Βενζίνη: 2.8 λίτρα 204 hp V6 3.2 λίτρα 224 hp V6 3.7 λίτρα 245 hp V6 4.3 λίτρα 279 hp V8 5.0 λίτρα 306 hp V8 5.4 λίτρα 360 hp V8 5.4 λίτρα 493 hp V8 5.8 λίτρα 367 hp V12 5.5 λίτρα 444 hp V12 6.0 λίτρα 493 hp V12 6.3 λίτρα 604 hp V12 Ντίζελ: 3.2 λίτρα 197 hp 6-κύλινδρος σε σειρά (I6) turbodiesel 4.0 λίτρα 250 hp V8 turbodiesel
ΤοMercedes-Benz W220 (S-Class W220) ήταν ένα μεγάλο πολυτελές αυτοκίνητο της κατηγορίας F, που παρήχθη από τηγερμανική αυτοκινητοβιομηχανία Mercedes-Benz, από τις 13 Αυγούστου 1998 έως τις 20 Ιουλίου 2005. Αντικατέστησε την σειρά W140και αντικαταστάθηκε τον Σεπτέμβριο του 2005 από την σειρά W221. Το W220 κατασκευάστηκε αποκλειστικά ως 4-πορτο σεντάνκαισε δύο μεταξόνια, κοντό και μακρύ. Η εκδοχή κουπέ ήταν το αντίστοιχο Mercedes-Benz CL-Class (C215)του 1999 -2006. Συνολικά παρήχθησαν 485.000 αντίτυπα σειράς W220, λίγο περισσότερα από αυτά της προκατόχου σειράς W140.[1]
Σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες, η έκδοση τορμποντίζελ S320 CDI έγινε τότε τοπιο δημοφιλές μοντέλο της W220, καθιστώντας έτσι την σειρά W220 την πρώτη στη συνολική ιστορία της S-Class όπου ένας κινητήρας ντίζελ πέτυχε μεγάλη εμπορική απήχηση.
Τα πρώτα ντιζάιν του W220 έγιναν στα τέλη του 1992,[2] ενώ η τελική επιλογή, ανάμεσα σε πολλές υποψήφιες προτάσεις, έγινε το 1994 και εξελίχθηκε σε μακέτες κλίμακας 1:1 (δηλαδή πραγματικού μεγέθους) έως τα τέλη του 1994. Μετά την επιλογή της αισθητικής εμφάνισης, η μηχανολογική εξέλιξη του μοντέλου παραγωγής ξεκίνησε τον Mάρτιο του 1995 και ολοκληρώθηκε τον Αύγουστο του 1997, δηλαδή σε χρόνο-ρεκόρ 29 μηνών, πόσο μάλλον για μεγάλο πολυτελές μοντέλο. Το τεχνολογικό του υπόβαθρο απεδείχθη εξαιρετικά σύνθετο, καθώς στην τελική του μορφή παραγωγής, κατά την επίσημη παρουσίαση, κατέληξε να έχει 124 ηλεκτρικούς κινητήρεςκαι 3.000 ηλεκτρικούς συνδέσμους (connectors). Ενδεικτικώς, ο προκάτοχος W140 είχε 60 ηλεκτρικούς κινητήρες και 4.000 ηλεκτρικούς συνδέσμους.
Τελικώς, το W220 παρουσιάστηκε στο Σαλόνι Αυτοκινήτου τουΠαρισιούτον Σεπτέμβριο του 1998, ανκαι είχε μπειστημαζική παραγωγή ήδη από τις 13 Αυγούστου 1998, και κυκλοφόρησε για πρώτη φορά τον Οκτώβριο στηνΕυρώπηκαιτον Δεκέμβριο στηνΙαπωνία.[3] Ειδικότερα στις ΗΠΑ έφτασε τον Μάρτιο του 1999, ως μοντέλο της σεζόν (model year) του 2000, και μολονότι η παραγωγή του έληξε στις 20 Ιουλίου 2005 τα τελευταία αντίτυπα ειδικά στη χώρα αυτή πωλήθηκαν ως μοντέλα 2006.
Λόγω του πλήθους των αρνητικών σχολίων που είχε εισπράξει το 1991 ο προκάτοχος Mercedes-Benz W140για υπερβολικά μεγάλες διαστάσεις και ακραίο βάρος, οι διαστάσεις του W220 μειώθηκαν ελαφρά καιτο μήκος τουστην κοντή εκδοχή αμαξώματος με δυσκολία πλέον ξεπερνούσε τα 5 μέτρα, αλλά έγινε καλύτερη εκμετάλλευση χώρου καιοι εσωτερικοί χώροι βελτιώθηκαν, ανκαιο χώρος αποσκευών είχε μειωθεί από 525 σε 500 λίτρα. Το βάρος του, επίσης, μειώθηκε σημαντικά - για παράδειγμα η νέα S320 σε σύγκριση μετην ίδια έκδοση του προκατόχου (καιτα δύο έφεραν 6-κύλινδρο κινητήρα 3.2 λίτρων) από τα 1.910 κιλά μειώθηκε στα 1.695 κιλά. Επιπλέον, οαεροδυναμικός συντελεστής Cd στο W220 μειώθηκε από 0,31 σε 0,27 (0,268 μετο Sport Πακέτο) καιο δείκτης αντίστασης του αέρα (συντελεστής οπισθέλκουσας x μετωπική επιφάνεια) από 0,745 m² σε 0,624 m². Όλα αυτά επέφεραν σημαντικά καλύτερες επιδόσεις και οικονομία καυσίμων. Για παράδειγμα, στη βασική έκδοση S320 η τελική ταχύτητα αυξήθηκε από 225 σε 240 χιλιόμετρα την ώρα (οι μεγαλύτερες εκδόσεις είχαν ηλεκτρονικό κόφτη της τελικής στα 250 χιλιόμετρα την ώρα), ηεπιτάχυνση 0 - 100 χιλιόμετρα την ώρα μειώθηκε από 8,9 σε 8,2 δευτερόλεπτα καιη κατανάλωση (συνδυασμός NEDC : νέος ευρωπαϊκός κύκλος οδήγησης) μειώθηκε από 13,4 σε 11,5 λίτρα στα 100 χιλιόμετρα.
Για πρώτη φορά σε S-Class, το W220 ήταν εξοπλισμένο με αυτοπροσαρμοζόμενη αερανάρτηση, γνωστή ως AIRmatic (Adaptive Intelligent Ride Control), με εξαίρεση την S600 και τις εκδόσεις AMG (αρχικά επρόκειτο να εμφανιστεί στην προκάτοχο W140, αλλά τελικώς αναβλήθηκε γιατην εισαγωγή του W220). Η έκδοση S600 και οι εκδόσεις AMG, ωστόσο, είχαν το λεγόμενο Active Body Control. Στα άλλα μοντέλα, ήταν προαιρετικά διαθέσιμο με επιπλέον κόστος, αλλά στην πράξη μόνο στην S500 γνώρισε μεγάλη απήχηση ως έξτρα, ενώ στις άλλες εκδόσεις πολύ σπανιότερα. Το W220 υπήρξε έτσι το πρώτο αυτοκίνητο από γερμανική εταιρεία, που προσέφερε ενεργό διαχείριση της απόσβεσης της ανάρτησης.
Άλλες δύο ενδιαφέρουσες προαιρετικές επιλογές στην W220 ήταν η δυνατότητα να παραγγελθεί είτε με ψυγείο ανάμεσα στα πίσω καθίσματα, σε υψηλό σημείο που φαινόταν όταν έπεφτε το πίσω κεντρικό υποβραχιόνιο,[4] είτε μεμια «τρύπα» ανάμεσα στα πίσω καθίσματα, στο ίδιο υψηλό σημείο που φαινόταν επίσης όταν έπεφτε το πίσω κεντρικό υποβραχιόνιο, με σκοπό τη δυνατότητα φόρτωσης αντικειμένων εξαιρετικά μεγάλου μήκους, όπως εξοπλισμό τουσκι.[5] Μάλιστα σε όσες W220 είχαν παραγγελθεί με μία από τις δύο αυτές επιλογές, το ντεπόζιτο καυσίμων είχε όγκο 78 λίτρων (κωδικός ντεπόζιτου : A2204707701) έναντι 88 λίτρων (κωδικός ντεπόζιτου : A2204707601) στα άλλα αντίτυπα. Αυτό συνέβη διότι η W220 ήταν η τελευταία γενιά της S-Class που είχε τη δεξαμενή καυσίμων πάνω από τον πίσω άξονα, πίσω από τον χώρο αποσκευών, ακουμπώντας πάνω στο ίδιο επίπεδο με αυτόν (ως η νοητή προέκτασή του προς το κέντρο και προς τους επιβάτες), ακριβώς πίσω από τα πίσω καθίσματα και προς το κέντρο του αμαξώματος. Κατά συνέπεια, σε όσες W220 υπήρχε η μία από τις δύο αυτές επιλογές, το ντεπόζιτο καυσίμων ήταν σχήματος που θύμιζε ανάποδο Π, με σκοπό να αφήνει ένα «κενό» στο κέντρο ψηλά και ανάμεσα στα πίσω καθίσματα. Μάλιστα το στάνταρ ντεπόζιτο των 88 λίτρων είχε καιμια εφεδρική δεξαμενή 11 λίτρων γιατην εσχάτη ανάγκη, ενώ το ντεπόζιτο των 78 λίτρων είχε καιμια αντίστοιχη εφεδρική δεξαμενή 10 λίτρων.[6]
Εδώ να τονιστεί ότι από την επόμενη γενιά, τηνS-Class W221και στις διαδόχους της, η δεξαμενή καυσίμων μετακόμισε στο κέντρο του σασί και κάτω από τα πίσω καθίσματα, ενώ σε όλες τις προηγούμενες γενιές της S-Class από τηνW116, που εισήχθη το1972, έως την W220 ήταν πάνω από τον πίσω άξονα καιμετη διάταξη που αναφέρθηκε στην προηγούμενη παράγραφο. Η μεταγενέστερη αυτή διάταξη, μείωσε ακόμα περισσότερο την πιθανότητα έκρηξης και εκδήλωσης φωτιάς σε τυχόν οπίσθια πρόσκρουση.
Επίσης, η S-Class W220 υπήρξε το πρώτο αυτοκίνητο παγκοσμίως με 10 αερόσακους: 2 μπροστινούς, 2 πλευρικούς στις μπροστινές πόρτες, 2 πλευρικούς στις πίσω πόρτες, 4 πλευρικούς οροφής (2+2 εμπρός και πίσω) και μάλιστα όλοι στάνταρ από την εισαγωγή του μοντέλου. Μάλιστα ήταν καιη πρώτη στην ιστορία Mercedes-Benzπου έφερε πλευρικούς αερόσακους οροφής. Γιατην ακρίβεια, ήταν εξ αρχής τύπου κουρτίνας «που ξεδιπλώνονται και κατεβαίνουν από την οροφή» και ήταν μόλις το δεύτερο μοντέλο παγκοσμίως που έφερε αερόσακους τύπους κουρτίνας και μάλιστα ως στάνταρ, μετά τοVolvo S80 πρώτης γενιάς που είχε κυκλοφορήσει στην αγορά τον Ιούνιο τοτου 1998 και τους είχε επίσης στάνταρ.
Αξιοσημείωτο είναι καιτο γεγονός ότι μεταξύ του 2000 και του 2005 κατασκευάστηκαν και 6-πορτες εκδόσεις W220 Pullmanμε 3 σειρές καθισμάτων (από τις οποίες, η δεύτερη σειρά έβλεπε προς τα πίσω) καιοι εκδόσεις αυτές είχαν πλευρικούς αερόσακους και στις 6 πόρτες.[7]
Ταυτόχρονα μετην εισαγωγή του, το μοντέλο εισήγαγε για πρώτη φορά σε αυτοκίνητο παραγωγής φώτα LEDστα πίσω φώτα φρένων, που μάλιστα φώτιζαν 150 χιλιοστά του δευτερολέπτου ταχύτερα από τα συμβατικά φώτα.
Μια άλλη καινοτομίαστην ασφάλεια, ήταν ότι τα μικρά πλαϊνά φλας που συνήθως τοποθετούνται στα μπροστινά φτερά, μετακόμισαν πάνω στους εξωτερικούς καθρέφτες. Σκοπός αυτής της αλλαγής, ήταν η ευκολότερη επισήμανσή τους από τους χρήστες της οδού, κάτι ιδιαίτερα χρήσιμο σε αυτοκίνητο μεγάλου όγκου, καιδεν είναι τυχαίο ότι μεταγενέστερα η ιδέα αυτή διαδόθηκε καισε αρκετά ακόμα μεγάλα σεντάν, καθώς καιSUV. Μάλιστα στο W220 τα φλας στους εξωτερικούς καθρέφτες ήταν επίσης με φώτα LED.
Αξιοσημείωτη καινοτομίατου W220, που θεωρήθηκε χρήσιμη γιατην άνεση των επιβατών καιτου οδηγού, καιτην ενεργητική ασφάλεια, ήταν και ότι ο ηλεκτρονικός κλιματισμός έφερε και αισθητήρα ηλιοφάνειας, που εντόπιζε τυχόν έκθεση τμήματος του σαλονιού στον ήλιο και ρύθμιζε κατάλληλα την παροχή αέρα, διατηρώντας έτσι την επιλεγμένη θερμοκρασία.
Επίσης, το W220 εισήγαγε τότε καιDistronic cruise control, γιατην αυξομείωση της ταχύτηταςτου αυτοκινήτου, έτσι ώστε η απόσταση από το προπορευόμενο να παραμένει πάντα σταθερή (στην πραγματικότητα είχε πρωτοεισαχθεί τον Aύγουστο του 1997 από τηνToyota, υπό το όνομα radar cruise control).
Κατά την ανανέωση του μοντέλου, τον Οκτώβριο του 2002, άρχισε να προσφέρει ως έξτρα το πρωτοποριακό τότε Σύστημα Pre-Safe, για «προετοιμασία» των καθισμάτων καιτωνζωνών ασφαλείαςπριντην πρόσκρουση. Επίσης, οι αερόσακοι οροφής απέκτησαν και αισθητήρα ανατροπής (rollover sensor) γιατην ενεργοποίησή τους ακόμα καισε ανατροπή.
Το W220 ήταν διαθέσιμο με πολλούς διαφορετικούς τύπους κινητήρων. Οι περισσότεροι από αυτούς συνδυάζονταν με αμαξώματα με κοντό και μακρύ μεταξόνιο, ενώ μόνο τα 12-κύλινδρα (V12) αντίτυπα ήταν διαθέσιμα αποκλειστικά στην μακρύτερη εκδοχή αμαξώματος.
Μιακαινοτομία της S-Class W220 ήταν ότι ο 5.0 λίτρων (4.966 cm³) V8 κινητήρας «M113» της S500, ισχύος 306 hp (225 kW), καιο 5.8 λίτρων (5.786 cm³) V12 κινητήρας «M137» της S600, ισχύος 367 hp (270 kW), ήταν αρχικά διαθέσιμοι με, κατόπιν παραγγελίας, Σύστημα Απενεργοποίησης Κυλίνδρων, γνωστό και ως Active Cylinder Control (Ενεργός Έλεγχος Κυλίνδρων), μετο οποίο ο οδηγός μπορούσε να επιλέξει την διακοπή λειτουργίας των μισών (4 ή 6 αντίστοιχα) κυλίνδρων, μετο κλείσιμο της βαλβίδας. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα τη βελτίωση της αποτελεσματικότητας, μέσω της μείωσης των απωλειών επιτάχυνσηςκαι μεγαλύτερη πλήρωση κυλίνδρων, με αποτέλεσμα την μείωση της κατανάλωσης κατά 7% στον μικτό κύκλο οδήγησης. Ενδεικτικώς, η κατανάλωση της S500 βελτιώθηκε κατά 0,9 λίτρα στα 100 χιλιόμετρα.
Μετο λίφτινγκ τον Οκτώβριο του 2002, η S600 έλαβε έναν εντελώς νέο κινητήρα V12 με bi-turbo (δύο υπερτροφοδότες), ισχύος 500 hp (370 kW) καιμε μικρή μείωση του κυβισμού, από 5.786 cm³ σε 5.513 cm³. Ο νέος V12, που είχε τον κωδικό «M275», δεν διέθετε πλέον απενεργοποίηση κυλίνδρων, ενώ καιστην S500 διακόπηκε αυτή η επιλογή, λόγω χαμηλής ζήτησης.
Εκτός από τους, φυσικά ισχυρότερους, V8 και V12 κινητήρες, χρησιμοποιήθηκαν και 6-κύλινδροι στην W220, με εξαίρεση τις Ηνωμένες Πολιτείες, όπου το βασικό μοντέλο σε όλα σχεδόν τα έτη ήταν η S430, που έφερε κινητήρα 4.3 λίτρων (4.266 cm³) V8. Εμπορικώς, η S430 ήταν η δημοφιλέστερη έκδοση στη χώρα αυτή. Την τελευταία σεζόν της W220 όμως, λίγο πριντην αντικατάστασή της, διατέθηκε στις ΗΠΑκαιη 6-κύλινδρη S350 των 3.7 λίτρων (3.724 cm³), αλλά μόνο την σεζόν του 2006, διάρκειας λίγων μηνών. Να σημειωθεί ότι στην αγορά τωνΗΠΑ μόνο οι S350 και S430 προσφέρθηκαν σε κοντό ή μακρύ μεταξόνιο, ενώ οι ανώτερες εκδόσεις συνδυάστηκαν μόνο μετο μακρύ μεταξόνιο. Μέχρι το 2002, το βασικό μοντέλο στηνΕυρώπη ήταν η S320 (3.199 cm³), όταν και αντικαταστάθηκε από την S350. Ειδικότερα στηνΑσία, το βασικό μοντέλο σε όλη την καριέρα της W220 ήταν η S280 (2.799 cm³), που μπήκε στημαζική παραγωγήτον Δεκέμβριο του 1998 και κυκλοφόρησε στις αρχές του 1999, ενώ κατασκευάστηκε έως τη λήξη του μοντέλου τον Σεπτέμβριο του 2005.
Ταυτόχρονα μετην ανανέωση τον Οκτώβριο του 2002, η S320 αντικαταστάθηκε από την S350 που έφερε μια μεγαλύτερη εκδοχή του προηγούμενου κινητήρα, η οποία ήταν επίσης V6 και ο κυβισμός της είχε φτάσει στα 3.7 λίτρα, ενώ ενισχύθηκε καιη S320 CDI. Ως ντίζελ μοντέλο, προσφερόταν καιη S400 CDI (από το καλοκαίρι του 2000) με κινητήρα 4.0 λίτρων V8, που έλαβε μια βελτίωση των επιδόσεων το 2003.
Αρχικά, όλες οι εκδόσεις της W220 έφεραν αποκλειστικά το 5-τάχυτο αυτόματο κιβώτιο 5G-Tronic. Τον Σεπτέμβριο του 2003, η W220 εισήγαγε το πρώτο παγκοσμίως 7-τάχυτο αυτόματο κιβώτιο, υπό το όνομα 7G-Tronic, και ικανό να συνεργάζεται κατάλληλα καιμε όλα τα ηλεκτρονικά συστήματα ενεργητικής ασφάλειας. Αντικατέστησε το 5-τάχυτο αυτόματο στις S430 και S500, ενώ οι άλλες εκδόσεις διατήρησαν το αρχικό κιβώτιο. Σε όλα τα αυτόματα κιβώτια υπήρχε το σύστημα «Touch Shift» με πλαϊνές θυρίδες με τις θέσεις +/- για χειροκίνητο έλεγχο αλλαγής ταχυτήτων όταν το επιθυμήσει ο οδηγός, φυσικά χωρίς συμπλέκτη.
Να σημειωθεί και ότι η Mercedes-Benz έδινε τη δυνατότητα στους πελάτες της να επιλέξουν μια εργοστασιακής κατασκευής θωρακισμένη εκδοχή της S-Class W220, η οποία ονομαζόταν επίσημα S-Guard, όπως φαίνεται καιστη διαφημιστική αναγραφή στη διπλανή φωτογραφία.
Από την άνοιξη του 1999, άρχισαν να προσφέρονται επίσης και εκδόσεις AMG, σε συνδυασμό μεπιο ισχυρούς κινητήρες και μικρές αλλαγές στο αμάξωμα σε σχέση με τις πιο απλές εκδόσεις. Η αρχή έγινε από την S55 AMG, πουη παραγωγή της ξεκίνησε τον Μάρτιο του 1999 και έφερε V8 κινητήρα 5.439 cm³ καιισχύος 360 ίππων. Μάλιστα είχε αρχικά την υψηλότερη ιπποδύναμη στην παλέτα της W220, καθώς η S600 μετον αρχικό V12 κινητήρα 5.786 cm³ μπήκε στην παραγωγή μεμια σχετική καθυστέρηση, μόλις τον Ιανουάριο του 2000. Μετην ανανέωση της σειράς W220 τον Οκτώβριο του 2002, η έκδοση S55 AMG απέκτησε και Kompressor, μετην ισχύ να εκτινάσσεται στους 500 ίππους.
Για έναν μόλις χρόνο, από τον Σεπτέμβριο του 2001 έως τον Σεπτέμβριο του 2002, παρήχθη σε ελάχιστα αντίτυπα η S63 AMG, με κινητήρα 6.258 cm³ V12, ισχύος 444 hp (331 kW), αλλά σύντομα αντικαταστάθηκε από την ενισχυμένη (παραγωγή : Σεπτέμβριος 2002 - Σεπτέμβριος 2005) S55 AMG, ισχύος 500 hp 368 kW (368 kW) μετον προαναφερθέντα V8 κινητήρα 5.439 cm³ που όμως έφερε πλέον Kompressor. Ως κορυφαία έκδοση, παρήχθη τους τελευταίους μήνες του μοντέλου, από τον Δεκέμβριο του 2004 έως τον Σεπτέμβριο του 2005, η S65 AMG, με bi-turbo V12 κινητήρα, κυβισμού 5.980 cm³ και ισχύος 612 hp (450 kW).
Τον Οκτώβριο του 2002, γιατη σεζόν (model year) του 2003, η σειρά W220 υπέστη μια σειρά αισθητικών αλλαγών και μηχανικών βελτιώσεων. Οι κοσμητικές αλλαγές ήταν οι εξής:
Νέος, πιο αεροδυναμικός προφυλακτήρας εμπρός και νέα, μεγαλύτερη γρίλια.
Κωδικοποίηση στους προβολείς καιστα φλας στους καθρέφτες, και νέα πίσω φώτα σε διάφανο γυαλίμε τέσσερις λεπτές και λευκές ρίγες.
Νέο ανανεωμένο πληκτρολόγιο στην κεντρική κονσόλα, με καινούριο καιπιο σύγχρονο σχεδιασμό.
Στον τομέα της ασφάλειας, προστέθηκαν τα εξής στοιχεία:
Σύστημα Pre-Safe, για «προετοιμασία» των καθισμάτων καιτωνζωνών ασφαλείαςπριντην πρόσκρουση, με σκοπό την μέγιστη δυνατή προστασία των επιβατών.
Αισθητήρας ανατροπής / rollover sensor, γιατην ενεργοποίηση των αερόσακων κουρτίνας ακόμα καισε ανατροπή.
Τροποποιήσεις στην ανάφλεξη των μπροστινών αερόσακων.
Νέα, πλήρως αυτόματη, ενεργητική αναστολή ανάρτησηςActive Body Control.
Για πρώτη φορά και προαιρετική τετρακίνηση 4MATIC για τις S350, S430 και S500. Πρόκειται για ένα «έξυπνο» σύστημα μόνιμης τετρακίνησης, το οποίο συνεργάζεται κατάλληλα καιμετο σύστημα ESP για ακόμα καλύτερο έλεγχο, ιδίως σε οδήγηση στοχιόνι ή γενικώς σε πολύ ολισθηρό οδόστρωμα.
Νέοι ή βελτιωμένοι κινητήρες μεγαλύτερης ισχύος σε όλα, εκτός των S430 και S500.
1 Διαθέσιμο μόνο σε επιλεγμένες αγορές της Ασίας, και ιδίως στηνΚίνακαιστηΜαλαισία, και μόνο μετο κοντό μεταξόνιο. 2 12,5 λίτρα στα 100 χλμ. μετο Σύστημα Απενεργοποίησης Κυλίνδρων (ΣΑΚ) ενεργό. 3 και 5 Διαθέσιμο μόνο μετο μακρύ μεταξόνιο. 4Διαθέσιμο μόνο μετο κοντό μεταξόνιο. 6 Ηλεκτρονικά περιορισμένη.
Παρά τα εξαιρετικά υψηλά τεχνολογικά του στάνταρ, το W220, μαζί καιμε όλα τα μοντέλα της Mercedes-Benzτην ίδια χρονική περίοδο, υπέστη μια καταστροφική αναξιοπιστία από το λανσάρισμά τουκαιστα 4 πρώτα χρόνια παραγωγής του. Αυτό κλόνισε για πρώτη φορά στα χρονικά την εμπιστοσύνη του κοινού απέναντι στην εταιρεία, καθώς όλα της τα μοντέλα των προηγούμενων δεκαετιών έχουν μείνει στην ιστορία μετη φήμη των εξαιρετικά αξιόπιστων αυτοκινήτων, με πολλά παλαιά αντίτυπα να κυκλοφορούν ακόμα και σήμερα, μερικά από τα οποία έχοντας διανύσει πολλές εκατοντάδες χιλιάδες χιλιόμετρα.
Αντιθέτως, ολόκληρη η παλέτα των μοντέλων της Mercedes-Benz κατά την περίοδο 1998 - 2002 κυριολεκτικά κατρακύλησε στο άλλο άκρο. Ενδεικτικώς, τοαμερικανικό περιοδικό Consumer Reports ταξινόμησε την αξιοπιστία του W220 ως «poor» (φτωχή / κακή), το χαμηλότερο δυνατό επίπεδο ταξινόμησης καιτο χαρακτήρισε «ένα από ταπιο αναξιόπιστα πολυτελή μοντέλα», ενώ και γενικότερα, στη λίστα μεταπιο αναξιόπιστα αυτοκίνητα πολυτελείας, τα 3 από τα 6 χειρότερα ήταν Mercedes: η S-Class W220, ηCLS-class W219 (τα αρχικά αντίτυπα) καιηE-class sedan W211 (τα αρχικά αντίτυπα). Παρομοίως, στην λίστα μεταπιο αναξιόπιστα σπορ αυτοκίνητα, τα 3 από τα 7 χειρότερα ήταν Mercedes: ηSL-Class R230, ηCLK-Class W209καιηSLK-Class R170στην έκδοση μετον V6 κινητήρα, δηλαδή η SLK 320, ενώ και μεταξύ των μεσαίων SUV, ηM-class W163 της πρώτης φάσης, δηλαδή του 1997 - 2001, χαρακτηρίστηκε «μια σκέτη καταστροφή» και ταξινομήθηκε ως το τελευταίο στο κατάλογο![8] Επίσης καιμια έρευνα τουTop Gear Motoring Surveyτο 2004, κατέταξε την M-class W163 του 1997 - 2001 ως την τελευταία ανάμεσα σε 142 μοντέλα!
Ειδικότερα το W220 παρουσίασε τα εξής προβλήματα και, μολονότι στα μεταγενέστερα χρόνια παραγωγής του μοντέλου έλαβαν χώρα μαζικές ανακλήσεις και επιδιορθώσεις από την εταιρεία, συνιστάται να εξετάζονται πολύ προσεκτικάστα μεταχειρισμένα αντίτυπα. Σχεδόν όλα τα παρακάτω ζητήματα, καταγράφηκαν στα μοντέλα των ετών 1998 έως 2003, εκτός αν αναφέρεται διαφορετικά:
Δυσλειτουργίες του συστήματος πολλαπλής ηλεκτρονικής διασύνδεσης και ανταλλαγής πληροφοριών (πολυπλεξία / multiplex), οι οποίες προκάλεσαν τότε κάποια σχετικά ζητήματα στους κινητήρες, στον ηλεκτρονικό κλιματισμόκαι στις ενδείξεις πληροφοριών.
Δυσλειτουργίες στα ηλεκτρικά και ιδίως στον πίνακα οργάνων και στις ηλεκτρικές ρυθμίσεις των καθισμάτων (είναι εντυπωσιακό ότι έβγαλε ζημιές καιστα ηλεκτρικά καιστα ηλεκτρονικά ταυτόχρονα!)
Συνεχείς και πολλαπλές ζημιές στον κινητήρα ντίζελ S400 CDI. Αντιθέτως, ο S320 CDI (ο μικρότερος ντίζελ της W220) απεδείχθη ιδιαίτερα αξιόπιστος, όπως επίσης και οικονομικός, και γνώρισε μεγάλη απήχηση διαχρονικά, ακόμα και μετά τη λήξη της παραγωγής του W220, ως μεταχειρισμένο.
Επίσης, σοβαρές και συνεχείς ζημιές στον αρχικό κινητήρα V12 των 5.8 λίτρων (αρχική S600), αλλά ευτυχώς πολύ σπανιότερα στον μεταγενέστερο κινητήρα V12 των 5.5 λίτρων με bi-turbo (η S600 που μετην ανανέωση, τον Οκτώβριο του2002, αντικατέστησε την αρχική).
Συνεχείς βλάβες στο 5-τάχυτο αυτόματο κιβώτιο, αλλά ευτυχώς πολύ σπανιότερα στο 7-τάχυτο.
Καταστροφικές διαρροές και συνεπακόλουθες βλάβες στα συστήματα ανάρτησης AIRmatic και, ακόμα ακριβότερες στην επισκευή, Active Body Control.
Ταχύτατη φθορά των ισχυρότερων φρένων στις ανώτερες εκδόσεις.
Υπήρξαν μαζικές ανακλήσεις γιατα αντίτυπα του 1998 - 2004, λόγω προβλημάτων στην υδραυλική αντλία καυσίμου καιστο ελατήριο του καπό.
Επίσης, τον Μάρτιο του2006 σχεδόν 24.000 αντίτυπα της S-Class W220 που είχαν πωληθεί στηνΚίνα από τα τέλη του 1998 έως τις αρχές του 2005 (δηλαδή το 95% όσων W220 κυκλοφόρησαν στην Κίνα!) ανακλήθηκαν από την εταιρεία, λόγω ενός προβλήματος στο ντεπόζιτο καυσίμων.[9]Η ανάκληση αυτή περιορίστηκε μόνο στις S-Class που είχαν πωληθεί στην Κίνα, ενώ στα άλλα κράτη δεν παρουσιάστηκε κάτι ανάλογο.
Πρακτικώς χρειάστηκαν σχεδόν 5 χρόνια γιατηνMercedes-Benzνα καταφέρει να διορθώσει έμπρακτα τα απογοητευτικά αυτά επίπεδα αξιοπιστίας. Η εταιρεία προέβη από το 2002 - 2003 και μετά, σε σημαντικές προσπάθειες βελτίωσης των W220 και γενικότερα όλων των μοντέλων της, καθώς καισε μαζικές ανακλήσεις. Όσα αντίτυπα παρήχθησαν τα έτη 2004 και 2005, ιδίως γιατηνΕυρώπηκαιτηΒόρεια Αμερική, έχουν πολύ πιο βελτιωμένους δείκτες αξιοπιστίας και όσες ανακλήσεις έγιναν μεταγενέστερα γι' αυτά τα μοντέλα, ήταν για πολύ λιγότερα ζητήματα. Η σειρά Mercedes-Benz W221πουτην αντικατέστησε, γενικά θεωρείται ως αξιόπιστο αυτοκίνητο επί όλα τα έτη παραγωγής του, ενώ αντιστρόφως οι προκάτοχοι του W220, ταMercedes-Benz W126καιMercedes-Benz W140, ήταν κορυφαία σε αξιοπιστία.
Clarke, R.M. ed. (2007). Mercedes AMG Ultimate Portfolio 2000-2006. Road Test Portfolio Series. Cobham, Surrey, UK: Brooklands Books. ISBN 9781855207486.
Engelen, Günter (2003). Mercedes-Benz Personenwagen Band 4 Seit 1996 [Mercedes-Benz Passenger Cars Volume 4 Since 1996]. Stuttgart: Motorbuch Verlag. ISBN 3613023482.
Häußermann, Martin (2006). Mercedes-Benz S-Class: The brochures since 1952. Archive edition of the DaimlerChrysler Group Archive. Bielefeld, Germany: Delius Klasing. ISBN 3768817202.
Häußermann, Martin (2006). Mercedes-Benz – The Large Coupés: The brochures since 1951. Archive edition of the DaimlerChrysler Group Archive. Bielefeld, Germany: Delius Klasing. ISBN 3768818330.
Hofner, Heribert; Schrader, Halwart (2005). Mercedes-Benz Automobile Band 2: von 1964 bis heute [Mercedes-Benz Automobiles Volume 2: from 1964 to today]. Königswinter, Germany: Heel. ISBN 3898804194.
Kittler, Eberhard (2002). Typenkompass Mercedes-Benz Band 2. Personenwagen seit 1976 [Typenkompass Mercedes-Benz Volume 2. Passenger Cars since 1976]. Typenkompass series. Stuttgart: Motorbuch Verlag. ISBN 3613022095.
Larimer, Fred (2004). Mercedes-Benz Buyer's Guide: Roadsters, Coupes, and Convertibles. St. Paul, MN, USA: MBI Publishing. ISBN 0760318115.
Niemann, Harry (2006). Personenwagen von Mercedes-Benz: Automobillegenden und Geschichten seit 1886 [Passenger Cars from Mercedes-Benz: Automobile Legends and Stories since 1886]. Stuttgart: Motorbuch Verlag. ISBN 3613025965.
Pitt, Colin, ed. (2002). Mercedes-Benz W126 W140 W220. Hockley, Essex, UK: Unique Motor Books. ISBN 1841555150.
Röcke, Matthias (2003). Das neue große Mercedes-S-Klasse-Buch [The New Big Mercedes S-Class Book]. Königswinter, Germany: Heel. ISBN 3898801586.
Schlegelmilch, Rainer W.; Lehbrink, Hartmut; von Osterroth, Jochen (2013). Mercedes (revised ed.). Königswinter, Germany: Ullmann Publishing. ISBN 9783848002672.
Taylor, James (2009). Mercedes-Benz: Cars of the 1990s. Crowood AutoClassic Series. Ramsbury, Marlborough, UK: The Crowood Press. pp. 9–16, 173–190. ISBN 9781847970961.
Taylor, James (2014). Mercedes-Benz S-Class 1972-2013. Ramsbury, Marlborough, UK: The Crowood Press. ISBN 9781847975959.
Vieweg, Christof (2000). Alles über die Mercedes-Benz-S-Klasse: eine Publikation der DaimlerChrysler-AG, Global Service [Everything about the Mercedes-Benz S-Class: a publication of DaimlerChrysler-AG, Global Service]. Stuttgart: DaimlerChrysler-AG, Global Service. ISBN 3932786149.
Martin Häußermann: Mercedes-Benz S-Klasse. Die Prospekte seit 1952, Archiv-Edition des DaimlerChrysler-Konzernarchivs, Delius Klasing Bielefeld, 2005; ISBN 3-7688-1718-0.
Christof Vieweg: S-Klasse – Meisterstück auf Rädern, Delius Klasing Verlag; Juni 2006; ISBN 3-7688-1802-0.