστίου Κλέιτον,με δύο κερκίδες για όρθιους που κατασκευάστηκαν το 1893, χωρητικότητας 50.000 θεατών. Ανκαιο αγωνιστικός χώρος ήταν κάπως καλύτερος από το προηγούμενο, οι συνθήκες κάτω από τους οποίους διεξάγονταν οι αγώνες παρέμεναν άσχημοι, καθώς δίπλα από αυτό υπήρχε εργοστάσιο χημικών.[33] Μάλιστα σε έναν αγώνα της περιόδου 1894-95, η ομάδα των Walsall Town Swifts, εγκατέλειψαν το γήπεδο παραπονούμενοι γιατον καπνό από το εργοστάσιο.[35]Ο πρώτος αγώνας της Νιούτον Χιθ δόθηκε την 1η Σεπτεμβρίου 1893, με αντίπαλο την Μπέρνλι (νίκη γιατην Νιούτον Χιθμε 3-2). Στην οικονομική κρίση της ομάδας του 1902, το γήπεδο έμεινε κλειστό λόγω χρεών, αναγκάζοντας την ομάδα να παίξει προσωρινά στο Harpurhey λίγους αγώνες. Το 1908, μετην ομάδα να έχει αποκτήσει το νέο της όνομα πια, οι υπεύθυνοι της ομάδας αποφάσισαν πως το γήπεδο δεν μπορούσε πιανα φιλοξενεί την ομάδα καιτην επόμενη χρονιά μετακόμισαν στοΟλντ Τράφορντ.
Το «Όλντ Τράφοντ»
Η Γιουνάιτεντ απέκτησε τοΟλντ Τράφορντ έναντι £60.000, έξι εβδομάδες πριν κατακτήσει το πρώτο της Κύπελλο Αγγλίας. Ο πρώτος της αγώνας ήταν μετην Λίβερπουλ, από την οποία ηττήθηκε με 4-3, στις 19 Φεβρουαρίου 1910. Το γήπεδο απέκτησε στέγαστρο το 1936,[33] αλλά ο βομβαρδισμός του Πάρκου Τράφορντ από τους Γερμανούς στις 22 Δεκεμβρίου 1940 έφερε μερικές καταστροφές στο γήπεδο. Ανκαι ξανάνοιξε στις 8 Μαρτίου του 1941, ένας νέος βομβαρδισμός στις 11 Μαρτίου κατέστρεψε το μεγαλύτερο μέρος του σταδίου.[36]Οι ανακατασκευή του κράτησε γύρω στα 10 χρόνια, μετην Γιουνάιτεντ να αγωνίζεται στο γήπεδο της Μάντσεστερ Σίτι, του Μέιν Ρόουντ. Το πρώτο παιχνίδι της πίσω στοΟλντ Τράφορντ δόθηκε στις 24 Αυγούστου του 1949, με τους Μπόλτον Γουάντερερς,[37] ενώ οι εργασίες ολοκληρώθηκαν το 1951. Μέχρι την δεκαετία του 1980 οι χωρητικότητα μειώθηκε από 80 χιλιάδες σε 60 χιλιάδες θεατές, ενώ μετά την έκθεση Τέιλορ μετην οποία τα γήπεδα έπρεπε να καταργήσουν τις θέσεις όρθιων, η χωρητικότητα έπεσε στις 44.000. Με αφορμή το Ευρωπαϊκό πρωτάθλημα του 1996, ξεκίνησαν εργασίες επέκτασης που έκαναν το γήπεδο να αποκτήσει γύρω στις 55.000 θέσεις, ενώ μεταγενέστερες επεκτάσεις έφεραν την χωρητικότητα του στις 76.000 περίπου θέσεις.
Τα οικονομικά προβλήματα μετά την αγορά της ομάδας από τον Μάλκολμ Γκλέιζερ, οδήγησαν στις αρχές του 2010 τους αδελφούς Γκλέιζερ σε σκέψεις για πιθανή πώληση τουΟλντ Τράφορντ.[38]
Το σημερινό γήπεδο της United, το Old Trafford, μετά την επέκτασή τουτο 2006.
Το 1938,[39]ο πρόεδρος της ομάδας Τζέιμς Γκίμπσον συμφώνησε με τους υπεύθυνους του ενός γηπέδου που χρησιμοποιούταν για αγώνες κρίκετ και τένις και έφερε το όνομα The Cliff, με σκοπό να χρησιμοποιείται από την ομάδα νέων της Γιουνάιτεντ. Το 1951 η ομάδα , που προπονούταν μέχρι τότε στοΟλντ Τράφορντ, αγόρασε το Cliff και δημιούργησε εκεί το πρώτο της προπονητικό κέντρο. Το γήπεδο, το οποίο είχε επίσης προβολείς σε αντίθεση μετοΟλντ Τράφορντ που απέκτησε το 1957, χρησιμοποιήθηκε και από την ομάδα νέων για τους αγώνες της στο κύπελλο FA Youth Cup.
Το 2000 η ομάδα άλλαξε προπονητικό κέντρο, μετακομίζοντας στο Trafford Training Center (γνωστό απλά και ως Carrington, από το προάστιο στο οποίο βρίσκεται) . Το 2002 δημιουργήθηκε στο ίδιο μέρος το κτήριο της ακαδημίας της ομάδας. Στο κεντρικό κτήριο εκτός των άλλων υπάρχουν και τηλεοπτικά στούντιο που ανήκουν στο επίσημο κανάλι της ομάδας, το MUTV.
Μωσαϊκό των οπαδών της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ προς τιμήν τουΜατ Μπάσμπι, στον τελικό τουΤσάμπιονς Λιγκ 2008–09με αντίπαλο τηνΜπαρτσελόνα.
Η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ είναι μία από τις δημοφιλέστερες ομάδες σε παγκόσμιο επίπεδο, ενώ είναι η ομάδα μετη μεγαλύτερη εντός έδρας παρουσία οπαδών στην Ευρώπη, μετον μέσο όρο εισιτηρίων της στοΟλντ Τράφορντνα ανέρχεται στις 75.304 για την περίοδο 2008–09.[40]
Ανκαι μέχρι τότε η υποστήριξη της ομάδας σε εκτός έδρας αγώνες ήταν μικρότερη, την περίοδο της δεκαετίας του 1970 δημιουργήθηκαν ομάδες οπαδών οι οποίες ακολουθούσαν την Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ καιτην υποστήριζαν οργανωμένα στους εκτός έδρας αγώνες της· οι ομάδες αυτές αποκαλούνταν Red Army (Κόκκινος Στρατός) και εξελίχθηκαν σε μία από τις μεγαλύτερες ομάδες χούλιγκαντου βρετανικού ποδοσφαίρου.[41]Η παρουσία τους έγινε εντονότερη την περίοδο 1974–75, όταν η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ είχε υποβιβαστεί στηνΒ' κατηγορία, προκαλώντας αναταραχές στους εκτός έδρας αγώνες της ομάδας, όπου πολλές φορές υπερτερούσαν των οπαδών της εκάστοτε γηπεδούχου. Η συμπεριφορά του Κόκκινου Στρατού την περίοδο εκείνη, μαζί μετο περιστατικό του θανάτου ενός ανήλικου οπαδού της Μπλάκπουλο οποίος μαχαιρώθηκε από οπαδό της Μπόλτονσε αγώνα μεταξύ των δύο ομάδων γιατηνΒ' κατηγορία στο γήπεδο της πρώτης, το Μπλούμφιλντ Ρόουντ, έδωσαν το έναυσμα γιανα ληφθούν τα πρώτα μέτρα γιατον έλεγχο των οπαδών στηνΑγγλίακαιτην αντιμετώπιση του χουλιγκανισμού.[42][43] Σήμερα, η ονομασία Κόκκινος Στρατός αναφέρεται σε όλους τους οπαδούς της ομάδας, ενώ τα κρούσματα χουλιγκανισμού στα γήπεδα της Αγγλίας είναι ελάχιστα. Παρόλα αυτά η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ κατέχει την πρώτη θέση μεταξύ των ομάδων όλων των κατηγοριών της Αγγλίας και της Ουαλίας, σημειώνοντας τον μεγαλύτερο αριθμό συλλήψεων οπαδών της για αδικήματα πέριξ των αγωνιστικών χώρων.[44]
Κατά τη διάρκεια των δεκαετιών του 1990 και του 2000, οι κινήσεις ορισμένων επιχειρηματιών γιατην εξαγορά του συλλόγου καθώς και κάποιες πολιτικές που ακολουθήθηκαν οδήγησαν στην δημιουργία οργανωμένων ομάδων οπαδών που εναντιώθηκαν σε αυτά τα σχέδια. Τον Απρίλιο του 1995 δημιουργήθηκε ο Ανεξάρτητος Σύνδεσμος Οπαδών της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ (Independent Manchester United Supporters Association - IMUSA) με αφορμή την προειδοποίηση της διοίκησης σε έναν αγώνα εναντίον της ΆρσεναλστοΟλντ Τράφορντ ότι οι οπαδοί της ομάδας θα έπρεπε να παραμείνουν καθιστοί σε όλη τη διάρκεια του αγώνα αλλιώς θα απομακρύνονταν από το γήπεδο, αλλά και εξαιτίας της γενικότερης δυσαρέσκειας που υπήρχε μεταξύ των οπαδών γιατην αντιμετώπισή τους από την διοίκηση του συλλόγου.[45]Το 1998, η ανακοίνωση της υποψηφιότητας του Ρούπερτ Μέρντοχ ως πιθανού αγοραστή της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ οδήγησε του οπαδούς-μετόχους της ομάδας να οργανώσουν τον σύνδεσμο Shareholders United Against Murdoch, με σκοπό να αποτρέψουν την αγορά του συλλόγου από τον Μέρντοχ κάτι που τελικά κατάφεραν. Αργότερα ο σύνδεσμος ονομάστηκε Shareholders Unitedμε κύριο σκοπό την αγορά των μετοχών της ομάδας από τους οπαδούς της, αλλά μετά την αγορά της από την οικογένεια Γκλέιζερ ο σύνδεσμος μετονομάστηκε σεManchester United Supporter's Trust, που αποτελεί τον επίσημο σύνδεσμο οπαδών της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ όπως αναγνωρίζεται από τοSupporters Direct, τον επίσημο οργανισμό τουΗνωμένου Βασιλείουγιατην υποστήριξη των εγχώριων συνδέσμων, που είναι ο μεγαλύτερος σύνδεσμος οπαδών στη χώρα καιο οποίος συνεχίζει να υποστηρίζει την εξαγορά των μετοχών της ομάδας από τους οπαδούς της.[46] Μετά την αγορά της ομάδας από τονΑμερικανό επιχειρηματία Μάλκολμ Γκλέιζερ το 2005, μερίδα οπαδών αποχώρησε από την Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ ως ένδειξη διαμαρτυρίας γιατην ιδιωτικοποίηση της ομάδας και ίδρυσε τηνημι-επαγγελματική F.C. United of Manchesterπου αγωνίζεται στην τοπική κατηγορία.[47]
Παρά το γεγονός ότι τοΟλντ Τράφορντ αποτελούσε παραδοσιακά έδρα-φόβητρο για τις αντίπαλες ομάδες, η ατμόσφαιρα που δημιουργούν οι οπαδοί της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ τα τελευταία χρόνια έχει σχολιαστεί αρκετές φορές αρνητικά από παίκτες της ομάδας, όπως για παράδειγμα ο Ρόι Κινο οποίος, μετά από έναν αγώνα εναντίον της ΦΚ Ντιναμό Κιέβουγιατο Τσάμπιονς Λιγκ 2000–01, υποστήριξε πως ενώ εκτός έδρας ο πυρήνας των οπαδών που ακολουθεί την ομάδα είναι εκπληκτικός, στοΟλντ Τράφορντ οι φίλαθλοι ασχολούνται μετο ποτό καιτο φαγητό και όχι μετοτι συμβαίνει εντός του αγωνιστικού χώρου, ενώ κάποιοι από αυτούς δεν μπορούν να συλλαβίσουν τη λέξη ποδόσφαιρο, ούτε νατην καταλάβουν.[48] Αντιθέτως, έχουν δεχτεί αρκετές φορές κολακευτικά σχόλια όπως μετά το εντός έδρας 1–0 απέναντι στηνΜπαρτσελόνα στους ημιτελικούς του Τσάμπιονς Λιγκ 2007–08 που έδωσε το εισιτήριο στην Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ γιατον τελικό της διοργάνωσης, όταν οΆλεξ Φέργκιουσον είπε πως το κοινό τουΟλντ Τράφορντ ήταν υπέροχο και βοήθησε πολύ την ομάδα.[49] Ένα από ταπιο γνωστά τραγούδια των οπαδών της ομάδας είναι to Glory Glory Man United, το οποίο κυκλοφόρησε το 1983 και ο ρυθμός του οποίου βασίζεται στη μελωδία τουThe Battle Hymn of the Republic από τονΑμερικανικό Εμφύλιο. Τον ίδιο τίτλο φέρει και ένα από τα επίσημα περιοδικά του συλλόγου που απευθύνεται κυρίως σε φίλους της ομάδας παιδικής ηλικίας.[50]
Η μεταγραφή του Άλαν Σμιθ από την Λιντς στην Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ το 2004, αγανάκτησε τους οπαδούς της Λιντς, πουτον αποκάλεσαν «Ιούδα».
Οι ομάδες οι οποίες αποτελούν παραδοσιακές αντιπάλους της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ είναι ηΛίβερπουλ, ηΜάντσεστερ ΣίτικαιηΛιντς Γιουνάιτεντ, η αντιπαλότητα των οποίων στηρίζεται καισε εξωαγωνιστικούς παράγοντες. Ιδιαίτερη αντιπαλότητα έιχε αναπτυχθεί επίσης ανάμεσα στη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ καιτηνΆρσεναλ κυρίως από τον μεταξύ τους ανταγωνισμό στις εγχώριες διοργανώσεις από την δεκαετία του 1990 και μετά, ενώ για τους ίδιους λόγους μέσα στην δεκαετία του 2000 αναπτύχθηκε καιη αντιπαλότητα μετην άλλη μεγάλη ομάδα τουΛονδίνου, τηνΤσέλσι. Σύμφωνα με έρευνα που διεξήχθη το 2004 στους οπαδούς των ομάδων των τεσσάρων επαγγελματικών κατηγοριών του αγγλικού ποδοσφαίρου, οι οπαδοί της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ τρέφουν την μεγαλύτερη αντιπάθεια προς την Λίβερπουλ την οποία και θεωρούν τη μεγαλύτερη αντίπαλο της ομάδας τους, με δεύτερη την συμπολίτισσα Μάντσεστερ Σίτι και τρίτη την Άρσεναλ. Από την άλλη πλευρά, η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ αναδείχθηκε ηπιο μισητή αντίπαλος των οπαδών της Άρσεναλ, της Μπόλτον, της Λιντς, της Λίβερπουλ και της Μάντσεστερ Σίτι.[51]
Το ντέρμπι ανάμεσα στην Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ καιτην Λίβερπουλ, το οποίο μερικές φορές αποκαλείται North West derby (Βορειοδυτικό ντέρμπι), είναι το μεγαλύτερο ντέρμπι της Αγγλίαςκαι ένα από τα σημαντικότερα στον κόσμο. Οι δύο αντίπαλοι είναι οιπιο επιτυχημένοι σύλλογοι του αγγλικού ποδοσφαίρου και ερίζουν γιατοποια είναι η μεγαλύτερη ομάδα στο νησί, ενώ η κόντρα τους έχει βάση καιστην αντιπαλότητα μεταξύ των δύο πόλεων, τουΜάντσεστερκαιτουΛίβερπουλ. Οι δύο πόλεις ανταγωνίζονται παραδοσιακά γιατην οικονομική κυριαρχία στην περιοχή· το λιμάνι του Λίβερπουλ ήταν σπουδαία πηγή εσόδων γιατην πόλη, ενώ το Μάντσεστερ απολάμβανε οικονομική αυτάρκεια κυριαρχώντας στην παραγωγή βάμβακα, ωστόσο η κατασκευή του καναλιού του Μάντσεστερ το 1894 μείωσε την εμπορική δύναμη του λιμανιού του Λίβερπουλ και οδήγησε πολλούς εργάτες στην ανεργία, ενώ το Μάντσεστερ γνώρισε ταχύτερη ανάπτυξη, εντείνοντας την αντιπαλότητα των γειτονικών πόλεων.[52][53] Χαρακτηριστικό επίσης της αντιπαλότητας των δύο ομάδων είναι ότι η τελευταία απευθείας μεταγραφή παίκτη από τη μία στην άλλη ομάδα έγινε το 1964, όταν οΦιλ Τσίσναλ έφυγε από την Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ και πήγε στην Λίβερπουλ, ενώ γενικότερα είναι πολύ λίγες οι περιπτώσεις που υπήρξαν τέτοιου είδους άμεσες μετακινήσεις παικτών.[54]Η πρώτη συνάντηση των δύο ομάδων έγινε στις 12 Οκτωβρίου1895, όταν η Λίβερπουλ σημείωσε την μεγαλύτερη νίκη στην ιστορία των μεταξύ τους ντέρμπι με 7–1 στο Άνφιλντ απέναντι στην Νιούτον Χιθ, όπως ονομαζόταν τότε η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, μετην δεύτερη να σημειώνει την μεγαλύτερή της νίκη απέναντι στην αιώνια αντίπαλό της στις 5 Μαΐου1928με 6–1 στοΟλντ Τράφορντ.[55] Γενικότερα, η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ έχει προβάδισμα στις επιτυχίες στα μεταξύ τους ντέρμπι, ενώ στο σύνολο των τίτλων οι δύο ομάδες είναι σχεδόν ισοδύναμες· παρ'όλα αυτά η ιδιαιτερότητα του συγκεκριμένου ντέρμπι είναι ότι συνήθως την περίοδο που μεσουρανούσε η μία ομάδα, η άλλη παρουσίαζε κάμψη, μετην Λίβερπουλ να κυριαρχεί στις δεκαετίες του 1970 και 1980, όταν καιοι οπαδοί της χλεύαζαν την ομάδα του Μάντσεστερ γιατην μέτρια πορεία της, μετην Γιουνάιτεντ να παίρνει τη σκυτάλη της κορυφαίας αγγλικής ομάδας στις δεκαετίες του 1990 και 2000, περίοδος κατά την οποία η Λίβερπουλ δεν κατάφερνε να ανταγωνιστεί την μεγάλη της αντίπαλο,μετην Γιουναιτεντ να περναει πρωτησε Πρωταθληματα Αγγλιας,σπαζοντας το ρεκορ που κρατουσε η Λιβερπουλ γιαπανωαπο 30 χρονια. Παλιότερα, σημειώθηκαν αρκετές φορές επεισόδια μεταξύ των οπαδών των δύο ομάδων στα μεταξύ τους ντέρμπι, ενώ συχνά δηλώσεις των παικτών δυναμιτίζουν το κλίμα.
Το ντέρμπι του Μάντσεστερ (Manchester derby) είναι ο αγώνας μεταξύ των δύο μεγάλων ομάδων της πόλης, της Γιουνάιτεντ και της Σίτι, και θεωρείται ως ένα από τα σπουδαιότερα τοπικά ντέρμπι της Αγγλίας. Η αντιπαλότητα μεταξύ των οπαδών των δύο ομάδων είναι πολύ μεγάλη, με τους οπαδούς της Γιουνάιτεντ να επισημαίνουν το γεγονός ότι η Σίτι είναι μακρυά από τους τίτλους για αρκετές δεκαετίες, ενώ αυτοί της Σίτι υποστηρίζουν ότι η δική τους ομάδα είναι η μόνη ομάδα της πόλης, καθώς η Γιουνάιτεντ δεν εδρεύει στο δήμο του Μάντσεστερ αλλά στον όμορο δήμο του Τράφορντ του πολεοδομικού συγκροτήματος του Μάντσεστερ, όπου βρίσκεται καιτο γήπεδό της. Η Γιουνάιτεντ υπερτερεί με μεγάλη διαφορά της Σίτι τόσο σε τίτλους όσο καισε νίκες στα μεταξύ τους παιχνίδια,[56] ενώ η αντιπαλότητά τους αυξήθηκε κυρίως μετά τονΒ' Παγκόσμιο Πόλεμο, αφού μέχρι τότε οι φίλαθλοι του Μάντσεστερ συνήθιζαν να παρακολουθούν και τις δύο ομάδες όταν αγωνίζονταν στις έδρες τους. Ο πρώτος αγώνας μεταξύ των δύο ομάδων γιατο πρωτάθλημα και συγκεκριμένα γιατηνΒ' κατηγορία έγινε στις 3 Νοεμβρίου1894, αλλά η πρώτη φορά που συναντήθηκαν οι δύο συμπολίτισσες ήταν στις 12 Νοεμβρίου1881, όταν η Νιούτον Χιθ (μετέπειτα Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ) νίκησε την Γουέστ Γκόρτον (μετέπειτα Μάντσεστερ Σίτι) με 3–0.[57]Η μεγαλύτερη νίκη της Σίτι στο ντέρμπι της πόλης είναι το εκτός έδρας 6–1 στις 23 Ιανουαρίου1926,καιξανα στις 9 Οκτωβριου2011,ενώ της Γιουνάιτεντ είναι το 5–0 στις 10 Νοεμβρίου1994. Ένα από τα παιχνίδια που στιγμάτισαν την ιστορία των δύο ομάδων έγινε στις 27 Απριλίου1974, όταν στην τελευταία αγωνιστική του πρωταθλήματος η Σίτι νίκησε με 1–0 μέσα στοΟλντ Τράφορντ, με τέρμα του πρώην παίκτη της Γιουνάιτεντ Ντένις Λόου, οριστικοποιώντας τον υποβιβασμό της Γιουνάιτεντ στηνΒ' κατηγορία. Από τότε πέρασαν 34 χρόνια και 23 αποτυχημένες απόπειρες, γιανα καταφέρει η Σίτι να ξανακερδίσει την Γιουνάιτεντ στοΟλντ Τράφορντ.[56]Η Μανστεστερ Σιτυ παρεμεινε στην αφανεια μεχριτην δευτερη δεκαετια του 21 αιωνα ενωη Γιουναιτεντ κυριαχησε για 2 δεκαετιες.Στονδρομογιατοπρωτο της τροπαιο μετααπο 36 χρονια,ηΣιτυ νικησε την Γιουναιτεντ στα ημιτελικα του Κυπελλου Αγγλιας.Τον επομενο χρονο,η Γιουναιτεντ εχασετο Πρωταθλημα αποτην αντιπαλο της στο τελευταιο λεπτατην τελευταια αγωνιστικη.Αυτο σημανε τηνεποχη τελους της Γιουναιτεντ καιτηναρχη κυριαρχιας της Σιτυ,που κατακτησε 6 πρωταθληματα σε 10 χρονια.
Η αντιπαλότητα ανάμεσα στην Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ καιτην Λιντς, γνωστή και ως Roses rivalry («Αντιπαλότητα των ρόδων»),[58] όπως φαίνεται και από την ονομασία της έχει τις ρίζες της στονΠόλεμο των Ρόδων, τον εμφύλιο του15ου αιώναγιατον θρόνο της Αγγλίας μεταξύ του οίκου της Υόρκης καιτουοίκου του Λάνκαστερ, από τις περιοχές αντίστοιχα του Γιορκσάιρ όπου βρίσκεται η πόλη του Λιντς καιτου Λανκασάιρ όπου βρίσκεται το Μάντσεστερ. Μάλιστα η ονομασία προέρχεται από τα εμβλήματα των δύο οίκων, το λευκό ρόδο της Υόρκης καιτο κόκκινο του Λάνκαστερ, χρώματα αντίστοιχα της Λιντς και της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ. Η κόντρα των δύο περιοχών συνεχίστηκε και τους επόμενους αιώνες και ιδιαίτερα κατά τη διάρκεια της βιομηχανικής επανάστασηςτου18ουκαιτου19ου αιώνα, καθώς στο Λιντς καιστο Μάντσεστερ υπήρχαν εργοστάσια που ασχολούνταν μετην ένδυση· στο Λιντς ανθούσε η βιομηχανία μαλλιού καιστο Μάντσεστερ η βιομηχανία βαμβακιού, μετην δεύτερη να αποκτά πλεονέκτημα σε σχέση μετην πρώτη, με αποτέλεσμα η οικονομία του Λιντς να παρουσιάσει προβλήματα καιη ιστορική αντιπαλότητα των δύο πόλεων να πάρει οικονομικές και κοινωνικές προεκτάσεις. Η κόντρα αυτή μεταφέρθηκε καιστο ποδόσφαιρο και εντάθηκε κυρίως από την δεκαετία του 1960 και μετά, όταν η Λιντς πραγματοποίησε τις πρώτες μεγάλες επιτυχίες της και καθιερώθηκε ανάμεσα στις μεγάλες ομάδες της Αγγλίας. Από τότε οι αναμετρήσεις των δύο ομάδων απέκτησαν δραματικό χαρακτήρα με τις συγκρούσεις των χούλιγκαν να είναι από τις πιο αιματηρές στην ιστορία του χουλιγκανισμού στην Αγγλία. Η πρώτη επιτυχία της Λιντς στο πρωτάθλημα ήρθε την περίοδο 1964–65 όταν κατέκτησε την δεύτερη θέση ισοβαθμώντας όμως μετην μισητή Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ η οποία αναδείχθηκε πρωταθλήτρια, μετην Λιντς να παίρνει εκδίκηση στην περίοδο 1991–92 όταν κατέκτησε το τελευταίο της πρωτάθλημα αφήνοντας δεύτερη την ομάδα του Μάντσεστερ. Παράλληλα κάθε επίσκεψη της μίας ομάδας στην έδρα της άλλης αντιμετωπιζόταν με ιδιαίτερο φανατισμό από το κοινό της γηπεδούχου, μετην Λιντς να πετυχαίνει την τελευταία της νίκη γιατο πρωτάθλημα μέσα στοΟλντ Τράφορντ στις 28 Φεβρουαρίου1981. Η μετακίνηση παικτών ιδιαίτερα από την Λιντς στην Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ προκαλούσε την μήνη των οπαδών της πρώτης εναντίον των ποδοσφαιριστών, ενώ χαρακτηριστική μεταγραφή είναι αυτή του Ερίκ Καντονά ο οποίος αφού κέρδισε μετην Λιντς το πρωτάθλημα του 1991–92, μεταγράφηκε στην Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ και συνέδεσε το όνομά τουμετην επάνοδο της ομάδας στην κορυφή του αγγλικού ποδοσφαίρου. Από τα μέσα της δεκαετίας του 2000 η Λιντς ακολούθησε καθοδική πορεία, φτάνοντας μέχρι καιτηνΦούτμπολ Λιγκ Ουάντην τρίτη τη τάξει κατηγορία,μεχρι να επιστρεψει στην Πρεμιερ Λιγκ, αλλά η αντιπαλότητα των οπαδών παραμένει.
Ο σύλλογος ανοίκει στην εταιρεία Manchester United plc, η οποία εδρεύει στηνΤζώρτζταουντωνΝήσων Κέιμαν.[59]Το Μάιο του 2005, ο Μάλκολμ Γκλέιζερ αγόρασε το 28,7 τοις εκατό των μετοχών που κατέχονταν από τους ΜακΜάνους και Μάγκνιερ, αποκτώντας έτσι τον έλεγχο της επιχείρησης μέσω του επενδυτικού οχήματος Red Football Ltd, εξαγοράζοντας το σύλλογο με υψηλή μόχλευση που αποτιμήθηκε σε περίπου 800 εκατομμύρια στελίνες (τότε περίπου 1,5 δις δολάρια).[60]Τον Ιούλιο του 2006, ο σύλλογος ανακοίνωσε ένα πακέτο αναχρηματοδότησης του χρέους αξίας 660 εκατομμυρίων στελίνων, με αποτέλεσμα ένα 30 τοις εκατό μείωση των ετήσιων πληρωμών τόκων σε 62 εκατομμύρια στελίνες το χρόνο.[61][62]
Τον Ιανουάριο του 2010, με χρέη 716,5 εκατομμύρια στελίνες (1.17 δις δολάρια),[63]η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ αναχρηματοδοτήθηκε περαιτέρω μέσω έκδοσης ομολογιακού δανείου ύψους 504 εκατομμυρίων στελίνων, παρέχοντας τη δυνατότητα να εξοφληθεί το μεγαλύτερο μέρος των 509 εκατομμυρίων στελίνων που όφειλε σε διεθνείς τράπεζες.[64]Ο ετήσιος τόκος που καταβάλλεται γιατα ομόλογα -. που λήγουν στις 1 Φεβρουαρίου του 2017 -. είναι περίπου 45 εκατομμύρια στελίνες ετησίως.[65] Παρά την αναδιάρθρωση, το χρέος του συλλόγου προκάλεσε διαμαρτυρίες από τους οπαδούς στις 23 Ιανουαρίου 2010, στο Όλντ Τράφορντ καιστο Τράφορντ Τρέινινγκ Σέντερ του συλλόγου.[66][67] Ομάδες οπαδών προέτρεψαν τους φιλάθλους να φορούν πράσινο και χρυσό, τα χρώματα της Νιούτον Χιθ. Στις 30 Ιανουαρίου, έπειτα από πληροφορίες προέκυψε ότι η «Manchester United Supporters' Trust» είχε συναντήσεις μεμια ομάδα πλούσιων οπαδών, που ονομάστηκε «Red Knights», με σκοπό την εξαγορά του συλλόγου από τους Γκλέιζερς.[68]
Τον Αύγουστο του 2011, οι Γκλέιζερς φέρεται να είχαν προσεγγίσει την Credit Suisse στο πλαίσιο της προετοιμασίας γιαμια αρχική δημόσια προσφορά (IPO) 1 δις δολαρίων (περίπου 600 εκατομμύρια στελίνες) στο χρηματιστήριο της Σιγκαπούρης (SGX), πουθα αποτιμούσε το σύλλογο σε περισσότερα από 2 δις στερλίνες.[69] Ωστόσο, τον Ιούλιο του 2012, ο σύλλογος ανακοίνωσε τα σχέδιά τουνα εγγράψει την IPO τουστο χρηματιστήριο της Νέας Υόρκης (NYSE) αντ' αυτού.[70]Οι μετοχές είχαν αρχικά οριστεί να πωληθούν μεταξύ 16 και 20 δολαρίων η καθεμιά, αλλά η τιμή μειώθηκε στα 14 δολάρια μετην έναρξη της IPO στις 10 Αυγούστου, μετά τα αρνητικά σχόλια από αναλυτές της Wall Street καιτου Facebook καιτο απογοητευτικό άνοιγμα του χρηματιστηρίου το Μάιο. Ακόμα και μετά το κόψιμο, η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ αποτιμήθηκε σε 2,3 δις δολάρια, καθιστώντας τηνπιο πολύτιμη ποδοσφαιρική ομάδα στον κόσμο.[71]
Η σύνθεση της ομάδας όπως έχει διαμορφωθεί μέχρι τις 20 Οκτωβρίου 2022 είναι η εξής:
Σημείωση: Οι σημαίες αφορούν την εθνική ομάδα, σύμφωνα με τους κανόνες επιλεξιμότητας της FIFA. Οι παίκτες μπορεί να κατέχουν περισσότερες ιθαγένειες εκτός FIFA.
↑Tyrrell, Tom; Meek, David (1996) [1988]. The Hamlyn Illustrated History of Manchester United 1878-1996 (5th edition ed.). London: Hamlyn. ISBN 0-600-59074-7.
↑James, Gary (2008). Manchester – A Football History. Halifax: James Ward. ISBN 978-0-9558127-0-5.
↑ 33,033,133,2Inglis, Simon (1996) [1985]. Football Grounds of Britain (3rd edition ed.). London: CollinsWillow. ISBN 0-00-218426-5.
↑White, Jim (2008). Manchester United: The Biography. London: Sphere. ISBN 978-1-84744-088-4.
↑Murphy, Alex (2006). The Official Illustrated History of Manchester United. London: Orion Books. ISBN 0-7528-7603-1.
↑McCartney, Iain (1996). Old Trafford - Theatre of Dreams. Harefield: Yore Publications. ISBN 1-874427-96-8.
↑White, John (2008). "February". The Official Manchester United Almanac (1st edition ed.). London: Orion Books. ISBN 978-0-7528-9192-7.
↑Dunning, Bob. «Thirty Years Ago» (στα Αγγλικά). ynw62.dial.pipex.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 9 Σεπτεμβρίου 2005. Ανακτήθηκε στις 11 Απριλίου 2010.
↑Rickard, Matt (5 Ιουλίου 2005). «United we stand» (στα Αγγλικά). soccernet.espn.go.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 12 Φεβρουαρίου 2009. Ανακτήθηκε στις 12 Απριλίου 2010.
Barnes, Justyn· Bostock, Adam· Butler, Cliff· Ferguson, Jim· Meek, David· Mitten, Andy· Pilger, Sam· Taylor, Frank OBE· Tyrrell, Tom (2001) [1998]. The Official Manchester United Illustrated Encyclopedia (3η έκδοση). London: Manchester United Books. ISBN0-233-99964-7.
Bose, Mihir (2007). Manchester Disunited: Trouble and Takeover at the World's Richest Football Club. London: Aurum Press. ISBN1-84513-121-5.
Dobson, Stephen· Goddard, John (2004). «Ownership and Finance of Professional Soccer in England and Europe». Στο: Fort, Rodney· Fizel, John. International Sports Economics Comparisons. Westport, CT: Praeger Publishers. ISBN0-275-98032-4.
Πολυμέσα σχετικά 
