ΟιOutkast ήταν ένα αμερικανικό χιπχοπ ντουέτο από την πόλη Ατλάντα της Τζόρτζια. Δημιουργήθηκαν το 1992 από τους ράπερ Big Boi (Αντουάν Πάτον) και André 3000 (Αντρέ Μπέντζαμιν, παλαιότερα γνωστός ως Dré).[1] Από τα μέσα της δεκαετίας του 1990 μέχρι και τις αρχές του 2000, οι Outkastt σημείωσαν σημαντική εμπορική επιτυχία και συνέβαλαν στη διάδοση της χιπχοπ μουσικής του Αμερικανικού Νότου,[1]μετον περίτεχνο λυρισμό, τις αξιομνημόνευτες μελωδίες τους καιτην αισιόδοξη θεματολογία τους,[2]καιτον πειραματισμό τους με μεγάλη ποικιλία μουσικών ειδών, όπως ηΦανκ, ηψυχεδελική, ητζαζκαιηtechno.[3][4]
Οι Πάτον και Μπέντζαμιν σχημάτησαν τους Outkast όταν ήταν ακόμη μαθητές γυμνασίου, σε ηλικία 16 ετών. Το 1994 κυκλοφόρησαν το ντεμπούτο άλμπουμ τους, με τίτλο Southernplayalisticadillacmuzik, μετο οποίο απέκτησαν αμέσως φήμη, αφού τοσινγκλ "Player's Ball" κατέκτησε τηΝο.1 θέση στοBillboard Hot Rap Tracks. Στις επόμενες τους κυκλοφορίες, όπως τα άλμπουμ ATLiens (1996) καιAquemini (1998), οι Outkast ανέπτυξαν περαιτέρω τον ήχο τους, καθώς πειραματίστηκαν με διάφορα μουσικά είδη και σημείωσαν σημαντική εμπορική επιτυχία. Στη συνέχεια, σημείωσαν ακόμα μεγαλύτερη επιτυχία μετο τέταρτο άλμπουμ τους, τοStankonia (2000), που περιλάμβανε τασινγκλ "B.O.B." και "Ms. Jackson". Το ″B.O.B″ έγινε το πρώτο σινγκλτων Outkast που κατέκτησε την πρώτη θέση στοBillboard Hot 100. Στη συνέχεια, το ντουέτο κυκλοφόρησε το διπλό άλμπουμ Speakerboxxx/The Love Below (2003), το μοναδικό τους άλμπουμ που έφτασε στην πρώτη θέση τουBillboard 200, καιπου περιείχε τα, επίσης, Νο.1 σινγκλ "The Way You Move" και "Hey Ya!". Το άλμπουμ απέσπασε τοΒραβείο Grammyγιατο «Καλύτερο Άλμπουμ της Χρονιάς» και πιστοποιήθηκε ως διαμαντένιο για τις πωλήσεις του από την Ένωση Βιομηχανιών Ηχογράφησης της Αμερικής. Το 2006 οι Outkast πρωταγωνίστησαν στην ταινία Idlewildκαι ηχογράφησαν το σάουντρακ της ταινίας. Το σάουντρακ επρόκειτο γιατο τελευταίο άλμπουμ των Outkast και έκτοτε τα δύο μέλη ακολούθησαν σόλο καριέρα. Τον Απρίλιο του 2014, οι Outkast επανενώθηκαν, για λίγο, ώστε να γιορτάσουν την 20η επέτειο από την κυκλοφορία του πρώτου τους άλμπουμ και εμφανίστηκαν σε περισσότερα από 40 φεστιβάλ παγκοσμίως, έχοντας ως αφετηρία τοΦεστιβάλ Coachella.[5]
Οι Outkast, συχνά, θεωρούνται ως ένα από τα μεγαλύτερα καιπιο επιδραστικά χιπχοπ σχήματα όλων των εποχών, ενώ πρόκειται για ένα από ταπιο επιτυχημένα, έχοντας σημειώσει πάνω από 20 εκατομμυρίων πωλήσεις δίσκων και έχοντας βραβευτεί, συνολικά, με έξι Βραβεία Grammy.[6][7][8]Το περιοδικό Rolling Stone τους κατέταξε στην 7η θέση της λίστας μετα 20 καλύτερα ντουέτα όλων των εποχών, ενώ το περιοδικό <i id="mwWQ">Pitchfork</i> καιτο προαναφερθέν Rolling Stone έχουν κατατάξει τα άλμπουμ τους μεταξύ των καλύτερων του είδους της χιπχοπ μουσικής, καθώς και όλων των εποχών.
Το 1992, σε ηλικία 16 ετών, ο Πάτον καιο Μπέντζαμιν γνωρίστηκαν στο εμπορικό κέντρο Lenox Square[9]στηνΑτλάντα της Τζόρτζια, όπου και κατοικούσαν. Τότε, φοιτούσαν στο γυμνάσιο Tri-Cities [9][10]καιοιδυο τους συμμετείχαν σεραπ battles στην καφετέρια του σχολείου.[9]Οι γονείς του Μπέντζαμιν ήταν χωρισμένοι καιο ίδιος ζούσε μετον πατέρα του. Εντω μεταξύ, ο Πάτον είχε μόλις μετακομίσει μετα τέσσερα αδέρφια και τις έξι αδερφές του από την πόλη Σαβάνα στηνΑτλάντα. Οιδυο τους, τελικά, συνεργάστηκαν αφού τους προσέγγισαν από την Organized Noize, μια ομάδα τοπικών μουσικών παραγωγών που αργότερα σημείωσαν επιτυχίες γιατο γυναικείο R&B συγκρότημα TLC.[1]Το δίδυμο αρχικά ήθελε να ονομαστεί "2 Shades Deep" ή "The Misfits", αλλά επειδή αυτά τα ονόματα τα είχαν ήδη άλλα μουσικά σχήματα, κατέληξαν στο όνομα "Outkast", καθώς βρήκαν σε ένα λεξικό πως πρόκειται γιασυνώνυμοτου "misfit".[11] Έκτοτε, οι Outkast, οι Organized Noize καιοι συμμαθητές τους, Goodie Mob, σχημάτισαν το σχήμα Dungeon Family .
Οι Outkast υπέγραψαν μετην δισκογραφική L.A. And Babyface πριν ακόμα αποφοιτήσουν από το σχολείο.[12]Το 1992 η δισκογραφική μετονομάστηκε σε LaFace Records, με τους Dungeon Family να αποτελούν το πρώτο χιπχοπ σχήμα της δισκογραφικής καιμετην οποία έκαναν την πρώτη τους εμφάνιση στο ρεμίξ του τραγουδιού "What About Your Friends" τωνTLC. Κατά τη διάρκεια της εορταστικής περιόδουτου 1993, κυκλοφόρησαν το πρώτο τους σινγκλ, μετο τραγούδι "Player's Ball". Τοφάνκι ύφος του τραγουδιού, το ηχογραφήθηκε με ζωντανή ενορχήστρωση, σημείωσε σημαντική επιτυχία, κατακτώντας τη νούμερο 1 θέση της λίστας τουBillboard Hot Rap Tracks.[1]Το "Player's Ball" παρέμεινε στην κορυφή τωνR&B τσαρτς για έξι εβδομάδες.[13]
Στις 26 Απριλίου 1996, κυκλοφόρησε το ντεμπούτο άλμπουμ των Outkast, με τίτλο Southernplayalisticadillacmuzik.Το συγκεκριμένο άλμπουμ θεωρείτε από πολλούς κλασσικό, καθώς έθεσε τα θεμέλια γιατηχιπχοπτου Αμερικανικού νότου. Τη μουσική παραγωγή των κομματιών του άλμπουμ ανέλαβαν οι Organized Noize καιστα κομμάτια συμμετείχαν κι άλλα μέλη από το Dungeon Family. Τα σινγκλ που κυκλοφόρησαν περιλάμβαναν το ομότιτλο κομμάτι καιτο κομμάτι "Git Up Git Out", ένα πολιτικό κομμάτι στο οποίο συνεργάστηκαν με τους Goodie Mob. Αργότερα, το 1999, το κομμάτι, αξιοποιήθηκε από την τραγουδίστρια Μέισι Γκρέι γιατην επιτυχία της "Do Something". Σε αυτό το άλμπουμ, οι στίχοι των Outkast αντικατοπτρίζουν τον τρόπο ζωής των μαστροπών καιτωνγκάνγκστερ, ενσωματώνοντας συνειδητά πολιτικό περιεχόμενο και σχολιάζοντας την ζωή τωνΑφροαμερικανώνστον Αμερικανικό Νότο. Το 1995 οι OutKast κέρδισαν το «Βραβείο γιατο Καλύτερο Πρωτοεμφανιζόμενο Ραπ Συγκρότημα» σταΒραβεία Source.[1][14]Την ίδια χρονιά, το συγκρότημα ηχογράφησαν το τραγούδι "Benz or a Beamer" γιατο σάουντρακ της ταινίας New Jersey Drive .
1995–1999: Επιτυχία των άλμπουμ ATLiensκαιAquemini
Ύστερα από την επιτυχημένη πορεία του ντεμπούτου άλμπουμ τους, Southernplayalisticadillacmuzik,το οποίο έγινε πλατινένιο, η δισκογραφική LaFace Records παραχώρησε στους Outkast περισσότερο δημιουργικό έλεγχο. Οι ηχογραφήσεις γιατο επόμενο άλμπουμ ξεκίνησαν το 1995 και διήρκησαν μέχρι τα μέσα του 1996.[15]
Στις 27 Αυγούστου 1996, κυκλοφόρησε το δεύτερο άλμπουμ των Outkast, με τίτλο ATLiens, που έμελλε να γίνει διπλά πλατινένιο. Το άλμπουμ χαρακτηρίζεται από έναν πολύ πιο χαλαρό ήχο, με διαστημικά στοιχεία και επιρροές από την dub καιreggae μουσική.[16][17]ΣτοATLiens, ο Big Boi καιο André 3000 παρήγαγαν για πρώτη φορά μόνοι τους, πολλά από τα κομμάτια.[18][19]Οι κριτικοί επαίνεσαν το νέο καιπιο ώριμο μουσικό ύφος των Outkast καιτο άλμπουμ έκανε το ντεμπούτο τουστη δεύτερη θέση του αμερικανικού R&B/Hip Hop τσαρτ. Το άλμπουμ έφτασε στην τρίτη θέση τουτσαρτBillboard 200[20]και πουλήθηκαν σχεδόν 350.000 αντίτυπα στις δύο πρώτες εβδομάδες κυκλοφορίας του.[21][22]Τοσινγκλ " Elevators (Me & You) " έφτασε στη δωδέκατη θέση και παρέμεινε συνολικά για 20 εβδομάδες στοBillboard Hot 100 τσαρτ.[23]ΤοATLiens επιβεβαίωσε περαιτέρω τους Outkast ως τους κορυφαίους εκπροσώπους της 1ης γενιάς των Dungeon Family καιτουχιπχοπ κινήματος του Νότου. Το άλμπουμ συνέβαλε στονα αποκτήσουν οι Outkast περισσότερη αναγνωσιμότητα μεταξύ των οπαδών χιπχοπ κουλτούρας στις ανατολικές και δυτικές ακτές.[1]
Γιατην δημιουργία του συγκεκριμένου άλμπουμ, οι Outkast συνεργάστηκαν μετον Ντέιβιντ Σιτς, γνωστό και ως Mr. DJ, μετον οποίο σχημάτισαν την εταιρεία μουσικής παραγωγής Earthtone III καιμετην οποία το συγκρότημα παρήγαγε κάποια αποκλειστικά δικά του κομμάτια. Το διπλό σινγκλ "ATLiens" / "Wheelz of Steel " ήταν το τρίτο των Outkast που συμπεριλήφθηκε στη λίστα μετα Top 40 τραγούδιά (μετά το "Player's Ball" από το πρώτο τους άλμπουμ καιτο "Elevators (Me & You)" από τοATLiens), και αντικατόπτριζε την αρχή του όλο καιπιο νηφάλιου τρόπου ζωής του Αντρέ.[24]
Το τρίτο άλμπουμ των Outkast με τίτλο Aquemini κυκλοφόρησε στις 29 Σεπτεμβρίου 1998. Έγινε, επίσης, διπλά πλατινένιο και κατέκτησε τη 2η θέση στοBillboard 200 στις Ηνωμένες Πολιτείες. Ο τίτλος πρόκειται για έναν συνδυασμό τωνζωδίωντου Big Boi (Υδροχόος) καιτου Αντρέ (Δίδυμος).[17] Έχοντας οι ίδιοι αποκλειστικά τον έλεγχο της δημιουργίας των κομματιών τους, τόσο ο Big Boi όσο καιο Αντρέ εξερεύνησαν πιο ετερόκλητα θέματα, εμβαθύνοντας σε ήχους εμπνευσμένους από τησόουλ, τητριπχοπκαιτηνelectro μουσική. Ωστόσο, στο άλμπουμ συνεργάστηκαν γιατην μουσική παραγωγή με τους Organized Noize καιμε τους ράπερ Raekwon, Slick Rick, τους Goodie Mob καιτον πρωτοπόρο της φανκ Τζορτζ Κλίντον. Οι Outkast συνέβαλαν στην περαιτέρω σύνδεση της χιπχοπ μουσικής καιτου αγώνα γιατα δικαιώματα των μαύρων μετο αμφιλεγόμενο τραγούδι τους "Rosa Parks" που συμπεριλήφθηκε στο συγκεκριμένο άλμπουμ.[25]
2000–2001: Τα άλμπουμ StankoniaκαιBig Boi and Dre Present...Outkast
Το τέταρτο άλμπουμ των Outkast, που αρχικά επρόκειτο να ονομαστεί Sandbox, κυκλοφόρησε τον Οκτώβριο του 2000, τελικά μετον τίτλο Stankonia, λαμβάνοντας θετικές κριτικές και υποδοχή. Το άλμπουμ επέφερε μία μεταβολή στο μουσικό ύφος του συγκροτήματος, καθώς είχε μιαπιο εμπορική και κοινότυπη απήχηση, σε σύγκριση μετα τρία προηγούμενα άλμπουμ, τα οποία ήταν πιο σκοτεινά τόσο σε μουσικό, όσο καισε θεματικό επίπεδο. Το άλμπουμ έφτασε στη δεύτερη θέση τουBillboard 200 στις ΗΠΑκαι έγινε τετραπλά πλατινένιο. Το πρώτο σινγκλτου Stankonia ήταν το "B.O.B. (Bombs Over Baghdad)", ένα κομμάτι με γρήγορο ρυθμικό τέμπο. Το δεύτερο σινγκλ, με τίτλο "Ms. Jackson", αποτελείτε από ένα ποπ ρυθμικό μοτίβο και στίχους που αναφέρονται στον χωρισμό καιδιαζύγιο, και συγκεκριμένα στον χωρισμό του Αντρέ μετην τραγουδίστρια Ερικα Μπαντού· ο χαρακτήρας της «Ms. Jackson» του τραγουδιού, αποτελεί έναν συμβολισμό γιατη μητέρα της Μπαντού.[26] Ήταν εκείνη τη στιγμή πουο Αντρέ άλλαξε το καλλιτεχνικό του όνομα στο σημερινό "Αντρέ 3000", κυρίως γιανα αποφύγει τον συσχετισμό μετον ράπερ Dr. Dre.[εκκρεμεί παραπομπή]
Τοσινγκλ κατέστει η πρώτη τους ποπ επιτυχία, καθώς κατέκτησε την 1η θέση στοBillboard Hot 100 στις ΗΠΑκαιτη 2η θέση στοUK Singles Chartτου Ηνωμένου Βασιλείου. Στο τελευταίο σινγκλτου άλμπουμ, το "So Fresh, So Clean", τη μουσική παραγωγή ανέλαβαν οι Organized Noize και συμμετείχαν ο τραγουδιστής και μέλος των Organized Noize, Σλίπι Μπράουν καιοSnoop Dogg. Το 2001, οι Outkast απέσπασαν δύο Βραβεία Grammy, γιατην «Καλύτερη Ραπ Ερμηνεία από Ντουέτο ή Συγκρότημα» γιατο τραγούδι "Ms. Jackson" καιγιατο «Καλύτερο Ραπ Άλμπουμ» μετοStankonia.[27]
Το περιοδικό Pitchfork χαρακτήρισε τοStankonia ως το 4ο καλύτερο άλμπουμ που κυκλοφόρησε μεταξύ 2000 και 2004 [28]και, αργότερα ως το 13ο καλύτερο άλμπουμ της δεκαετίας του 2000, καθώς καιτο τραγούδι B.O.B. ως τοΝο.1 τραγούδι της συγκεκριμένης δεκαετίας.[29]
Τον Δεκέμβριο του 2001, οι Outkast κυκλοφόρησαν ένα άλμπουμ με τρία καινούρια τραγούδια, τοBig Boi and Dre Present...Outkast. Ένα από αυτά τα κομμάτια ήταν το σινγκλ "The Whole World", μετο οποίο απέσπασαν το Βραβείο Grammy γιατην «Καλύτερη Ραπ Ερμηνεία από Ντουέτο ή Συγκρότημα» γιατο 2002. Ο ράπερ Killer Mike συμμετείχε, επίσης, στο τραγούδι, κάνοντας την πρώτη του δισκογραφική εμφάνιση και αποκτώντας έκθεση σε περιοχές εκτός της πατρίδας του, της Ατλάντα. Τα άλλα δύο καινούρια τραγούδια είναι τα "Funkin' Around" και "Movin' Cool (The After Party)".
Οι Outkast πέρασαν δύο χρόνια δουλεύοντας γιατο πέμπτο άλμπουμ τους, το οποίο τελικά κυκλοφόρησε στις 23 Σεπτεμβρίου 2003, ως διπλό άλμπουμ μετον τίτλο Speakerboxxx/The Love Below. Πρόκειται, ουσιαστικά, για δύο σόλο άλμπουμ, ένα από κάθε μέλος, που κυκλοφόρησαν ενιαία υπό το όνομα των Outkast. Τα δύο μέλη συμμετέχουν, ωστόσο, στην παραγωγή μουσικής και ραπάροντας το ένα γιατον δίσκο του άλλου σε κάποια κομμάτια. ΤοSpeakerboxxxτου Big Boi είναι σε μεγάλο βαθμό ένα άλμπουμ με στοιχεία φανκκαιDirty South, δηλαδή της χιπχοπτου Αμερικανικού Νότου, ενώ τοThe Love Belowτου Αντρέ 3000 περιλαμβάνει ελάχιστα χιπχοπ στοιχεία, καιαντ' αυτού εντοπίζονται στοιχεία της φανκ, τζαζ, ροκ, ηλεκτρονικήςκαιR&B μουσικής.[1]
Το άλμπουμ αποτελεί την μεγαλύτερη εμπορική επιτυχία των Outkast μέχρι και σήμερα, αφού έκανε το ντεμπούτο του στην 1η θέση ανάμεσα στα άλμπουμ της λίστας Billboard200, όπου και παρέμεινα για αρκετές εβδομάδες. Το άλμπουμ σημείωσε πάνω από πέντε εκατομμύρια πωλήσεις, και, καθώς οι πωλήσεις διπλών άλμπουμ μετρούν διπλά γιατην πιστοποίηση της Ένωσης Βιομηχανιών Ηχογράφησης της Αμερικής, το άλμπουμ έγινε διαμαντένιο για 10 εκατομμύρια πωλήσεις μέχρι τον Δεκέμβριο του 2004.[1]
Τα δύο πρώτα σινγκλ από το άλμπουμ, που κυκλοφόρησαν σχεδόν ταυτόχρονα, ήταν τα "The Way You Move" του Big Boi και "Hey Ya!" του Αντρέ 3000. Τασινγκλ παρέμειναν δέκα εβδομάδες στην πρώτη θέση τουHot 100 σινγκλ τσαρτ, μετο "Hey Ya!" να βρίσκεται στη κορυφή τουτσαρτγια εννέα εβδομάδες καιτο "The Way You Move" για μία εβδομάδα τον Φεβρουάριο του 2004. Τα δύο σινγκλ θεωρούνται ως μια σημαντική στιγμή γιατηχιπχοπ βιομηχανία, καθώς είναι από τα πρώτα χιπχοπ τραγούδια που παίχτηκαν ευρέως σε μεγάλους ραδιοφωνικούς σταθμούς.[1]
Το επόμενο σινγκλτων Outkast κυκλοφόρησε το καλοκαίρι 2004. Πρόκειται γιατο "Roses", ένα κομμάτι από το άλμπουμ The Love Below, στο οποίο συμμετείχαν καιτα δύο μέλη. Ωστόσο, δεν σημείωσε την επιτυχία των άλλων δύο σινγκλτου, παρά το γεγονός ότι προβλήθηκε ευρέως σε ραδιοφωνικούς σταθμούς καισε αμερικανικά τηλεοπτικά δίκτυα μουσικών βίντεο. Το βίντεο κλιπτου "Roses" βασίζεται στα μιούζικαλ West Side StoryκαιGrease. Απεικόνιζε δύο συμμορίες σεστυλ δεκαετίας του 1950· μιαπου εκπροσωπούσε το μισό άλμπουμ SpeakerboxxxκαιμιατοThe Love Below, παρωδώντας πιθανώς τη διαμάχη μεταξύ κριτικών και θαυμαστών των Outkast γιατοποιο μισό του άλμπουμ ήταν καλύτερο. Τα τελευταία σινγκλ ήταν το "Prototype" του Αντρέ 3000, το οποίο συνόδεψε ένα βίντεο κλιπεπιστημονικής φαντασίαςμε εξωγήινους επισκέπτες, καιτο " Ghettomusick " από τοSpeakerboxxx, στο οποίο συμμετείχαν καιτα δύο μέλη των Outkast καιη μουσική προερχόταν από ένα τραγούδι της Πάτι ΛαΜπελ, η οποία εμφανίζεται καιστο βίντεο κλιπτου τραγουδιου.[1]
Το 2004, τοSpeakerboxxx/The Love Below απέσπασε το Βραβείο Grammy γιατο Καλύτερο Άλμπουμ της Χρονιάς. Οι OutKast ήταν ένα από τους κύριους καλλιτέχνες που ερμήνευσαν ζωντανά στην τελετή των Βραβείων και εμφανίστηκαν δύο φορές: ο Big Boi ερμήνευσε το "The Way You Move" μαζί με τους Earth Wind & Fire, τον Τζορτζ Κλίντον καιτον Ρόμπερτ Ράντολφ, ενώ ο Αντρέ 3000, έκλεισε την βραδιά της τελετής, ερμηνεύοντας το "Hey Ya!" .
Την επόμενη χρονιά, τα μέλη άρχισαν να εργάζονται σεμια ταινία, με τίτλο Idlewild, σε σκηνοθεσία του σκηνοθέτη των βίντεο κλιπτων Outkast, Μπράιαν Μπάρμπερ. Πρόκειται γιαμια ταινία μιούσικαλ γιατην εποχή της ποτοαπαγόρευσης, με ένα χιπ-χοπ σάουντρακ, με επηροές από τημπλουζ μουσική, που κυκλοφόρησε στις 25 Αυγούστου 2006 από τηνUniversal Pictures. Το σάουντρακ της ταινίας κυκλοφόρησε στις 22 Αυγούστου 2006.[30]
Το άλμπουμ έκανε το ντεμπούτο τουστη δεύτερη θέση τουBillboard 200καιοι πωλήσεις του, την πρώτη εβδομάδα κυκλοφορίας, έφτασαν τις 196.000.[31] Κατέκτησε, επίσης, την πρώτη θέση στη λίστα Billboard γιατα καλύτερα R&B/Hip-Hop άλμπουμ,[32]την πρώτη θέση στο Top Rap Albums τσαρτ[33]καιτη δεύτερη θέση στο Top Digital Albums τσαρτ.[34]Την δεύτερη εβδομάδα κυκλοφορίας του, το άλμπουμ στην 7η θέση τουBillboard 200, έχοντας πουλήσει 78.000,[31] ενώ παρέμεινε συνολικά εννέα εβδομάδες στη συγκεκριμένη λίστα.[35] Επίσης, μπήκε στατσαρττων 20 καλύτερων άλμπουμ σε πολλές άλλες χώρες.[36][37] Στις 26 Αυγούστου 2006, το άλμπουμ έγινε πλατινένιο, μετά από την κυκλοφορία άνω του ενός εκατομμυρίου αντιτύπων στην αγορά των Ηνωμένων Πολιτειών.[38]Το Νοέμβριο του 2006, πιστοποιήθηκε ως χρυσό για τις πωλήσεις τουστον Καναδά από την Ένωση των Βιομηχανιών Ηχογράφησης του Καναδά.
Το πρώτο σινγκλτου άλμπουμ, που κυκλοφόρησε ήταν το "Mighty 'O'". Το τραγούδι δανείζεται την μουσική παραγωγή από το τραγούδι τουΚαμπ Κάλογουεϊ "Minnie the Moocher" ("Mighty-ighty-ighty O") και είναι χαρακτηριστικό παράδειγμα του μουσικού στυλτου άλμπουμ, που συνδυάζει τηνχιπχοπμεπιο κλασσικά αμερικανικά μουσικά είδη, όπως ητζαζκαιημπλουζ. Στη συνέχεια, όπως καιστην περίπτωση του άλμπουμ Speakerboxxx/The Love Below, κυκλοφόρησαν ταυτόχρονα δύο σινγκλ· ένα αποκλειστικά από τον Big Boi και ένα από τον Αντρέ 3000.
Το τέταρτο σινγκλ, με τίτλο "Hollywood Divorce" κυκλοφόρησε τον Νοέμβριο του 2006, και συμμετέχουν οιΛιλ ΓουέινκαιSnoop Dogg, ενώ την μουσική παραγωγή ανέλαβε ο Αντρέ 3000.
Το 2007 μετά την κυκλοφορία του έκτου άλμπουμ των Outkast, Idlewild, ο Big Boi ανακοίνωσε πως σχεδιάζει να κυκλοφορήσει ένα εξ ολοκλήρου σόλο άλμπουμ. Το σόλο άλμπουμ του Big Boi, που κυκλοφόρησε δύο χρόνια αργότερα ονομάστηκε Sir Lucious Left Foot: The Son of Chico Dusty. Το πρώτο σινγκλτου άλμπουμ, με τίτλο "Royal Flush", κυκλοφόρησε το 2008 και συμμετείχαν ο ράπερ Raekwo, αλλά καιο Αντρέ 3000. Μετά από πολλές καθυστερήσεις και αποτυχίες, το άλμπουμ κυκλοφόρησε, τελικά, στις 5 Ιουλίου 201, με τις συμμετοχές καλλιτεχνών, όπως η τραγουδίστρια Τζανέλ Μονά, το νέο συγκρότημα του Big Boi, Vonnegut.καιοι ράπερ T.I.καιB.o.B.[39]ΤοSir Lucious Left Foot: The Son of Chico Dusty έλαβε θετική υποδοχή από τους κριτικούς, αποσπώντας επαίνους γιατον εφευρετικό ήχο, το ποικιλόμορφο μουσικό στυλκαιτoυς στίχους του Big Boi.[40][41]Σεμια συνέντευξη τον Ιούλιο του 2010 για το περιοδικό The Village Voice, ο Big Boi αποκάλυψε ότι δούλευε γιατο επόμενο άλμπουμ του, με τίτλο Daddy Fat Sax: Soul Funk Crusader, δηλώνοντας ότι "ίσως είχε έτοιμα περίπου έξι τραγούδια" [42]και ότι σχεδίαζε συνεργαστεί μεσαξοφωνίστες, τενόρους και σοπράνο.[43]Το συγκεκριμένο άλμπουμ κυκλοφόρησε το 2012, με τίτλο Vicious Lies and Dangerous Rumor.
Το 2007, ο Αντρέ επέστρεψε στοραπ, μετά από ένα διάλειμμα από το συγκεκριμένο είδος και συμμετείχε σε διάφορα ρεμίξ, όπως τα "Walk It Out", "Trow Some D's", "You" και "30 Something" τουJay-Z, καθώς καισε πρωτότυπα τραγούδια όπως το "International Players Anthem" του UGK, το "What a Job" του Devin the Dude, το "Everybody" του Fonzworth Bentley, τα "Lookin For Ya" και " Royal Flush" του Big Boi. Εμφανίστηκε, επίσης, στο άλμπουμ τουΤζον Λέτζεντ, Evolver, στο κομμάτι "Green Light", το οποίο κυκλοφόρησε στις 28 Οκτωβρίου 2008. Πριν από την κυκλοφορία, ο Αντρέ σχολίασε: "Θα είναι μια έκπληξη για πολλούς θαυμαστές τουΤζον Λέτζεντ, καθώς είναι πολύ πιο εύθυμο και αισιόδοξο από ό,τι είναι οΤζον - από ό, τι πιστεύουν οι άνθρωποι ότι είναι οΤζον. Πραγματικά χάρηκα πουτο άκουσα. Πρόκειται για ένα ωραίο τραγούδι τουΤζον Λέτζεντ". Ο Αντρέ έχει δηλώσει ότι κάνει ένα σόλο ραπ άλμπουμ και ότι η θετική υποδοχή των ρεμίξ του, του δίνει κίνητρο.[44]Τον Σεπτέμβριο του 2011 ανακοινώθηκε ότι οι Outkast μεταφέρθηκαν στην δισκογραφική Epic Records, ύστερα από την αναδιάρθρωση της Sony Music Entertainment. Επικεφαλής της Epic Records είναι ο L.A. Reid που έχει συνεργαστεί με τους Outkast στο παρελθόν.[45]Το 2012, ο Αντρέ επιλέχθηκε γιανα υποδυθεί τονΤζίμι Χέντριξστην βιογραφική ταινία γιατη ζωή του Χέντριξ, Jimi: All Is by My Side, η οποία κυκλοφόρησε στις 26 Σεπτεμβρίου 2014.
2014–σήμερα: Επανένωση και επανακυκλοφορία του άλμπουμ Stankonia
Στις 8 Ιανουαρίου 2014, ανακοινώθηκε επίσημα πως οι Outkast πρόκειται να επανενωθούν γιανα εμφανιστούν ως πρώτο όνομα στοΦεστιβάλ Μουσικής και Τεχνών Coachella Valley στις 11 και 18 Απριλίου του ίδιου έτους.[46] Αργότερα, στις 13 Ιανουαρίου 2014, έγινε γνωστό πως οι Outkast θα εμφανίζονταν σε περισσότερα από 40 φεστιβάλ σε όλο τον κόσμο την άνοιξη καιτο καλοκαίρι του 2014 για να γιορτάσουν την 20η επέτειό τους. Στις 26 Σεπτεμβρίου 2014, οι Outkast επέστρεψαν στηνΑτλάνταγια δύο συναυλίες, με τίτλο #ATLast homecoming show, τα εισιτήρια της οποίας εξαντλήθηκαν μόλις μέσα σε λίγα λεπτά από την έναρξη της προπώλησης. Τις συναυλίες άνοιξαν διάφοροι καλλιτέχνες, όπως ηR&B τραγουδίστρια Τζανέλ Μονά καιοι ράπερ Kid Cudi, 2 Chainz, Future, Bun B καιοΝτόναλντ Γκλόβερ, γνωστός και ως Childish Gambino. Οι συνεργάτες των Outkast από το Dungeon Family, Σλίπι Μπράουν και Big Gipp, εμφανίστηκαν, επίσης, μαζί μετο ντουέτο επί σκηνής, ραπάροντας και τραγουδώντας τα τραγούδια στα οποία συμμετείχαν.[47][48]
Η τελευταία ζωντανή εμφάνιση των Outkast πραγματοποιήθηκε στο Φεστιβάλ Voodoo Music Experience της Νέας Ορλεάνης στις 31 Οκτωβρίου 2014.[49]Στη συνέχεια οι Outkast επέστρεψαν στις σόλο καριέρες τους.
Τον Οκτώβριο του 2020, ανακοινώθηκε ότι το άλμπουμ Stankonia επρόκειτο να επανεκδοθεί στις 30 Οκτωβρίου 2020, με αφορμή τα 20 χρόνια από την κυκλοφορία του. Η ψηφιακή επανέκδοση του άλμπουμ εμπεριείχε διάφορα ακυκλοφόρητα ρεμίξ.[50]
Το μουσικό ύφος καιοι στίχοι των Outkast εξελίχθηκαν καθ' όλη τη διάρκεια της καριέρας τους. Το περιοδικό Rolling Stone περιέγραψε τη μουσική τους ως «ιδiαίτερη» και «επηρεασμένη από την αφροαμερικανική ψυχεδελική μουσική» των Τζορτζ Κλίντον και Σλάι Στόουν[51]και ιδιαίτερα από την ψυχεδελική φανκ της κολεκτίβας του Κλίντον Parliament-Funkadelic.[52]Το ντεμπούτο άλμπουμ των Outkast, τοSouthernplayalisticadillacmuzik, χαρακτηρίζεται από αυτοσχεδιαστικά στοιχεία σεστυλ κιθάρας τους νότου, χαλαρές σόουλ μελωδίες και μελωδικούς φανκ ρυθμούς της δεκαετίας του 1970,[53] όπως επίσης και ηλεκτρονικές χιπχοπ μουσικές παραγωγές.[53][54]Η μουσικές παραγωγές στα άλμπουμ ATLiensκαιAquemini διαθέτουν στοιχεία που παραπέμπουν σε διαστημικούς ήχους, με εφέ αντήχησης και ηχώ.[55]Μετο άλμπουμ Stankonia, οι Outkast έγιναν το πρώτο χιπχοπ σχήμα που αναγνώρισε ανοιχτά τηνρέιβ κουλτούρα ως επιρροή της μουσικής τους.[56]ΤαStankoniaκαιSpeakerboxxx/The Love Below έχουν ως βάση τους ποικίλα είδη, όπως ηψυχεδελική, ηγκόσπελ, ηφανκ, ηtechno, ησόουλ, η electro καιηροκ μουσική.[57]Στα τέλη της δεκαετίας του 1990, οι ράπερ έτειναν, γενικότερα, να χρησιμοποιούν πιο αργούς και χαλαρούς ρυθμούς στις μουσικές παραγωγές τους. Σε αντίθεση, σε πολλά κομμάτια του άλμπουμ Stankonia, οι Outkast χρησιμοποίησαν ταχύτερους, πιο χαοτικούς ρυθμούς γιανα αντικατοπτρίσουν τηνρέιβ κουλτούρα καιτην εμφάνιση νέων ναρκωτικών, όπως τοecstasyστη σκηνή τουχιπχοπ.[56]
Kεντρικό μοτίβο στα κομμάτια των Outkast είναι η διττότητα των δύο μελών καιοι διαφορετικές προσωπικότητες τους, μετον Big Boi ως «παίκτη» (αγγλικά: player) καιτον Αντρέ ως «ποιητή» (αγγλικά:poet).[58]Ο Big Boi καλύπτει γενικά ταπιο συμβατικά θέματα της χιπχοπ κουλτούρας, όπως τα παιδικά του χρόνια στο Νότο, τοσεξκαιτα πάρτι, ενώ ο Αντρέ ασχολείται μεπιο αντισυμβατικά θέματα.[59]Σε αντίθεση μετο μεγαλύτερο μέρος της χιπχοπ μουσικής κοινότητας στα τέλη της δεκαετίας του 1990, οι Outkast δεν μείωσαν τα ντόπια τοπικές χαρακτηριστικά του Νότου, όπως ηφυσαρμόνικαστο τραγούδι "Rosa Parks" καιη χαρακτηριστική αργκό της Ατλάντασε όλη τη δισκογραφία τους. Το ντουέτο πειραματίστηκε με διάφορα στυλ, χρησιμοποιώντας "χαλαρές, ενθουσιώδης, παραμορφωμένες, γρήγορες και καθομιλουμένες παραστάσεις/προβολές".[60]Οι Outkast θέτουν συχνά ως ζήτημα την θέση των γυναικών στο Νότο και έρχονται σε αντίθεση με τις μισογυνιστικές συμπεριφορές, που είναι συνηθισμένες στηχιπχοπ μουσική. Σε άρθρο τουγιατο περιοδικό Slate, ο Άλεξ Αμπράμοβιτς επαίνεσε τους Outkast γιατο ότι «αποφεύγουν το μισογυνισμό καιτη βία, γιατα οποία τοραπ συχνά (και όχι πάντα άδικα) κατηγορείται».[61]Στο βιβλίο τουClassic Material: The Hip-Hop Album Guide, ο Όλιβερ Γουάνγκ γράφει ότι τραγούδια όπως το "Slum Beautiful" καιτο "Toilet Tisha" «απεικονίζουν ξανά τα κορίτσια, όχι μόνο ως κάτι περισσότερο από μονοδιάστατα αξεσουάρ, αλλά ως αντικείμενα στοργής, γεμάτα ζωή και ανησυχίες που αξίζει να εξερευνηθούν».[62]
Κατά τη διάρκεια της ηχογράφησης τουStankoniaοι Outkast καιο Mr. DJ άρχισαν να παράγουν μουσικά κομμάτια για άλλους καλλιτέχνες, μετη δισκογραφικής τους Aquemini Records και μέσω της δισκογραφικής Columbia, συμπεριλαμβανομένων των Slimm Cutta Calhoun και Killer Mike, ο οποίος έκανε το ντεμπούτο τουστο τραγούδι "Snappin' & Trappin" του άλμπουμ Stankonia.
Το 2002, οι Outkast συμμετείχαν στο μοναδικό άλμπουμ του μουσικού σχήματος Dungeon Family, με τίτλο Even in Darkness, μαζί με τους Goodie Mob, Killer Mike, Σλίπι Μπράουν, Witchdoctor, Backbone, Bubba Sparxxx, Shuga Luv και Mello. Το 2002, οι Outkast μαζί μετον Killer Mike ηχογράφησαν το σινγκλ "Land of a Million Drums" γιατο σάουντρακ της ταινίας Scooby-Doo.
Στις 27 Φεβρουαρίου 2011, ανακοινώθηκε ότι ο Big Boi ηχογραφεί ένα συλλογικό άλμπουμ μαζί με τους ράπερς Killer Mike και Pill από την Ατλάντα.[63] Αργότερα την ίδια ημέρα, ο Big Boi δημοσίευσε στον λογαριασμό τουστοTwitter ότι έκανε την μίξη γιατο άλμπουμ του Killer Mike με τίτλο, PL3DGE.[64]
Το 2010, ο Αντρέ συμμετείχε στο ρεμίξ της Ciaraγιατο επιτυχημένο σινγκλ της "Ride", από το άλμπουμ Basic Instinct.[65] Στις 14 Ιανουαρίου 2011, διέρρευσε ένα τραγούδι του Αντρέ μετηνKe$ha, με τίτλο "The Sleazy Remix".[66] Στις 7 Ιουνίου 2011 διέρρευσε το τραγούδι της Μπιγιονσέ "Party", στο οποίο συμμετέχει ο Αντρέ. Το τραγούδι συμπεριλαμβάνεται στο τέταρτο στούντιο άλμπουμ της Μπιγιονσέ, με τίτλο 4,που κυκλοφόρησε στις 24 Ιουνίου 2011. Στις 24 Αυγούστου 2011, διέρρευσε το άλμπουμ τουΛιλ ΓουέινTha Carter IV, όπου συμπεριλαμβάνεται το τραγούδι "Interlude" μετη συμμετοχή του Αντρέ καιτου ράπερ Tech N9ne. Επίσης, το 2011 ο Αντρέ συμμετείχε στο ρεμίξ τουΚρις Μπράουν "Deuces", καθώς καιστο τραγούδι του Lloyd, "Dedication To My Ex (Miss That)", μαζί μετονΛιλ Γουέιν. Το 2012 ο Αντρέ συμμετείχε, επίσης, στο δεύτερο άλμπουμ τουDrake, Take Care, στο τραγούδι "The Real Her" στο οποίο συμμετείχε καιοΛιλ Γουέιν.
Το 2012, ο Αντρέ 3000 συμμετείχε στοσινγκλτωνGorillaz " DoYaThing " μαζί μετον Τζέιμς Μέρφι τωνLCD Soundsystem. Το τραγούδι κυκλοφόρησε δωρεάν τον Φεβρουάριο του ίδιου έτους, στα πλαίσια προωθητικής καμπάνιας της εταιρείας Converse.
Την ίδια χρονιά, ο Αντρέ εμφανίστηκε στο άλμπουμ τουFrank OceanChannel Orange,στο τραγούδι "Pink Matter". Στις 11 Ιανουαρίου 2013, ο Big Boi εμφανίστηκε σε ένα ρεμίξ του συγκεκριμένου τραγουδιού, ραπάροντας έναν στίχο πριν από τοραπτου Ανρέ. Αναφορικά με αυτόν τον στίχο, ο Αντρέ δήλωσε, στις 15 Ιανουαρίου, ότι το κομμάτι δεν αποτελούσε επανένωση Outkast.[67]Ο Αντρέ συμμετείχε, επίσης, ανεπίσημα στα φωνητικά του τραγουδιού τουFrank Ocean "Solo (Reprise)", από το άλμπουμ Blondeτου 2016, με τους στίχο τουνα καταλαμβάνει το μεγαλύτερο μέρος του κομματιού.
Τον Φεβρουάριο του 2014 οιPhantogram αποκάλυψαν σεμια συνέντευξη τους στο περιοδικό Variance ότι σχεδιάζουν να κυκλοφορήσουν ένα EP άλμπουμ μαζί μετον Big Boi.[68]Το συγκεκριμένο άλμπουμ κυκλοφόρησε τον Σεπτέμβριο του 2015, με τίτλο Big Grams.
Ο Αντρέ εμφανίστηκε στις σειρές FamiliesκαιThe Shield, καθώς και στις ταινίες Be Cool, RevolverκαιFour Brothers, ενώ πρωταγωνίστησε στην ταινία Idlewild, ενσαρκώνοντας τον χαρακτήρα Percival. Επίσης, δώρισε τη φωνή τουστο κοράκι της ταινίας Σάρλοτ η αραχνούλα, μιας κινηματογραφικής μεταφοράς του ομώνυμου παιδικού βιβλίου. Από τον Νοέμβριο του 2006, χάριζε την φωνή τουστον χαρακτήρα "Sunny Bridges", έναν βραβευμένο μουσικό που εγκαταλείπει τις περιοδείες γιανα διδάξει στοalma materτου, στη σειρά κινουμένων σχεδίων Class of 3000, σε παραγωγή τουCartoon Network. Την επόμενη χρονιά, εμφανίστηκε στη μπασκετική κωμωδία Semi-Pro, με τους Γούντι ΧάρελσονκαιΓουίλ Φέρελ. Πρωταγωνίστησε, επίσης, στην ταινία του 2008 Battle in Seattle,μια ταινία τα επεισόδια και τις μαζικές διαδηλώσεις με αφορμή την Υπουργική Συνάντηση του Οργανισμού Παγκόσμιου ΕμπορίουστοΣιάτλτο 1999. Ο Αντρέ ήτανε μέλος της εταιρείας παραγωγής A Band Apart τωνΚουέντιν Ταραντίνοκαι Λόρενς Μπέντερ μέχρι καιτο κλείσιμό της το 2006. Στη συνέχεια, δημιούργησε τη δική του εταιρεία παραγωγής, την Moxie Turtle.
Ο Big Boi εμφανίστηκε στην 3η σεζόν της σειράς Wild 'n OutτουΝικ Κάννον, καθώς και ως καλεσμένος στην εκπομπή Chappelle's Show ερμηνεύοντας το τραγούδι του "The Rooster". Εμφανίστηκε στην ταινία του ράπερ T.I. ATL, στην ταινία των Outkast Idlewild, ενσαρκώνοντας τον χαρακτήρα Rooster και πρωταγωνίστησε στην κωμική ταινία Who's Your Caddy?. Εμφανίστηκε, επίσης, στο επεισόδιο της σειράς Νόμος και Τάξη: Ειδική Ομάδα, με τίτλο "Wildlife", που προβλήθηκε στις 18 Νοεμβρίου 2008, ενσαρκώνοντας τον ράπερ "Got$ Money".
Τον Απρίλιο του 1999, οι Outkast καιη δισκογραφική LaFace Records μηνύθηκαν από τηΡόζα Παρκςγιατοπιο επιτυχημένο ραδιοφωνικό τους σινγκλ από το άλμπουμ Aquemini, το οποίο φέρει ως τίτλο το όνομα της Παρκς. Σύμφωνα μετη μήνυση, οι Outkast οικειοποιήθηκαν και καταχράστηκαν το όνομα της Παρκς, πουμετη μήνυση αντιτάχθηκε στις βωμολοχίες του τραγουδιού.[69]
Οι στίχοι του τραγουδιού δεν αφορούν, ουσιαστικά, την Παρκς, πέρα από μία αναφορά στο ρεφρέν: «σταματήστε αυτή τη φασαρία / Μετακινηθείτε όλοι στο πίσω μέρος του λεωφορείου» (πρωτότυπο στααγγλικά: «Ah ha, hush that fuss / Everybody move to the back of the bus»).[70]Το τραγούδι, το οποίο οι Outkast υποστήριξαν ότι προοριζόταν, εν μέρει, ως φόρος τιμής προς την Παρκς, αναφέρεται σε αυτήν συμβολικά·[71] σκοπός του ρεφρέν του τραγουδιού είναι να υπονοήσει ότι οι Outkast ανατρέπουν την παλιά τάξη της χιπχοπκαι πως οι άνθρωποι θα πρέπει να ανοίξουν το δρόμο σε ένα νέο μουσικό στυλκαι ήχο.[εκκρεμεί παραπομπή]Στην πρώτη αγωγή, το Επαρχιακό Δικαστήριο της Περιφέρειας του Ανατολικού Μίσιγκαν εξέδωσε εξωδικαστική συνοπτική απόφαση υπέρ των Outkast.[72]
Οι εκπρόσωποι της Παρκς ανέθεσαν το 2000 στον δικηγόρο Τζόννυ Κόχραν να ασκήσει έφεση κατά της απόφασης. Αργότερα, στο εφετείο απορρίφθηκαν κάποιοι ισχυρισμοί, όπως αυτός περί συκοφαντικής δυσφήμισης, ωστόσο το ζήτημα εάν οι Outkast παραβίασαν τον νόμο περί ψευδής διαφήμισης, επαναφέρθηκε καιη υπόθεση τέθηκε προς περαιτέρω διαδικασία. Γιατην απόφασή του αυτή το Δικαστήριο βασίστηκε στο ότι ο τίτλος του τραγουδιού είχε ελάχιστη καλλιτεχνική συνάφεια, είτε συμβολική είτε μεταφορική, μετη Ρόζα Παρκς το πρόσωπο. Ο δικαστής έκρινε ότι το τραγούδι ήταν ένα "έργο έκφρασης" και ως εκ τούτου προστατεύεται από την Πρώτη Τροποποίηση τουΣυντάγματος τωνΗΠΑ, ωστόσο οι καλλιτέχνες θα έπρεπε να αποδείξουν, με καλλιτεχνικούς όρους, την αιτία που τιτλοφόρησαν το τραγούδι "Rosa Parks". Το 2003, τοΑνώτατο Δικαστήριοδεν έκανε δεκτή την έφεση των Outkast για απόρριψη της απόφασης του κατώτερου δικαστηρίου, επιτρέποντας στους νομικούς εκπροσώπους της Παρκς να κινηθούν σε περαιτέρω νομικές διαδικασίες.[73]
Τον Δεκέμβριο του 2003, ο Αντρέ ανέφερε στον βρετανό δημοσιογράφο Άνγκους Μπέιτι ότι, μετά από μια συναυλία των Outkast στοΝτιτρόιτκαιεν μέσω της δικαστικής διαμάχης, τον προσέγγισαν συγγενείς της Παρκς και άφησαν να εννοηθεί ότι η υπόθεση είχε να κάνει περισσότερο με τους δικηγόρους παρά μετην ίδια την Παρκς.[74]Τον Απρίλιο του 2005, ο δικαστής της υπόθεσης διόρισε έναν αμερόληπτο νομικό εκπρόσωπο γιατην Παρκς, αφού η οικογένειά της εξέφρασε ανησυχίες ότι οι φροντιστές καιοι δικηγόροι της συνέχιζαν την υπόθεση με βάση τα δικά τους οικονομικά συμφέροντα.[75][76]Η υπόθεση διευθετήθηκε στις 14 Απριλίου 2005, με τους Outkast και τους συνεναγόμενους, τη δισκογραφική Sony BMG και τις θυγατρικές της Arista Records και LaFace Records, να παραδέχονται ότι δεν υπέπεσαν σε αδικοπραξία, ωστόσο συμφώνησαν να αναπτύξουν καινα χρηματοδοτήσουν εκπαιδευτικά προγράμματα σχετικά μετη ζωή καιτο έργο της Ρόζα Παρκς.[76][77]