ΗΤσέλσι (αγγλικά: Chelsea, προφέρεται: [ˈtʃɛlsiː]) είναι ποδοσφαιρική ομάδα και εδρεύει στοΛονδίνο. Ιδρύθηκε το1905.
Στο μεγαλύτερο μέρος της ιστορίας της έχει αγωνιστεί στην κορυφαία κατηγορία της Αγγλίαςκαι κατά καιρούς είχε διακρίσεις και τίτλους τόσο στηνΑγγλία όσο καιστηνΕυρώπη.
Έχει 9 διεθνείς και 23 εγχώριους τίτλους, την πλειονότητα των οποίων έχει κατακτήσει τα τελευταία 30 χρόνια.
Έμβλημα του συλλόγου είναι το λιοντάρι και βασικό χρώμα της εμφάνισης είναι τομπλε. Αρχικά, η εμφάνιση ήταν γαλάζια φανέλα με λευκά σορτς, από τα χρώματα που χρησιμοποιούσε ο πρώτος πρόεδρος της ομάδας, ο Earl Cadogan, γιατα άλογα κούρσας που συντηρούσε. Το1912η φανέλα έγινε σκούρα μπλεκαιτη δεκαετία του 1960 ο προπονητής Τόμι Ντόχερτι καθιέρωσε καιμπλε παντελονάκια. Τότε καθιερώθηκε καιτο παρατσούκλι του συλλόγου, ΟιΜπλε (The Blues).
Από το2003 έως το2021 ιδιοκτήτης του συλλόγου ήταν ο Ρώσος μεγιστάνας του πετρελαίου Ρομάν Αμπράμοβιτς, ενώ ονυν πρόεδρος της ομάδας είναι ο Αμερικανός Τοντ Μπόελι.
Η Τσέλσι ιδρύθηκε στις 14 Μαρτίου1905 από μια παρέα ποδοσφαιρόφιλων στηνπαμπ "The Rising Sun", που βρισκόταν στη Fulham Road απέναντι από την κεντρική είσοδο του σημερινού γηπέδου της. Σήμερα στην ίδια θέση βρίσκεται ηπαμπ "The Butcher's Hook".
Λίγο αργότερα εντάχθηκε στη zFootball League αλλά τα πρώτα χρόνια δεν είχε αξιόλογες επιτυχίες. Ηπιο σημαντική διάκριση των πρώτων χρόνων ήταν η παρουσία στον τελικό τουΚυπέλλου Αγγλίαςτο1915, στον οποίο ηττήθηκε από τη Σέφιλντ Γιουνάιτεντ. Στη διάρκεια του μεσοπολέμου ανκαι απέκτησε γνωστούς ποδοσφαιριστές δεν κατάφερε να διακριθεί.
Το1952 μάνατζερ της ομάδας ανέλαβε οΤεντ Ντρέικ, ο πρώην διεθνής Άγγλος σέντερ φορ. Ο Ντρέικ ανανέωσε το σύλλογο τόσο σε διοικητικό όσο καισε αγωνιστικό επίπεδο. Με νεανική ενδεκάδα και νέες προπονητικές μεθόδους οδήγησε το σύλλογο στην κατάκτηση τουπρωταθλήματοςτο 1954-55 αλλά την επόμενη σεζόν δεν συμμετείχε στοΚύπελλο Πρωταθλητριών.
Τη δεκαετία του '60 η Τσέλσι είχε μια νέα ομάδα με ταλαντούχους παίκτες και προπονητή τον Τόμι Ντόχερτι. Πρωταγωνίστησε στην Αγγλία καιτο1965 πλησίασε στην κατάκτηση καιτων τριών σημαντικών διοργανώσεων. Τελικά, κατάφερε να κατακτήσει μόνο τοΛιγκΚαπ.
Ακολούθησε μια μακροχρόνια περίοδος μετριότητας γιατο σύλλογο με οικονομικά προβλήματα εκείνη την εποχή, πουτον οδήγησαν στον υποβιβασμό. Ταυτόχρονα, είχε προβλήματα μετην εμφάνιση χούλιγκαν μεταξύ των οπαδών του. Οι οικονομικές ανάγκες παραλίγο να κοστίσουν στο σύλλογο την απώλεια του γηπέδου και μοιραία νατον οδηγήσουν στη διάλυση. Το 1983 λίγο έλειψε να υποβιβαστεί στην τρίτη κατηγορία για πρώτη φορά στην ιστορία του. Τότε ανέλαβε μάνατζερ οΤζονΝιλκαι δημιούργησε μια νέα ομάδα, που κέρδισε τον τίτλο της Β΄ κατηγορίας το1984κι ανέβηκε πάλι στην Α΄. Το1988 υποβιβάστηκε πάλι αλλά την επόμενη σεζόν κέρδισε τον τίτλο κι ανέβηκε ξανά.
Μετα χρόνια ανέκαμψε ανακτώντας την παλιά της δυναμική. Το1994 έφτασε ως τον τελικό του Κυπέλλου καιτο1996 ανέλαβε το σύλλογο ο διάσημος ΟλλανδόςΡουντ Γκούλιτ ως παίκτης-προπονητής. Έφερε στο σύλλογο κορυφαίους παίκτες, όπως τονΤζιανφράνκο Τζόλακαιτο1997 κατέκτησε το Κύπελλο.
Τον Γκούλιτ διαδέχθηκε ο Τζιανλούκα Βιάλι, ο οποίος οδήγησε το σύλλογο στην κατάκτηση τουΛιγκΚαπκαιτου Κύπελλου Κυπελλούχων το1998,όπου κέρδισε την Στουτγκάρδη με σκορ 1-0, του Κυπέλλου Αγγλίας το2000, καιστα προημιτελικά τουΤσάμπιονς Λιγκ. Μετον Βιάλι στο τιμόνι, η Τσέλσι κατόρθωσε επίσης να κερδίσει καιτοΣούπερ Κύπελλο Ευρώπηςτο 1998, νικώντας την αντίστοιχη τιτλούχο του Τσάμπιονς Λιγκ, Ρεάλ Μαδρίτης με 1-0.
Ένας άλλος Ιταλός, ο Κλαούντιο Ρανιέρι, έφτασε την Τσέλσι στον τελικό του Κυπέλλου το2002καιστην έξοδο στο Τσάμπιονς Λίγκ στα ημιτελικά το 2003, από το Μονακό. Αξίζει να αναφέρουμε ότι στον τελικό θα αντιμετώπιζε την Πόρτο του Ζοσέ Μουρίνιο, του συμφωνημένου αποπριν προπονήτη του συλλόγου γιατην επόμενη ποδοσφαιρική χρονιά.
Τον Ιούνιο του2003ο Ρώσος δισεκατομμυριούχος Ρομάν Αμπράμοβιτς αγόρασε το σύλλογο από τον παλιό ιδιοκτήτη, τον Μπέιτς, έναντι 140 εκατομμυρίων λιρών. Ήταν η μεγαλύτερη αγοραπωλησία όλων των εποχών γιατο αγγλικό επαγγελματικό ποδόσφαιρο. Εξαιτίας της αγοράς αυτής η Τσέλσι άρχισε να αποκαλείται από τα μέσα μαζικής ενημέρωσης και από τους αντιπάλους με ρωσική κατάληξη, "Τσέλσκι".
Ο Αμπράμοβιτς διέθεσε πάνω από 100 εκατομμύρια λίρες σε μεταγραφές νέων ποδοσφαιριστών αλλά ο Ρανιέρι δεν έδειξε ικανός να τους αξιοποιήσει κατακτώντας κάποιον τίτλο. Έτσι το2004 αντικαταστάθηκε από τονΠορτογάλοΖοζέ Μουρίνιο, ο οποίος είχε μόλις κατακτήσει το Τσάμπιονς ΛιγκμετηνΠόρτο. Μετον Μουρίνιο στον πάγκο σε κάθε σεζόν κέρδισε κάποιο τίτλο.
Το2005, στην επέτειο της εκατονταετηρίδας της, η Τσέλσι κατέκτησε το πρωτάθλημα της Πρέμιερ Λιγκ σημειώνοντας ρεκόρ νικών, βαθμών και άμυνας. Το ίδιο έτος κέρδισε τοΛιγκΚαπ νικώντας τηΛίβερπουλμε 3-2 κι έφτασε ως τα ημιτελικά του Τσάμπιονς Λιγκ.
Το2006 ξανακέρδισε το πρωτάθλημα ισοφαρίζοντας το ρεκόρ των 29 νικών της προηγούμενης περιόδου ενώ το2007 κατέκτησε το Κύπελλο Αγγλίας νικώντας τηΜάντσεστερ Γιουνάιτεντμε 1-0, ξαναπήρε τοΛιγκΚαπ Αγγλίας για δεύτερη φορά σε τρία χρόνια και τερμάτισε δεύτερη στο πρωτάθλημα.
Όμως, την τριετία αυτή δεν κατάφερε να φτάσει στον τελικό του Τσάμπιονς Λιγκκι έτσι το Σεπτέμβριο του 2007 ο Μουρίνιο αποχώρησε παραχωρώντας τη θέση τουστον Αβραάμ Γκραντ. Η ομάδα έφτασε στον τελικό τουΤσάμπιονς Λιγκτο2008 όπου ηττήθηκε στα πέναλτι από τηνΜάντσεστερ Γιουνάιτεντμε 6-5 (κανονική διάρκεια αγώνα 1-1).
Το καλοκαίρι του2008, ο Αμπράμοβιτς έδιωξε τον Γκραντ και έφερε στην θέση του, τονΛουίς Φελίπε Σκολάρι.Το πείραμα απέτυχε καιτα αποτελέσματα κάθε άλλο παρά επιτυχή ήταν. Ο Σκολάρι άντεξε 7 μήνες στον πάγκο της Τσέλσι πριν αντικατασταθεί από τονΟλλανδόΓκους Χίντιγκ. Η έλευση του Χίντινγκ έφερε άλλον αέρα στην ομάδα και μαζί ήρθαν καιτα αποτελέσματα.Όσο έκατσε ο Χίντινγκ στην Τσέλσι, η ομάδα είχε μόνο μία ήττα από τηνΤότεναμ Χότσπερ. Πήρε τοΚύπελλο Αγγλίαςτο2009 νικώντας στον τελικό τηνΈβερτονμε σκορ 2-1 ενώ παράλληλα έφτασε την ομάδα στα ημιτελικά τουΤσάμπιονς Λιγκ, όπου αποκλείστηκε από τηνΜπαρτσελόναμε ένα γκολ στις καθυστερήσεις, μεγκολτουΙνιέστα. Το ματς έληξε 1-1 στοΛονδίνο ενώ στηΒαρκελώνη είχε λήξει 0-0. Κόσμος και παίκτες του ζήτησαν να μείνει, όμως εκείνος είχε αποφασίσει να συνεχίσει το προπονητικό του έργο στην εθνική ομάδα της Ρωσίας.
Επόμενος προπονητής, από το καλοκαίρι του 2009, είναι οΚάρλο Αντσελότι. Ο Αντσελότι κατάφερε να κατακτήσει στην πρώτη του χρονιά μετην ομάδα το πρωτάθλημα Αγγλίας, το 4οστην ιστορία της, με διαφορά ενός βαθμού από την Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ.Επισης κατέκτησε για έκτη φορά το κύπελλο Αγγλίας, αφού νίκησε στοντελικό του κυπέλλουτηνΠόρτσμουθ ΦΚμε 1-0 χάρη σε μία καταπληκτική εκτέλεση φάουλ τουΝτιντιέ Ντρογκμπά,κανοντας το Νταμπλ.Το2011η Τσέλσι απέκτησε τονΦερνάντο Τόρρεςαπ' τηΛίβερπουλ, πληρώνοντας στην ομάδα του 50 εκατομμύρια στερλίνες, κάτι που έκανε τον παίκτη να είναι ο πέμπτος πιο ακριβός παίκτης στην ιστορία του ποδοσφαίρου. Επίσης, την ίδια μέρα, στις 31 Ιανουρίου, ο Νταβίντ Λουίζ αποκτήθηκε απ' την Μπενφίκα για 21 εκατομμύρια στερλίνες.
Μετά απομια χρονιά, που κατά τη διάρκεια της η ομάδα δεν είχε σταθερή απόδοση, η Τσέλσι δεν κατέκτησε ούτε μιααπ' τις τέσσερις διοργανώσεις που έλαβε μέρος, ούτε καντην ασπίδα (έχασε αποτην Μάντσεστερ Γιουνάιτετ με 3-1), με αποτέλεσμα η διοίκηση να αποδεσμεύσει τον Κάρλο Αντσελότι απο προπονητή της ομάδας καινα προσλάβει στη θέση τουτον νεαρό και ταλαντούχο, Άντρες Βίλας-Μπόας απ'την Πόρτο μετο ποσό ρεκόρ στην ιστορία του ποδοσφαίρου 13 εκατομμύρια στερλίνες, πουστην ηλικία των 33, αποτέλεσε τον τέταρτο νεαρότερο προπονητή όλων των εποχών της Τσέλσι ΦΚ. Ο Μπόας απέκτησε τους Οριόλ Ρομέου, Τιμπό Κουρτουά, Ουλισές Ντάβιλα, Ρομέλου Λουκάκου, Ραούλ ΜεϊρέλεςκαιτονΧουάν Μάτα, γιατην νέα σεζόν καιτον διεθνή μετην εθνική Αγγλίας Γκάρι Κέιχιλτον Ιανουάριο.
Όμως, όπως καιμε αρκετούς απ' τους προηγούμενους προπονητές επί περιόδου Ρομάν Αμπράμοβιτς, ο Άντρε Βίλας Μπόας δεν έμεινε για πολύ στον πάγκο της Τσέλσι και στις 4 Μαρτίου απολύθηκε. Άντεξε μόνο για εννέα μήνες καιτην θέση του πήρε ο πρώην βοηθός του όσο ήταν στην ομάδα, Ρομπέρτο Ντι Ματτέο, με στόχο να ανατρέψει τα αρνητικά αποτελέσματα καιτην κακή απόδοση της ομάδας, αλλά καινα επαναφέρει ένα υγειές κλίμα στα αποδυτήρια, κάτι πουδεν υπήρχε μετον Άντρε Βίλας Μπόας, και φυσικά να εξασφαλίσει μια θέση γιατο Τσάμπιονς Λιγκ της επόμενης σεζόν. Παρά την κρισιμότητα των επικείμενων αγώνων, η ομάδα έφτασε στον τελικό του κυπέλλου Αγγλίας, αλλά καιστον τελικό της κορυφαίας διασυλλογικής διοργάνωσης, αποκλείοντας την κάτοχο του τροπαίου, Μπαρτσελόνα. Στις 5 Μαΐου η ομάδα κατέκτησε τοΚύπελλο Αγγλίαςγια τεταρτη φορασεεξι χρονια,νικώντας με 2-1[6]τηΛίβερπουλτου Νταλγκλίς. Η σεζόν ολοκληρώθηκε μετον ιδανικότερο τρόπο: η ομάδα, παρά τις απουσίες της καιτο γεγονός ότι αντιμετώπιζε τον αντίπαλο στηνέδρα του, κατέκτησε για πρώτη φορά τοΤσάμπιονς Λιγκ εναντίον της Μπάγερν Μονάχου. Το ισόπαλο (1-1) παιχνίδι της κανονικής διάρκειας οδηγήθηκε σε παράταση και, στη συνέχεια, σταπέναλτι, όπου η Τσέλσι φάνηκε πιο ψύχραιμη (4-3).Την επόμενη χρονιά με προπονητή τον Ράφα Μπενίτεθ, τερμάτισε 3ηστον όμιλο, στην χειρότερη υπεράσπιση του τροπαίου στην Ιστορία τουΤσάμπιονς Λιγκ .Παρόλα αυτά ,κατέκτησε Ευρωπαϊκό τρόπαιο για δεύτερη συνεχόμενη χρονιά ,αυτή τη φορά τοΓιουρόπα Λιγκ , έτσι ολοκλήρωσε την συλλογή της μετα τρία Ευρωπαϊκά κύπελλα .
Την σεζόν 2014-15 μετην επιστροφή τουΖοζέ Μουρίνιο κατέκτησε το Πρωτάθλημα μαζί μετοΛιγκΚαπ , όπως καιστην πρώτη του σεζόν 10 χρόνια πριν .
Έγινε ξανά πρωταθλήτρια μετονΑντόνιο Κόντετην σεζόν 2016-17 ,σπάζοντας πολλά ρεκόρ. Η χρονιά σημαδεύτηκε από την αποχώρηση του θρύλου και αρχηγού της ομάδας επί σειρά ετών , Τζόν Τέρι ,που καθιερώθηκε ως ένας από τους μεγαλύτερους παίκτες στην Ιστορία της Τσέλσι καιτουΑγγλικού πρωταθλήματος .
Την επόμενη σεζόν κατέκτησε τοΚύπελλο , όγδοο στην Ιστορία της . Μετά την απόλυση τουΚόντε , ήρθε ως προπονητής οΜαυρίτσιο Σάρι .Το 2019 κατέκτησε ξανά τοΓιουρόπαΛιγκ , νικώντας εύκολα την μισητή Λονδρέζικη αντίπαλο Άρσεναλμετο ευρύ σκορ 4-1 .Ο Σάρι έφυγε στο τέλος της σεζόν , έτσι συνεχίστηκε η παράδοση που θέλει την Τσέλσι ναμην δίνει πολύ χρόνο στους προπονητές της.
Το 2019 ανέλαβε ο πρώην παίκτης και θρύλος της ομάδας ,Φρανκ Λάμπαρντ , μόλις στην δεύτερη του χρονιά επαγγελματικά ως προπονητής , σεμια μεταβατική περίοδο γιατο σύλλογο , αφού είχε υποστεί απαγόρευση μεταγραφών το καλοκαίρι. Στις 25 Ιανουαρίου 2021 απολύθηκε οΛάμπαρντ αφού οΑμπράμοβιτςδεν έβλεπε σε αυτόν το πρόσωπο πουθα οδηγούσε τον σύλλογο ξανά στις επιτυχίες. Αυτό ακριβώς έβλεπε στον Γερμανό προπονητή Τόμας Τούχελ , τον οποίο προσέλαβε λίγους μήνες αργότερα την 18η Απριλίου 2021 . ΟΤούχελ γρήγορα αναμόρφωσε την εικόνα της ομάδας που έμοιαζε αρκετά κακή υπό την καθοδήγηση τουΛάμπαρντ , φτάνοντας τηνσε 2 τελικούς . Αυτόν τουΑγγλικού Κυπέλλου ΑγγλίαςκαιτουΟΥΕΦΑ Τσάμπιονς Λιγκ. Προς μεγάλη έκπληξη των περισσότερων, ηττήθηκε στον τελικό κυπέλλου από την Λέστερ με 0-1 που θεωρητικά ήταν το αουτσάιντερ , ενώ λίγες βδομάδες αργότερα , στις 29 Μαΐου 2021 κατέκτησε τοΤσάμπιονς Λιγκ ως αουτσάιντερ απέναντι στηνΜάντσεστερ ΣίτυτουΠεπ Γκουαρντιόλαμε 0-1 . Έχοντας στεφθεί πρωταθλήτρια Ευρώπης, έπαιξε στις 11 Αυγούστου 2021 για τοευρωπαϊκό Σούπερ Καπ, το οποίο και κατέκτησε, νικώντας την κάτοχο του Γιουρόπα Λιγκ, Βιγιαρεάλστα πέναλτι με 6-5 (1-1 κανονική διάρκεια και παράταση). Ήταν η πρώτη φορά που κατέκτησε το συγκεκριμένο τρόπαιο επί εποχής Αμπράμοβιτς, αφού η προηγούμενη νίκη της ήταν το 1998 κι έκτοτε μετρούσε τρεις σερί χαμένους τελικούς (2012, 2013, 2019). [7]
Στις 12 Φεβρουαρίου του 2022 η Τσέλσι κέρδισε με 2-1 την Παλμέιρας στην παράταση (1-1 κανονική διάρκεια) και κατέκτησε τοΠαγκόσμιο Κύπελλο Συλλόγωνγια πρώτη φορά στην ιστορία της. Λουκάκου (55’) και Χάβερτζ (117’) ήταν οι «χρυσοί» σκόρερ για τους «μπλε», που δέχτηκαν προσωρινά την ισοφάριση στο 64’ από πέναλτι του Βέιγκα. Η Τσέλσι έγινε η 3η διαφορετική αγγλική ομάδα που κερδίζει το συγκεκριμένο τρόπαιο μετά τις Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ και Λίβερπουλ, ενώ αυτός ήταν ο μοναδικός τίτλος πουδεν είχε κερδίσει στην εποχή του Ρόμαν Αμπράμοβιτς.[8]
ΤοΣτάμφορντ Μπριτζ (Αγγλικά: Stamford Bridge) είναι το μοναδικό γήπεδο που χρησιμοποίησε η Τσέλσι στην ιστορία της. Το γήπεδο είναι παλιότερο από το σύλλογο και συνδέεται απόλυτα μετην ίδρυσή του.
ΤοΣτάμφορντ Μπριτζ εγκαινιάστηκε στις 28 Απριλίου1877στην περιοχή Φούλαμ τουΛονδίνουκαι ως το1905το χρησιμοποιούσε ο Αθλητικός Σύλλογος Λονδίνου (Αγγλικά: London Athletics Club) κυρίως ως στάδιο αγώνων στίβου και λιγότερο ως γήπεδο ποδοσφαίρου.
Το1904 αγοράστηκε από τα αδέρφια Gus και J.T. Mears, οι οποίοι αγοράζοντας μια επιπλέον γειτονική έκταση δημιούργησαν ένα καθαρά ποδοσφαιρικό γήπεδο. Το νέο στάδιο σχεδίασε ο αρχιτέκτονας Archibald Leitch.
Αρχικά, οι αδερφοί Mears πρόσφεραν το Στάμφορντ Μπριτζ στην ομάδα της περιοχής, την Φούλαμ, αλλά δεν βρήκαν ανταπόκριση. Τότε αποφάσισαν να ιδρύσουν ένα νέο σωματείο, στο οποίο να ανήκει το γήπεδο. Έτσι η Τσέλσι ιδρύθηκε γιανα στεγαστεί στο νέο γήπεδο, σε αντίθεση με τις περισσότερες ομάδες που πρώτα ιδρύθηκαν κι αργότερα στεγάστηκαν σε δικό τους γήπεδο. Επειδή υπήρχε ήδη ομάδα μετο όνομα της συνοικίας, ηΦούλαμ, έδωσαν την ονομασία Τσέλσιστον σύλλογο, δηλαδή το όνομα της γειτονικής περιοχής, αφού απέρριψαν διάφορες ιδέες, όπως Kensington FC, Stamford Bridge FC και London FC.
Το αυθεντικό Στάμφορντ Μπριτζ είχε χωρητικότητα 100.000 θέσεων, κυρίως ορθίων και από τις αρχές της δεκαετίας του ’30 είχε μια σκεπαστή εξέδρα, την Shed End, που ήταν ο χώρος των φανατικών οπαδών. Το1935 σημειώθηκε το επίσημο ρεκόρ προσέλευσης 82.905 θεατών σε αγώνα πρωταθλήματος εναντίον της Άρσεναλ. Όμως, στις 13 Νοεμβρίου1945 πάνω από 100.000 συγκεντρώθηκαν γιανα παρακολουθήσουν το φιλικό αγώνα της Τσέλσι εναντίον της Ντιναμό Μόσχας, χωρίς να καταμετρηθούν ακριβώς.
Τη δεκαετία του ’70 το γήπεδο ανακαινίστηκε καιη χωρητικότητά του περιορίστηκε σε 50.000 θέσεις καθήμενων θεατών. Η δαπάνη της ανακαίνισης ήταν μεγάλη καιο σύλλογος κόντεψε να χάσει το γήπεδο που ήταν ενέχυρο στους δανειστές. Μόλις τη δεκαετία του ’90 η ομάδα συνήλθε από τα χρέη της ανακαίνισης.
Γιανα αποφευχθούν στο μέλλον τα οικονομικά προβλήματα που προέκυψαν από την περιπέτεια αυτή, τα δικαιώματα του γηπέδου έχουν παραχωρηθεί στονμη κερδοσκοπικό οργανισμό "Chelsea Pitch Owners", ο οποίος κατέχει καιτην ιδιοκτησία του ονόματος. Έτσι αν κάποιος θελήσει να μετακινήσει το σύλλογο σε άλλο στάδιο, δεν μπορεί να χρησιμοποιήσει το όνομα "Τσέλσι".
Ο μέσος όρος θεατών που παρακολουθεί την ομάδα είναι σήμερα πάνω από 40.000, τοποθετώντας το σύλλογο στην πέμπτη θέση στην Αγγλία.
Από την ίδρυση του συλλόγου, η Τσέλσι είχε χρησιμοποιήσει τέσσερις διαφορετικές βασικές μορφές εμβλημάτων, τα οποία παρουσιάζονταν με μερικές ήσσονος σημασίας αλλαγές στον σχηματισμό τους κατά την περίοδο της χρήσης καθενός από αυτά.
Το 1905, η Τσέλσι εξέδωσε την πρώτη εκδοχή του εμβλήματός της, στο οποίο παρουσιαζόταν η εικόνα ενός συνταξιούχου Τσέλσι, που προφανώς συνέβαλε καιστονα δοθεί το ψευδώνυμο «συνταξιούχοι» στην ομάδα. Το σήμα παρέμεινε γιατα επόμενα 50 χρόνια, αλλά δεν εμφανίστηκε ποτέ στις φανέλες των ποδοσφαιριστών. Ως μέρος του εκσυγχρονισμού από τονΤεντ Ντρέικ, από το 1952 και μετά, το σήμα μετον συνταξιούχο αφαιρέθηκε από το έντυπο πρόγραμμα της αγωνιστικής, προκειμένου να αλλάξει την εικόνα του συλλόγου, ενώ αντικαταστάθηκε προσωρινά από τα αρχικά της ομάδας (C.F.C.) μέχρι να εγκριθεί ένα νέο έμβλημα.[9]
Το 1953, παρουσιάστηκε ένα νέο έμβλημα της ομάδας το οποίο παρουσίαζε ένα όρθιο μπλε λιοντάρι που κοιτά προς τα πίσω και κρατά μια ράβδο. Το σύμβολο αυτό βασίστηκε στο αντίστοιχο έμβλημα της Μητροπολιτικής Περιφέρειας του Τσέλσι.[10]Στο πάνω μέρος υπήρχαν, επίσης, τρία κόκκινα τριαντάφυλλα, γιανα εκπροσωπήσουν την Αγγλία, και δύο κόκκινες μπάλες ποδοσφαίρου. Αυτό ήταν το πρώτο έμβλημα της ομάδας που έκανε την εμφάνισή του στις φανέλες των παικτών, κάτι που εγκρίθηκε στις αρχές της δεκαετίας του 1960.[9]Το συγκεκριμένο έμβλημα παρέμεινε μέχρι το 1986.
Το 1986, μετον Ken Bates ιδιοκτήτη του συλλόγου, το έμβλημα της Τσέλσι άλλαξε και πάλι, ως μέρος μια νέας προσπάθειας γιατον εκσυγχρονισμό καιτην αξιοποίηση των νέων ευκαιριών στην αγορά.[9]Ο νέος σχεδιασμός περιελάμβανε ένα πιο νατουραλιστικό λιοντάρι (και όχι εραλδικό όπως το προηγούμενο), σε κίτρινο και όχι μπλε χρώμα, που στεκόταν πάνω από τα αρχικά CFC. Το έμβλημα αυτό χρησιμοποιήθηκε γιατα επόμενα 19 χρόνια, με ορισμένες τροποποιήσεις όπως η χρήση των διαφορετικών χρωμάτων.
Με νέα ιδιοκτησία, καιμε αφορμή την συμπλήρωση των 100 χρόνων που πλησίαζαν αλλά και τις απαιτήσεις από τους οπαδούς ένα πιο παραδοσιακό έμβλημα, αποφασίστηκε ότι το έμβλημα πρέπει να αλλάξει και πάλι το 2004.[9]Το νέο έμβλημα υιοθετήθηκε επίσημα μετην έναρξη της σεζόν 2005-06 και σηματοδοτούσε την επιστροφή στον παλαιότερο σχεδιασμό τουμπλε εραλδικού λέοντα μετη ράβδο. Όπως καισε προηγούμενα εμβλήματα, έχει εμφανιστεί σε διάφορα χρώματα, συμπεριλαμβανομένου του λευκού καιτου χρυσού.
Η Τσέλσι έχει τον πέμπτο[11] μεγαλύτερο μέσο όρο θεατών στην ιστορία του αγγλικού ποδοσφαίρου. Ο παραδοσιακός πυρήνας των οπαδών της προέρχεται από την εργατική τάξη του δυτικού Λονδίνου, στις περιοχές Χάμερσμιθ και Μπάτερσι, και από τις πιο πλούσιες περιοχές όπως το Τσέλσι καιτο Κένσινγκτον. Κατά τη δεκαετία του '70 και του '80 οι οπαδοί της Τσέλσι συνδέονταν μετον χουλιγκανισμό, προκαλώντας πολλά επεισόδια με χούλιγκανς από άλλες ομάδες, ενώ συνδέονταν καιμεναζιστικές οργανώσεις. Την δεκαετία του 1990 τα φαινόμενα αυτά που μάστιζαν γενικότερα το αγγλικό ποδόσφαιρο καταπολεμήθηκαν επιτυχώς.
Ανκαιη Τσέλσι δεν έχει κάποια ιδιαίτερη αντιπαλότητα, η Φούλαμ κατά κύριο λόγο αποτελούσε λόγω γειτνίασης το αντίπαλο δέος, κάτι το οποίο δεν υφίσταται πλέον αφού οι ομάδες στο μεγαλύτερο μέρος της ιστορίας τους αγωνίζονταν σε διαφορετικές κατηγορίες. Παρόλα αυτά οι οπαδοί της Φούλαμ, αλλά και της ΚΠΡ, συνεχίζουν να θεωρούν την Τσέλσι ως την μεγάλη τους αντίπαλο.[12] Παραδοσιακά λονδρέζικα ντέρμπι αποτελούν οι αγώνες της Τσέλσι με τις άλλες δύο μεγάλες ομάδες της αγγλικής πρωτεύουσας, τηνΆρσεναλκαιτηνΤότεναμ Χότσπερ, τις οποίες οι οπαδοί της αναγνωρίζουν ως τους δύο βασικούς αντιπάλους της ομάδας τους, ενώ έντονη αντιπαλότητα υπάρχει μετηΛιντς εξαιτίας κυρίως του τελικού του Κυπέλλου Αγγλίας το1970. Τρίτος κατά σειρά αντίπαλος, θεωρείται από τους οπαδούς τωνμπλεηΜάντσεστερ Γιουνάιτεντ, ενώ πρόσφατα δημιουργήθηκε ιδιαίτερη αντιπαλότητα μετηνΛίβερπουλ λόγω των πολλών αναμετρήσεων των δύο ομάδων σε Αγγλία και Ευρώπη, αλλά καιμετηνΜπαρτσελόνα εξαιτίας των συνεχόμενων αναμετρήσεων στο Τσάμπιονς Λιγκ.
Σημείωση: Οι σημαίες αφορούν την εθνική ομάδα, σύμφωνα με τους κανόνες επιλεξιμότητας της FIFA. Οι παίκτες μπορεί να κατέχουν περισσότερες ιθαγένειες εκτός FIFA.
Περισσότερες συμμετοχές: Ron Harris, 795 αγώνες (1961-80).
Περισσότερες συμμετοχές τερματοφύλακα: Peter Bonetti, 729 (1959-79).
Περισσότερες φορές διεθνής: Marcel Desailly (Γαλλία), 116 (67 ως παίκτης της Τσέλσι).
Καλύτερος σκόρερ: Lampard 203 γκολ Bobby Tambling, 202 γκολ σε 370 ματς (1959-70).
Σκόρερ με πάνω από 100 γκολ: George Hilsdon (1906–12), George Mills (1929–39), Roy Bentley (1948–56), Jimmy Greaves (1957–61), Peter Osgood (1964–74 & 1978–79), Kerry Dixon (1983–92, Frank Lampard (2001-2014), Didier Drogba (2004-2012/2014-2015). Ο Lampard είναι ο μόνος που έχει φτάσει τοσκορτου Tambling με 200 γκολ.
Καλύτερος σκόρερ μιας περιόδου: Jimmy Greaves, 43 γκολ (1960-61).
Ρεκόρ θεατών: 82.905, σε αγώνα Α΄ κατηγορίας εναντίον της Άρσεναλ (12/10/1935). Επίσης, στις 13 Νοεμβρίου 1945 πάνω από 100.000 θεατές προσήλθαν σε φιλικό αγώνα της Τσέλσι εναντίον της Ντιναμό Μόσχας, χωρίς να καταμετρηθούν με ακρίβεια.
Στο αγγλικό πρωτάθλημα η Τσέλσι κατέχει το εξής ρεκόρ όλων των εποχών:
Καλύτερης άμυνας σεμια σεζόν: 15 γκολ παθητικο.
Αήττητη εντός έδρας: 86 ματς.
Άλλα ρεκόρ
Ευρύτερης διαφοράς γκολσεδυο ματς πρόκρισης στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις: 21-0 (συνολικά) επί της Jeunesse Hautcharage, Κύπελλο Κυπελλούχων Ευρώπης (1970-71).
Ακριβότερης μεταγραφής στη Βρετανία: Φερνάντο Τόρρες, 58 εκ. ευρώ.
Πρωτιές
Μαζί μετηνΆρσεναλ ήταν οι πρώτες ομάδες που έπαιξαν με αριθμημένες φανέλες, στις 25 Αυγούστου 1928.
Ήταν η πρώτη ομάδα που ταξίδεψε αεροπορικώς για αγώνα εντός της Αγγλίας, στις 19 Απριλίου 1957 στοΝιούκαστλ.
Ήταν η πρώτη ομάδα Α΄ κατηγορίας που έδωσε αγώνα Κυριακή, στις 27 Ιανουαρίου 1974 εναντίον της Στόουκ Σίτι.
Ήταν η πρώτη βρετανική ομάδα που αγωνίστηκε με ενδεκάδα χωρίς ούτε ένα Βρετανό παίκτη, στις 26 Δεκεμβρίου 1999 εναντίον της Σαουθάμπτον.
Έμεινε στην ιστορία ως η τελευταία ομάδα που κέρδισε τοΚύπελλο Αγγλίαςστο παλιό Στάδιο Γουέμπλεϊτο 2000 και η πρώτη πουτο κέρδισε στο καινούριο στάδιο το 2007.
↑«uefa.com - UEFA Cup Winners' Cup». web.archive.org. 1 Μαΐου 2010. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 1 Μαΐου 2010. Ανακτήθηκε στις 5 Ιουλίου 2019.CS1 maint: Unfit url (link)
Πολυμέσα σχετικά 
1905–1952
1952–1953
1953–1986
Δεκαετία 1990
1986–2005
2005–2006 (επετειακό)
2006–σήμερα
.svg)
.svg)
